รักเล่ห์เร้นใจ 88

“ตอนนี้นังหลินหว่านเลยกลายเป็นที่ยอมรับไปทั่วโลกอินเทอร์เน็ต ผู้คนต่างรอดูผลงานของมัน ก็แค่ภาพถ่ายฟิตติ้งเองไม่ใช่หรือไง ต้องขนาดนี้เชียว? นังคางคกขึ้นวอ ฉันไม่เชื่อหรอกว่าแกจะแสดงบทนี้ให้ดีได้ ฉันต้องขัดขวางไม่ให้มันดังขึ้นมาให้ได้ ฉันต้องวางแผนใหม่ทั้งหมดเสียแล้ว จะไม่ให้มันโงหัวขึ้นมาได้เด็ดขาด” อวี๋เสวี่ยเวยพูดกับผู้ช่วยของเธอด้วยสีโหดเ**้ยม

อวี๋เสวี่ยเวยแอบตามดูหลินหว่านตลอด พอเธอเห็นว่าหลินหว่านได้รับความนิยมขึ้นมา จากภาพถ่ายฟิตติ้งในใจก็โมโหเป็นฟืนเป็นไฟ เธอจะยอมให้หลินหว่านเงยหน้าอ้าปากในวงการบันเทิงได้อย่างไรกัน ความริษยาทำให้เธอสติมืดบอดไป จิตใจร้อนรุ่มคิดแต่จะทำให้หลินหว่านย่อยยับ

“รื้อแผนใหม่หมด? วางใจเถอะ ฉันว่าหลินหว่านดังไปได้ไม่นานหรอก พอหนังออกฉาย มันทำให้ผู้ชมพอใจไม่ได้แน่ สิ่งที่ตามมาก็ต้องเจอกับเสียงก่นด่าจากชาวเน็ตแน่ รอดูไปเถอะ ถึงอย่างไรฉันก็ไม่เชื่อน้ำหน้ามันหรอก คุณก็อย่าร้อนใจไปเลยค่ะ ฉันเชื่อว่ามันดังได้ไม่นานหรอก” ผู้ช่วยคอยพูดเสริมที่ด้านข้าง

อวี๋เสวี่ยเวยเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้น จะยอมให้หลินหว่านมีชื่อเสียงขึ้นมาได้ที่ไหน พอเธอเห็นว่าหลินหว่านได้รับความสนใจเนื่องจากภาพถ่ายฟิตติ้ง ใจเธอก็ทุรนทุรายอยู่ทุกวินาที คิดแต่จะให้ร้ายหลินหว่านอย่างไร อวี๋เสวี่ยเวยนึกถึงอันซิงอีกครั้ง นี่ก็เป็นอีกคนหนึ่งที่สู้กับหลินหว่านได้ และอันซิงก็เกลียดหลินหว่านมากๆ เสียด้วย ก่อนหน้านี้อวี๋เสวี่ยเวยเตรียมจะปั้นอันซิงอยู่แล้ว แต่พอเกิดเรื่องข่าวฉาวของเฉิงเฉิง เธอจึงให้อันซิงเก็บตัวรอให้เรื่องเงียบเสียก่อนค่อยเผยตัวสู่สาธารณชน

“อันซิงเกลียดหลินหว่านขนาดนั้น เธอเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดของฉัน ให้อันซิงกลับมาอีกครั้งก่อนเถอะ ด้วยความอยากเอาชนะจนไม่สนใครหน้าไหน เธอต้องอิจฉาหลินหว่านมากแน่ อันซิงจึงเหมาะที่จะให้ร้ายหลินหว่านมากกว่าฉัน” อวิ๋นซีเหยียดยิ้มกับผู้ช่วย

ผู้ช่วยได้แต่ทำท่าอ่อนใจ เธอเข้าใจดีว่าอวี๋เสวี่ยเวยทำทุกอย่างนี้เพราะริษยาความสำเร็จของหลินหว่านจึงคลุ้มคลั่งได้ขนาดนี้

“ก่อนหน้านี้คุณให้อันซิงเก็บตัวสักระยะไม่ใช่เหรอ รอให้ข่าวฉาวของเธอผ่านไปก่อนจึงออกมารับงาน หรือว่านี่คือเรื่องที่คุณบอกว่าเปลี่ยนแผนงั้นเหรอ คุณไม่สนว่าผลข้างหน้าจะเป็นอย่างไรเหรอคะ” ผู้ช่วยมองอวี๋เสวี่ยเวยอย่างสงสัย

อวี๋เสวี่ยเวยถูกความริษยาบดบังสายตาจนไม่สนอะไรอีก เธอตัดสินใจว่าจะดันอันซิงขึ้นมาโดยไม่สนว่าต้องแลกกับอะไร ตีหลินหว่านให้แตกไม่ให้หลินหว่านได้มานั่งชูคอในวงการบันเทิงเด็ดขาด เทียบกับอันซิงแล้ว หลินหว่านเป็นคนที่เธอเกลียดชังมากกกยิ่งกว่า

อวี๋เสวี่ยเวยแอบนัดพบกับอันซิง ทั้งสองวางแผนร่วมกันด้วยความที่พวกเธอต่างก็เกลียดชังหลินหว่านมาก จึงมาร่วมมือกันได้แต่ทั้งสองก็ยังไม่ชอบหน้าอีกฝ่ายอยู่ดี

“อันซิง ฉันช่วยให้เธอได้บทนางเอกละครทีวีเรื่องหนึ่ง คราวนี้เธอต้องใช้ละครเรื่องนี้พลิกตัวขึ้นมาให้ได้ อย่าให้หลินหว่านดังขึ้นมาได้เด็ดขาด ฉันช่วยเธอขนาดนี้ก็เพื่อให้เธอเหยียบนังหลินหว่านเอาไว้ ฉันหวังว่าเธอจะใช้โอกาสนี้ให้ดีล่ะ ถ้าเธอดังขึ้นมาได้จากละครเรื่องนี้ก็จะดีมาก ฉันเชื่อว่าเธอทำได้นะ พยายามเข้าล่ะ หรือเธออยากจะให้เกียรติยศชื่อเสียงพวกนี้ตกอยู่กับคนที่เธอเกลียดล่ะ” อวี๋เสวี่ยเวยพูดด้วยท่าทีที่เหนือกว่า เธอเหยียดมองอันซิง คนที่เธอเกลียดที่พูดถึงก็คือ ‘หลินหว่าน’

อันซิงไม่ชอบใจนักกับท่าทีแบบนี้ของอวี๋เสวี่ยเวย ทุกครั้งที่เห็นท่าทีเริ่ดเชิดหยิ่งของอวี๋เสวี่ยเวย อันซิงมักรู้สึกรังเกียจขึ้นมาเสมอแต่เธอไม่เคยพูดออกมา เพียงแค่บ่นด่าอยู่ในใจเงียบๆ

“เอาเถอะ ในเมื่อเธอช่วยหาบทให้ฉัน งั้นฉันจะไปแน่ แต่ข่าวฉันก่อนหน้านี้ ตอนนี้ยังมีคนสนใจตามจิกอยู่มาก ไม่รู้ว่าจะใช้ละครเรื่องนี้เพิ่มแฟนคลับได้ไหม ลองดูก่อนแล้วกัน” อันซิงพูดหยั่งเชิง

อันที่จริงอันซิงกังวลใจอยู่บ้าง เธอไม่อยากจะถูกด่าจากชาวเน็ตอีกแล้ว แม้ว่าบุคคลสาธารณะต้องรับเสียงวิจารณ์เหล่านี้ให้ได้ แต่อันซิงแค่คิดถึงคำพูดพวกนั้นแล้วยังสยองไม่หาย

เห็นได้ชัดว่าอวี๋เสวี่ยเวยเบื่อคำพูดนี้ของอันซิงเต็มที เธอขมวดคิ้วแล้วพูดเสียงเรียบ “เธอวางใจได้ ถ้าเธอแสดงได้ดี หลินหว่านก็แค่ได้หน้าชั่วเวลาหนึ่งเท่านั้น คนที่จะขึ้นแท่นต่อไปก็คือเธอ อย่ามัวกังวลกับเรื่องไม่เป็นเรื่องหน่อยเลย ในเมื่อเธอเลือกที่จะเป็นคนของสาธารณะ ก็ต้องยอมรับเสียงวิจารณ์ให้ได้”

อันซิงรู้สึกไม่ขัดใจ หมายความว่าเธอต้องยอมรับเสียงวิพากษ์วิจารณ์พวกนี้ด้วยงั้นเหรอ อันซิงรู้ว่าลึกๆ แล้วความสัมพันธ์ของเธอกับอวี๋เสวี่ยเวยเป็นแค่ความร่วมมือเท่านั้น เป้าหมายร่วมกันคือทำลายหลินหว่านให้ได้ จึงทำให้พวกเธอร่วมมือกันได้ เปลือกนอกแล้วดูเหมือนจะพูดคุยกันด้วยดี แต่ที่จริงแล้วพวกเธอต่างรังเกียจอีกฝ่าย บางทีเมื่อเป้าหมายบรรลุแล้ว อวี๋เสวี่ยเวยก็จะเขี่ยอันซิงทิ้งไป

อันซิงได้รับบทดารานำฝ่ายหญิงของละครฟอร์มใหญ่ เธอรีบไปโผล่หน้าที่กองถ่ายอย่างดีอกดีใจ คาดหวังกับบทบาทครั้งนี้ของตัวเอง เธอแอบดีใจอยู่ว่า ไม่ว่าเมื่อครู่จะไม่ชอบใจแค่ไหนแต่เรื่องนี้ก็ยังคุ้มค่าการรอคอยอยู่ดี

“สวัสดีค่ะ ฉันชื่ออันซิง ดีใจที่ได้ร่วมงานกับคุณค่ะ ฉันจะแสดงบทบาทของฉันให้ดีที่สุด ให้ประทับใจผู้ชม ขอให้ท่านผู้อำนวยการเชื่อใจฉัน ฉันจะตั้งใจทำงานเต็มร้อยเลย จะไม่ให้พวกคุณต้องผิดหวังค่ะ”

อันซิงยิ้มขณะกล่าวให้คำมั่นกับผู้อำนวยการสร้างละครเรื่องนี้ เธออยากให้พวกเขายอมรับเธอ

อันซิงเพิ่งเข้ามาก็ได้พบกับผู้อำนวยการสร้างที่นี่ ครั้งนี้พวกเขามาร่วมสังสรรค์กันก่อนเปิดกล้อง เพื่อกระชับความสัมพันธ์จะได้ทำงานสะดวกตอนถ่ายทำ อันซิงให้ผู้จัดการกับผู้ช่วยเก็บข้าวของก่อน ส่วนตัวเองก็พูดคุยกับผู้อำนวยการสร้าง

“อันซิง นางเอกนี่ ผมต้องเชื่อใจคุณอยู่แล้ว คุณสวยขนาดนี้แล้วดูรูปร่างนี่สิ สาวงามชั้นเลิศจริงๆ สวยกว่ารูปถ่ายเยอะเลย” ผู้อำนวยการสร้างมองอันซิงด้วยสายตาโลมเลีย ท่าทีหยาบคายไร้มารยาทชวนให้ผู้คนรู้สึกคลื่นเ**ยนด้วยความรังเกียจ

อันซิงรู้สึกกระดากจนไม่รู้จะทำตัวอย่างไร สายตาของผู้ชายตรงหน้านี้ทำให้เธอรู้สึกแปลกประหลาดอยู่บ้าง ด้วยประสบการณ์มานานในวงการบันเทิงทำให้เธอเข้าใจได้ แต่เพื่อไม่ให้เกิดเรื่องยุ่งยาก อันซิงยิ้มฝืดๆ แล้วเตรียมขอตัวกลับห้อง

“จะไปไหนเล่า ไม่อยู่คุยกับผมก่อนเหรอ ผมเป็นผู้อำนวยการสร้างของคุณนะ คุณสวยขนาดนี้ ไม่ให้ผมดูสักหน่อยได้อย่างไรกัน” ผู้อำนวยการสร้างดึงตัวอันซิงที่กำลังจะหลบไปเอาไว้ มองเธอพร้อมรอยยิ้มหื่น

อันซิงนิ่งอึ้งไป เธอเข้าใจว่าอวี๋เสวี่ยเวยคงจัดการเรื่องนี้ไว้เรียบร้อย ไม่มีข้อผิดพลาดแน่ แต่ตอนนี้ผู้อำนวยการสร้างนี่กลับพูดจาแทะเล็มล่วงเกินเธอ ทำไมเป็นอย่างนี้ไปได้

อันซิงได้สติกลับคืนมา ขมึงตาเข้าใส่ผู้อำนวยการสร้าง พร้อมกับสะบัดแขนจากการเกาะกุมอย่างแรงแล้วจากไป เธอไม่เคยต้องเจอกับเรื่องแบบนี้ เมื่อก่อนเอาแต่ใจจนเคยตัว คิดไม่ถึงว่าต้องมาเจอกับเรื่องลักษณะนี้ ถูกเอาเปรียบแบบนี้ทำเอาอันซิงน้ำโหพุ่งปรี๊ด แต่เธอไม่ได้โวยวายอะไรเธอตัดสินใจว่าจะทนไปก่อน