รักเล่ห์เร้นใจ 87

 

 

 

อวี๋เสวี่ยเวยถือเป็นศิษย์รุ่นน้องของซวี่กวง ดังนั้นเธอจึงติดตามมากองถ่ายครั้งนี้ด้วย

 

 

หลินหว่านกับอวิ๋นซีมาถึงสถานที่ถ่ายทำ เห็นด้านข้างผู้กำกับซวี่กวงมีอวี๋เสวี่ยเวยยืนอยู่ด้วย หลินหว่านรู้สึกแปลกใจมากว่าทำไมเธอจึงมาอยู่นี่ได้

 

 

“อวิ๋นซี ดูสินั่นอวี๋เสวี่ยเวยล่ะ เธอรู้ไหมว่าทำไมเขามาที่นี่ได้ แถมยืนชิดผู้กำกับซวี่กวงซะขนาดนั้น สองคนนี้รู้จักกันมาก่อนหรือเปล่านะ” หลินหว่านแอบกระซิบที่ข้างหูอวิ๋นซี

 

 

หลินหว่านยืนมองอวี๋เสวี่ยเวยอยู่ห่างจากผู้กำกับพอสมควร ในใจคิดสงสัยอย่างหนัก

 

 

“ไม่รู้เหมือนกัน แต่เมื่อวานฉันได้ยินว่าอวี๋เสวี่ยเวยเป็นศิษย์รุ่นน้องของผู้กำกับซวี่กวง ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ไม่รู้ว่าซวี่กวงให้เธอแสดงบทอะไรสิ อันที่จริงฉันหวังว่าผู้กำกับในใจฉันจะไม่เหมือนกับคนที่ชอบใช้เส้นสายแบบนั้น เขาคาดหวังกับผลงานตัวเองขนาดนั้นคงไม่ยอมให้คนที่แสดงไม่เป็นปะปนเข้ามาได้แน่” อวิ๋นซี

 

 

มองสำรวจอวิ๋นเสวี่ยเวยแล้วพูดเสียงเบา

 

 

หลินหว่านนึกขึ้นได้ว่าฐานะทางบ้านของอวี๋เสวี่ยเวยค่อนข้างดีมาก ดังนั้นเธอคงใช้โอกาสนี้ทำความรู้จักกับผู้กำกับซวี่กวง

 

 

อวี๋เสวี่ยเวยเห็นหลินหว่านที่ยืนมองเธอจากที่ห่างออกไป เธอรู้สึกไม่ชอบใจอย่างมาก เธอรู้ว่าตัวเองอาศัยเส้นสายทางบ้านจึงได้รู้จักกับซวี่กวง แม้คนอื่นๆ จะรู้ว่าเธอเป็นศิษย์รุ่นน้องของผู้กำกับซวี่กวง แต่ดูจากตอนนี้แล้ว ท่าทีของซวี่กวงที่ไม่ได้สนใจใยดีเธอ คำว่าศิษย์น้องจึงเป็นเหมือนแค่คำเรียกหาอย่างหนึ่งเท่านั้น ยิ่งวันนั้นเธอบังเอิญเห็นว่าผู้กำกับซวี่กวงยิ้มตอนที่ได้เห็นภาพถ่ายฟิตติ้งของหลินหว่าน เธอก็ยิ่งอิจฉามากขึ้น เธอไม่เข้าใจว่าหลินหว่านมีเสน่ห์ความงามอะไรถึงกับได้รับความชื่นชมจากผู้กำกับซวี่กวง

 

 

หลินหว่านกับอวิ๋นซีเดินมาที่ตรงหน้าซวี่กวงกับอวี๋เสวี่ยเวย

 

 

“ผู้กำกับ สวัสดีค่ะ” หลินหว่านแวะทักทายด้วยรอยยิ้ม

 

 

ซวี่กวงเงยหน้าขึ้นยิ้มตอบรับตามมารยาทหน่อยหนึ่ง

 

 

ส่วนอวี๋เสวี่ยเวย นึกโมโหอยู่ในใจด้วยเธอเห็นหลินหว่านเดินเข้ามาแล้วไม่มองเธอเลยสักนิด เธอจ้องหลินหว่านอย่างโกรธแค้น

 

 

“รุ่นพี่คะ ฉันมีเรื่องอยากจะพูดด้วยค่ะ พี่ให้สองคนนั้นหลบไปก่อนสักครู่ได้ไหมคะ” อวี๋เสวี่ยเวยพูดยิ้มๆ กับซวี่กวง

 

 

ซวี่กวงไม่ยิ้มตอบกลับแต่พูดเสียงเย็นว่า “ตอนนี้ฉันกำลังยุ่ง มีเรื่องอะไรเดี๋ยวค่อยพูด แล้วงานของฉันก็ยุ่งมากๆ แล้วเธอก็อย่ายืนเกะกะกีดขวางเสียเวลาทำงานของฉัน”

 

 

คำพูดของซวี่กวงทำเอาอวี๋เสวี่ยเวยหน้าแตกยับ ทีแรกเธอคิดจะให้หลินหว่านได้เห็นว่าตัวเองเป็นถึงรุ่นน้องของซวี่กวง แต่กลับกลายเป็นว่าเธอเสียหน้าต่อหน้าหลินหว่าน

 

 

อวี๋เสวี่ยเวยหน้าแดงฉานเดินหนีไปอย่างโมโห รู้สึกว่าตัวเองแทบจะระเบิดเป็นไฟด้วยความโมโห เธอยิ่งเกลียดชังหลินหว่านเข้าไปอีก

 

 

อวี๋เสวี่ยเวยใช้เส้นสายที่บ้านได้รู้จักกับซวี่กวง แต่ดูเหมือนซวี่กวงไม่สนใจจะพูดคุยกับเธอ แม้แต่ตอนทำงานยังไม่เห็นแก่หน้าเธอเลย เรื่องนี้ทำให้อวิ๋นซีรู้สึกว่าเธอคิดถูก ผู้กำกับซวี่กวงเข้มงวดเอาจริงกับผลงาน อีกทั้งยังเป็นคนตรงและยุติธรรมกว่าคนอื่นในวงการบันเทิง

 

 

“ผู้กำกับคะ งั้นคุณทำธุระก่อน พวกเราจะกลับไปพักผ่อนก่อนค่ะ อีกเดี๋ยวฟ้าก็จะมืดแล้วคุณก็กลับไปพักเร็วๆ นะคะ” หลินหว่านพูดด้วยรอยยิ้ม

 

 

“อื้ม ครับ” ผู้กำกับซวี่กวงผงกศีรษะ

 

 

หลินหว่านกับอวิ๋นซีทำงานมาทั้งวัน พอกลับถึงห้องพักก็เข้านอนอย่างรวดเร็ว

 

 

วันรุ่งขึ้นทีมงานกองถ่ายสร้างบัญชีเวยปั๋วอย่างเป็นทางการ แล้วโพสต์ภาพถ่ายของหลินหว่านขึ้นอินเทอร์เน็ต

 

 

“หลินหว่าน ฉันมีข่าวดีมาบอกล่ะ วันนี้เวยปั๋วของทางกองถ่ายเอาภาพลงอินเทอร์เน็ตแล้ว แล้วก็เป็นอย่างที่คิดจริงๆ อย่างไรแล้วความสวยก็สำคัญมากอยู่ดี ภาพฟิตติ้งของเธอพอลงอินเทอร์เน็ตนะ พวกที่ก่อนหน้านี้ไม่ยอมรับเธอตอนนี้กลายเป็นตั้งหน้าตั้งตารอดูเธอเล่นเป็นนางเอก ตอนนี้เธอก็ไม่ต้องรำคาญใจกับเรื่องก่อนหน้าอีกแล้ว ต่อไปก็ตั้งอกตั้งใจแสดงให้ดีๆ ตอนหนังเข้าฉายต้องได้รับคำชมแน่นอน” อวิ๋นซียืนอยู่หน้าประตูพูดด้วยความตื่นเต้น

 

 

อวิ๋นซีรีบวิ่งมาแจ้งข่าวดีนี้ที่ห้องหลินหว่านตั้งแต่เช้าตรู่

 

 

เมื่อก่อนหลินหว่านกลุ้มใจกับการที่ชาวเน็ตไม่ยอมรับบทบาทของเธอ บทนี้เป็นที่ถกเถียงกันอย่างมากบนอินเทอร์เน็ตเรื่องที่ให้หลินหว่านแสดง เนื่องจากพวกเขาตั้งความหวังกับบทบาทของตัวละครนี้ไว้มาก ถ้าหากหลินหว่านแสดงได้ไม่ดี ย่อมต้องถูกคนจำนวนมากถล่มด่าว่ายับแน่นอน อวิ๋นซีกลัวว่าถ้าเป็นเช่นนี้จะกระทบถึงการทำงานของหลินหว่าน ตอนที่เธอยึดเครื่องมือสื่อสารของหลินหว่านก็เพื่อไม่ให้เธอได้เห็นคำถกเถียงบนอินเทอร์เน็ตนั่นเอง ตอนนี้กลายเป็นว่าตั้งแต่ปล่อยภาพถ่ายฟิตติ้งขึ้นอินเทอร์เน็ตแล้ว ผู้คนจำนวนมากต่างก็หันมาตั้งตารอดูการแสดงของหลินหว่าน

 

 

หลินหว่านที่ตื่นแต่เช้ายังไม่ทราบข่าวนี้ เธอมองดูอวิ๋นซีที่ยืนอยู่หน้าประตูด้วยสีหน้าตื่นเต้นดีใจ ด้วยความรู้สึกประหลาดใจมาก “จริงเหรอ ถ้าเป็นอย่างนี้ก็ดีน่ะสิ ฉันต้องพยายามเล่นบทนี้ให้ดีได้แน่ ไม่ให้พวกเขาต้องผิดหวังหรอก พวกที่รอดูฉันอยู่ ฉันจะทำให้พวกเขาเซอร์ไพรส์ครั้งใหญ่เลยเชียว”

 

 

หลินหว่านรีบคว้ามือถือในมือของอวิ๋นซีมาเปิดอ่าน สีหน้าประดับด้วยรอยยิ้มหวาน ความรู้สึกกดดันก่อนหน้านี้หายวับไปจนหมด ตอนนี้เธอยิ่งมั่นใจว่าจะเล่นบทนี้ให้ดีได้แน่นอน

 

 

หลินหว่านเดินเข้าสถานที่ถ่ายทำอย่างมาดมั่น เธอพูดคุยยิ้มแย้มกับอวิ๋นซีมาตลอดทาง หลินหว่านไม่ได้สบายใจขนาดนี้มานานมากแล้ว เธอชอบความรู้สึกที่ได้รับการยอมรับจากผู้อื่นแบบนี้มากๆ เลย ทุกครั้งที่ได้เห็นว่ามีชาวเน็ตยอมรับเธอ หลินหว่านจะดีใจมาก

 

 

“แม้ว่าภาพถ่ายที่ปล่อยออกไปจะได้รับคำชมมากมาย แต่ฉันก็ยังไม่เชื่ออยู่ดีว่าเด็กสาวที่ยังอายุน้อยปานนี้จะสามารถเอาบทนี้ได้อยู่ รอให้ถ่ายเสร็จก่อนเถอะ ฝีมือการแสดงของเธอต้องถูกคนหัวเราะกันฟันหักแน่” ผู้หญิงคนหนึ่งเดินผ่านมาเห็นหลินหว่านเข้าก็พูดขึ้น

 

 

แม้หลินหว่านจะอยู่ไม่ใกล้นัก แต่ตอนที่เดินผ่านผู้หญิงคนนี้ก็ยังได้ยินคำพูดนี้ของเธอเข้า สีหน้ายิ้มแย้มของหลินหว่านหุบฉับลงทันควัน

 

 

อวิ๋นซีก็ได้ยินด้วย เธอรู้สึกว่าจู่ๆ หลินหว่านก็เงียบไป จึงนึกรังเกียจผู้หญิงคนนั้นขึ้นมา แต่เนื่องจากหลินหว่านเป็นนักแสดง ไม่สามารถจะหุนหันไปต่อปากต่อคำกับเธอแบบนั้นได้

 

 

“หลินหว่าน หลังภาพถ่ายฟิตติ้งเธอออกมาแล้วก็ได้รับคำชมมากมาย ตอนนี้คนส่วนใหญ่ก็พากันรอคอยจะดูการแสดงของเธอ แต่ที่ปฏิเสธไม่ได้เลยก็คือยังมีคนส่วนน้อยส่วนหนึ่งที่ยังไม่ยอมรับในตัวเธอ ตอนนี้เธอต้องใช้ความสามารถของเธอมาทำให้พวกเขายอมรับให้ได้ ไม่ใช่มานั่งเสียใจอยู่นี่” อวิ๋นซีพูดปลอบหลินหว่าน

 

 

อันที่จริงหลินหว่านก็รู้อยู่ว่าภาพถ่ายฟิตติ้งไม่อาจทำให้ทุกคนยอมรับว่าเธอจะรับบทนี้ได้ แต่เมื่อครู่พอได้ยินคำพูดพวกนั้นทำให้หลินหว่านรู้สึกไม่ค่อยสบายใจนัก พอได้ฟังคำพูดของอวิ๋นซีแล้วก็ไม่คิดมากอีก

 

 

“เธอพูดถูกมากเลย ฉันจะให้คนที่รอดูฉันอยู่ได้เห็นความพยายามของฉัน ให้คนที่ไม่ยอมรับฉันได้มองฉันใหม่ ฉันจะตั้งใจแสดงบทนี้ให้ดีที่สุด และจะตั้งใจแสดงให้ดีทุกบทด้วย” หลินหว่านพูดอย่างมุ่งมั่น เธอเผยรอยยิ้มกว้างแล้วเดินตรงไปข้างหน้าอย่างมั่นใจ