[นิยายแปล] Kanojo ga Senpai ni NTR-reta node, Senpai no Kanojo wo NTR-masu 52 ขั้นตอนสุดท้าย (ตอนปลาย)

ตอนที่ 52 ขั้นตอนสุดท้าย (ตอนปลาย)

—— คือว่า ต่อจากนี้นั้น ——

 

ผมไม่รู้ว่าจะพาไปยังไงดี

 

—— ตอนคาเรนนี่ทำยังไงไปนะ? ก็คงจะดื่มเหล้า แล้วก็จูบกันอย่างนั้น แล้วก็พากันไปโรงแรม ——

 

ไม่ได้ ไม่ได้

ในฉากสำคัญอย่างนี้ จะมาอ้างอิงแฟนเก่าได้ยังไง!

 

แต่ว่า หลังจากนี้ กับรุ่นพี่โทวโกะที่เป็น ‘นางฟ้าห้องสมุด’ ‘เงามิส ม.โจโต’ กับอีกทั้ง ‘ผู้หญิงที่ใฝ่หา’ จะรุกเข้ายังไงผมไม่รู้เลย

 

—— ตัวเรา ส่งกลิ่นหรือเปล่านะ ? ——

 

ยังไงก็เป็นถึง H ครั้งแรกของรุ่นพี่โทวโกะ

อาบน้ำฝักบัวให้ไม่สาบเหงื่อหน่อยก็คงจะดี

แล้วถ้าเป็นไปได้ ถ้าหากได้ลงอ่างด้วยกันล่ะก็…

 

“ค- คือว่า ผม อยากจะอาบน้ำสักหน่อยน่ะครับ”

 

รุ่นพี่โทวโกะตอบทั้งที่เล่นมือถืออยู่

 

“ก็ได้นะ ถ้าจะไปอาบน้ำ”

 

ดูทรงรุ่นพี่โทวโกะไม่ได้ตั้งใจจะอาบน้ำเลยสินะ

 

“ถ้าอย่างนั้น ผมขอตัว”

 

ว่าแล้วก็เข้าห้องอาบน้ำ

ถอดเสื้อผ้า แล้วก็อาบน้ำฝักบัวอุ่น ๆ

พอนึกถึงเรื่องต่อจากนี้ไป ก็รู้สึกได้ถึงตรงนั้นที่เริ่มเกรี้ยวกราดขึ้นมา

 

—— แย่แล้วเรา แบบนี้ ใกล้ถึงที่แล้วไม่ใช่เรอะเนี่ย? เอาออกตรงนี้สักทีหน่อยดีไหมนะ ——

 

ความคิดนั้นพลันแล่นขึ้นมาในหัว

 

 

 

ผมออกจากห้องอาบน้ำ

รุ่นพี่โทวโกะดูทีวี พลางเล่นมือถืออยู่เหมือนเดิม

 

“นานพอดูเลยนะ”

 

พอรุ่นพี่โทวโกะว่ามาอย่างนั้น

 

“งั้นหรอครับ?”

 

ตอบกลับไปแค่นั้น

มองนาฬิกา

 

—— เหลืออีกสามสิบนาทีจนถึงเที่ยงคืน ——

 

ตะกี้รุ่นพี่โทวโกะบอกไว้ว่า ‘ก่อนอื่น จนถึงเที่ยงคืน เราก็อยู่ที่นี่อย่างนี้ไปก่อน’

เพราะงั้นพอถึงเลข 12 ก็จะสามารถรุกหาเธอได้ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะไปถึงจุดนั้นได้ยังไงเลยดี

 

—— ทว่า ถึงเวลานั้น ความอดทนของผมคงจะถึงทีุ่สุดแล้วกระมัง ——

 

ผมนั่งบนเตียงตรงข้ามกับรุ่นพี่โทวโกะ ก่อนอื่นก็ดูทีวีไปก่อน

แต่สาระในทีวีหาได้เข้าหัวผมได้ไม่แม้แต่น้อย

 

—— เหลืออีก 5 นาที ——

 

ผมที่ดูนาฬิกานึกอย่างนั้น

ในตอนนี้ ผมเหมือนแทบจะจู่โจมใส่รุ่นพี่โทวโกะพร้อมกันกับระฆังเที่ยงคืนเลยทีเดียวเชียว

 

—— เหลืออีก 3 นาที ——

 

จังหวะที่นึกอย่างนั้น รุ่นพี่โทวโกะก็ลุกยืนขึ้น

 

—— หรือว่า เธอจะเป็นฝ่ายชวนผมงั้นเหรอ? ——

 

“ถ้างั้น ฉันขอตัวกลับก่อนนะ”

 

—— เอ๊ะ? ——

 

สมองของผมขาวโพลนไปชั่วขณะหนึ่ง

หมายความว่าไง?

 

“อิชชิกิคุงจะอยู่ที่นี่ต่อก็ได้นะคะ เวลาเช็คเอ้าท์คือ 10 โมงเช้าน่ะ”

 

“รุ่นพี่โทวโกะ กลับแล้วนี่คือ?”

 

“อื้ม คุณพ่อจะมารับน่ะ”

 

รอประเดี๋ยวก่อนนะ

ไม่ใช่ว่าหลังจากนี้คือเวลาเปิดฉากหรอกเหรอ?

 

“ค- คือว่า ที่จะกลับเนี่ย เรื่องจริงหรอครับ?”

 

“จริงสิ”

 

“ก็แล้ว ‘ใช้เวลาค่ำคืนในตอนสุดท้าย’ นี่คือ”

 

ตอนนั้นเอง รุ่นพี่โทวโกะก็ทำรอยยิ้มลำบากใจ

 

“อันนั้นฉันบอกว่าจะ ‘พูดทำนองนั้น’ กับเทตสึยะนี่นะ แล้ววันนี้ ก็จะอยู่ด้วยกันในคืนคริสต์มาส อีฟจนเปลี่ยนวันไม่ใช่หรอ”

 

“เอ๊ะ หนึ่งคืนที่ว่าหมายความว่างั้นหรอครับ?”

 

ทันใดนั้น รุ่นพี่โทวโกะก็ทำสีหน้าจริงจัง

 

“ไม่รู้หรอกนะว่าเธอกำลังคาดหวังอะไรอยู่ แต่ฉันตั้งใจว่าจะไม่ทำเรื่องอย่างนั้นจนกว่าจะแต่งงานค่ะ”

 

ผมมองรุ่นพี่โทวโกะด้วยอ้ำอึ้งไป

 

“อีกอย่างการล้างแค้นก็แค่ทำให้ ‘เทตสึยะกับคุณคาเรนคิดว่าพวกเราใช้เวลาคืนนี้ไปด้วยกัน’ ก็พอแล้ว ไม่จำเป็นจะต้องทำอะไรกันจริง ๆ ก็ได้นี่?”

 

“ต- แต่ว่า รุ่นพี่โทวโกะเคยบอกมาก่อนนี่ครับ? ว่า ‘รุ่นพี่คาโมกุระเนี่ยเป็นคนแรกเลย’ น่ะครับ”

 

“อันนั้นหมายถึง ‘คนคบคนแรก’ น่ะ ใคร ๆ เขาก็ไม่บอกเรื่อง ‘คนที่มีปฏิสัมพันธ์ทางกายครั้งแรก’ กันหรอกค่ะ! จนถึงตอนนี้ฉันน่ะ ไม่เคยทำเรื่องอย่างนั้นสักครั้งเดียวเลยนะคะ!”

 

โห~

ตอนนี้ ไม่ใช่แค่ในสมองของผมอย่างเดียว แต่รู้สึกเหมือนโลกทั้งใบมันขาวโพลนไปเสียจนหมด

 

“แบบว่า ฉันก็แค่บอกเทตสึยะไปว่า ‘พอถึงคริสต์มาส อีฟแล้ว จะยกครั้งแรกของฉันให้’ แล้วเพราะอย่างนั้น ไม่ว่าจะร้องขออะไรไร้สาระก็รับฟังให้หมดเลยล่ะค่ะ”

 

ผมที่กำลังอึ้งกิมกี่ ได้แต่ฟังคำของรุ่นพี่โทวโกะ

ขณะเดียวกันนั้น รุ่นพี่โทวโกะก็หยิบสัมภาระของตัวเอง แล้วมุ่งหน้าไปทางประตูห้อง

 

“ถ้างั้น ไว้เจอกันที่มหาลัยนะ ยู-ว-คุ-ง!”

 

รุ่นพี่โทวโกะว่าอย่างนั้นด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม เปิดประตูแล้วออกไป

 

 

 

—— สรุปแล้ว ก็เป็นอย่างนั้นเองสินะ ว่ารุ่นพี่โทวโกะยังเป็นสาวซิง ไม่เคย H กับคาโมกุระนั่นเลยสักครั้ง ——

 

และแล้วเรื่องจนถึงตอนนี้ก็กระจ่างแจ้ง

 

ทำไมคาโมกุระถึงได้ยกเลิกนัดเที่ยวนอกใจกับคาเรนได้ง่ายดายถึงเพียงนั้น

ทำไมรุ่นพี่โทวโกะถึงได้ควบคุมคาโมกุระไว้ได้อยู่หมัด

‘ไพ่ตายกับคาโมกุระ’ ที่รุ่นพี่โทวโกะว่ามาคืออะไร?

ทุกอย่างมันก็คือความคาดหวัง ‘H ครั้งแรกของรุ่นพี่โทวโกะ’ ของคาโมกุระนั่นเอง!

 

ในตอนที่คิดอย่างนั้นเอง ผมก็หัวเราะ

เสียงหัวเราะของผมดังกังวานไปทั่วในห้อง

 

—— คาโมกุระเล็งรุ่นพี่โทวโกะไว้ตั้งแต่สมัยมัธยมปลาย

—— ในที่สุดพอถึงปีนี้ก็คบกับเธอจนได้

—— แต่ว่า ก็ไม่สามารถ H กับเธอได้เลยแม้แต่ครั้งเดียว

—— แล้วคืนนี้ กลายเป็นว่าผมได้ H กับรุ่นพี่โทวโกะคนนั้น

 

ช่างเป็นสถานการณ์ ‘โดนคาบเอาไปกิน’ ที่ล้ำเลิศที่สุดไปเลยว่ามั้ย?

เพราะไปเอาหญิงร่านอย่างคาเรน ครั้งแรกอันสุดยอดของคาโมกุระเลยถูกผมปล้นเอาไปงั้นสินะ?

 

มันคือความอัปยศขั้นสุดของลูกผู้ชายทีเดียว

อย่างนี้แล้ว ไม่ใช่แค่ผมสามารถเอาคืนให้หนักกว่าเท่านั้น แต่ผมได้สามารถล้างแค้นอย่างที่ยิ่งใหญ่กว่านี้ไม่มีอีกแล้ว

 

—— สุดยอด ยอดเยี่ยมที่สุด รุ่นพี่โทวโกะ! ที่สร้างสถานการณ์ได้ถึงขนาดนี้ ——

 

ผมขำกลิ้ง

ถ้าใครมาเห็นเข้าล่ะก็ คงจะคิดว่าไอนี่จิตไม่ปกติเอาแล้วล่ะ

 

 

 

ผมในตอนนั้นเอง ก็นึกอะไรขึ้นมาได้

 

—— ผมได้คบกับรุ่นพี่โทวโกะแล้ว ——

—— แต่ว่ารุ่นพี่โทวโกะบอกว่า ‘ตั้งใจจะไม่ H จนกว่าจะแต่งงาน’ ——

—— แล้วแน่นอนว่า ห้ามนอกใจ ——

 

ครั้งนี้ หมายความว่าเรามายืนตรงที่คาโมกุระแล้ว?

 

ผมจะต้องก้าวผ่าน ‘ความซิงรอบสอง’ จนกว่าจะแต่งงานกับเธอให้ได้น่ะสิ!

 

ทว่า ผมเริ่มความตั้งใจใหม่

 

—— เอาล่ะ ต้องทำให้ได้แล้วล่ะ อีกอย่าง ‘ครั้งแรกของซากุระจิมะ โทวโกะ’ ยังไงผมจะต้องเอามาให้จนได้ ——

 

แล้วพอทำได้ถึงตรงนั้น ‘แผนการ NTR คืน’ ก็จะสำเร็จลุล่วง

การต่อสู้ของผม อิชชิกิ ยู เพิ่งจะได้เริ่มต้นนับแต่บัดนี้!

 

<จบภาคที่ 1>

Options

not work with dark mode
Reset