[นิยายแปล] Kanojo ga Senpai ni NTR-reta node, Senpai no Kanojo wo NTR-masu 48 คริสต์มาสไฟลุก! (คำประกาศ)

ตอนที่ 48 คริสต์มาสไฟลุก! (คำประกาศ)

การลงคะแนน ‘สุดยอดคู่รัก’ ของทุกคนก็เสร็จสิ้น

แต่ละคนจะเขียนคู่ที่คิดว่าเป็น ‘สุดยอดคู่รัก’ ตั้งแต่อันดับ 1 ถึงอันดับ 3 ลงในกระดาษโหวตซึ่งแจกให้คนละใบตั้งแต่ตอนแรกเข้า

 

“เอาล่ะ การรวมคะแนนเสร็จเรียบร้อยแล้ว!”

 

คุณคาซุมิจับไมค์อีกครั้ง

 

“ถ้าอย่างนั้นจะประกาศอันดับที่ 4 กับอันดับที่ 5 นะ คนที่ถูกเรียกชื่อกรุณาออกมาข้างหน้านะคะ”

 

“ประกาศตั้งแต่อันดับที่ 5 หรอ?”

 

เสียงข้องใจดังมาจากในงาน

ผมเองก็นึกแปลกใจเหมือนกัน

ทว่า คุณคาซุมิหาได้สนใจเรื่องนั้นไม่

 

“ก่อนอื่นอันดับที่ห้า คู่อิชชิกิ ยูคุง กับคุณมิตสึโมโตะ คาเรน!”

 

ผมหรอ? ผมกับคาเรนได้อันดับ 5?

พอคิดถึง ‘ชื่อเสียของคาเรนจากผู้หญิง’ ก่อนหน้านี้แล้ว แต่ก็ยังได้อันดับ 5 เลยนะ

แต่เพราะทั้งหมดมีตั้ง 12 คู่ ได้ประมาณครึ่งนึงก็คงจะไม่ค่อยแปลกเท่าไรหรอกเนอะ

 

“ช่วงนี้ อิชชิกิคุงเองก็เป็นที่นิยมในเหล่าสมาชิกสาว ๆ เหมือนกันน้า~ เรื่องนั้นเองก็คงมีผลกับผลโหวตด้วยล่ะ รางวัลก็คือตุ๊กตาเทดดี้ แบร์!”

 

คุณคาซุมิที่ว่าอย่างนั้นก็ยื่นตุ๊กตามาให้พวกเรา

คาเรนก็รับมันไป

สีหน้านั้นดูไม่พอใจ

พวกเราที่ได้รับของขวัญแล้ว ก็ยืนเรียงอยู่ทางขวาข้างหน้าอย่างนั้น

 

อันดับ 4 เป็นคู่รักชั้นปีสอง

รางวัลเป็นแก้วกาแฟคู่

ครั้งหนึ่ง เคยเป็นแบรนด์ดังทีเดียว

 

การประกาศของคุณคาซุมิก็ดำเนินต่อไป

 

“ต่อมาเป็นอันดับที่สาม! โห~ ผิดคาดมากเลยนะคะเนี่ย! ชั้นเองเห็นแล้วยังไม่อยากจะเชื่อ!”

 

คุณคาซุมิหยิบบันทึกที่กรรมการนับคะแนนยื่นให้

 

“คู่ชั้นกับอิชิดะคุงค่า~!”

 

ในงานหัวเราะกันยกใหญ่

 

“ถ้างั้นอิชิดะคุง ออกมาข้างหน้ามา รางวัลก็คือบัตรหนังสือสามพันเยน!”

 

อิชิดะออกมาข้างหน้าพลางยิ้มอย่างเคอะเขิน

คุณคาซุมิยื่นพลางว่าไป

 

“อันนี้น่ะ ครึ่งนึงเป็นส่วนของชั้นนะ อย่าแย่งไปคนเดียวล่ะ!”

 

พอพูดอย่างนั้น ทุกคนในงานก็หัวเราะอีกครั้ง

 

อันดับที่สองเป็น ‘คู่รักเงียบ ๆ ในชมรม’ คู่รักคู่สร้างคู่สมชั้นปีที่สาม

สองคนนี้ต่อให้ได้รับเลือกเป็นสุดยอดคู่รักก็ไม่รู้สึกแปลกใจ

 

 

 

“เอาล่ะ อันดับที่หนึ่งที่รอคอยก็คือ…”

 

คุณคาซุมิเว้นช่วงอยู่นาน

 

“คู่คุณคาโมกุระ เทตสึยะ กับซากุระจิมะ โทวโกะค่า!”

 

ว่าอย่างนั้นแล้วก็ผายมือไปทางทั้งสองคน

 

เสียงที่ว่า ‘ว่าแล้วเนอะ’ ‘นั่นสินะ’ อย่างแยกไม่ออกระหว่างชมหรือปลง ได้ยินมาจากรอบข้าง

 

“ทั้งสองคน เชิญข้างหน้าค่ะ”

 

คาโมกุระที่ถูกบอกอย่างนั้น ก็ทำตามนั้น รุ่นพี่โทวโกะกำลังก้มหน้าก็ออกมาข้างหน้า

 

“รางวัลสำหรับอันดับหนึ่งก็คือ บัตรที่พักวันนี้ที่ ‘โฮเต็ล อินเตอร์คอนติเนนตัล โตเกียวเบย์’ สำหรับชมทิวทัศน์ยามค่ำคืนของอ่าวโตเกียวได้ค่า!”

 

พอคุณคาซุมิหยิบตั๋วใส่บัตรที่พักขึ้นมาไว้สูงเหนือหัว ภายในงานก็ดังเซ็งแซ่

 

“เอะ ถ้างั้น”

“หลังจากนี้ทั้งสองคนจะตรงไปที่โรงแรมเลยสินะ?”

“หวา โจ่งแจ้งกันเลย”

“คืนพิศวาสเรอะ?”

“อา รุ่นพี่โทวโกะจะ…”

“ไม่จริงน่ะ ระเบิดลงซะ!”

“อิจฉาจัง”

“เอ๋~ ดีจังเลยน้า”

“ฉันก็อยากจะมีคริสต์มาสกับคนหล่อที่โรงแรมบ้างจัง”

“อยู่กันสองคนในคืนอีฟพลางชมวิวยามค่ำคืนเนี่ย เหมือนฝันเลยเนอะ”

 

ผมได้ยินเสียงต่าง ๆ นา ๆ

คาโมกุระที่ออกมาข้างหน้า ยื่นมือเพื่อจะรับบัตรที่พักจากคุณคาซุมิ พลางระรื่น ‘รอยยิ้มแห่งชัยชนะ’

ถึงอย่างนั้นคุณคาซุมิก็โบกซองไปพลาง พยายามจะไม่ยื่นให้

 

“จะว่าไปแล้ว คุณคาโมกุระ บัตรที่พักโรงแรมนี่เนี่ย จะใช้ยังไงหรอ?”

 

คาโมกุระทำหน้าประหลาดใจติดหน่อย แต่ก็ตอบด้วยยิ้มเจื่อน

 

“ก็ ให้โทวโกะมาอยู่ด้วยกันแหละ”

 

ทันใดนั้นคุณคาซุมิก็หลับตา ชูนิ้วชี้แล้วโบกซ้ายขวา

 

“จุ๊ ๆๆ ไม่ได้น้า คุณคาโมกุระ แบบนั้นน่ะ ไม่สมกับเป็นคนหล่อที่หนึ่งของชมรมเลยนะ ลากเธอเข้าโรงแรมในวันคริสต์มาส อีฟแบบนี้เนี่ย เป็นสิ่งที่ผู้ชายเขาทำกันหรอกหรอ? ต่อหน้ารุ่นน้องเนี่ย แบบนั้นดูไม่เท่เลยไม่ใช่รึไงคะ?”

 

“ถ้างั้น ต้องทำยังไงดีล่ะ?”

 

“บัตรที่พักนี้น่ะ ยกให้โทวโกะทั้งสองใบเลย วันนี้จะได้เป็นค่ำคืนที่น่าจดจำสำหรับทั้งสองคน วันแบบนี้น่ะ ให้ผู้หญิงเป็นฝ่ายเริ่มให้ก่อนก็ดีนะ?”

 

คาโมกุระจ้องคุณคาซุมิอยู่พักหนึ่ง

 

“ก็นะ ยังไงผลลัพธ์ก็ไม่เปลี่ยนไปหรอกเนอะ ก็ได้ ยกให้โทวโกะแล้วกัน”

 

ว่าอย่างนั้นก็ถอยมาหนึ่งก้าว

รุ่นพี่โทวโกะก้าวออกมาข้างหน้าคุณคาซุมิแทน

 

“สมกับเป็นคุณคาโมกุระ ลูกผู้ชายจริง ๆ”

 

คุณคาซุมิยิ้มกว้าง

 

“อย่างที่ว่าไป บัตรที่พักทั้งสองใบนี้จะส่งให้โทวโกะ ทุกคนปรบมือให้ดัง ๆ!”

 

ว่าอย่างนั้นก็ยื่นบัตรที่พักให้รุ่นพี่โทวโกะ

ทุกคนดูเหมือนจะปรบมือด้วยความรู้สึกว่างเปล่า

 

“จะว่าไปแล้วโทวโกะ มีอะไรอยากจะบอกต่อหน้าทุกคนอยู่ใช่ไหมนะ?”

 

ว่าอย่างนั้น คุณคาซุมิก็ส่งไมค์ให้รุ่นพี่โทวโกะ

รุ่นพี่โทวโกะก็รับไมค์อย่างเงียบ ๆ

ทุกคนต่างจ้องเธอด้วยความรู้สึกสนใจ ‘จะเกิดอะไรขึ้นหรอ?’

รุ่นพี่โทวโกะที่เคยก้มหน้าอยู่พักหนึ่ง ไม่นานก็เงยหน้าขึ้น

 

“มีเรื่องอยากจะบอกกับทุกคนค่ะ”

 

จากนั้นก็มองมาทางผม

 

“อิชชิกิคุง มานี่หน่อย”

 

บรรยากาศกลายเป็นราวกับเวลาชะงักลงอยู่ชั่วขณะหนึ่ง

พอเหลือบมองไปทางคาเรน เธอทำหน้าสื่อว่า ‘ไม่เข้าใจความหมาย’

 

“ท- ทำไม ต้องยูคุง?”

 

ผมเดินไปทางรุ่นพี่โทวโกะ ไม่สนใจคาเรนที่ถามอย่างนั้นด้วยความตกใจ

ยืนอยู่ข้างรุ่นพี่โทวโกะต่อหน้าทุกคน

รุ่นพี่โทวโกะเปิดปากอีกครั้ง

 

“ฉัน ซากุระจิมะ โทวโกะ ณ วันนี้ตอนนี้ ขอประกาศว่าจะตัดความสัมพันธ์กับคาโมกุระ เทตสึยะค่ะ”

Options

not work with dark mode
Reset