นางบำเรอเติมใจ 79

ตอนที่ 79

“ฉันเมารึเปล่า” พิรุณรักส่ายหน้าไม่รับรู้ เป็นเธอมากกว่าที่เมาตอนนี้ เขามึนเมาเธอด้วยจูบและกลิ่นเหล้าที่ติดตัวเขามา จนสมองเบลอไปหมด

แกริคจัดการงับเข้าที่ลำคอระหงลากลงมาที่ราดไหล่ปลดชุดนอนสายเดี่ยวให้ลงไปกองอยู่ที่เอวเผยให้เห็นอกอวบคู่สวยที่ตอนนี้เม็ดทับทิมแข็งเป็นไตท้าทายให้เขาเข้าหาตวัดลิ้นหยอกล้อ

“อย่าทำรอยนะคะ” พิรุณรักเตือนเขาเพราะไม่อยากโดนพี่ๆ ที่แผนกล้ออีก

“ไม่ทำตรงคอแต่ทำตรงนี้ได้ใช่ไหม” แกริคจูบเบาๆ ที่เนินอกเขารู้สึกหื่นกระหายและอยากสร้างรอยรักบนร่างกายงดงามนี้

“อือ ไม่ได้หนูต้องไปงานกับคุณนะคะ” พิรุณรักรีบแย้งเขา ตรงที่เขาจูบถ้าเป็นชุดที่เธอเลือกมาต้องเห็นแน่ แกริคชะงัก

“ชุดเป็นแบบไหน อย่าบอกนะว่าโชว์ถึงตรงนี้” พิรุณรักรับรู้ถึงรังสีบางอย่างแผ่ออกมาจากตัวเขา

“ก็..”

“ลุกขึ้น ไปใส่มาให้ดูหน่อยสิ” พิรุณรักอ้าปากเหวอ ไม่คิดว่าเขาจะสั่งแบบนี้ ตอนนี้เราอยู่ในช่วงเข้าได้เข้าเข็ม

“แต่..”

“เร็ว ตอนนี้ฉันยังทนได้” พูดจบก็พลิกตัวลงนอนบนเตียงลูบไล้ลูกชายที่พร้อมออกรบ แต่ก็ต้องทนเพราะอยากเห็นชุดที่หญิงสาวไปเลือกมา เธอพูดถึงขนาดนี้เขาคงนอนไม่หลับแน่และคงรอให้ถึงวันงานไม่ไหว

พิรุณรักยังมึนงงกับคำสั่งของเขา แต่เธอก็ยอมลุกขึ้น แกริคเปิดโคมไฟที่หัวเตียง

“ไม่ต้องใส่อะไร ใส่แค่ชุดนั้นก็พอ” พิรุณรักส่งค้อนให้คนออกคำสั่งที่นั่งเป็นชีเปลือยอยู่บนเตียง เธอเองก็เปลือยไม่ต่างกันแต่ก็มีชุดนอนที่ยังไม่หลุดออกจากร่างให้ดึงขึ้นมาปกปิดได้

เธอเดินไปหยิบชุดที่ยังไม่ได้ส่งซักออกมาจากถุงเดินเข้าห้องน้ำจัดการสวมลงไปที่ร่างกายเปล่าเปลือย นี่มันกี่โมงกี่ยามกันแล้ว ผมเผ้ายุ่งเหยิงของเธอตอนนี้มันไม่ได้เหมาะกับชุดสวยๆ สักนิด แถมในตายังฉ่ำเยิ้มไปด้วยไฟพิศวาสที่เขาก่อขึ้นอีก

ชุดราตรีสีเปลือกบัวโชว์แผ่นหลังเนียนสวยด้านหน้าคว้านลึกลงมาเห็นร่องอก เธอไม่ได้ใส่อะไรข้างในตามที่เขาบอก ทำให้ชุดนี้เซ็กซี่ขึ้นอีกเท่าตัว ร่างบางเดินออกมาจากห้องน้ำ ด้วยความไม่มั่นใจ

แกริคจ้องเขม็งมองแม่เมียตัวน้อยที่อยู่ในชุดราตรีวาบหวิวไม่วางตา เขาตาลุกวาวทันทีที่เห็น

“ใครเป็นคนเลือก”

“พี่นุค่ะ” พิรุณรักตอบตามความจริง

“ไอ้ดนุ” แกริคกัดฟันกรอด เขานึกแล้วว่ามันต้องเล่นอะไรแบบนี้ นี่มันกะให้เมียเขาเอาหุ่นสวยๆ ไปโชว์คนทั้งงานรึไง

“ซื้อมากี่ชุด” แกริคลุกขึ้นเข้ามาประชิดร่างบาง สอดมือเข้าไปในชุดสวยลูบไล้ไปทั่วทั้งข้างหน้าและข้างหลัง ชุดแบบนี้มันยั่วตะบะกันชัดๆ

“ชุดเดียวค่ะ”

มือใหญ่เลื่อยไปตามรอยแยกของเรียวขา พิรุณรักตัวสั่นเท่าด้วยความวาบหวิว สายตาของแกริคตอนนี้แทบจะกินเข้าไปทั้งตัว

แควก เสียงฉีกขาดของเนื้อผ้าทำให้พิรุณรักเบิกตากว้าง

“ทำอะไรคะ” ร้องถามเขาอย่างตกใจ

“มือลั่น เดี๋ยวพาไปซื้อใหม่” คำตอบของเขายิ่งทำให้เธอเหวอ มันใช่เหรอ

“คุณริค ฉีกทำไม มันแพงนะคะ” เธอรู้ว่าเขาตั้งใจฉีกไม่ได้มือลั่นอะไรทั้งนั้นแหละ

“ฉันซื้อให้อีกสิบชุดก็ได้ ผ้าน้อยชิ้นแบบนี้ไม่ต้องใส่ซะดีกว่า”

แกริคพูดพร้อมกับดันเธอให้นอนลงบนเตียง มือและปากของเขาเริ่มทำงานอีกครั้ง

“แต่หนูก็เห็นผู้หญิงที่คุณเคยควงออกงานใส่ชุดแบบนี้ทั้งนั้น” แกริคชะงัก ขมวดคิ้วเข้าหากัน นี่เธออ่านข่าวสังคมเขามากไปรึเปล่า เขาเองยังนึกไม่ออกด้วยซ้ำว่าผู้หญิงที่เขาเคยควงใส่ชุดแบบไหนเพราะไม่เคยสนใจแค่ควงพวกหล่อนไปงานก็จบ

“เพราะฉันไม่เคยสนใจผู้หญิงพวกนั้น แต่นี่เธอ เธอเป็นเมียฉัน ฉันไม่ชอบให้เมียฉันโชว์ของของฉันให้คนอื่นดู” คำพูดเฉียบขาดและคำว่าเมียของเขาทำให้หัวใจเธอเต้นแรง ร่างบางผวาเฮือกเมื่อเขาฝังคมเขี้ยวลงที่เนินอกปาดลิ้นไล้เลียไปทั่ว

“อือ แต่พี่นุบอกว่าคุณชอบ”

“ไอ้ดนุ ฉันต้องไปจัดการมันแน่” แกริคพูดอย่างเข่นเขี้ยว และพิรุณรักก็พึ่งรู้ว่าโดนญาติผู้น้องของเขาแกล้งเอาซะแล้ว

“หนูเจ็บ อ๊า” ความเจ็บที่ว่าเกิดขึ้นพร้อมกับความเสียวซ่าน ปากร้ายกาจของเขาเล่นงานไปทั่วเนินอกของเธอ นิ้วโป้งกับนิ้วชี้บดขยี้เม็ดเล็กๆ ที่อยู่กลางอกให้เธอดิ้นพล่าน

แควก เสียงฉีกขาดของชุดเกิดขึ้นอีกครั้ง พิรุณรักได้แต่อ้าปากค้างเขาจะเอาให้มันซ้อมไม่ได้เลยใช่ไหม ทำไมชุดราคาแพงๆ ถึงได้ขาดง่ายดายขนาดนี้

“ซาดิสต์” จนเธออดว่าเขาไม่ได้ ตอนนี้แกริคเหมือนคนซาดิสต์ที่ชอบฉีกเสื้อผ้าเวลามีเซ็กส์ แต่เขาก็ไม่ได้ทำรุนแรงเพราะมันไม่ได้บาดผิวเธอสักนิด

“หึ เร้าใจอีกแบบ ถ้าอยากได้อารมณ์แบบนี้ฉันคงต้องซื้อชุดแบบนี้มาให้เธอใส่บ่อยๆ แต่ต้องใส่ตอนที่อยู่กับฉันบนเตียงเท่านั้น และฉันก็จะฉีกมันเป็นชิ้นๆ แบบนี้ดีไหม” คำพูดของเขาทำให้เธอนึกภาพตาม ถ้ามีกระจกอยู่บนเพดานเธอคงเห็นภาพชัดกว่านี้

“คุณกำลังทำให้หนูกลัว” เธอไม่ได้กลัวอย่างที่พูดแต่ก็ไม่ได้อยากให้เขาทำอะไรแบบนั้น

“กลัวจริงเหรอ หืม สาวน้อยเธอกลัวหรือเร้าใจกันแน่”

“อือ” ร่างบางแอ่นตัวขึ้นเมื่อมีสิ่งแปลกปลอมเข้ามาในร่างกาย นิ้วแกร่งแหวกเข้าไปในร่องที่ฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำหวาน ขยับนิ้วเบาๆ ให้ร่างบางได้แอ่นตัวตาม

“ว่าไง ต้องการไหม” แกริคยังแกล้งเธอต่อ พิรุณรักพยักหน้ารั่วๆ เธอต้องการเขา ต้องการมากถึงมากที่สุดตอนนี้ เขากระตุ้นเธอตั้งแต่ก่อนที่จะให้ลองชุด

“เรียกชื่อฉันหน่อย” แกริคเองก็เริ่มทนไม่ไหว เขาอดทนให้เธอไปลองชุดได้ก็ถือว่าเยี่ยมมากแล้ว ยิ่งเห็นว่าเธออยู่ในชุดที่เขาอยากกระชากตั้งแต่ที่เห็นวินาทีแรกยิ่งทำให้เขาแทบระเบิด ถือว่าดนุมันเล่นงานเขาได้ตรงจุด ดีที่เขารู้ตัวก่อนไม่งั้นเธอคงได้ใส่ชุดนี้ไปออกงานแน่เขาคงอกแตกตายและกลับตั้งแต่งานยังไม่ทันได้เริ่ม แล้วไอ้เพื่อนตัวดีมันคงโวยลั่นเป็นแน่

“คุณริคขา” เสียงอ่อนหวานเรียกชื่อคนตัวโตอย่างที่ต้องการ แกริคขึ้นไปจูบดูดดื่มเธออีกครั้งมือก็ทำหน้าที่อย่างไม่ขาด ร่างบางครางอยู่ในลำคอกอดเกี่ยวเขาไว้แน่น แอ่นตัวขึ้นตามจังหวะขยับเข้าออก

มือใหญ่ถอดดึงออกจากร่องสวยเมื่อรับรู้ว่าเธอจะไปถึงจุดหมายพิรุณรักผวาเฮือกที่เขาผลักเธอตกสวรรค์

“ใจเย็นคนสวย ของจริงอยู่นี่” แก่นกายใหญ่โตถูกจับรูดขึ้นลงและจดจ่อหัวปลายแดงเข้ากับร่องเยิ้มๆ ของเธอกดเข้าออกเบาๆ ให้ทั้งสองได้ครางเสียว

“อ๊า เข้ามาเถอะค่ะหนูไม่ไหวแล้ว” พิรุณรักอ้อนวอนเขาอย่างใจจะขาด

“พรุ่งนี้ฉันว่าเธอต้องลางานแน่ อ๊า” ตอนนี้พิรุณรักไม่รับรู้อะไรทั้งนั้นรู้แค่ว่าเธอต้องการการเติมเต็มจากเขา เด้งสะโพกเข้าหาแก่นกายของเขาทันทีที่เขาฝังมันเข้ามาในร่างกาย สองร่างสั่นสะท้านไปทั้งตัวกับความเสียวซ่านที่เกิดขึ้น

สะโพกสอบบดเบียดเข้าหาเธอเป็นจังหวะ เสียงครางหวานดังขึ้นพร้อมกับเสียงครางกระหึ่มของร่างใหญ่ แกริคเร่าร้อนกว่าทุกครั้ง สองร่างตวัดเกี่ยวกันไปมา ทุกท่วงท่าลีลาแกริคงัดมันออกมาใช้หมดจวบจนเกือบรุ่งสางเขาถึงปล่อยให้ร่างแน่งน้อยได้นอนพักผ่อน

นางบำเรอเติมใจ

นางบำเรอเติมใจ

Score 10
Status: Completed
“ฉันไม่ชอบคนที่ไม่เป็นงาน” แกริคพูดย้ำแล้วก็หลับตาเอนหลังพิงโซฟา ตอนนี้เขาอยากปลดปล่อย เพราะอัดอั้นมาตั้งแต่เมื่อคืนพิรุณรักตาหลุกหลิกมองคนที่หลับตาอยู่ นึกถึงหนังที่ตัวเองดูและคำแนะนำของเพื่อน เธอไม่ควรทำให้เขารำคาญปลายฝนเธอค่อยๆ ขยับขึ้นไปนั่งบนตักแกร่งไม่กล้าจะเทน้ำหนักลงไปทั้งตัวกลัวว่าเขาจะหนัก แต่คนที่หลับตาอยู่ก็จับเธอกดลงบนตักเขาทั้งตัว ทำให้เธอผวาจับบ่าเขาไว้เพราะกลัวตก“เริ่มเลย” แกริคสั่งทั้งที่หลับตาอยู่“ตรงนี้เหรอคะ” ขอให้เธอถามเพื่อเตรียมใจอีกสักนิด นี่เธอกำลังจะเป็นของเขาจริงๆ เหรอแกริคเงยหน้าขึ้นหรี่ตามองเธอ“เอ่อ หนูคิดว่า เราเข้าห้องกันดีกว่าค่ะ” ที่นี่มันโล่งแจ้งเกินไป ถึงจะรู้ว่าไม่มีใครลงมาก็เถอะ แต่ลูกน้องของเขาก็อยู่ข้างบนตั้งหลายคน

Options

not work with dark mode
Reset