นางบำเรอเติมใจ 33

“หนูกลัวคนจะมาเห็น” นี่มันห้องทำงาน เธอกลัวว่าจะใครจะเปิดประตูเข้ามา

“ไม่ต้องกลัว ไม่มีใครเข้ามาได้ถ้าไม่ได้รับอนุญาต”

“แต่..”

“มาถึงขนาดนี้แล้ว ฉันไม่หยุดหรอกนะ”

“คนหื่น”

“เธอหื่นพอกันกับฉันสาวน้อย แค่ยังไม่รู้ตัว” อารมณ์ร้อนวูบวาบเพียงแค่ได้สบตากัน แรงดึงดูดที่เรียกหาซึ่งกันและกัน ทำให้ทั้งสองคนปฏิเสธไม่ได้ว่าต้องการซึ่งกันและกันแค่ไหน เธอไม่อาจปฏิเสธได้ว่า ตั้งแต่เจอหน้าเขาอีกครั้งเธอก็คิดถึงแต่เขา คิดถึงความร้อนแรงที่เขาเคยมอบให้

ถึงแม้จะพยายามหลีกเลี่ยง เธอรู้ตัวดีว่าไม่มีทางเลี่ยงความปรารถนาของตัวเองได้เมื่อเขาคิดจะทำอะไร แกริค ซีคีเลียโน มีแรงดึงดูดมหาศาล ทำให้เธออยากจะกระโจนเข้าใส่ทั้งที่เขาแค่สบตากับเธอ

ความร้อนแรงแข็งแกร่งประกาศศักดาบดเบียดเข้าหาความชุ่มชื่นที่พร้อมเปิดรับ แรงหอบหายใจประสานกันอย่างลงตัวสองร่างกอดเกี่ยวกันอยู่บนโซฟาอย่างไม่มีใครยอมใคร เมื่อความคิดถึงโหยหาสาดเข้าใส่ทั้งสอง แกริคปลุกเร้าเธอให้พร้อมรับตัวตนของเขา กรีดกรายรอยแยกชุ่มฉ่ำให้ร่างบางสั่นสะท้านหายใจขึ้นลงแรงๆ เมื่อโดนสะกิดความอ่อนไหว

“คุณค่ะ อ๊ะ” เสียงหวานเรียกเขาครางแววออกมาให้ชื้นหู

“ฉันอยากได้ยินเธอเรียกชื่อฉัน ทูนหัว” นิ้วแกร่งสอดเข้าไปในความชุ่มฉ่ำทำให้ร่างเล็กสะดุ้งเฮือก เกาะไหล่หนาแน่นเมื่อโดนรุกล้ำ การขยับเข้าออกที่เป็นจังหวะเรียกเสียงครางหวาน เรียวขาสวยตั้งฉากขึ้นกางออกอัตโนมัติ ปากหนาก็ไม่น้อยหน้าที่จะมองจุมพิตให้เธอได้ติดใจ สอดแทรกลิ้นเปียกชื้นเข้าหากัน

“คุณแกริค อืม อ๊ะ” หญิงสาวหายใจขาดห่วง สองแขนเกี่ยวเข้าลำคอแกร่ง

“ริค ทูนหัว เรียกฉันว่าริค” คนที่ได้รับสิทธิพิเศษให้เรียกชื่อเล่นหัวใจเต้นแรงขึ้นอีกเท่าตัว บดเบียดร่างเข้าหาความแข็งเกร็ง

“คุณริค คุณริคขา” เสียงหวานร้องเรียกชื่อเขาเสียงหลงเมื่อความเร็วเพิ่มอีกระลอกใหญ่ส่งเธอขึ้นสวรรค์รอบแรก และไม่รอให้หญิงสาวได้พัก จับขาเรียวตวัดรอบเอวสอบบดเบียดความแข็งแกร่งเข้าหาความชุ่มฉ่ำที่มีน้ำหล่อลื่นออกมานำทาง ถูกไถรอบนอกก่อนจะค่อยๆ กดย้ำเข้าออกช้าๆ

“อืม”

“อ๊ะ อย่าแกล้ง” ร่างบางแอ่นตัวเข้าหาเขาทุกครั้งที่โดนบุกรุก แต่ดูเหมือนคนตัวโตจะขยันแกล้งแฟนหมาดๆ เหลือเกิน

“ใจร้อนจริงแม่คนหื่น ฉันกลัวเธอเจ็บ” คนโดนว่าหน้าร้อน เกิดความชุ่มชื้นขึ้นมาในหัวใจที่เขาแสดงออกถึงความห่วงใย แต่เธอก็ไม่อยากยอมรับว่าเธอหื่น

“หนูไม่ได้หื่น”

“ไม่ได้หื่นเลย” เมื่อเปิดทางแล้วเขาก็แทรกเข้าไปในความนุ่มช่ำเต็มตัว แรงบีดรัดด้านในบอกว่าคนใต้ร่างหื่นแค่ไหน

“อ๊า” จนคนด้านบนกลั้นเสียงครางไม่อยู่เมื่อโดนรัดรึง เริ่มเคลื่อนไหวสะโพกเขาออกเพิ่มความเสียวซ่านให้กับทั้งคู่ เม้มริมฝีปากเข้าหากัน โหมกระหน่ำความร้อนฉ่าที่เพิ่มขึ้นจนร่างบางครางลั่นห้อง

“เบาหน่อย ฉันไม่รู้ว่าห้องเก็บเสียงรึเปล่า” หญิงสาวใต้ร่างตาโต เม้มปากเข้าหากันทันทีจนคนตัวโตอดที่จะหัวเราะออกมาเบาๆ ไม่ได้ เธออดไม่ได้ที่จะจิกเล็บลงบนไหล่เขาแรงๆ ข้อหาทำให้เธออายแต่มีหรือที่คนหนังหนาจะสะเทือน กลับยิ้มยั่วให้หน้าข่วนมากกว่าเดิม

แกริคจับรวบเอวหญิงสาวเอาไว้เมื่อเธอถอยหนี กระแทกเข้าหาแรงๆ เพื่อตอกย้ำว่าเธอหนีเขาไม่พ้น จนพิรุณรักต้องรีบยกมือขึ้นมาปิดปากกลั้นเสียงครางเอาไว้

“อือ อ๊ะ” ความทรมานเกิดขึ้นทั้งด้านบนด้านล่าง จนแกริคอดสงสารไม่ได้ แต่เขาก็ไม่รู้จริงๆ ว่าห้องนี้เก็บเสียงรึเปล่า เขาไม่อายหรอกที่เธอจะร้องแต่เขากลัวเธออายมากกว่า ลูกน้องเขาที่ยืนอยู่หน้าห้องถ้ามันได้ยิน มันต้องแซวเธอแน่ถ้ามีโอกาส

แกริคเปลี่ยนท่าโดยการอุ้มเธอขึ้นมาอยู่ด้านบนทั้งที่ทั้งสองยังสอดประสานกัน ความสวยงามเย้ายวนอวดสายตาเขาอดไม่ได้ที่จะครอบครอง ตวัดปลายลิ้นหยอกล้อยอดอกชมพูให้คนตัวเล็กดิ้นพล่าน สะบัดส่ายหัวแรงๆ จนผมกระจายไปทั่วแผ่นหลัง

“ยังจำได้ไหม” แกริคอยากให้เธอควบคุมเขา อยากทบทวนทุกอย่างที่เคยเกิดขึ้นระหว่างกัน หญิงสาวพยักหน้ารัวๆ เธอไม่เคยลืมทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเขา รวมทั้งท่วงท่าลีลารักที่เขาสอนเธอแค่ไม่กี่วัน

“จัดการเลยคนสวย” มือแกร่งจับอยู่ที่สะโพกผาย บงการให้เธอเคลื่อนไหวในคร่าแรกและปล่อยไปตามใจที่เธอต้องการ พิรุณรักสะบัดศีรษะแรงๆ ด้วยความรัญจวน กดสะโพกขึ้นลงตอบรับการครอบครองอย่างบ้าคลั่ง ปากบางเม้มเข้าหากันจนเจ็บ

นึกด่าคนตัวโตในใจ ว่าเขามันบ้าที่ทรมานเธออย่างนี้ เธอจะไม่ยอมมีอะไรกับเขาในห้องทำงานเด็ดขาด

“อ๊า ปลายฝน” หญิงสาวผ่อนแรงลงเมื่อเสียงครางของเขาดังเกินไป

“คุณ” เธอรีบเอามือตะครุบปากเขาไว้ จนแกริคหัวเราะออกมาดังๆ กับการกระทำของสาวเจ้า

“หัวเราะบ้าอะไรของคุณ” เธอกลัวว่าคนข้างนอกจะได้ยินแค่ไหนเขาไม่รู้รึไง เขาไม่อายแต่เธออายนะ เธอไม่น่าหลวมตัวยอมเขาตั้งแต่แรกเลย

“กล้าว่าฉันขนาดนี้แล้วเหรอ หึ” แกริคแกล้งทำเป็นดุ

“ก็คุณแกล้งหนู”

“ก็หนูทำให้ฉันเสียว” คนตัวโตยิ้มกริ่มหยอดคำหวาน จนหน้านวลแดงขึ้นจนหน้าแทบไหม้ ริมฝีปากยิ้มกว้างออกมาอย่างอดกลั้นไม่ไหว

เขาหยอดมาแบบนี้เธอก็ตายน่ะสิ

“คุณแกล้ง”

“แกล้งอะไร หรือเธอไม่เสียว ไม่รู้รึไงว่าเธอตอดรัดฉันมากแค่ไหน อ๊ะ อย่างนี้” ยิ่งเขาพูดเธอยิ่งหน้าแดงและตื่นเต้น

คนห่าม พูดออกมาแบบนั้นได้ยังไง

“คนบ้า อ๊ะ” เธอหยุดขยับตั้งแต่ได้ยินเสียงครางเขา เพราะกลัวคนข้างนอกจะได้ยิน แต่เป็นเขาเองที่เป็นฝ่ายควบคุมเธอแทนจับสะโพกของเธอขยับขึ้นลงอย่างตามใจชอบ

“ก้มลงมาจูบปากฉัน”

แกริคสั่งหญิงสาวเสียงหอบเขาเริ่มจะทนไม่ไหวแล้ว เธอบีดรัดและตอดรัดเขาถี่ขึ้นเรื่อยๆ จับเอวบางยกขึ้นแล้วสวนสะโพกใส่เองอย่างบ้าคลั่ง จนพิรุณรักก้มลงมาหาปากเขาแทบไม่ทัน เพื่อปิดกั้นเสียงครางของตัวเองเอาไว้

เพียงเท่านั้นแกริคก็ดูดดึงลิ้นเล็กระบายความเสียว สองมือเล็กค้ำยันอยู่ที่โซฟา สะเทือนขึ้นลงจากการกระทำอันบ้าคลั่งของชายหนุ่ม เสียงครางงึมงำเกิดขึ้นในลำคอของทั้งสองคน

จนกระทั่งแกริคส่งเขาและเธอขึ้นสวรรค์ จึงผละออกจากปากบางเงยหน้าขึ้นคำรามเสียงแหบพร่ากระตุกถี่อยู่ในตัวเธอ ปลดปล่อยทุกหยาดหยดเข้าไปในร่องสาว

เสียงหอบหายใจของทั้งสองคนสอดประสานกันอบอวลไปทั่วห้อง พิรุณรักซบอยู่บนไหล่หนา แกริคก็กอดเธอไว้แน่น ลูบแผ่นหลังที่ชื้นไปด้วยเหงื่อขึ้นลงเบาๆ จูบซับขมับให้กับความน่ารักของคนบนร่าง

“ปล่อยได้แล้วค่ะ” พิรุณรักดันตัวเองออกจากเขาเมื่อลมหายใจเริ่มเข้าที่

“โกรธ” แกริคถามเมื่อเห็นสีหน้าบึ้งตึงของหญิงสาว

“คุณมันบ้า”