นางบำเรอเติมใจ 101

“อือ” ปากอวบอิ่มเม้มเข้าหากันไม่ครางชื่อเขาอย่างที่บอก

ตอนนี้ร่างกายแกริคเรียกได้ว่ากลับมาแข็งแรงเหมือนเดิมหุ่นก็กลับมากำยำเหมือนเดิมเพราะเขาออกกำลัง มีแค่ส่วนขาเท่านั้นที่มีปัญหาแต่ก็ทำกายภาพทุกวัน อาการก็ดีขึ้นเรื่อยๆ

“ปลายฝน” น้ำเสียงแหบพร่าของเขาทำให้เธอต้องกลืนน้ำลาย เธอรู้ว่าแกริคเป็นคนที่มีความต้องการสูงแค่ไหน

ปากหนาไล้จูบไปตามเรียวขางาม ค่อยๆ สอดแทรกปลายนิ้วเข้าไปในร่องอันชุ่มฉ่ำจนสุดโคนก็ได้รับปฏิกิริยาตอบสนองกลับมา แรงบีดรัดตอดตุบๆ ข้างในทำให้ส่วนล่างของเขาปวดร้าว

พิรุณรักเงยหน้าหลับตาเม้มปากแล้วก็อ้าปากสูดลมหายใจเข้าแรงๆ เมื่อนิ้วแกร่งเริ่มขยับ

“คุณริค” เสียงแหบพร่าเรียกชื่อคนตัวโต นิ้วแกร่งขยับเข้าออกเชื่องช้าและเร็วขึ้นเรื่อยๆ เสียงครางหวานที่เขาอยากได้ยินเปร่งออกมาสมใจ

“อ๊า คุณริคขา” พิรุณรักเรียกเขาเสียงโหยหวน น้ำหวานไหลออกมาอาบนิ้วแกร่ง แกริคดึงรูดชั้นในตัวจิ๋วของเธอออก นอนหงายจับร่างบางขึ้นคร่อมหน้า พิรุณรักตกใจคว้าหัวเตียงไว้เป็นที่ยึด

“ทำอะไรคะ” เธอก้มมองเขาหน้าแดงระรื่น มือแกร่งจับเอวบางไว้มั่น

“กินเมีย”

“อ๊า” เขาพูดแค่นั้นก็ทำให้ร่างบางสั่นระริก ส่ายสะโพกไปมา มือจิกเกร็งลงที่หัวเตียง ดิ้นหนีลิ้นร้ายๆ ของเขาที่ซอกชอนเข้ามาในร่างกายแต่ก็ไม่พ้น

“คุณริค ..ขา หนู” พิรุณรักตัวสั่นเท่า รู้สึกสุขสมและมีความสุขกับสิ่งที่เขาปรนเปรอให้

ลิ้นสากลากไล้สอดแทรกดูดดึงอยู่กลางกายสาว ความหอมหวานที่อยู่ตรงหน้าทำให้เขาไม่อยากหยุด สอดแทรกเรียวลิ้นรัวใส่ร่องสาวไม่ยั้งส่งเธอให้ถึงจุดหมาย

“อ๊ายยย” พิรุณรักกรีดร้องออกมาสุดเสียง หายใจหอบตัวโยง แกริคจับร่างบางลงมานั่งที่หน้าท้องแกร่ง กอดเธอแนบอกลูบแผ่นหลังเบาะบางขึ้นลง

เมื่อเห็นว่าเธอหายใจปกติเขาก็จับหน้าเธอให้ขึ้นมารับจูบดูดดื่ม

“ฉันคงทำให้เธอได้แค่นี้” ร่างกายที่ไม่เป็นอย่างใจคิดทำให้แกริคหงุดหงิด ถึงจะอยากให้เธอทำให้เขาก็เป็นห่วงเธอ กลัวเธอจะไม่ไหว ยิ่งท้องอยู่ด้วย

พิรุณรักจูบแก้มสากของเขาเบาๆ เป็นการขอบคุณ

“ให้หนูทำให้คุณนะคะ” เธอรู้ว่าเขาทรมานมากแค่ไหน ในเมื่อเขาปรึกษาหมอแล้วและนี่มันก็ผ่านมาหลายอาทิตย์แล้วด้วย ร่างกายเขาก็แข็งแรงแล้ว เหลือแค่ขาที่ยังเดินไม่ถนัด

“เธอจะเหนื่อยเกินไป”

“คุณก็ช่วยหนูสิคะ” พิรุณรักจับมือเขาวางที่เอวของบาง

“ใครกันแน่ที่ดื้อ หืม” มือใหญ่ขย้ำเบาๆ ที่ก้นงอน กัดฟันข่มความต้องการของตัวเองเอาไว้ เขาเป็นห่วงลูก ถ้าเธอทำเองมันจะเหนื่อยเกินไป เขาไม่อยากเสี่ยง

“หนูอยากให้คุณมีความสุข”

“แค่เธออยู่กับฉัน ฉันก็มีความสุขแล้วหนูน้อย ฉันเป็นห่วงเธอห่วงลูกด้วย รอให้ฉันหายก่อนฉันจะจัดเต็มให้” มือเล็กทุบลงที่อกแกร่งเบาๆ อย่างเขินอาย

แกริคหัวเราะเบาๆ

“ถ้าอยากช่วยจริง ตอนนี้ฉันให้แค่มือและปาก จะทำไหม” หญิงสาวเหลือบตาขึ้นมองคนพูด พยักหน้าให้เขา หัวใจแกริคเต้นโครมคราม

“ถ้างั้นจัดการเลยหนูน้อย” แกริคดันให้เธอลุกขึ้น ซึ่งพิรุณรักก็ทำตามอย่างว่าง่าย ดึงผ้าห่มออกจากร่างแกร่ง ลูบไล้ขาแกร่งเบาๆ อย่างปลอบประโลม ผ่านขึ้นมาถึงช่วงบนดึงกางเกงนอนของเขาลง แล้วสัมผัสตัวตนของเขาที่มันแข็งสู้มือเธออยู่ก่อนแล้ว

“อืม” ใบหน้าหล่อเหล่าแหงนขึ้นไปข้างหลังสูดปากร้องคราง ริมฝีปากอวบอิ่มครอบครองแก่นกายใหญ่โตที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดดูดไล้ไปตามความยาวปัดป่ายวนลิ้นไปมาตรงส่วนหัวที่มีน้ำสีขาวซึมออกมา

“อ๊า ปลายฝน” หน้าท้องแกร่งเกร็งกระตุกแกริคผงกหัวขึ้นมองคนที่ก้มเงยๆ เล่นกับแก่นกายของเขาแล้วร้องครางสูดปากเพราะความเสียวซ่าน

“ซี๊ดดด เร็วอีกเด็กดี” มือใหญ่จับหัวทุยให้ก้มๆ เงยๆ เร็วขึ้น พิรุณรักทำตามที่เขาสั่งมือข้างหนึ่งจับรูดขึ้นลงปากก็ทำหน้าที่ เร็วขึ้นๆ จนร่างใหญ่กระตุกถี่ๆ

“อ๊า เยี่ยม เยี่ยมมากคนดี” แกริคครางลั่นตัวเกร็งปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมา ทิ้งตัวลงหายใจหอบหลังจากที่ไม่ได้ปลดปล่อยมานาน ถึงมันจะเป็นแค่มือและปาก มันก็ทำให้เขามีความสุขจนล้นเพราะคนที่ทำให้

พิรุณรักปาดลิ้นเลียริมฝีปากตัวเองขยับตัวขึ้นไปนอนเคียงข้างร่างใหญ่ที่รวบตัวเธอเข้าไปกอดทันที

“ขอบคุณ”

“หนูรักคุณนะคะ”

“ฉันก็รักเธอ” มือใหญ่จับใบหน้าสวยให้ขึ้นไปรับจูบแทนคำขอบคุณทั้งหมด แทนความรักที่เธอมอบให้เขา พิรุณรักก็จูบตอบเขาอย่างดูดดื่ม เธอตัดสินใจไม่ผิดจริงๆ ที่ยอมไปเป็นนางบำเรอของเขา เพราะมันทำให้เธอได้มาซึ่งความรักที่เธอโหยหา ทั้งสเปคผู้ชายในฝันอีกต่างหาก ใครจะไปคิดว่าผู้หญิงตัวเล็กๆ ไม่มีอะไรเลยอย่างเธอ จะกลายมาเป็นแม่ของลูก แกริค ซีคีเลียโน