ทาสรักทาสหัวใจ 14 งานนอกสถานที่

หนึ่งสัปดาห์ต่อมา

ณ บ้านเช่าหลังเล็กวันนี้เป็นวันเสาร์วันหยุดประจำสัปดาห์ของมุกพอดีเธอจึงมีเวลาอยู่กับน้องชายทั้งวัน ทั้งสองคนพี่น้องกำลังนั่งดูโทรทัศน์อยู่ด้วยกันด้วยความเพลิดเพลินตามประสาพี่น้อง อยู่ๆ เสียงกริ๊งรั้วหน้าบ้านก็ดังขึ้น มุกจึงรีบเดินออกไปดู

"หมอนนท์" มุกแอบตกใจที่อยู่ๆ หมอหนุ่มก็โผล่มา

"ครับ ผมเอง สบายดีนะครับ"

"มุกสบายดีค่ะ เข้ามาคุยกันข้างในบ้านดีกว่าค่ะ" พูดพลางเปิดประตูให้ชายหนุ่มเดินเข้ามา

"ครับ" หมอหนุ่มหิ้วถุงของฝากเต็มสองมือเข้ามาในบริเวณบ้าน

"ซื้ออะไรมาเยอะแยะคะ มาค่ะมุกช่วย" ยื่นมือบางหมายจะหิ้วถุงช่วย

"ไม่เป็นไรครับ ผมหิ้วเองดีกว่า" เดินนำหน้าหญิงตรงเข้าในบ้าน

ทันทีที่หมอหนุ่มเข้าไปในบ้านก็จัดแจงเอาของฝากที่มีทั้งของกินของเล่นออกมาให้มิคดู พอมิคเห็นหุ่นยนต์ตัวใหญ่สุดฮิตก็ตื่นเต้นดีใจมากขอบคุณหมอหนุ่มเป็นการยกใหญ่

"หมอดีใจนะ ที่เราชอบวันหลังจะได้ซื้อมาฝากอีก"

"ขอบคุณครับ" มิคยิ้มดีใจ

"คุณหมอไม่ต้องลำบากหรอกค่ะ แค่นี้ก็พอแล้ว"

"ไม่ลำบากหรอกครับ ผมเต็มใจ"

"ขอบคุณนะคะ" มุกได้แต่ยิ้มรับ

"มิคไม่มีอาการแล้วใช่ไหมครับ ช่วงนี้"

"ยังปกติแข็งแรงดีค่ะ"

"โชคดีจังเลย ที่วันนี้ผมมาไม่เสียเที่ยว คุณอยู่บ้านพอดี"

"ค่ะ แล้ววันนี้คุณหมอไม่เข้าเวรเหรอคะ"

"ผมหยุดน่ะครับ รอสายจากคุณก็ไม่โทรมาเลย คงต้องเปลี่ยนเป็นขอเบอร์คุณแทนแล้วล่ะมั้ง"

"เอ่อ…มุกไม่อยากรบกวนคุณน่ะค่ะ แต่ถ้ามีปัญหาเรื่องอาการป่วยของมิค มุกโทรหาคุณแน่นอนค่ะ"

"พูดแบบนี้ จะไม่ให้เบอร์โทรผมจริงๆ เหรอ" หมอหนุ่มมองหน้าหญิงสาวไม่วางตา

"เอาโทรศัพท์มาสิคะ" มุกตัดสินใจให้เบอร์หมอหนุ่มตามที่ต้องการเพราะเห็นว่าไม่ได้เสียหายอะไรอย่างน้อยๆ ก็คุยกันตามประสาคนรู้จักเท่านั้น

"นี่ ครับ" หมอนนท์ยิ้มมุมปากพร้อมกับยื่นโทรศัพท์ให้เธอ

ระหว่างที่ทั้งสองคนกำลังคุยกันอยู่ มือถือของมุกก็สั่นขึ้นเพราะมีสายเข้าเธอจึงหยิบขึ้นมาพอเห็นว่าเป็นภพเจ้านายหนุ่มโทรเข้ามาก็แอบดีใจ จากนั้นก็ขอตัวออกไปคุยข้างนอก

"ฮัลโหลค่ะ คุณภพ"

"ทำอะไรอยู่ อยู่บ้านใช่ไหม" ชายหนุ่มทราบอยู่แล้วว่าเป็นวันหยุดหญิงสาวก็แค่ถามไปอย่างนั้น

"มุกอยู่บ้านกับน้องค่ะ"

"งั้นเหรอ เย็นนี้ฉันไปรับนะ"

"จริงเหรอคะ" มุกยิ้มดีใจ

"จริงสิ ฉันจะโกหกเธอทำไม"

"ค่ะ มุกจะรอ คุณอยากจะทานอะไรเป็นพิเศษไหมคะ มุกจะทำไว้ให้"

"ไม่ต้องหรอก ฉันหาทานเองได้"

"ค่ะ ไว้เจอกันนะคะ" มองโทรศัพท์ในมือที่ชายกดวางสายไปก่อนด้วยความน้อยใจ

หมอนนท์อยู่คุยกับมุกไม่นานนักชายหนุ่มก็ขอตัวกลับ มุกจึงเดินไปส่งหมอหนุ่มถึงที่รถมองจนรถคันหรูแล่นลับสายตาไปเธอก็เดินกลับเข้าบ้าน จนเวลาล่วงเลยไปถึงช่วงหัวค่ำภพเจ้านายหนุ่มก็มารับเธออย่างที่ได้พูดไว้ มุกมองรถคันหรูจอดสนิทอยู่ตรงหน้าบ้านโดยมีชายหนุ่มนั่งรออยู่ข้างในไม่ยอมลงมา

ร่างบางในชุดเดรสยาวลายดอกไม้สดใสเดินตรงไปขึ้นรถพร้อมกับส่งยิ้มหวานให้ชายหนุ่ม ภพเห็นอย่างนั้นก็เบนหน้าหนีไปอีกทางเขายอมรับว่ารอยยิ้มของเธอมันทำให้เขาหลงใหลหัวใจเต้นแรงไม่เป็นตัวของตัวเองเอาเสียเลย ขณะในตอนนี้เขายังทำอะไรที่ตัวเองยังไม่คาดคิดเลยด้วยซ้ำว่าตนเองจะแล่นรถมารับเธอถึงหน้าบ้าน

"มุกดีใจจังเลยค่ะ ที่คุณมารับมุกถึงที่นี้"

"ก็เธอชักช้ากว่าจะไปถึง ฉันถึงต้องมารับไง"พูดพลางแล่นรถออกไปข้างหน้า

"ค่ะ" มุกพยักหน้ารับ

ไม่นานรถคันหรูก็แล่นไปถึงคอนโดใจกลางเมือง พอทั้งสองคนเข้าในห้องภพก็ตรงไปยังห้องน้ำในห้องนอนเพื่อชำระล้างร่างกาย มุกจึงนั่งรอชายหนุ่มตรงโซฟาโซนนั่งเล่นพร้อมกับเปิดรายการโทรทัศน์ดูไปพลางๆ

ครืด ครืด โทรศัพท์มือถือของหญิงสาวสั่นขึ้น เธอจึงกดรับสายเดินออกไปคุยอีกมุมหนึ่งของห้อง

"ค่ะ หมอนนท์" เสียงหวานกรอกใส่ปลายสาย

"ทำอะไรอยู่ครับ" ปลายสายเอ่ยถามขึ้น

"เอ่อ…คือมุกกำลังนั่งดูทีวีอยู่ค่ะ"

"อย่านอนดึกมากนะครับ ดูแลสุขภาพด้วยผมเป็นห่วง"

"ขอบคุณมากนะคะ ที่เป็นห่วง"

"แล้วมิคล่ะครับ นอนหรือยัง"

"ยังค่ะ ตอนนี้เพิ่งจะหัวค่ำเอง"

"คุยกับใครน่ะ" เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นทางด้านหลังมุกในสภาพผ้าเช็ดตัวพันเอวผืนเดียวกลิ่นสบู่อาบน้ำอ่อนๆ โชยมาแตะจมูกให้รู้สึกดี

"คุณหมอแค่นี้ก่อนนะคะ" มุกรีบกดวางสายทันที

ภพขมวดคิ้วเข้าหากันเมื่อได้ยินบทสนทนาที่หญิงสาวเอ่ยเรียกปลายสายว่าหมอด้วยความอยากรู้

"ตกลงเธอคุยกับใคร" ภพมองหน้าหญิงสาวด้วยความไม่พอใจ

"หมอนนท์ หมอเจ้าของไข้มิคค่ะ" ตอบไปตามความจริง

"โทรมาทำไมเวลานี้"

"เขาแค่โทรมาตามประสาคนรู้จักกันค่ะ"

"เธอจะคุยกับใครฉันสนใจหรอกนะ แต่อย่าเอาตัวไปบริการใครนอกจากฉันก็แล้วกัน ไม่อย่างนั้นไม่ต้องมาคุยกันอีก"

"ค่ะ มุกเข้าใจแล้ว"

"เข้าไปข้างในห้องได้แล้ว ไป" เดินนำหญิงไปยังห้องนอนกว้าง

จ๊วบ! ร่างหนากระชากร่าบางเข้าหาตัวพร้อมกับจูบบดขยี้ริมฝีปากบางอย่างดูดดื่มโหยหาหิวกระหาย

"อื้อ…" ร่างบางได้แต่เปล่งเสียงครางออกมาจากลำคอเท่านั้น ไม่นานชายหนุ่มก็ผละออก

"รู้ไหม ฉันต้องอดทนรอให้ถึงวันนี้มานานหลายวันเลย" พูดพลางจูบหอมแก้มเนียนไปด้วย

"คุณหมายถึงเรื่องอะไรคะ" มุกถามออกไปด้วยความไม่เข้าใจ

"เธอเป็นคนบอกฉันเองไม่ใช่เหรอ ว่าวันนี้ครบกำหนดเจ็ดวันที่เธอกินยาคุมพอดี ฉันไม่ต้องใช้ถุงอีกแล้วไง" ชายหนุ่มยิ้มกรุ้มกริ่ม

"คุณภพ อะ" ร่างบางยิ้มเขินอาย

"มาเริ่มกันเถอะ" มือหนาเชยคางมนขึ้นก้มลงประกบปิดริมฝีปากอวบอิ่มอีกครั้งทันที

ร่างหนาจัดการถอดเปลื้องเสื้อผ้าอาภรณ์ของหญิงสาวจนเผยให้เห็นผิวขาวเนียนอมชมพูอันสมส่วนชวนให้สัมผัสเชยชม จากนั้นก็สลัดผ้าเช็ดตัวบนเอวทิ้งลงพื้นไปเผยให้เห็นสัดส่วนอันแข็งขึงตระการตาพร้อมออกศึกได้ทุกเมื่อ

ทั้งสองร่างกกกอดสัมผัสแนบชิดกายหลอมรวมกันเป็นหนึ่งเดียวอยู่บนเตียงนุ่ม ริมฝีปากประกบติดกันไม่ยอมห่างส่วนท่อนล่างก็สอดประสานกันเป็นอย่างดี แรงกระแทกกระทั้นจากเอวสอบเข้าหาช่องรักเป็นไปตามแรงอารมณ์ปรารถนาข้างในจนเกิดเสียงเนื้อกระทบกันดังก้องไปทั่วห้องพร้อมกับเสียงครวญครางอันเกิดจากความเสียวซ่านกระสันในแรงอามรณ์ของคนทั้งคู่ จนชายหนุ่มส่งเสียงคำรามปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นพุ่งแตกกระจายภายในช่องรักเต็มๆ ส่งพาร่างบางไปถึงฝั่งฝันอันสุขสมพร้อมเพรียงกันทุกอย่างจึงสงบลง

ร่างบางนอนกระตุกตัวสั่นเกร็งอยู่ใต้ร่างหนาร้อนวูบวาบเสียวซ่านภายในท้องน้อยด้วยความสุขใจ ท่อนเอ็นร้อนยังคงฝังแช่คาไว้อยู่ในช่องรักปิดกั้นไม่ให้น้ำรักไหลออกมา

"ฉันมีความสุขมากเลย" ชายหนุ่มเอ่ยเสียงแหบพร่าชิดใบหูบาง

"มุกก็มีความสุขเหมือนกันค่ะ" กอดรัดร่างหนาไว้แน่น

"เดือนหน้าเธอไปต่างจังหวัดกับฉันนะ"

"ต้องค้างคืนไหมคะ"

"ใช่ ฉันว่าจะค้างที่โรงแรมสักคืนสองคืนน่ะ โรงแรมเดียวกันกับที่จัดงานแต่งน้ำนั่นแหละ"

"ไปงานแต่งคุณน้ำเหรอคะ"

"ใช่ ว่าไงจะไปบริการฉันไหม ฉันจะคิดให้พิเศษ"

"คงไม่ได้หรอกค่ะ มุกเป็นห่วงน้องไม่อยากให้อยู่บ้านคนเดียว แค่มุกออกมาหาคุณทุกเย็นก็รู้สึกผิดจะแย่อยู่แล้วที่ทิ้งน้อง"

"งั้นระหว่างที่เราไม่อยู่ก็พาน้องเธอมาอยู่ที่นี้เลยสิ ฉันอนุญาต"

"จริงเหรอคะ" มุกแอบตกใจเล็กน้อยในความใจดีของชายหนุ่ม

"จริงสิ เธอไม่ต้องห่วงเรื่องความปลอดภัยหรอก เธอก็เห็นว่าที่นี้ปลอดภัยมากแค่ไหน อยู่ที่นี้อยากจะเล่นเกมส์ดูทีวีอะไรก็ตามสบายเลย"

"ขอบคุณมากนะคะ" ส่งยิ้มหวานให้ชายหนุ่มบนร่าง

"หายห่วงแล้วใช่ไหม มาต่อกันอีกรอบเถอะ" พูดพลางกระเด้าเอวสอบเข้าออกช่องรักช้าๆ แต่หนักหน่วง

"แต่ข้างในยังค้างอยู่นะคะ" พูดด้วยใบหน้าแดงก่ำ

"นั่นแหละ ที่ฉันชอบ จะทำให้มันล้นไหลออกมาเยอะๆ เลย ดีไหม หื้ม" พูดจบก็ประกบจูบริมฝีปากบางทันที

หลังจากจบบทพิศวาสอันเร้าร้อนมุกก็พาตนเองเข้ามาชำระล้างคราบคาวที่คลั่งค้างอยู่ในกายออกมา เธอยืนมองช่องรักที่มีน้ำรักสีขาวขุ่นไหลออกมาด้วยความรู้สึกหลากหลาย เธอยอมรับว่าตนเองมีความสุขที่ได้อยู่ใกล้ชิดกายชายหนุ่มแทบทุกวัน ยิ่งใกล้ชิดกันมากเท่าไหร่หัวใจของเธอก็ยิ่งหวั่นไหวถึงแม้จะรู้ว่าอีกฝ่ายไม่ได้คิดอะไรนอกจากมองเธอเป็นสินค้าที่ซื้อด้วยเงินเอาไว้ปนเปรอความสุขทางกายเท่านั้น แต่เธอยังแอบหวังลึกๆ ว่าชายหนุ่มจะหันมามองเธอบ้างในสักวัน

ภพทิ้งตัวลงนอนบนเตียงนุ่มที่เพิ่งผ่านศึกพิศวาสอันหนักหน่วงไปหมาดๆ หลังจากที่ไปส่งมุกที่บ้านกลับมา ชายหนุ่มนึกถึงสัมผัสบนเรือนร่างของเธอด้วยความเคลิบเคลิ้มยิ่งได้แนบชิดโดยไม่มีสิ่งขวางกั้นระหว่างกันและกันก็ยิ่งรู้สึกดีมากขึ้น คงจะเป็นแค่ช่วงนี้ที่เขาเห่อของใหม่แกะกล่องไร้ที่ติถึงขนาดขาดเธอไม่ได้ เอ่ยปากชวนไปต่างจังหวัดด้วยกันเพื่อปนเปรอความสุขให้เขา แต่อีกไม่นานเขาคงจะเบื่อไปเอง

หนึ่งเดือนต่อมา

ภายในโรงแรมหรูริมทะเลที่ตกแต่งไปด้วยหมู่มวลดอกไม้สวยงามตามแบบฉบับงานแต่งงานทั่วไปที่เน้นความสบายตาไม่หรูหรามากนักตามธีมที่เจ้าของงานต้องการ มุกที่สวมชุดเดรสยาวสายเดี่ยวสีครีมเดินตามหลังภพเข้าไปถึงในงานที่มีผู้คนในแวดวงธุรกิจไฮโซเซเล็บต่างๆ มาร่วมงานกันมากมาย

"หาอะไรกินอยู่แถวนี้ล่ะ อย่าเดินไปเพ่นพ่านที่ไหน" ภพหันไปเอ่ยเตือนเธอแล้วเดินตรงไปยังเจ้าบ่าวเจ้าสาวเบื้องหน้า

"ภพขา !" ซินดี้ในชุดเกาะอกสีขาวเปิดไหล่เนียนเดินเข้าไปกอดประกบคล้องท่อนแขนชายหนุ่มพร้อมกับบดเบียดหน้าอกอวบใหญ่แนบไปตามท่อนแขน

"ซินดี้ คุณมาด้วยเหรอ" เสียงทุ้มเอ่ยถามขึ้นพลางพยายามสลัดท่อนแขนออกจากมือบาง

"งานใหญ่ขนาดนี้ไม่มาไม่ได้หรอกค่ะ คุณพ่อก็มาด้วย ไปค่ะ ไปทักทายท่านหน่อย"

"อย่ามาจุ้นจ้านกับผมได้ไหม ซินดี้" ผละออกจากหญิงสาวด้วยความหงุดหงิดแล้วเดินจากไป แต่นางแบบสาวก็ไม่วายตามไปติดๆ

มุกยืนมองซินดี้เดินตามประกบภพไม่ยอมห่างด้วยความห่อเหี่ยวใจ เธอไม่มีสิทธิ์จะไปยืนข้างๆ ชายหนุ่มเลยเธอรู้ตัวเองดี จะมีตัวตนอยู่ในสายตาชายหนุ่มก็ต่อเมื่ออยู่บนเตียงเท่านั้นสินะ แค่เขาพาเธอเฉียดกรายเข้ามาในงานใหญ่โตขนาดนี้ก็บุญหัวเธอมากเท่าไหร่แล้ว

ร่างบางพาตนเองเดินออกไปหาที่เงียบๆ นั่งเพื่อต่อสายหาน้องชายที่กำลังพักอยู่ในคอนโดของเจ้านายหนุ่มเป็นคืนแรก มิคตื่นเต้นมากเมื่อรู้ว่าตนเองจะได้พักในคอนโดหรูบนตึกสูงเสียดฟ้ากลางเมือง จนเมื่อตอนเช้าเธอพาน้องชายหิ้วกระเป๋าเสื้อเข้าไปพอมิคเห็นก็กระโดดโลดเต้นดีใจใหญ่ที่ได้มีโอกาสเข้ามาอยู่ในห้องหรู หันไปขอบคุณภพเจ้านายหนุ่มที่ยืนมองด้วยความเอ็นดูยกใหญ่ จากนั้นก็เดินสำรวจไปทั่วห้องด้วยความอยากรู้อยากเห็น จากนั้นเธอกับภพก็พากันบินมายังโรงแรมหรูริมทะเลแห่งนี้

"ฮัลโหลมิค นอนหรือยัง"

"ครับ มิคนอนแล้ว" เอ่ยด้วยน้ำเสียงงัวเงีย

"โทษทีนะ ที่พี่โทรมากวน พี่เป็นห่วงเราน่ะ"

"ไม่ต้องห่วงครับ ตอนนี้มิคเปิดแอร์นอนเย็นสบายเลย"

"จ้ะ งั้นก็นอนเถอะ พี่ไม่กวนแล้ว มีอะไรก็โทรหาพี่ได้ตลอดเลย รู้ไหม"

"ครับ"

"ผมไม่นึกเลย ว่าคุณจะมาด้วย" เสียงทุ้มอันคุ้นหูเอ่ยขึ้นทางด้านหลังบาง

"หมอ!" มุกหันไปตามเสียงด้วยความตกใจ

"ครับ ผมเอง" หมอนนท์ส่งยิ้มให้หญิงสาวตรงหน้าที่สวยหวานกว่าทุกวัน

"เอ่อ….หมอมาร่วมงานแต่งเหรอคะ"

"ใช่ครับ พอดีคุณพ่อของผมเป็นเพื่อนคุณพ่อฝ่ายเจ้าบ่าว ผมก็เลยมาร่วมแสดงความยินดีด้วย"

"มุกว่าหมอหยุดเรียกมุกว่าคุณเถอะนะคะ เรียกมุกเฉยๆ จะดีกว่า"

"ครับ แล้วมุกมากับใครเหรอ" มองร่างบางไม่วางตา

"เอ่อ….มุกมากับเจ้านายค่ะ"

"เหรอครับ ขากลับกลับกับผมก็ได้นะ " หมอหนุ่มเสนอตัว

"ไม่ต้อง! คนของผม ผมดูแลเองได้" ภพเอ่ยตัดบทสนทนาของทั้งสองคนขึ้นด้วยอารมณ์ขุ่นมัว

"คุณภพ" มุกมองเจ้านายหนุ่มที่ยืนอยู่ทางด้านหลังหมอหนุ่ม

"กลับได้แล้ว!" ภพเข้าไปดึงกระชากแขนเรียวด้วยความรุนแรง

"นี่คุณ มันจะมากไปแล้วนะ ทำไมต้องทำรุนแรงกับผู้หญิงด้วย" หมอนนท์มองหน้าภพด้วยความโกรธเคือง

"มันไม่ใช่เรื่องของคุณ ไม่ต้องมายุ่ง หลีกไป!"

"มุกไม่เป็นไรค่ะ" มองหน้าหมอหนุ่มให้ความมั่นใจ

หมอนนท์ยอมถอยออกมาเมื่อเห็นว่าเธอไม่ต้องการความช่วยเหลือจากเขาด้วยความจำใจ ได้แต่มองเธอโดนผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเจ้านายฉุดกระชากเข้าไปในลิฟต์เพื่อขึ้นไปยังห้องชั้นบนของโรงแรม อีกมุมหนึ่งก็มีอนันต์กับปานทองภรรยาคนใหม่ยืนมองภาพชายหนุ่มฉุดกระชากหญิงสาวคนหนึ่งหายไปจนลับสายตาด้วยเป็นห่วงกังวลใจ อนันต์รู้ดีว่าที่ลูกชายมีอารมณ์โกรธเดือดดาลอย่างนั้นก็เพราะเห็นหน้าเขากับปานทองในงานนี้ เขาหวังว่าลูกชายจะไม่เอาอารมณ์โกรธเกลียดเขาไปทำร้ายใคร

โอ๊ย! ร่างบางถูกเหวี่ยงลงบนเตียงนุ่มด้วยความรุนแรงฉุนเฉียวจากชายหนุ่มโดยไม่ทราบสาเหตุ

"มันเป็นใคร!"

"เขาคือหมอนนท์ค่ะ คุณเป็นอะไรคะ ทำไมต้องทำรุนแรงกับมุกด้วย"

"ฉันควรจะถามเธอมากกว่า ถ้าฉันไม่ไปเห็นเข้าเสียก่อนเธอคงจะไปกับมันแล้วสินะ คงจะโทรนัดแนะกันก่อนแล้วสิท่า"

"มุกเปล่านะคะ เราแค่บังเอิญเจอกัน "

"วันนี้คงมีแต่เรื่องบังเอิญสินะ " ภพส่ายหน้ากำมือแน่นเมื่อนึกถึงใบหน้าอนันต์ควงปานทองภรรยาคนใหม่ที่ทำให้จันทรามารดาของเขาตรอมใจตายเข้ามาในงาน และยิ่งได้มาเห็นคนของตนเองมายืนคุยร่ากับผู้ชายคนอื่นก็ยิ่งทำให้อารมณ์พุ่งพล่าน

"มุกขอโทษนะคะ ที่ทำให้คุณไม่พอใจ" เอ่ยออกไปทั้งๆ ที่ไม่รู้ว่าตนเองทำอะไรผิด

"ฉันขอถามอะไรเธอหน่อยสิ ถ้าให้เลือกระหว่างฉันกับหมอนั่น เธอจะเลือกใคร"

"มุกเลือกคุณค่ะ" มุกตอบโดยไม่ต้องคิดลุกขึ้นเข้าไปซบกอดชายหนุ่มเอาไว้แน่น

"ดี อย่าเปลี่ยนใจทีหลังล่ะ" เชยคางมนขึ้นมองสบตากัน

"ไม่มีวันค่ะ" ยื่นใบหน้าเนียนเข้าไปประกบจูบริมฝีปากหนาเป็นฝ่ายเริ่มปลุกเร้าก่ออารมณ์พิศวาสขึ้นก่อน

บทรักเป็นไปด้วยความเร้าร้อนวาบหวามตลบอบอวลไปด้วยความร้อนแรงดั่งเปลวไฟสามารถเผาผลาญทุกอย่างที่ขวางหน้า เสียงครวญครางกับเสียงเนื้อกระทบกันดังก้องไปทั่วห้องด้วยความสุขสมเสียวซ่านกระสันแผ่ซ่านทั้งสองร่างที่หลอมรวมกันเป็นหนึ่งเดียวไม่ยอมห่าง เมื่อจบลงก็ช่วยกันก่อขึ้นอีกบทแล้วบทเล่าจนเผลอหลับไปพร้อมกันด้วยความสุขหฤหรรษ์ภายในใจ

Favorite