ทะลุมิติไปเป็นภรรยาชาวสวนของท่านบัณฑิตเล่มที่ 12 บทที่ 349 เซียวยวี่เป็นบุรุษมากรักหลายใจ

เล่มที่ 12 บทที่ 349 เซียวยวี่เป็นบุรุษมากรักหลายใจ

ยาม​เซี่ยยวี่​หลัว​เอื้อนเอ่ย​วาจา​ แววตา​แน่วแน่​ กล่าว​ออกมา​อย่าง​ชัดถ้อยชัดคำ​ สีหน้า​ของ​เซียว​หมิง​จูที่อยู่​ตรงข้าม​พลัน​เปลี่ยนไป​ทันที​

วาจา​ของ​นาง​สะกิด​โดน​เบื้องลึก​จิตใจ​ของ​เซียว​ยวี่​ เซียว​ยวี่​ขยับ​ริมฝีปาก​ อยาก​กล่าว​อะไร​บางอย่าง​ แต่กลับ​กล่าว​ไม่ออก​แม้แต่​คำ​เดียว​

เขา​แบก​เซี่ยยวี่​หลัว​ไว้​ ไม่เห็น​ใบหน้า​ของ​เซี่ยยวี่​หลัว​อย่าง​ชัดเจน​ ไม่เห็น​สีหน้า​ของ​นาง​ยาม​เอ่ย​วาจา​เหล่านี้​

“เซียว​ยวี่​ ข้า​มอบ​รองเท้า​ให้​เจ้า ยังมี​อีก​ความหมาย​หนึ่ง​ เจ้ารู้​หรือไม่​ว่า​คือ​อะไร​? ” เซี่ยยวี่​หลัว​ขยับ​ไป​ข้าง​หู​เซียว​ยวี่​ เอ่ย​ถามเสียง​เบา​

“หืม?​ ” ลมหายใจ​อบอุ่น​และ​น้ำเสียง​นุ่ม​ละมุน​ กระตุ้น​จน​เกิด​คลื่น​กระเพื่อม​ไป​ทั่ว​ตัว​ เซียว​ยวี่​น้ำเสียง​แหบแห้ง​

“ข้า​อยาก​เดิน​ต่อไป​พร้อม​เจ้า” เซี่ยยวี่​หลัว​กล่าว​ช้าๆ

เดิน​พร้อม​เจ้าตลอดไป​ ตราบ​ชั่วฟ้าดินสลาย​

ต่อให้​วันหนึ่ง​เจ้าอาจ​แยกทาง​ไป​ ช่วง​วัน​คืน​แสน​หวาน​เหล่านี้​ ก็​จะเป็น​ความทรงจำ​ของ​นาง​ไป​ชั่วชีวิต​

น้ำเสียง​ของ​เซี่ยยวี่​หลัว​อ่อนละมุน​ ยาม​มอง​เซียว​ยวี่​ ดวงตา​ก็​เปล่งประกาย​แสงเจิด​จรัส​!

ชาวบ้าน​จำนวน​ไม่น้อย​เห็น​ท่าทาง​รักใคร่​หวาน​ชื่น​ของ​พวกเขา​ ก็​รู้สึก​โล่งอก​ไป​ด้วย​ “กลับมา​แล้ว​ก็ดี​! ”

เซียว​หมิง​จูอยู่​ใกล้​ ได้ยิน​เสียง​กระซิบ​พูดคุย​ระหว่าง​พวกเขา​สอง​คน​

วาจา​ของ​เซี่ยยวี่​หลัว​ เซียว​หมิง​จูได้ยิน​อย่าง​ชัดถ้อยชัดคำ​

และ​เซียว​ยวี่​ ตั้ง​แต่ต้นจนจบ​ก็​ไม่เคย​ชายตามอง​นาง​แม้แต่​ครั้ง​เดียว​

ความอ่อนโยน​ของ​เขา​ มอบให้​นาง​แพศยา​นั่น​หมด​แล้ว​!

“ทำไม​ข้า​ฟังวาจา​เหล่านี้​แล้ว​รู้สึก​ตื้นตันใจ​เหลือเกิน​! ” หญิง​ชาวบ้าน​ผู้​หนึ่ง​ที่อยู่​ข้างๆ​ กล่าว​ด้วย​ความตื้นตัน​ “คิดไม่ถึง​ว่า​รองเท้า​คู่​หนึ่ง​ จะมีความปรารถนา​ที่​สวยงาม​มากมาย​ถึงเพียงนั้น​ พวก​เจ้าดูท่าทาง​ของ​เซียว​ยวี่​ ดู​สิ รู้สึก​สุขใจ​จน​แทบจะ​ลอย​ได้​แล้ว​! ”

“พวกเรา​รู้จัก​แต่​ก้มหน้า​ทำงาน​ จะกล่าว​วาจา​ที่​น่าฟัง​ถึงเพียงนี้​ออกมา​ได้​อย่างไร​ พวก​เจ้าว่า​ หาก​พวกเรา​กล่าว​วาจา​น่าฟัง​ให้​สามีของ​พวกเรา​บ้าง​ จะได้ผล​เหมือนกัน​หรือไม่​? ทำให้​สามีของ​พวกเรา​สุขใจ​จน​แทบ​ลอย​ได้​? ”

เซียว​ยวี่​รู้สึก​อิ่มเอม​ใจจน​แทบ​ลอย​ได้​จริงๆ​ เขา​ดีใจ​จน​แทบ​กระโดดโลดเต้น​

รองเท้า​คู่​นั้น​ ไม่ใช่แค่​รองเท้า​ธรรมดา​อีกต่อไป​

มัน​แฝงเร้น​ด้วย​กำลังใจ​และ​ความคาดหวัง​ของ​เซี่ยยวี่​หลัว​ กระตุ้น​ให้​เขา​ก้าวเดิน​ได้​ไกล​ยิ่งขึ้น​

“อา​หลัว​ ข้า​จะเก็บรักษา​และ​ทะนุถนอม​มัน​ไป​ชั่วชีวิต​!” เซียว​ยวี่​กล่าว​ด้วย​ความ​ตื้นตันใจ​ เซี่ยยวี่​หลัว​ที่อยู่​บน​หลัง​มุด​เข้า​ซอก​คอ​เซียว​ยวี่​ด้วย​อาการ​หน้าแดง​

เซียว​หมิง​จูที่​ถูก​ปฏิบัติ​ราวกับ​เป็น​อากาศธาตุ​จ้อง​เซี่ยยวี่​หลัว​เขม็ง​ แทบ​อยาก​เดิน​ขึ้นหน้า​ไป​ฉีก​เซี่ยยวี่​หลัว​เป็น​ชิ้นๆ​ แล้ว​ทำให้​แหลก​เป็น​ผุยผง​

เซียว​ยวี่​ไม่เหลียว​มอง​เซียว​หมิง​จูสักนิด​ เดินผ่าน​ข้าง​กาย​นาง​ไป​

ข้างหลัง​ยังมี​ชาวบ้าน​อีก​สิบ​กว่า​คน​ คน​จำนวน​ไม่น้อย​ต่าง​มอง​เซียว​หมิง​จูไม่ละสายตา​ ไม่รู้​ว่า​นาง​จะกระทำการ​ใด​อีก​

“พวก​เจ้าลอง​เดา​ดู​ ว่า​นาง​จะทำ​อะไร​?” คน​บาง​กลุ่ม​ไม่ได้​เห็น​เรื่อง​สนุก​ของ​เซียว​ยวี่​และ​เซี่ยยวี่​หลัว​ มีหรือ​จะยอม​เลิกรา​ ยอม​ทน​ยืน​ตากแดด​มากว่า​หนึ่ง​ชั่ว​ยาม​แล้ว​

หลังจาก​ฝน​ตกหนัก​ ก็​ชะล้าง​อากาศ​จน​บริสุทธิ์​ แม้กระนั้น​ แสงอาทิตย์​ที่​สาดส่อง​จน​เคืองตา​นั่น​ ก็​ยัง​ทำให้​รู้สึก​ร้อน​จน​กระวนกระวายใจ​

ท่าน​ป้า​สี่กระวนกระวายใจ​จน​รู้สึก​หวาดกลัว​

พวกเขา​สอง​สามีภรรยา​รักใคร่​กลมเกลียว​ บุตรสาว​ของ​ตัวเอง​คิด​จะไป​แทรก​ระหว่าง​กลาง​ ทั้ง​ยัง​แทรก​ไม่สำเร็จ​

บุตรสาว​ที่​ไม่ได้ความ​ของ​ตัวเอง​ หาก​เรื่อง​ใน​วันนี้​แพร่​ออก​ไป​ ทั้ง​ชีวิต​นี้​ของ​เซียว​หมิง​จูคง​ย่อยยับ​ป่นปี้​

เซียว​หยวน​ยัง​คุกเข่า​อยู่​ใน​ศาล​บรรพชน​ หาก​ให้​เขา​รู้​ว่า​หมิง​จูยัง​เฝ้าคิดถึง​แต่​เซียว​ยวี่​ อาจจะ​…

พอ​คิด​ว่า​ถึงเวลา​เซียว​หยวน​จะรังเกียจ​หมิง​จู พอ​คิด​ว่า​ลูกเขย​ที่​ตัวเอง​เฝ้ารอคอย​มาตลอด​จะไม่ใช่ของ​ตัวเอง​อีก​ ท่าน​ป้า​สี่ก็​ว้าวุ่น​ใจ รีบ​พุ่งพรวด​ออก​ไป​ อาศัย​จังหวะ​ที่​อีก​ฝ่าย​ไม่ทัน​ตั้งตัว​ จู่ๆ ก็​คุกเข่า​ดัง​ตุ้บ​ต่อ​หน้าเซียว​ยวี่​

เซียว​ยวี่​ที่​แบก​เซี่ยยวี่​หลัว​ตกใจ​จน​รีบ​ขยับ​ออก​ด้าน​ข้าง​สอง​ก้าว​ “ท่าน​ป้า​สี่ นี่​ท่าน​…”

“เซียว​ยวี่​ เจ้าเอง​ก็​แต่ง​ภรรยา​แล้ว​ เจ้าก็​ใช้ชีวิต​กับ​ภรรยา​ของ​เจ้าดี​ๆ ปล่อย​หมิง​จูของ​ข้า​ไป​ได้​หรือไม่​? อย่า​มาข้อง​เกี่ยวกับ​นาง​อีก​เลย​ ได้​หรือไม่​? นาง​เป็น​สตรี​ที่​ยัง​ไม่ออกเรือน​ นาง​ยัง​ต้อง​แต่งงาน​อีก​! ”

ท่าน​ป้า​สี่แสดงท่าทาง​ราวกับ​กำลัง​วิงวอน​ร้องขอ​

ดวงตา​คู่​โต​ของ​เซี่ยยวี่​หลัว​ฉาย​ประกาย​แสงระยิบระยับ​ วาจา​ของ​ท่าน​ป้า​สี่ เหตุใด​ถึงฟังดู​ไม่สมเหตุสมผล​นัก​?

อะไร​คือ​ให้​เซียว​ยวี่​อย่า​ไป​ข้อง​เกี่ยวกับ​เซียว​หมิง​จู คน​ที่​สายตา​เฉียบแหลม​ต่าง​ดูออก​ ไม่ใช่เซียว​ยวี่​จะข้อง​เกี่ยวกับ​เซียว​หมิง​จู แต่​เป็น​เซียว​หมิง​จูต่างหาก​ที่​ตาม​ราวี​เซียว​ยวี่​ไม่เลิก​!

“หมิง​จูของ​ข้า​อายุ​ยัง​น้อย​ ไม่รู้ความ​ หาก​นาง​ทำ​อะไร​ผิด​ไป​ย่อม​เป็น​เพราะ​ถูก​คน​ยั่วยุ​! นาง​เป็น​เด็ก​ใสซื่อ​บริสุทธิ์​ เมื่อ​ตั้งใจ​ใน​สิ่งใด​ ก็​จะดี​ต่อ​อีก​ฝ่าย​ด้วยใจจริง​ ใคร​จะรู้​ว่า​อีก​ฝ่าย​เพียงแค่​หยอก​นาง​เล่น​ นาง​ช่างโง่นัก​! ”

เซียว​หมิง​จูไม่ใช่คนโง่​ เห็น​มารดา​ของ​ตนเอง​ใส่ร้าย​เซียว​ยวี่​ จึงคิด​จะโต้แย้ง​ แต่​พอ​ลอง​ครุ่นคิด​อย่าง​รวดเร็ว​ จึงกลืน​คำ​โต้แย้ง​เหล่านั้น​กลับ​เข้าไป​ ทำไม​นาง​ต้อง​โต้แย้ง​ด้วย​?

“ท่าน​แม่ ลูก​รู้สึก​เจ็บ​ช้ำใจนัก​! เขา​เป็น​คน​บอ​กว่า​เขา​จะแต่งงาน​กับ​ข้า​ แต่​เขา​กลับ​ไป​แต่ง​กับ​เซี่ยยวี่​หลัว​ ไม่เอา​ข้า​แล้ว​” เซียว​หมิง​จูร้องไห้​ “โฮ” ทันที​ ท่าทาง​ราวกับ​ถูก​บุรุษ​มากรัก​หลายใจ​ทำให้​เจ็บช้ำน้ำใจ​

ทุกคน​ “…”

หมายความว่า​ ก่อนหน้านี้​เซียว​หมิง​จูและ​เซียว​ยวี่​ต่าง​มีใจให้​กัน​ ทั้งคู่​จะพูดคุย​เรื่อง​แต่งงาน​กัน​อยู่แล้ว​ แต่​เซียว​ยวี่​กลับ​ไป​แต่ง​กับ​เซี่ยยวี่​หลัว​? หลังจาก​แต่งงาน​แล้ว​ ยัง​จงใจเก็บ​เซียว​หมิง​จูไว้​อีก​?

เหตุใด​ปกติ​ถึงดู​ไม่ออก​เลย​ว่า​เซียว​ยวี่​จะเป็น​คน​เช่นนี้​!

ท่าน​ป้า​สี่ผ่อน​ลมหายใจ​ยาว​ด้วย​ความ​โล่งอก​ ยัง​ดี​ที่​บุตรสาว​ของ​ตัวเอง​ไม่โง่

“เจ้าช่างโง่นัก​ คนอื่น​กล่าว​อะไร​ก็​เชื่อ​ตามนั้น​ เจ้าเป็น​หญิงสาว​ที่​ยัง​ไม่ออกเรือน​ เจ้ารู้​หรือไม่​ วันนี้​เจ้าทำ​เรื่อง​โง่เขลา​ หาก​เป็น​คน​ที่​รู้​ ย่อม​รู้​ว่า​เจ้ากับ​เซียว​ยวี่​ต่าง​มีใจให้​กัน​ แต่​หาก​ไม่รู้เรื่อง​นี้​ชั่วชีวิต​นี้​เจ้าก็​หมดสิ้น​แล้ว​ บุรุษ​บาง​ประเภท​ มอง​ดูเหมือน​เป็น​สุภาพบุรุษ​ แต่​กลับมา​กรัก​หลายใจ​ ร่ำเรียน​แล้วก็​คิด​การ​ซับซ้อน​ พวกเรา​ไหน​เลย​จะรู้เท่าทัน​! ”

เซียว​หมิง​จูร่ำไห้​แทบ​ขาดใจ​ ถูก​ท่าน​ป้า​สี่กอด​ไว้​ใน​อ้อม​อก​ เงยหน้า​ขึ้น​มอง​เซียว​ยวี่​ เอ่ย​ถามด้วย​น้ำตา​อาบ​เต็ม​ใบหน้า​ “พี่​อายวี่​ ท่าน​ลืม​ความรัก​ระหว่าง​เรา​ก่อนหน้านี้​แล้ว​หรือ​? ”

“พอแล้ว​! ”

เซียว​ยวี่​โมโห​จน​ใบหน้า​ขึ้น​สีแดงก่ำ​ก่อน​แปร​เปลี่ยนเป็น​ขาวซีด​ เขา​ไม่เข้าใจ​ว่า​เหตุใด​เซียว​หมิง​จูถึงกลายเป็น​เช่นนี้​

“ท่าน​ถูก​บังคับ​ให้​แต่ง​กับ​เซี่ยยวี่​หลัว​ ท่าน​ไม่ชอบ​นาง​แม้แต่น้อย​ คน​ที่​ท่าน​ชอบ​คือ​ข้า​ต่างหาก​! ”

เมื่อ​เห็น​เซียว​หมิง​จูกล่าวเกินจริง​ไป​ไกล​ เซียว​ยวี่​ใบหน้า​แดงก่ำ​ รีบ​อธิบาย​กับ​เซี่ยยวี่​หลัว​ “อา​หลัว​ ข้า​เปล่า​…”

ถึงแม้ว่า​ก่อนหน้านี้​เขา​โดน​บังคับ​ให้​แต่ง​กับ​เซี่ยยวี่​หลัว​ แต่​ก็​ไม่เคย​บอกกล่าว​เรื่อง​ภายในบ้าน​ตัวเอง​กับ​คนนอก​ ยิ่ง​ไม่มีทาง​เอ่ยถึง​ความสัมพันธ์​ระหว่าง​เขา​และ​เซี่ยยวี่​หลัว​

นาง​เป็น​ลูกหลาน​ของ​ผู้​มีพระคุณ​ ต่อให้​ไม่รัก​ ก็​ไม่มีทาง​นินทา​ว่าร้าย​ตามอำเภอใจ​

“ข้า​เชื่อ​เจ้า!” เซี่ยยวี่​หลัว​กล่าว​กับ​เซียว​ยวี่​ด้วย​ใบหน้า​ยิ้มแย้ม​

ทะลุมิติไปเป็นภรรยาชาวสวนของท่านบัณฑิต

ทะลุมิติไปเป็นภรรยาชาวสวนของท่านบัณฑิต

Score 10
Status: Completed

จะเกิดอะไรขึ้น! เมื่อจู่ๆ บล็อกเกอร์สาวอาหารรสเลิศอย่าง “เซี่ยยวี่หลัว”

ต้องทะลุมิติมาเป็นนางร้ายสุดเหี้ยมในนิยายที่เธอเคยอ่าน

เป็นทั้งคนใจร้าย ปากร้าย เอาแต่ใจ แถมยังทุบตีเด็ก

ยัยคนนี้นี่มันปีศาจตัวไหนมาเกิดกันล่ะเนี่ย?

เป็นเพราะนางทำให้ครอบครัวที่อบอุ่น ต้องอยู่ไม่เป็นสุขถึงเพียงนี้

สามีทรมานใจ น้องสามีก็หวาดกลัว

ถึงเวลาต้องเปลี่ยนนางร้ายผู้นี้เสียใหม่ เซี่ยยวี่หลัวจะเป็นคนดีแล้ว!

และจะดูแลเลี้ยงน้องของสามีให้ดีที่สุดด้วย แต่ขอร้องเถอะสามี อย่าหย่ากับข้าเลยนะ!

ทำอาหารเหรอ? ข้าทำได้

ปลูกผักทำสวน? ข้าทำได้

คัดตำรา? ข้าก็ทำได้

เซี่ยยวี่หลัว Talk

“ที่ทำทุกอย่างนี้เพราะอยากมีชีวิตอยู่จนจบเรื่องหรอกนะ ไม่ได้คิดจะขโมยบทนางเอกเสียหน่อย” xoxo

Options

not work with dark mode
Reset