ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพีบทที่ 1530 กระบี่สังสารวัฏหกวิถี

บทที่ 1530 กระบี่สังสารวัฏหกวิถี

หลวงจีน​หนุ่ม​ที่​ปรากฏ​ต่อหน้า​ผู้คน​ นั่ง​อยู่​เหนือ​บัว​ขาว​ สวม​จีวร​หาก​แต่​ไว้​ผม​ คน​บน​โลก​น้ำพุ​หยก​รู้สึก​ค่อนข้าง​แปลกหน้า​

แต่​สำหรับ​พวก​เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​ บางที​ยัง​คุ้นเคย​ยิ่งกว่า​กระบี่​พุทธะ​รุ่น​ก่อน​อีก​

ฉวี​ซูบุตร​กระบี่​หก​วิถี​ ลูกศิษย์​ผู้สืบทอด​กระแสตรง​ของ​กระบี่​พุทธะ​รุ่น​ก่อน​ ทั้ง​เรียก​ได้​ว่า​เป็น​กระบี่​พุทธะ​รุ่นใหม่​!

หนึ่ง​ใน​ตัวตน​ระดับ​สุดยอด​ท่ามกลาง​ยอด​ฝีมือ​ระดับ​พระพุทธเจ้า​บน​แดน​สุขาวดี​บัว​ขาว​ใน​ปัจจุบัน​ สามารถ​ต่อสู้​กับ​ยอด​ฝีมือ​ชั้น​มหา​ชาล​ของ​ศาสนาพุทธ​สาย​หลัก​ได้​

“อาจารย์​ ท่าน​ปลอดภัย​ไร้​เรื่องราว​ย่อม​ประเสริฐ​” หลังจาก​ฉวี​ซูปรากฏตัว​ ก็​ลุกขึ้น​จาก​บัว​ขาว​ ประนมมือ​ไหว้​กระบี่​พุทธะ​ “ศิษย์​มาช้าหลาย​พันปี​ บาปกรรม​ๆ”

ขณะที่​พูด​ กระบี่​ก็​ออกจาก​ฝัก​ ประกาย​กระบี่​หก​สีสาด​ขึ้น​ ลักษณะ​เหมือน​กงล้อ​

ประกาย​กระบี่​หมุน​วน​ มิติ​เวลา​เหมือนกับ​บิดเบี้ยว​ การดำรงอยู่​ของ​วัตถุ​เรื่องราว​ที่​ตอนแรก​มีรูปร่าง​ต่าง​เปลี่ยนเป็น​ว่างเปล่า​ล่องลอย​ ทะลัก​เข้าไป​ใน​ประกาย​กระบี่​ตาม​การ​หมุน​วน​ของ​ประกาย​กระบี่​

เกา​ชิงเสวียน​ขมวดคิ้ว​ มือถือ​กระบี่​ผนึก​เซียน​ส่งไป​ด้านหน้า​ เส้น​อากาศ​สีดำ​หลาย​สาย​วนเวียน​

แม้ว่า​กระบี่​ผนึก​เซียน​ดุร้าย​ แต่ว่า​พอ​ถูก​ฉวี​ซูใช้ประกาย​กระบี่​ดูด​ไว้​ เกา​ชิงเสวียน​พลัน​เลอะเลือน​ชั่วขณะ​ ตรงหน้า​นาง​เหมือนกับ​ปรากฏ​โลก​ลวงตา​ มีแต่​แสงพิลึกกึกกือ​

สังสารวัฏ​หก​วิถี​ปรากฏ​หมดสิ้น​ เกา​ชิงเสวียน​รู้สึก​ว่า​ตน​เหมือน​จะลอย​เข้าไป​ใน​วิถี​หนึ่ง​ใน​นี้​

ที่นั่น​ดำขลับ​ กลิ่น​คาวเลือด​และ​ความดุร้าย​ ทำให้​จิตใจ​คน​เกิด​ความ​คลุ้มคลั่ง​กระหายเลือด​ ต้องการ​ทำลาย​ทุกสิ่ง​

ถึงกับ​เป็น​วิถี​นรก​

“กระบี่​พุทธะ​รุ่นใหม่​ผู้​เป็น​คลื่น​ลูก​หลัง​กลบ​คลื่น​ลูก​หน้า​…” เกา​ชิงเสวียน​ควบคุม​จิตใจ​ พยายาม​ปรับ​วิญญาณ​ของ​ตัวเอง​ให้​มั่นคง​

ถึงการ​ฝึกปรือ​มรรคา​กระบี่​ใน​พุทธศาสนา​ของ​ฉวี​ซูบุตร​กระบี่​จะเรียน​มาจาก​กระบี่​พุทธะ​รุ่น​ก่อน​ แต่กลับ​สร้าง​ฟ้าดิน​แห่ง​ใหม่​บน​พื้นฐาน​คัมภีร์​สังสารวัฏ​ของ​กระบี่​พุทธะ​

เทียบ​กับ​ที่​กระบี่​พุทธะ​ใช้ตัวเอง​แปลง​เป็น​สังสารวัฏ​หก​วิถี​ ฉวี​ซูถอนตัว​ออกมา​ด้านนอก​ ทำลาย​มาร​ถอน​กรรม​ สังหาร​อีก​ฝ่าย​เข้าสู่​สังสารวัฏ​

ยิ่ง​อีก​ฝ่าย​สั่งสมกรรม​ใน​ยาม​ปกติ​มาก​เท่าไร​ สภาวะ​กระบี่​ของ​ฉวี​ซูก็​ยิ่ง​แข็งแกร่ง​เท่านั้น​ ดังนั้น​มัก​มีผล​การ​รบ​น่า​ตกตะลึง​ที่​ใช้อ่อนแอ​ชนะ​แข็งแกร่ง​ ทำให้​ผู้คน​ไม่กล้า​ดูแคลน​

ยาม​เจอ​คู่ต่อสู้​ที่​พลัง​อ่อนแอ​กว่า​ตัวเอง​ ความจริง​แสดง​จุด​ที่​เป็น​เอกลักษณ์​ใน​สภาวะ​กระบี่​ของ​ฉวี​ซูไม่ได้​ แต่ว่า​สำหรับ​คน​ที่​อ่อนแอ​กว่า​เขา​ เขา​อาศัย​พลัง​บดขยี้​ ไม่จำเป็นต้อง​ใช้ความ​น่าอัศจรรย์​มากมาย​นั้น​

เพียงแต่​เกา​ชิงเสวียน​ถือ​กระบี่​ผนึก​เซียน​ ด้าน​ข้าง​ยังมี​ศัตรู​ร้ายกาจ​คนอื่นๆ​ ฉวี​ซูไม่อาจ​ใช้สภาวะ​กด​ทับ​คน​ได้​

กระนั้น​แม้น​จะเป็น​เช่นนี้​ กระบี่​นี้​เมื่อ​ใช้ออก​ ถ้าหากว่า​เกา​ชิงเสวียน​รับมือ​ไม่ได้​ วิญญาณ​จะถูก​ส่งเข้าไป​ใน​สังสารวัฏ​หก​วิถี​ ครู่เดียว​ก็​เกิด​จุดจบ​พ่ายแพ้​และ​ตก​ตาย​

กระบี่​ผนึก​เซียน​ใน​มือ​นาง​เป็น​อาวุธ​พิฆาต​ที่​มีจำนวน​จำกัด​ของ​ฟ้าดิน​ สังหาร​ชีวิต​มานับไม่ถ้วน​ พลัง​กรรม​ล้ำลึก​ ดังนั้น​เพิ่งจะ​สัมผัส​ ก็​เหมือน​ถูก​ดูด​เข้าไป​ใน​วิถี​นรก​

เกา​ชิงเสวียน​ละสายตา​ เก็บ​ซ่อน​อารมณ์​ด้าน​ลบ​อย่าง​ความ​กระหายเลือด​และ​ความ​คุ้มคลั่ง​

ปราณ​กระบี่​หลาย​สาย​บน​กระบี่​ผนึก​เซียน​เหยียด​ยื่น​ไป​ด้านนอก​

ไม่เพียงแต่​เจตจำนง​กระบี่​ของ​คัมภีร์​กระบี่​ผนึก​เซียน​ เจตจำนง​กระบี่​จาก​สามยอด​วิชา​กระบี่​ชนิด​อื่นๆ​ ของ​สี่กระบี่​สังหาร​เซียน​ที่​เป็น​การสืบทอด​กระแสตรง​สายเหนือ​พิสุทธิ์​ ใน​ตอนนี้​ก็​ไหล​ออกมา​เช่นกัน​

ภายใต้​ประกาย​กระบี่​ของ​เกา​ชิงเสวียน​ที่​ส่าย​วูบวาบ​ กระบี่​ลงทัณฑ์​เซียน​ถูก​ใช้พร้อมกัน​ ถึงแม้จะสู้คัมภีร์​โกลาหล​สูญไม่ได้​ แต่​ก็​ปรากฏ​ภาพ​วัน​สิ้น​โลก​ ถึงกับ​เหมือน​สร้าง​สภาวะ​ค่าย​กล​ที่​คล้าย​ใช่คล้าย​ไม่ใช่ค่าย​หนึ่ง​ จิต​แห่ง​การสูญสิ้น​ธรรม​คล้าย​ซ่อนเร้น​คล้าย​ปรากฏ​

กระบี่​ผนึก​เซียน​อยู่​ใน​มือ​ คัมภีร์​กระบี่​ผนึก​เซียน​ที่​แก่นแท้​กลาย​เป็นหนึ่ง​ย่อม​แสดง​อานุภาพ​ด้านใน​ออกมา​มาก​ที่สุด​

แต่ว่า​เวลานี้​เพื่อ​หยุดยั้ง​การ​กัด​กิน​จาก​วิถี​นรก​ซึ่งเกิด​จาก​เจตจำนง​กระบี่​ของ​ฉวี​ซู เกา​ชิงเสวียน​ก็​เปลี่ยน​กระบวนท่า​ทันที​

การ​ใช้คัมภีร์​กระบี่​ผนึก​เซียน​อย่าง​เดียว​ เป็นการ​ใช้กระบี่​ผนึก​เซียน​เป็นหลัก​ เพื่อ​สำแดง​อานุภาพ​ด้านใน​

หาก​แต่​ตอนนี้​เป็น​อาศัย​กระบี่​โบราณ​ ผลักดัน​พลัง​ของ​เกา​ชิงเสวียน​

พลัง​สายตา​ การตัดสินใจ​ การควบคุม​ ความเชื่อมั่น​ต่อ​ตัวเอง​ของ​เกา​ชิงเสวียน​ ได้รับ​การ​สะท้อน​อย่าง​เต็มเปี่ยม​ใน​กระบี่​นี้​

ประกาย​กระบี่​ที่​ไม่สว่าง​กระจัดกระจาย​ กลับ​ข่มขวัญ​ผู้คน​

หินหนืด​ใน​วิถี​นรก​ที่​อ้างว้าง​เสื่อมโทรม​ไหล​ไป​ทั่ว​ ปราณ​ความตาย​แผ่​พุ่ง​แปรปรวน​ ถึงกับ​เริ่ม​ค่อยๆ​ ปรากฏ​รอยแตก​

วินาที​นี้​นรก​ถึงกับ​เหมือน​เผชิญ​ความพินาศ​

หลังจาก​พลังงาน​ของ​นรก​ถดถอย​ สังสารวัฏ​หก​วิถี​ก็​ปรากฏ​ออกมา​เป็น​ภาพรวม​

แต่​ภายใต้​ผลกระทบ​จาก​ประกาย​กระบี่​ของ​เกา​ชิงเสวียน​และ​กระบี่​ผนึก​เซียน​ ทุก​อย่างนี้​เริ่ม​ก้าว​สู่เบื้องหลัง​ของ​วิถี​นรก​

สรรพสัตว์​ใน​วิถี​มนุษย์​ส่งเสียง​กรีดร้อง​ร่ำไห้​ เหมือนกับ​เผชิญ​วัน​สิ้น​โลก​

งูหนอน​มุสิก​มด​ใน​วิถี​เดรัจฉาน​ปั่นป่วน​ สัตว์ประหลาด​มากมาย​คำราม​อย่าง​บ้าคลั่ง​ เป็น​ภาพ​วัน​สิ้น​โลก​เช่นกัน​

เงาคน​ที่​กำลัง​เข่นฆ่า​ทำศึก​กัน​ใน​วิถี​อสูร​เปลี่ยนเป็น​ต้องการ​เอาชนะ​มากขึ้น​ ถือ​ทิฐิ​มากขึ้น​

ผี​ร้าย​นับ​พัน​ล้าน​ตน​ใน​วิถี​เปรต​ยิ่ง​ดุร้าย​ ใบหน้า​เพิ่ม​ความเจ็บปวด​บิดเบี้ยว​มากขึ้น​ กลิ่นอาย​ชั่วร้าย​หลาย​ชั้น​ทำให้​คน​แค่​มอง​ก็​แทบ​กลั้นหายใจ​ ทั่ว​ร่าง​เย็นเยียบ​

ถึงขั้น​ที่​แม้แต่​ผู้คน​ซึ่งงามสง่าศักดิ์สิทธิ์​ใน​วิถี​เทวดา​ อาภรณ์​กลายเป็น​สกปรก​ มงกุฎ​ดอกไม้​ร่วงโรย​ ร่างกาย​เหม็นสาบ​ เหมือนกับ​เจอ​ห้า​เสื่อม​แห่ง​เทวดา​

สังสารวัฏ​หก​วิถี​ทั้งหมด​ ใน​วิถี​นี้​เหมือน​เดิน​สู่จุดจบ​ เผชิญ​ภัยพิบัติ​สิ้น​ธรรม​ ความพินาศ​ของ​ฟ้าดิน​ที่​แท้จริง​

แรงดึงดูด​อัน​น่ากลัว​ที่​เล็ง​เป้าหมาย​ยัง​วิญญาณ​ของ​เกา​ชิงเสวียน​อ่อนแอ​ลง​เพราะ​สาเหตุนี้​

นาง​อาศัย​โอกาส​นี้​ ถอนตัว​ถอยหลัง​อย่าง​แน่วแน่​ ทำลาย​การ​คุกคาม​จาก​กระบี่​เมื่อ​ครู่​ของ​ฉวี​ซู

ฉวี​ซูไม่ได้​ไล่ตาม​โจมตี​ แต่​พูด​กับ​กระบี่​พุทธะ​ที่​เพิ่ง​ป้องกัน​การ​โจมตี​จากกาย​ทอง​มหา​เท​วะ​ที่​ด้าน​ข้าง​ “อาจารย์​ อย่า​ได้​พัวพัน​ด้วย​ นั่น​ไม่ใช่ร่าง​ปีศาจ​ของ​ยุทธ​วิชัย​พุทธะ​ หาก​แต่​เป็น​กาย​ทอง​ที่​มหา​เท​วะ​เสมอ​ฟ้าได้​ทิ้ง​เอาไว้​หลัง​ถูก​สะกด​ กาย​ทอง​เช่นนี้​มีไม่ต่ำกว่า​หนึ่ง​ร่าง​”

“อ้อ​?” กระบี่​พุทธะ​ใบหน้า​ฉายแวว​ประหลาดใจ​ “มีเรื่อง​นี้​ด้วย​หรือ​นี่​”

ฉวี​ซูเอ่ย​ “ใน​นี้​มีความ​แปลกประหลาด​ค่อน​ข้างมาก​ ยาก​กล่าว​ให้​หมด​ใน​ประโยค​เดียว​ ตรงหน้า​แม้น​มีกาย​ทอง​มหา​เท​วะ​ร่าง​นี้​ แต่บางที​อาจ​มีร่าง​อื่นๆ​ ซ่อน​อยู่​รอบ​ๆ ถ้าหากว่า​สามร่าง​รวม​เป็นหนึ่ง​ ถึงขั้น​แสดง​ร่าง​จริง​ของ​มหา​เท​วะ​เสมอ​ฟ้าได้​ เรื่องราว​มากกว่า​นี้​ รอ​พวกเรา​กลับ​แดน​สุขาวดี​ ท่าน​พบ​องค์​พุทธเจ้า​ บางที​อาจ​ทราบ​สาเหตุ​”

เขา​พูด​พร้อมกับ​ออก​กระบี่​อีกครั้ง​

ประกาย​กระบี่​กระจาย​ไป​ทั่ว​ ความมืด​แยก​จากกัน​ แต่​ใน​นี้​มีประกาย​ดาบ​สีดำ​สนิท​สาด​ออก​ ทำลาย​ฟ้าดิน​ ส่วน​ที่​น่ากลัว​ไม่ด้อย​ไป​กว่า​กระบี่​ผนึก​เซียน​แม้แต่น้อย​

ประกาย​ดาบ​ปะทะ​กับ​ประกาย​กระบี่​ สอง​ฝ่าย​หักล้าง​ทำลาย​กันและกัน​

เฟิงอวิ๋น​เซิงถือ​ดาบ​ตั้งฉาก​ด้าน​ข้าง​ร่าง​ มอง​สอง​คน​ตรงหน้า​อย่าง​สงบนิ่ง​

“มาร​สวรรค์​ปัจฉิม​ธรรม​ ดาบ​ล้างโลก​ ชื่อ​สมคำ​ร่ำ​ลือ​” ฉวี​ซูพยักหน้า​ กระบี่​พุทธะ​ขมวดคิ้ว​มอง​ควัน​มาร​สีดำ​สนิท​ที่​ครอบคลุม​เฟิงอวิ๋น​เซิง

เฟิงอวิ๋น​เซิงกับ​เกา​ชิงเสวียน​แยก​หนึ่ง​ซ้าย​หนึ่ง​ขวา​ ใบหน้า​ไร้​ความเกรงกลัว​ ปะทะ​พระพุทธ​จาก​แดน​สุขาวดี​สอง​องค์​

พระพุทธเจ้า​สอง​องค์​นี้​ ไม่อาจ​เทียบ​กับ​มหา​ชาล​เส้นทาง​นอกรีต​ทั่วไป​ พลัง​แข็งกล้า​

ถึงแม้จะเป็น​เฟิงอวิ๋น​เซิงกับ​เกา​ชิงเสวียน​ที่​ถือ​กระบี่​ผนึก​เซียน​ก็​รับมือ​ด้วย​ความระวัง​

ทว่า​กาย​ทอง​มหา​เท​วะ​ที่​พ่าน​พ่าน​แปลง​ขึ้น​มา กระโจน​ร่าง​พลาง​วิ่ง​ตะบึง​ไป​ทั่ว​ เหมือนกับ​ยัง​เร็ว​และ​เป็นอิสระ​ยิ่งกว่า​พระพุทธเจ้า​สอง​องค์​

ภายใต้​การ​สร้าง​ความหายนะ​ของ​วานร​ปีศาจ​ที่​ไร้​กฎ​ไร้​เกณฑ์​ ทำให้​กระบี่​พุทธะ​กับ​ฉวี​ซู ไม่อาจ​ตั้งสมาธิ​รับมือ​เฟิงอวิ๋น​เซิงกับ​เกา​ชิงเสวียน​

กระบี่​พุทธะ​คิด​จะหยิบ​กระบี่​ลวง​เซียน​ เพิ่ม​พลัง​ของ​ตัวเอง​ ล้วน​ถูก​วานร​ปีศาจ​ขวาง​ทุกครั้ง​

“เร่ง​!” ท่าน​แค่น​เสียง​คำ​หนึ่ง​ สภาวะ​กระบี่​พลัน​แปรเปลี่ยน​

ประกาย​กระบี่​ยิ่งใหญ่​ที่​ตกลง​เหมือน​มาเหมือน​ฝน​ แสงสว่าง​หาย​ไป​หมดสิ้น​

สิ่งที่​หาย​ไป​พร้อมกัน​ยังมี​ร่าง​ของ​ตัว​กระบี่​พุทธะ​

ประกาย​กระบี่​หลาย​สาย​กลายเป็น​ไร้​รูปร่าง​ เปลี่ยนเป็น​กระแส​ปราณ​มากมาย​ แผ่​พุ่ง​ไป​ทั่ว​

ภาพ​ตรงหน้า​ของ​พวก​เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​ ตอนนี้​ถึงกับ​คล้าย​แปร​เปลี่ยนไป​

ตรง​หน้าเป็น​ภาพ​บน​โลก​มนุษย์​ ผู้คน​ขวักไขว่​ ข้าง​หู​ได้ยิน​เรื่องราว​น้อย​ใหญ่​ใน​ชีวิตประจำวัน​

จมูก​สูด​สมเล็กน้อย​ กลิ่นอาย​หลายชนิด​พา​กัน​มาถึง

ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี

ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี

Score 10
Status: Completed

ด้านนอกของประตูเขากว่างเฉิง ณ เกาะนภากลางแห่งนภาพิภพ หนึ่งในดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งสำนักวิทยายุทธ์มากมายในยุคปัจจุบันของโลกแปดพิภพ

เยี่ยนจ้าวเกอในอาภรณ์สีขาว ด้านนอกสวมทับด้วยชุดคลุมสีน้ำเงินแต่งขอบสีดำ บ่งบอกถึงตำแหน่งลูกศิษย์สืบทอดหลักของเขากว่างเฉิง

ส่วนที่อยู่ฝั่งตรงข้าม เป็นชายหนุ่มในชุดสีเหลืองคนหนึ่ง ซึ่งกำลังยืนหน้าบูดบึ้ง “เยี่ยนจ้าวเกอ เจ้ามีดีแค่บิดาเก่งไม่ใช่หรืออย่างไร?”

“เมื่อครู่เจ้าว่าอะไรนะ? หากกล้าเจ้าก็ลองพูดดูอีกครั้งสิ” เยี่ยนจ้าวเกอตอบด้วยใบหน้าเรียบเฉย

“พูดก็พูดสิ คิดว่าข้ากลัวเจ้าหรือ? เจ้ามันก็แค่มีดีแต่บิดาเก่งไม่ใช่หรือ?”

เยี่ยนจ้าวเกอจ้องเขา พลันฉีกยิ้มออกมา “เยี่ยม ประโยคนี้แหละ ข้าชอบที่คนอื่นว่าข้าด้วยประโยคนี้ที่สุด”

Options

not work with dark mode
Reset