จะจำมันไว้สำหรับตอนนี้

“ทำไมล่ะครับ” ลู่ฉีถาม

“เพราะว่าครั้งนี้พวกเราจะไม่ถามหาความรับผิดชอบจากถงเยียน” ซิงเหออธิบายเบาๆ

แซมเป็นคนแรกที่คัดค้าน “ทำไมล่ะ! หล่อนเกือบจะฆ่าคุณแล้ว!”

ลู่ฉีเข้าใจความคิดของเธอทันที “คุณวางแผนที่จะใช้เรื่องนี้ชดเชยการกระทำผิดของมู่ไป๋งั้นเหรอ”

ซิงเหอพยักหน้าก่อนที่จะหันไปมองปฏิกิริยาของมู่ไป๋ ดวงตาของเขามืดมิดขณะยิ้มอย่างชั่วร้าย “คุณคิดว่าผมจำเป็นต้องทำเรื่องแบบนั้นเพื่อหนีจากข้อหากระทำผิดกฎหมายงั้นเหรอ”

“ฉันรู้ว่าคุณไม่สนใจเรื่องข้อกล่าวหาทางอาญา” ซิงเหอมองเข้าไปในตาของเขาและพูดต่อ “แต่ศัตรูที่แท้จริงของเราคือตระกูลหลิน เราต้องจดจ่ออยู่กับพวกเขา แน่นอนนี่ไม่ได้หมายความว่าฉันจะยอมปล่อยถงเยียนไป แต่ตอนนี้เราไม่มีเวลาไปจัดการกับเธอ หลังจากที่เรากำจัดตระกูลหลินได้ เราก็จะมีเวลาเหลือเฟือให้คิดบัญชีกับเธอ”

ดวงตาสีเข้มของมู่ไป๋มืดมนลง “คุณไม่รู้สึกว่าไม่ได้รับความเป็นธรรมเหรอ”

ซิงเหอหัวเราะ “ทำไมฉันจะต้องรู้สึกแบบนั้นคะ ถงเยียนช่วยพวกเราได้มากเลย เธอไม่เพียงแค่ทำร้ายฉันแต่ยังเป็นการเปิดโปงตระกูลหลินด้วย ประธานาธิบดีไม่ใช่คนโง่ ความทะเยอทะยานรุนแรงของตระกูลหลินจะต้องเป็นที่รับรู้กันในเร็วๆ นี้”

เมื่อเวลานั้นมาถึง แผนการของตระกูลหลินก็จะถูกทำลาย ประธานาธิบดีจะไม่สนับสนุนพวกเขาอีกต่อไปแต่จะหาวิธีกำราบพวกเขาแทน ครั้งนี้แผนการของตระกูลหลินส่งผลตรงกันข้าม

ขอแค่ซิงเหอตายไป ประธานาธิบดีก็จะตายตามมาในไม่ช้า อนิจจา เธอกลับรอดชีวิต วันข้างหน้าคงยากลำบากสำหรับตระกูลหลิน นอกจากนี้ในเมื่อยังมีความหวังว่า ประธานาธิบดีจะฟื้นตัวได้ ตระกูลหลินก็จะยิ่งกระวนกระวาย เป็นการเพิ่มโอกาสให้พวกเขาทำพลาดเหมือนกับครั้งนี้

ไม่ว่าพวกเขาจะระมัดระวังแค่ไหน ในที่สุดพวกเขาก็ต้องทำพลาด และเมื่อมันเกิดขึ้นเรื่องสกปรกที่พวกเขาทำก็จะถูดเปิดโปง

แน่นอนว่ามู่ไป๋ก็คิดเรื่องทั้งหมดนี้ได้เช่นกัน เขามองซิงเหออย่างรักใคร่และประทับใจกับจิตใจที่เข้มแข็งของเธอ เธอเกือบจะโดนฆ่าแต่ก็ยังมีความคิดเฉียบแหลมที่จะวิเคราะห์สถานการณ์อย่างละเอียดและวางแผนโดยที่ไม่บ่นอะไรสักคำ ในโลกนี้จะมีสักกี่คนที่สามารถทำแบบนั้นได้

บางทีผู้ชายหลายคนอาจไม่ชอบคนแบบซิงเหอเนื่องจากความรักอิสระและไม่ต้องการพึ่งพาผู้ชายของเธอไปซะทุกเรื่อง แต่นั่นคือสิ่งที่ทำให้มู่ไป๋ชอบเธอ อย่างไรก็ตามความเข้มแข็งของเธอทำให้เขาเป็นห่วงเธอมากขึ้นและอยากจะทะนุถนอมเธอตลอดไป

เขาจับมือเธอแล้วยอมรับ “ครั้งนี้พวกเราจะปล่อยถงเยียนไป แต่ผมจะจดจำเรื่องเล็กน้อยนี้ตลอดไป”

ซิงเหอยิ้มบางๆ “ฉันก็ด้วย”

เธอไม่ใช่แม่พระ ใครก็ตามที่กล้ามาทำร้ายเธอจะต้องเตรียมตัวรับผลกรรมเอาไว้ เธอจะไม่ยอมให้ความอยุติธรรมที่พวกเขาทำกับเธอรอดพ้นจากโทษทัณฑ์!

เธอเข้าใจว่าโลกดำเนินการอย่างไร ผู้ชนะเท่านั้นที่จะอยู่รอด การเมตตาศัตรูก็เท่ากับการทำร้ายตัวเอง

ดังนั้นสิ่งที่ถงเยียนทำ… พวกเขาจะจดจำมันไว้สำหรับตอนนี้ แต่ในที่สุดเด็กสาวจะต้องชดใช้มันพร้อมกับดอกเบี้ย!

…

หลังจากปรึกษาหารือกันซิงเหอก็ช่วยพามู่ไป๋กลับไปที่ห้องของเขาเพื่อพักผ่อน นับตั้งแต่ตอนที่ตื่นขึ้นมาเขาก็ทำทุกอย่างด้วยพละกำลังเท่านั้น พอทุกคนจากไปแล้ว ในที่สุดสีหน้าของเขาก็แสดงให้เห็นถึงความอ่อนล้า

ซิงเหอช่วยให้เขาทานยาแล้วพาเขามานอนบนเตียง “คุณอยากให้ฉันเรียกลู่ฉีให้ไหม”

มู่ไป๋คว้ามือเธอมาจับแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “ไม่จำเป็น ตราบใดที่คุณอยู่กับผม ผมก็ไม่เป็นไร”

“ก็ได้ค่ะ” แล้วเขาก็ต้องประหลาดใจเมื่อซิงเหอเห็นด้วย “ฉันจะไปอาบน้ำก่อน”

“ผมไปด้วย” มู่ไป๋โพล่งออกมาโดยไม่ได้คิดอะไรมาก ต่อมาเขาก็เริ่มหน้าแดงจากการพูดผิด

ซิงเหอจ้องมองเขาด้วยความสงสัย ดูเหมือนดวงตากระจ่างใสของเธอจะสื่อว่า มาอาบน้ำกับฉัน? คุณอยากตายเหรอ