ซ่างเย่ 28 จะเกิดเรื่อง!

นั่งบนชิงช้า จิ้นเยว่ขมวดคิ้ว ปลายนิ้วถูเชือกของชิงช้าไปๆมาๆ"ซวงจือ เจ้าว่าทำไมคุณชายสี่ถึงตกน้ำ?"

ซวงจือกำลังลอกฝักดอกบัวอยู่ เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ฟื้นสติไม่ค่อยทัน"อาจจะขาลื่นหรือเปล่าเจ้าคะ?"

ใครๆก็รู้ว่าคุณชายสี่ฟู่ตงเป่า สมองไม่ค่อยดี ชอบไปเล่นที่ฝั่งน้ำ คืนนี้ศาลาชิวสุ่ยสนุกขนาดนี้ เขาต้องไปร่วมสนุกแน่นอน อาจขาลื่นไปก็เป็นไปได้

เสียงเพิ่งจบลง ซวงจือก็เบิกตากว้างทันที"คุณหญิงเจ้าคะ คุณอย่ายุ่งเรื่องนี้เลยเจ้าค่ะ!"

จิ้นเยว่กระตุกปาก"เจ้าพูดเหมือนกับว่า ข้ามีความสามารถยิ่งนัก เรื่องอะไรล้วนต้องไปยุ่ง"

ซวงจือนินทาในใจ:ถ้าท่านพูดจริงทำจริง บ่าวจะไปห่วงได้ยังไงล่ะเจ้าค่ะ

กำลังพูดอยู่ ข้างนอกก็วุ่นวายกันขึ้นมา คนกลุ่มหนึ่งกำลังตะโกนอยู่

"เกิดอะไรขึ้น?"จิ้นเยว่ลุกขึ้นมา

ซวงจือกลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นอีก รีบกดจิ้นเยว่เอาไว้"คุณหญิงนั่งที่นี่นะเจ้าคะ บ่าวไปดูก็พอเจ้าค่ะ!"

แต่ซวงจือยังไม่ทันได้เดินสักกี่ก้าว จู่ๆก็มีเงาตกลงมา กลิ้งมาเหมือนกับลูกบอล และก็กลิ้งไปยังบริเวณที่มีความสว่าง เห็นได้ชัดว่าเป็นคุณชายสี่ฟู่ตงเป่า

คนโง่นี้กำลังยิ้มอยู่ ปรากฏซีกฟันที่ขาวใหญ่ออกมาให้เห็น

คนใช้กลุ่มหนึ่งรวมตัวกันรออยู่นอกเรือนซ่างอี๋ ที่นี่ไม่ใช่ว่าใครอยากเข้าก็เข้าได้ ถ้าไม่ได้รับการอนุญาตแล้วเข้ามาในเรือนซ่างอี๋ จะเป็นผลยังไง ใครๆก็รู้

"สะใภ้น้องห้า!สะใภ้น้องห้าสวยที่สุด!"คนโง่วิ่งมาอย่างรีบ และนำโคมไฟที่ยับยู่ยี่ในมือยัดให้นาง"สวยมาก!"

ซวงจือรีบขึ้นไปห้าม"คุณชายสี่เจ้าคะ นี่ไม่ใช่ที่ๆท่านควรมาเจ้าค่ะ ท่าน……"

"เดี๋ยวก่อน!"จิ้นเยว่เบิกตากว้าง ผลักซวงจือออกไป สังเกตคนโง่ต่อหน้านี้อย่างละเอียด"เจ้าตกน้ำไปแล้วไม่ใช่หรือ?"

ซวงจือก็งงไปเช่นกัน

ใช่แล้ว เมื่อกี้บอกว่า คุณชายสี่ตกน้ำที่ศาลาชิวสุ่ยไม่ใช่หรือ?คนโง่ต่อหน้านี้ ไม่มีคราบน้ำแม้แต่นิดเลย มีแค่ผมปอยบนหน้าผาก คาดว่าคงวิ่งรีบเกินไป ถูกเหงื่อทำจนเปียกเลย

"สะใภ้น้องห้า"คนโง่หัวเราะอย่างโง่ๆ"พวกเรามาซ่อนหากันดีไหม?ข้าซ่อน เจ้ามาหา เรา……เราเล่นซ่อนหา สนุกมากๆ!ชนะแล้วก็จะได้โคมไฟ แขวนขึ้นมาแล้วสวยงามมากๆเลย"

จิ้นเยว่ก้มหน้ามองโคมไฟที่ถูกขยี้จนไม่เป็นรูปเป็นร่างแล้ว"คุณชายสี่ โคมไฟนี้ใครเป็นคนให้คุณ?"

"ชนะมาจากการซ่อนหา ข้าซ่อนในหลังภูเขาเทียมมานานมาก เขายังหาข้าไม่ได้เลย"คนโง่ตบหน้าอกของตัวเอง ชูนิ้วโป้งขึ้นด้วยความภาคภูมิใจ"เป็นยังไงบ้าง ข้าเก่งมากเลยใช่ไหม?"

ลมได้พัดพาโคมไฟในเรือนจนสั่นไหวตามอำเภอใจ แสงสลัวส่องไปที่ร่างของจิ้นเยว่ ทำให้เงาของนางทอดยาวออกไป

"คุณหญิงเจ้าคะ เป็นอะไรหรอเจ้าคะ?"ซวงจือไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น หัวใจเต้นแรงมาก

เห็นแต่สายตาของคุณหญิงแหลมคมมาก เหมือนดาบที่ทะลวงผ่านท้องฟ้า เย็นยะเยือกและสั่นสะท้าน

"จะเกิดเรื่อง!"จิ้นเยว่วิ่งออกมาทันที

ซวงจือใจร้อนมาก รีบวิ่งตามนาง"คุณหญิงเจ้าคะ?"

ถ้าหากคนที่ตกน้ำไม่ใช่คุณชายสี่ งั้นก็หมายความว่าคุณชายสี่ที่ปรากฏในศาลาชิวสุ่ยเป็นคนอื่น ถ้าหากเป็นเวลาปกติก็ไม่มีอะไร แต่บังเอิญว่าคืนนี้เป็นงานไหว้พระจันทร์ ตระกูลฟู่เป็นเจ้าภาพ จัดงานเลี้ยงต้อนรับองค์ชายเล็กของจวนเยี่ยนอ๋อง"

หากองค์ชายเล็กเกิดข้อผิดพลาดอะไรขึ้น แล้วทางพระราชวังลงโทษมา นั่นเป็นตั้งโทษที่ต้องประหารชีวิตทั้งตระกูล ตระกูลฟู่ก็จบแล้ว!

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ จิ้นเยว่ก็รีบวิ่งไปทางศาลาชิวสุ่ย หวังว่า หวังว่าจะยังทันอยู่!

ศาลาชิวสุ่ย แสงไฟสดใส

ทุกคนล้วนยืนอยู่รอบๆรั้ว มีบ่าวทาสบางคนก็ได้กระโดดลงน้ำ ไปช่วย"คุณชายสี่"ที่ตกน้ำ ฉากจะวุ่นวายเล็กน้อย

ซ่งเยี่ยนนั่งอยู่ที่เดิมด้วยสีหน้าที่เมินเฉย ใช้สายตาที่เย็นชาเหลือบตาทุกสิ่งที่เกิดขึ้นนี้

เฉินเนี่ยงและฟู่เจิ้งไป่ที่อยู่ข้างๆ หน้าซีดมา อยู่ข้างๆไม่กล้าพูดอะไร

"รีบ รีบช่วยหน่อย ยกคุณชายสี่ขึ้นมาสิ!"

ตอนที่ฟู่จิ่วชิงมาถึง พอดีได้เห็นบ่าวทาสในน้ำกำลังตัก"คุณชายสี่"ขึ้นมาจากน้ำ น้ำมาถึงฝั่งแล้ว

"คุณชายขอรับ บ่าวไปช่วยขอรับ!"จวินซานก้มคำนับ

"ไม่รีบ!"ฟู่จิ่วชิงดึงผ้าคลุมไหล่ สายตาเย็นชากว่าแสงจันทร์อีก สายตาที่ไร้อุณหภูมิกวาดไปรอบข้าง ลมบนผิวทะเลสาบมีความรุนแรงเล็กน้อย ทำให้เขาเริ่มไอ และมีสีเลือดเล็กน้อยเกิดขึ้นบนใบหน้าที่ซีดเซียวของเขา

จวินซานไม่รู้ว่า คุณชายบอกว่า"ไม่รีบ"คือหมายความว่ายังไง แต่ในเมื่อเป็นคำพูดของคุณชาย เขาทำตามก็พอ

"รีบ รีบ!"

คนถูกตักขึ้นมาแล้ว ร่างกายเปียกหมด วางอยู่ข้างรั่ว ดูเหมือนใช้ไม่ได้แล้ว

ฟู่เจิ้งไป๋ลุกขึ้นมา ทำความเคารพใส่ซ่งเยี่ยน

ซ่งเยี่ยนพยักหน้า ฟู่เจิ้งไป๋ถึงรีบไปดู ยังไงก็เป็นลูกชายของตัวเอง ถ้าไม่ไปมันก็ไม่ดี

โต๊ะของหลิ่วซื่อ อยู่ข้างหลังของซุนชื่อ เดิมทีก็รู้สึกไม่สบายใจตอนนี้เห็นว่าซุนซื่อยืนน้องไห้อยู่ข้างรั้ว ก็รีบลุกขึ้นและเดินหลังฟู่เจิ้งไป๋ไปร่วมสนุก

"คุณให้คนเฝ้าอยู่ที่ทุกทางออก"ฟู่จิ่วชิงค่อยๆหันหน้ามาสั่ง

จวินซานพยักหน้า จากไปทันที

คนกลุ่มหนึ่งปั๊มหายใจให้"คุณชายสี่"ที่ตกน้ำ และตบหลังให้น้ำไหลออกมา วุ่นวายกันหมด งานไหว้พระจันทร์ที่ดีๆ กลับกลายเป็นแบบนี้ ดูแล้วน่าเศร้าจริงๆเลย

"นายท่านขอรับ นี่ไม่ใช่คุณชายสี่ขอรับ!"คนใช้กรีดออกมา

ดวงตาของฟู่จิ่วชิงค่อยๆเหล่ขึ้นมา ในช่องว่างแคบๆ มีสีที่เย็นเยียบราวกับหมาป่า

เมื่อกี้นี้ซุนซื่อกลัวจนไม่กล้ามา พอตอนนี้ได้ยินตำพูดนี้ ก็รีบผลักทาสที่ขวางทางอออก"นี่ไม่ใช่ตงเป่า!"

ไม่ว่าเป็นรูปร่างหรือเป็นหน้าตา ล้วนคล้ายกันอย่างมาก และก็ล้วนใส่เสื้อของฟู่ตงเป่า ตกน้ำในช่วงค่ำคืน คนที่ไม่รู้เรื่อง ล้วนจะนึกว่าเป็นคุณชายสี่ของตระกูลฟู่

เพราะว่าคุณชายสี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่ตกน้ำแล้ว

"นี่เป็นใคร?"ฟู่เจิ้งไป๋หันไปถามทุกคน

ทุกคนล้วนส่ายหน้า"หน้าไม่คุ้นเลย ไม่เคยพบ"

เฉิงเนี่ยงรีบเดินมา สังเกตคนนี้ที่ตาคู่หนึ่งปิดอยู่ ลังเลไปสักพักหนึ่ง"คนนี้……เหมือนเป็นผู้อารักขาขององค์ชายเล็ก"

มือที่จับแก้วน้ำชาของซ่งเยี่ยน จู่ๆก็ปล่อยออก และเดินออกไปจากโต๊ะ

"องค์ชายเล็กเจ้าคะ?"กู้รั่วลี้รีบลุกขึ้นมาเดินตาม

ต้องรู้ว่า งานเลี้ยงนี้นางคุกเข่าขอมาหลายครั้งถึงขอมาได้ ในฐานะที่เป็นพระชายารองขององค์ชายเล็ก ถ้าหากไม่สามารถออกงานเลี้ยงร่วมกับองค์ชายเล็ก งั้นนางในฐานะที่เป็นพระชายารองขององค์ชายเล็ก จะเอาหน้าไปไว้ไหนล่ะ?

เฉิงหนานเดินขึ้นไปดู"นี่……องค์ชายเล็ก เป็นคนของเราจริงด้วย!"

ซ่งเยี่ยนเม้มริมฝีปาก สายตาเกิดฆาตกรรมที่รุนแรงขึ้นมา"ผู้อารักขาของข้า ทำไมถึงใส่แบบนี้ แล้วตายในทะเลสาบนี้?"

ทุกคนล้วนคุกเข่าลงพื้นกันหมด ไม่กล้าหายใจออกแรงๆด้วยซ้ำ

"อย่าไป!"จิ้นเยว่ตะโกนออกมา

สายตาของทุกคนล้วนตกอยู่ที่จิ้นเยว่ ผู้อารักขาที่นอนอยู่ในพื้นจู่ๆก็พลิกตัวขึ้นมา ในทันใดนั้น ก็วิ่งไปทางซ่งเยี่ยน

รอให้ทุกคนรู้สึกตัวมาทัน มันก็ช้าไปแล้ว

ได้ยินแต่เสียงอะไรบางอย่าง เหมือนมีอาวุธลับไปโดนข้อมือของผู้อารักขา ในขณะที่เลือดไหลลงมา มีดก็ตกพื้นตามไปด้วย

เฉิงหนานตาไวมือเร็ว หักแขนของชายคนนั้นและจับเขาเอาไว้ทันที!

ในความโกลาหล น้ำกระเซ็น

"พระชายารองตกน้ำแล้ว!"

ฟู่จิ่วชิงเดินหน้าขึ้นไป จะไปจับมือของจิ้นเยว่เอาไว้

แต่ใครรู้ล่ะว่า ยังไงมันก็ช้าไป

จิ้นเยว่กระโดดลงไปในทะเลสาบด้วยจิตใต้สำนึก ไม่นาน นางก็ดันกู้ยั่วลี้ที่สำลัก และผลักไปหากลุ่มคนที่อยู่ริมฝั่ง

เปลวไฟที่สลัวๆอยู่รอบๆ กำลังเต้นในสายตาของฟู่จิ่วชิง หัวใจของเขาจมลงไปทันที

ซ่งเยี่ยนนิ่งอึ้งในที่เดิม สายตาที่เย็นชาของเขา เหมือนรอยแตกออกมา หลังจากล้างด้วยน้ำในทะเลสาบแล้ว ใบหน้าที่ปรากฏออกมา……