จอมใจจอมทัพ 51 ข้าอยากเป็นของท่าน

“ เจ็บ แต่ข้าทนได้ ข้าอยากเป็นของท่าน ” นางตอบเขาด้วยน้ำเสียงหนักแน่นแม้ใบหน้างามจะเหยเกด้วยความเจ็บตึงนั้นหัวใจชายเต็มตื้นเหลือเกินที่นางฝืนเจ็บเพื่อเขา

หากแม้ปากว่าทนไหวแต่ความต่อต้านทางร่างกายชัดเจน ช่องทางรักบีบหนึบจนเขามิอาจขยับเคลื่อนลึกลงได้

แม่ทัพหนุ่มจึงโน้มตัวลงไปแนบชิดอีกคราพลางกระซิบชิดริมฝีปาก

“ พี่รักเจ้าเหลือเกินซูเม่ย รัก ”

“ ข้าก็รักท่านพี่ที่สุด ”

ก่อนเขาจะประกบปากบดจูบอีกครา แต่คราวนี้ออดอ้อนเว้าวอนอ่อนหวานปลุกเร้าให้นางโอนอ่อนตามและหายเครียดเกร็ง

สองมือนางยกขึ้นโอบกอดไหล่แกร่ง หลับตาพริ้มกำซาบจูบหวานที่ปลุกเร้าความกระสันซ่านให้สูงขึ้น ลิ้นน้อยกระดกรับรัดรึงอย่างเท่าเทียม หยัดอกรับความซ่านสยิวจากมือใหญ่ที่ตะโบมบีบเนินทรวงและพลิ้ววนปลายนิ้วไปบนยอดถัน

ความอ่อนโยนโอบอุ้มทะนุถนอมที่เขาคิดว่าสูญสิ้นไปแล้วได้หวนกลับมา หัวใจอันหยาบกร้านแห้งผากกลับชุ่มชื้นขึ้นอีกครั้ง

เพียงเพราะนางเท่านั้น…

ชายหนุ่มกระทั้นบั้นเด้ากดตอกลำเอ็นลึกลงไปเรื่อย ๆ สองมือของนางเลื่อนไล้จากแผ่นหลังกว้างลงไปยังสะโพกแน่นหนั่นของเขาแล้วรั้งมันเข้าหา เขากระหยิ่มยิ้มย่อง นางพรักพร้อมแล้วและความใจเย็นของเขาก็หมดสิ้นลง

จังหวะสุดท้ายเขาดันสะโพกเข้าไปจนสุดแล้วกดแช่ไว้เช่นนั้น นางจิกเล็บลงบนกล้ามเนื้อแน่นหนั่นเสียจนถลอก

เขาผละริมฝีปากออกจากจูบแล้วพรมจูบลงไปทั่วใบหน้างามที่มีเม็ดเหงื่อผุดพรายอยู่ทั่ว

“ เจ็บมากหรือเปล่า ” เขาถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนห่วงใย นางยกมือข้างหนึ่งมาไล้บนใบหน้าหล่อเหลานั้นก่อนรั้งเข้ามาจูบที่ปลายคางเบา ๆ

“ ไม่มากหรอก ”

“ ถ้าเช่นนั้นพี่จะต่อแล้วนะ ”