ชาวบ้านต่างให้ความสนใจเป็นอย่างมากกับข่าวโจรขึ้นบ้านของหญิงสาว หลังจากวันนั้นหญิงสาวตัดสินใจแล้วว่าจะขอจัดการทุกอย่างที่นี้ให้เรียบร้อยภายในหนึ่งอาทิตย์โดยมีคุณพิธานคอยดูแลให้การช่วยเหลือ ตำรวจจับกุมคนร้ายและสอบปากคำพบว่า เป็นแค่การปล้นธรรมดาไม่มีใครบงการ เนื่องจากคนร้ายทั้งสองคนเพิ่งพ้นโทษมาแต่ไม่ทำมาหากินจึงไม่มีเงินใช้จ่าย ทั้งสองถูกดำเนินคดีตามกฎหมายต่อไป มดแดงก็ได้เดินทางมาหาและให้กำลังใจเธอ มดแดงตกใจไม่น้อยกับข่าวนี้เธอรีบตรงมาหาเพื่อนสนิททันที
“แกโชดดีมากรู้ไหมที่คุณพิธานช่วยเอาไว้ได้ทัน ฉันต้องขอบคุณคุณจากใจเลยนะคะที่ช่วยเพื่อนของฉันกับหลานได้อย่างปลอดภัย”
“ครับ มันเป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้ว”
“แกก็อย่าใจแข็งมากนักเลย รีบคืนดีกับคุณพิธานและไปใช้ชีวิตอย่างมีความสุขเถอะ”
“อืมม”
“มาองมาอืมอะไร พลาดแล้วพลาดเลยนะจ๊ะ”
“ฉันรู้แล้วน่า”
“แล้วนี่น้องพายเจ็บตรงไหนไหมคะ”
“ที่แขนค่ะ มันตีๆน้องพาย”
“อือหือ เด็กตัวเล็กแค่นี้มันก็ยังทำร้ายได้ลงคอนะ เกินไปจริงๆเลย”
“แต่ว่าคู๊นพ่อช่วยได้ค่ะ คู๊นพ่อตุ้บๆเลย มันสลบไปเลยค่ะ”
“ผมต่อยมันน่ะครับ”
“อ่อค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ เฮ้อ เรื่องร้ายๆก็ผ่านไปแล้วขอให้ต่อจากนี้มีแต่สิ่งดีๆเข้ามาในชีวิตของแกนะเกรซ”
“ฉันก็หวังว่าจะเป็นอย่างงั้นแหละ ว่าแต่แกเถอะเมื่อไรจะแต่งกับคุณหมอตินเขาสักที คบกันมานานแล้วนะ”
“ฉันยังไม่รีบอ่ะ เชิญแกแต่งก่อนเลย ดูคุณพิธานเขารีบนะ ใช่ไหมคะ”
“ครับ ผมรีบ”
“ฮ่าๆ คุณนี่เป็นคนตรงๆดีจังเลยค่ะ”
“ผมไม่อยากจะเสียเวลาอะไรอีกแล้วครับ ยิ่งมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นผมยิ่งรู้เลยว่าทุกวินาทีของชีวิตมีค่าเหลือเกิน ถ้าเกิดเขาสองคนเป็นอะไรไปผมคงจะอยู่ไม่ได้แน่นอนครับ” ส่วนคนที่ถูกพูดถึงอย่างเธอก็ได้แต่ซาบซึ้งกับคำพูดของเขา
“ฉันเข้าใจคุณค่ะ งั้นฉันไม่กวนแล้ว แค่แวะมาดูว่าแกกับหลานปลอดภัยดี”
“ขอบคุณแกมากนะ”
“สวัสดีค่ะน้ามดแดง”
“จ้าลูก”
เมื่อครบกำหนดแล้วเธอก็สามารถจัดการกับทุกสิ่งทุกอย่างได้เรียบร้อย เตรียมที่จะย้ายไปอยู่ที่กรุงเทพถาวร ชายหนุ่มเสนอให้อยู่ที่บ้านของเขาเพราะการรักษาความปลอดภัยดีเยี่ยม แถมใกล้โรงเรียนหลายแห่ง เผื่อในอนาคตที่ใดที่หนึ่งจะเป็นโรงเรียนของน้องพาย เมื่อพ่อและแม่ของชายหนุ่มทราบเรื่องทั้งหมดก็ตกใจและอยากให้ทั้งสามคนกลับกรุงเทพโดยด่วน
“หนูไปก่อนนะคะลุง ติดขัดมีปัญหาอะไรรีบบอกหนูเลยนะคะ”
“ครับคุณหนู”
“บ๊ายบายๆ” สาวน้อยร่ำลาเพื่อนๆที่เคยเล่นด้วยกัน แม้น้องพายจะรู้สึกเหงาแต่ก็อยากที่จะไปอยู่กับคุณพ่อคุณแม่ครบทั้งสองคนมากกว่า
“นอนเถอะครับ ถึงแล้วเดี๋ยวผมปลุกนะ”
“ค่ะ”
“ถึงแล้วครับ เกรซครับ”
“อือ”
“ถึงบ้านเราแล้วนะครับ”
“ถึงแล้วหรอคะเร็วจัง”
“ฮ่าๆ ไม่เร็วหรอกครับ เพียงแต่เกรซกับลูกหลับตลอดทางเลย ดูสิครับตอนนี้สาวน้อยยังไม่ตื่นเลย”
“แกคงจะเหนื่อยกับการเดินทางค่ะ”
“เกรซเปิดบ้านให้หน่อยสิครับ เดี๋ยวผมอุ้มลูกเข้าบ้านเอง”
“ได้ค่ะ”
“หลับปุ๋ยเลยลูกสาวพ่อ ฟอดด”
“ฟอดดด” ทั้งพ่อทั้งแม่กอดแก้มลูกสาวอย่างรักใคร่แต่ด้วยความที่ใจตรงกันมากจึงก้มลงไปพร้อมกันพอเงยหน้าเท่านั้นแหละหัวโขกกันเลย
“ฮ่าๆ ขอโทษครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะ”
“ผมมีอะไรจะคุยด้วยครับ ไปที่ห้องทำงานหน่อยได้ไหมครับ”
“เรื่องด่วนเลยหรอคะ เกรซขออาบน้ำก่อนได้ไหม กลัวจะคุยนาน เกรซไม่อยากอาบน้ำดึกๆ”
“ได้สิครับ งั้นผมก็จะไปอาบเหมือนกันครับ”
“ค่ะ แล้วไปเจอกันที่ห้องทำงานนะคะ”
“ครับ”
“คุณมีธุระอะไรจะคุยหรอคะ”
“ผมมีของจะให้คุณครับ”
“อะไรกันคะ” ชายหนุ่มหันไปเปิดลิ้นชักโต๊ะทำงานแล้วนำกล่องใส่เครื่องประดับเล็กๆออกมา
“ผมตั้งใจมอบมันให้กับคุณคนเดียวครับ”
“…”
“ตลอดเวลาที่ผ่านมา ผมรู้สึกเสียดายที่ช่วงเวลาหลายปีมานี้เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน ต่อจากนี้เราอย่าปล่อยให้เวลามันเนิ่นนานไปอีกเลยนะครับ ผมอยากมีคุณแล้วก็ลูกอยู่ในชีวิตของผม ผมสัญญาว่าผมจะรักและดูแลคุณด้วยชีวิตของผม แม้ผมจะต้อง…”
“อย่าพูดมันออกมาค่ะ”
“ก็ได้ครับ ผมอยากให้เกรซพิจารณาถึงคำถามที่ผมต้องการคำตอบต่อไปนี้ให้มากๆครับ เกรซครับ ผมว่าชีวิตนี้ผมขาดเกรซไม่ได้หรอก แต่งงานกับผมนะครับ” ชายมองเธออย่างมีความหวังส่วนหญิงส่วนยังคงนิ่งเงียบไม่ตอบกลับเขาสักที
“เกรซอยากจะปฎิดสธผมหรอครับ”
“…”
“เกรซไม่รักผมเลยหรอครับ”
“เกรซไม่อยากแต่งงานกับผมจริงๆหรอครับ” ชายหนุ่มยังคงถามคำถามเธอไม่หยุดจนเธอไม่มีโอกาสได้ตอบ สุดท้ายจึงตัดสินใจปิดปากชายหนุ่มเอาไว้ก่อน
“ฮ่าๆ ดูทำหน้าเข้าสิคะ ตลกจัง ใครว่าเกรซจะไม่แต่งละ”
“หมายความว่ายังไงครับ”
“ก็หมายความว่าเกรซตกลงไงค่ะ จะไม่แต่งได้ยังไงละคะเล่นหอบผ้าหอบผ่อนมาอยู่บ้านคุณขนาดนี้แล้ว ใครเขาจะคิดยังไง แถมลูกของเกรซก็ยังต้องการพ่อนะคะ แกต้องการครอบครัวที่อบอุ่น”
“จริงหรอครับ เย้ ผมที่ใจที่สุดเลย ขอบคุณครับ ฟอดดดด ขอบคุณครับที่ให้โอกาสผม”
“อี๋ น้ำลายยืดหมดแล้วค่ะ พ่อกับลูกเหมือนกันไม่มีผิด”
“ฮ่าๆ ผมรักเกรซมากๆนะครับ”
“ค่ะ เกรซรู้แล้ว”
“เกรซละครับ รักผมบ้างไหม”
“ฟังที่เกรซจะพูดต่อไปนี้นะคะ”
“ครับ”
“จริงๆเกรซก็แอบชอบคุณอยู่เหมือนกันค่ะ แต่ด้วยสถานะเจ้านายกับลูกน้องมันเลยไม่เหมาะสม เกรซเลยต้องพยายามตัดใจ แต่พวกเราก็เกิดมีซัมติงกัน แล้วจะให้เกรซมองหน้าคุณติดยังไงละคะ ไหนจะคนในบริษัทอีก คงจะงงตามๆกันเลย”
“งั้นเกรซก็แอบชอบผมก่อนสิครับ”
“ค่ะ หล่อเพียบพร้อมแสนดีขนาดนี้ใครจะไม่ชอบ แต่อย่าให้รู้นะคะว่าคิดจะนอกใจกัน เกรซไม่ใช่คนงี้เง่าแต่เด็ดขาดมากตั้งหาก จะตัดให้หนอนน้อยของคุณให้เป็ดรับประทานไปเลยค่ะ”
“โอ้โห้ เมียผมโหดขนาดนั้นเลยหรอครับ”
“อยากจะลองไหมละคะว่าเกรซเอาจริงหรือป่าว”
“ไม่ครับไม่ ไม่อยากลองหรอก ลูกผมยังต้องใช้งานอีกเยอะ มีน้องให้น้องพายกันเลยเถอะครับ”
“ฮ่าๆๆ คนบ้าปล่อยเกรซนะ ปล่อยเกรซ”
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
