คำเตือน: จะมีเนื้อหาฉีกออกจากฉบับมังงะมาพอสมควร เพราะฉนั้น ได้โปรด ถอดสมองก่อนอ่าน❤️
ต่อจากตอนก่อนน้าา—
“อ๊ะ…ใช่แล้ว! ถ้าเราจะแต่งงานกันจริงๆ เราต้องเกลี้ยกล่อมพ่อแม่ของเรา”
“นี่เธอลืมไปแล้วเหรอ ปีนี้พวกเราอายุ18กันพอดี แสดงว่าตอนนี้เราสามารถแต่งงานได้โดยไม่ต้องได้รับการยินยอมจากผู้ปกรอง”
“อะ..อึ้ม จริงด้วย!”
หลังจากนั้น เราก็ไม่ได้ค้นคว้าอะไรมากมายเกี่ยวกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นถ้าหากเราถูกลอตเตอรี่
แต่เราทำการค้นคว้ามากมายเกี่ยวกับวิธีแต่งงานและการเตรียมการ
จากนั้นเราไปที่สำนักงานเทศบาลเพื่อขอสำเนาทะเบียนบ้านและอื่นๆ
ผมโตเป็นผู้ใหญ่แล้วและเมื่ออายุ ครบ18 ปี ก็ไม่จำเป็นต้องตรวจสอบกับพ่อแม่เพื่อดูว่าพวกเขาให้ความยินยอมกับเราหรือไม่
การเตรียมการดำเนินไปอย่างรวดเร็ว แต่มีปัญหากับส่วนของพยานในทะเบียนสมรส
อายุของเราจะครบ 18 ปีแล้ว แต่ต้องมีลายเซ็นของผู้ที่มีอายุมากกว่า 20 ปี
“…อ่า..เอาใครดีนะ..”
“เดี๋ยวก่อนเดี๋ยวก่อน! เรายังเรียนอยู่ม.ปลายใช่มั้ย? มีกฎของโรงเรียนห้ามการแต่งงานในโรงเรียนมัธยมรึเปล่า—?”
ผมคิดว่าคงไม่เป็นไร ตอนที่ผมอ่านกฎของโรงเรียนในคู่มือนักเรียนในขณะที่ผมกำลังรวบรวมทะเบียนครอบครัวและเรื่องนั้น มันไม่ได้กล่าวอะไรเลยเกี่ยวกับการไม่ได้รับอนุญาตให้แต่งงาน…
“อะ…อึม..ไม่น่ามีนะ”
ตอนที่ผมเขียนทะเบียนสมรส เลยเจอคอลัมน์สำหรับพยานการแต่งงาน
สำหรับตอนนี้ ผมเลยคิดจะเอามันกลับบ้านแล้วคิดทบทวนเกี่ยวกับเรื่องนี้ให้ดีก่อน
…ในขณะนั้น
“ผมขอรบกวนสักครู่ได้ไหมครับ? พวกคุณอยู่ในโรงเรียนมัธยมใช่รึเปล่า เราได้ยินประมาณว่า “การแต่งงานอะไรนี่” และพวกคุณยังไม่สามารถหาพยานที่เป็นผู้ใหญ่ที่มีอายุเกิน 20 ปีได้ ถ้าไม่รังเกียจยังไงให้ผมกับภรรยาของผม เราจะเซ็นให้ ตกลงไหมครับ”
คนสองคนที่เพิ่งมาจดทะเบียนสมรสเดินเข้ามาหาเรา
พวกเขาคงได้ยินว่าเรากำลังกังวลเกี่ยวกับการขาดพยานในฐานะนักเรียนมัธยมปลาย
“..ทำไมคุณถึงช่วยเราเหรอครับ”
“แน่นอน เธออาจจะยังอยู่ในวัยที่ใครๆบอกว่ายังเด็ก อยู่ยังคงเชื่อในความรักและต้องการที่จะแต่งงาน เมื่อเธอเจอคนแบบนั้น เป็นเรื่องปกติไหมที่เราจะอยากช่วยพวกเขา?”
ไม่ใช่ว่าการเป็นพยานเป็นความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่
เราบังเอิญเจอคู่บ่าวสาวสองคนที่เพิ่งยื่นทะเบียนสมรส และพวกเขาก็ได้กรอกข้อมูลในช่องพยานในที่สุด
ดังนั้น การเตรียมการจึงสิ้นสุดลง
สิ่งที่เราต้องทำคือยื่นเอกสารและ—เราจะแต่งงาน
“ยูกิ ฉันเริ่มง่วงแล้วอ่ะ…”
“อึม..ฉันก็ด้วย”
ผมยื่นทะเบียนสมรสให้พนักงานที่เคาน์เตอร์อย่างประหม่า
อายุที่จะบรรลุนิติภาวะคือ 18 ปี เราไม่จำเป็นต้องได้รับความยินยอมเป็นลายลักษณ์อักษรจากผู้ปกครองอีกต่อไป
“ยินดีด้วยนะคะทั้งสองคน~”
—ชินโด ยูกิ และ มิตะ ซูซูกะ แต่งงานกัน—
ซูซูกะ เข้ามาในทะเบียนของผม และตอนนี้ชื่อของเธอกลายเป็น ชินโด ซูซูกะ…
.
.
.
เนื่องจากความก้าวหน้าอย่างรวดเร็วทำให้ยังมีเวลาพอสมควร
วันที่ 5 มกราคม วันที่แลกหวยได้
หลังจากยื่นทะเบียนสมรสแล้ว เราก็มุ่งหน้าสู่สถานที่รับเงินด้วยความกระฉับกระเฉง
เนื่องจากเราเป็นผู้ชนะรางวัลสูงสุด เราจึงถูกพาไปที่ห้องเล็กๆ เพื่อรับคำอธิบาย
“อืม คุณสองคนอยากรับด้วยกันหรือรับเป็นส่วนบุคคลดีคะ”
“ห๊ะ…รับเป็นส่วนบุคคล..!!?.”
“อ๊ะ…”
“หมายความว่ายังไงครับ!!”
“ก็หมายความว่าถ้าคนสองคนซื้อลอตเตอรีด้วยกัน ในกรณีของการซื้อร่วมกัน คุณสามารถตัดสินใจได้ว่าคุณแต่ละคนจะได้รับเท่าไร จากนั้นคุณสามารถรับรางวัลตามอัตราส่วนนั้นๆที่ตกลงกันไว้ค่ะ”
…..
“แล้วภาษีนั่นละ…”
“อะไรนะคะ..?”
ผมมีความรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย
ตอนนี้ไม่สามารถห้ามไม่ให้เหงื่อไหลออกมาจากดวงตาของตัวเองได้….ไม่ ผมไม่คิดว่าผมจะทำได้
“แน่นอน ว่าไม่มีภาษีอะไรพวกนี้ใช่มั้ยคะ…”
“ภาษี…อะไรเหรอคะ”
“…..”
“…..”
“เดี๋ยวฉันขอเช็คสักครู่นะคะ? ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตรวจสอบเอกสารอย่างละเอียด ฉันแน่ใจว่าคุณยินดีที่จะรู้ว่าเนื่องจากคุณสองคนเป็นสามีภรรยากัน คุณไม่จำเป็นต้องแบ่งปันเงินรางวัลจากการซื้อร่วมกัน อย่างไรก็ตาม ในกรณีที่มีความเป็นไปได้ที่จะเกิดข้อกล่าวหาขึ้นในอนาคต แล้วยังยากจะรับเป็นส่วนบุคคลหรือรับร่วมกันดีคะ”
“อ่ะ…รับเป็นส่วนบุคคลคลครับ แบ่งครึ่งเลย”
“นั้นเปอร์เซ็นต์การรับคือ 50 เปอร์เซ็นต์ต่อคน เราจะแบ่งครึ่งและโอนเงินเข้าบัญชีของคุณนะคะ”
“ครับ ขอบคุณครับ”
“…มีอะไรเหรอ..”
“อ๊ะ..เปล่าไม่มีอะไร”
ขั้นตอนดำเนินไปอย่างเงียบๆ โดยที่ผมไม่สามารถบอกได้ว่าตัวแต่งงานแล้ว เพราะผมคิดว่าจะมีภาษีการแบ่งเงิน…
..
.
ขั้นตอนทั้งหมดเสร็จสิ้น ผมสามารถโอนเงินรางวัลของผมไปยังบัญชีที่สร้างขึ้นใหม่ได้ ตามที่คาดไว้ เงินจะไม่ถูกโอนในทันที
ผมรอคอยที่จะได้เห็นเงินโอนเข้าบัญชีใหม่ของตัวจริงๆ
—หลังจากนั้นพวกเราก็เดินออกมาจากสำนักงานและเสร็จสิ้นขั้นตอนของการรับเงินในที่สุด…
เมื่อเดินจากออกจากธนาคาร เราตัดสินใจที่จะดูสถานการณ์
“พวกเรางี่เง่าไม่ใช่เหรอ?”
“อึม ใช่แล้ว พวกเราเป็นคนงี่เง่า เราหวาดระแวงมากเกินไปกับเงินจำนวนมาก ทำไมพวกเราถึงคิดเรื่องบ้า บอๆ เกี่ยวกับการแต่งงานและไม่นึกถึงวิธีการรับเงินรางวัลของเรากันนะ…”
“เห้อ…เราจะทำยังไงต่อดี”
“…กะ..ก็ คง..จะต้องหย่ากันละมั้ง”
“ก็อย่างที่คาดไว้ ทั้งฉันแล้วก็ยูกิกำลังจะหย่ากันใช่มั้ย..? ถึงตอนนี้ตั้งแต่เราแต่งงานกัน เราจะใช้ชีวิตแบบคู่รักปกติได้ไหม…”
“ก็จริง…การแต่งงานไม่ได้ไม่ดีไม่ใช่ว่าเราเข้ากันไม่ได้หรืออะไร ถ้าเราเข้ากันได้จริง ๆ เราไม่เห็นจะต้องหย่ากันเลยนี่..”
“อะ..อื้อ…ถ้างั้น—ถ้างั้น พวกเราเอง ก็มาลองอยู่ด้วยกันมั้ย!..”
“ใช่ บางทีมันอาจจะไม่ใช่ความคิดที่ไม่ดีที่เราจะเป็นคู่สามีภรรยากัน”
“งั้น…พวกเรามาลองเป็นสามีภรรยากันเถอะ เนอะ~”
“..อะ อึ้ม….”
และชีวิตแต่งงานที่แปลกประหลาดของ ซูซูกะ และยูกิ ก็เริ่มขึ้น…
จบ~
คำเตือน: จะมีเนื้อหาฉีกออกจากฉบับมังงะมาพอสมควร เพราะฉนั้น ได้โปรด ถอดสมองก่อนอ่าน❤️
ต่อจากตอนก่อนน้าา—
“อ๊ะ…ใช่แล้ว! ถ้าเราจะแต่งงานกันจริงๆ เราต้องเกลี้ยกล่อมพ่อแม่ของเรา”
“นี่เธอลืมไปแล้วเหรอ ปีนี้พวกเราอายุ18กันพอดี แสดงว่าตอนนี้เราสามารถแต่งงานได้โดยไม่ต้องได้รับการยินยอมจากผู้ปกรอง”
“อะ..อึ้ม จริงด้วย!”
หลังจากนั้น เราก็ไม่ได้ค้นคว้าอะไรมากมายเกี่ยวกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นถ้าหากเราถูกลอตเตอรี่
แต่เราทำการค้นคว้ามากมายเกี่ยวกับวิธีแต่งงานและการเตรียมการ
จากนั้นเราไปที่สำนักงานเทศบาลเพื่อขอสำเนาทะเบียนบ้านและอื่นๆ
ผมโตเป็นผู้ใหญ่แล้วและเมื่ออายุ ครบ18 ปี ก็ไม่จำเป็นต้องตรวจสอบกับพ่อแม่เพื่อดูว่าพวกเขาให้ความยินยอมกับเราหรือไม่
การเตรียมการดำเนินไปอย่างรวดเร็ว แต่มีปัญหากับส่วนของพยานในทะเบียนสมรส
อายุของเราจะครบ 18 ปีแล้ว แต่ต้องมีลายเซ็นของผู้ที่มีอายุมากกว่า 20 ปี
“…อ่า..เอาใครดีนะ..”
“เดี๋ยวก่อนเดี๋ยวก่อน! เรายังเรียนอยู่ม.ปลายใช่มั้ย? มีกฎของโรงเรียนห้ามการแต่งงานในโรงเรียนมัธยมรึเปล่า—?”
ผมคิดว่าคงไม่เป็นไร ตอนที่ผมอ่านกฎของโรงเรียนในคู่มือนักเรียนในขณะที่ผมกำลังรวบรวมทะเบียนครอบครัวและเรื่องนั้น มันไม่ได้กล่าวอะไรเลยเกี่ยวกับการไม่ได้รับอนุญาตให้แต่งงาน…
“อะ…อึม..ไม่น่ามีนะ”
ตอนที่ผมเขียนทะเบียนสมรส เลยเจอคอลัมน์สำหรับพยานการแต่งงาน
สำหรับตอนนี้ ผมเลยคิดจะเอามันกลับบ้านแล้วคิดทบทวนเกี่ยวกับเรื่องนี้ให้ดีก่อน
…ในขณะนั้น
“ผมขอรบกวนสักครู่ได้ไหมครับ? พวกคุณอยู่ในโรงเรียนมัธยมใช่รึเปล่า เราได้ยินประมาณว่า “การแต่งงานอะไรนี่” และพวกคุณยังไม่สามารถหาพยานที่เป็นผู้ใหญ่ที่มีอายุเกิน 20 ปีได้ ถ้าไม่รังเกียจยังไงให้ผมกับภรรยาของผม เราจะเซ็นให้ ตกลงไหมครับ”
คนสองคนที่เพิ่งมาจดทะเบียนสมรสเดินเข้ามาหาเรา
พวกเขาคงได้ยินว่าเรากำลังกังวลเกี่ยวกับการขาดพยานในฐานะนักเรียนมัธยมปลาย
“..ทำไมคุณถึงช่วยเราเหรอครับ”
“แน่นอน เธออาจจะยังอยู่ในวัยที่ใครๆบอกว่ายังเด็ก อยู่ยังคงเชื่อในความรักและต้องการที่จะแต่งงาน เมื่อเธอเจอคนแบบนั้น เป็นเรื่องปกติไหมที่เราจะอยากช่วยพวกเขา?”
ไม่ใช่ว่าการเป็นพยานเป็นความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่
เราบังเอิญเจอคู่บ่าวสาวสองคนที่เพิ่งยื่นทะเบียนสมรส และพวกเขาก็ได้กรอกข้อมูลในช่องพยานในที่สุด
ดังนั้น การเตรียมการจึงสิ้นสุดลง
สิ่งที่เราต้องทำคือยื่นเอกสารและ—เราจะแต่งงาน
“ยูกิ ฉันเริ่มง่วงแล้วอ่ะ…”
“อึม..ฉันก็ด้วย”
ผมยื่นทะเบียนสมรสให้พนักงานที่เคาน์เตอร์อย่างประหม่า
อายุที่จะบรรลุนิติภาวะคือ 18 ปี เราไม่จำเป็นต้องได้รับความยินยอมเป็นลายลักษณ์อักษรจากผู้ปกครองอีกต่อไป
“ยินดีด้วยนะคะทั้งสองคน~”
—ชินโด ยูกิ และ มิตะ ซูซูกะ แต่งงานกัน—
ซูซูกะ เข้ามาในทะเบียนของผม และตอนนี้ชื่อของเธอกลายเป็น ชินโด ซูซูกะ…
.
.
.
เนื่องจากความก้าวหน้าอย่างรวดเร็วทำให้ยังมีเวลาพอสมควร
วันที่ 5 มกราคม วันที่แลกหวยได้
หลังจากยื่นทะเบียนสมรสแล้ว เราก็มุ่งหน้าสู่สถานที่รับเงินด้วยความกระฉับกระเฉง
เนื่องจากเราเป็นผู้ชนะรางวัลสูงสุด เราจึงถูกพาไปที่ห้องเล็กๆ เพื่อรับคำอธิบาย
“อืม คุณสองคนอยากรับด้วยกันหรือรับเป็นส่วนบุคคลดีคะ”
“ห๊ะ…รับเป็นส่วนบุคคล..!!?.”
“อ๊ะ…”
“หมายความว่ายังไงครับ!!”
“ก็หมายความว่าถ้าคนสองคนซื้อลอตเตอรีด้วยกัน ในกรณีของการซื้อร่วมกัน คุณสามารถตัดสินใจได้ว่าคุณแต่ละคนจะได้รับเท่าไร จากนั้นคุณสามารถรับรางวัลตามอัตราส่วนนั้นๆที่ตกลงกันไว้ค่ะ”
…..
“แล้วภาษีนั่นละ…”
“อะไรนะคะ..?”
ผมมีความรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย
ตอนนี้ไม่สามารถห้ามไม่ให้เหงื่อไหลออกมาจากดวงตาของตัวเองได้….ไม่ ผมไม่คิดว่าผมจะทำได้
“แน่นอน ว่าไม่มีภาษีอะไรพวกนี้ใช่มั้ยคะ…”
“ภาษี…อะไรเหรอคะ”
“…..”
“…..”
“เดี๋ยวฉันขอเช็คสักครู่นะคะ? ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตรวจสอบเอกสารอย่างละเอียด ฉันแน่ใจว่าคุณยินดีที่จะรู้ว่าเนื่องจากคุณสองคนเป็นสามีภรรยากัน คุณไม่จำเป็นต้องแบ่งปันเงินรางวัลจากการซื้อร่วมกัน อย่างไรก็ตาม ในกรณีที่มีความเป็นไปได้ที่จะเกิดข้อกล่าวหาขึ้นในอนาคต แล้วยังยากจะรับเป็นส่วนบุคคลหรือรับร่วมกันดีคะ”
“อ่ะ…รับเป็นส่วนบุคคลคลครับ แบ่งครึ่งเลย”
“นั้นเปอร์เซ็นต์การรับคือ 50 เปอร์เซ็นต์ต่อคน เราจะแบ่งครึ่งและโอนเงินเข้าบัญชีของคุณนะคะ”
“ครับ ขอบคุณครับ”
“…มีอะไรเหรอ..”
“อ๊ะ..เปล่าไม่มีอะไร”
ขั้นตอนดำเนินไปอย่างเงียบๆ โดยที่ผมไม่สามารถบอกได้ว่าตัวแต่งงานแล้ว เพราะผมคิดว่าจะมีภาษีการแบ่งเงิน…
..
.
ขั้นตอนทั้งหมดเสร็จสิ้น ผมสามารถโอนเงินรางวัลของผมไปยังบัญชีที่สร้างขึ้นใหม่ได้ ตามที่คาดไว้ เงินจะไม่ถูกโอนในทันที
ผมรอคอยที่จะได้เห็นเงินโอนเข้าบัญชีใหม่ของตัวจริงๆ
—หลังจากนั้นพวกเราก็เดินออกมาจากสำนักงานและเสร็จสิ้นขั้นตอนของการรับเงินในที่สุด…
เมื่อเดินจากออกจากธนาคาร เราตัดสินใจที่จะดูสถานการณ์
“พวกเรางี่เง่าไม่ใช่เหรอ?”
“อึม ใช่แล้ว พวกเราเป็นคนงี่เง่า เราหวาดระแวงมากเกินไปกับเงินจำนวนมาก ทำไมพวกเราถึงคิดเรื่องบ้า บอๆ เกี่ยวกับการแต่งงานและไม่นึกถึงวิธีการรับเงินรางวัลของเรากันนะ…”
“เห้อ…เราจะทำยังไงต่อดี”
“…กะ..ก็ คง..จะต้องหย่ากันละมั้ง”
“ก็อย่างที่คาดไว้ ทั้งฉันแล้วก็ยูกิกำลังจะหย่ากันใช่มั้ย..? ถึงตอนนี้ตั้งแต่เราแต่งงานกัน เราจะใช้ชีวิตแบบคู่รักปกติได้ไหม…”
“ก็จริง…การแต่งงานไม่ได้ไม่ดีไม่ใช่ว่าเราเข้ากันไม่ได้หรืออะไร ถ้าเราเข้ากันได้จริง ๆ เราไม่เห็นจะต้องหย่ากันเลยนี่..”
“อะ..อื้อ…ถ้างั้น—ถ้างั้น พวกเราเอง ก็มาลองอยู่ด้วยกันมั้ย!..”
“ใช่ บางทีมันอาจจะไม่ใช่ความคิดที่ไม่ดีที่เราจะเป็นคู่สามีภรรยากัน”
“งั้น…พวกเรามาลองเป็นสามีภรรยากันเถอะ เนอะ~”
“..อะ อึ้ม….”
และชีวิตแต่งงานที่แปลกประหลาดของ ซูซูกะ และยูกิ ก็เริ่มขึ้น…
จบ~
![[WN ]Ore no Oyome-san, Hentai Kamo Shirenai: Zero Kyori datta Osananajimi, Kekkon Shita Totan Sokuochi Shite Ore ni Muchuu desu](https://i1.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/12/Ore-no-Oyome.jpg?resize=150,150 "[WN ]Ore no Oyome-san, Hentai Kamo Shirenai: Zero Kyori datta Osananajimi, Kekkon Shita Totan Sokuochi Shite Ore ni Muchuu desu")
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
