True Martial World พิภพเทพยุทธ์ 1102

“ปล่อยเจ้าไป?” อี้อวิ๋นหัวเราะ เขาแปลงโฉมเพื่อมาค่ายกลส่งข้ามของเมืองแสงหยก หากปล่อยปรมาจารย์ฮว่าอวี่ไป เช่นนั้นอีกฝ่ายก็คงรายงานเรื่องที่เขามาค่ายกลส่งข้ามของเมืองแสงหยกให้วังวิถีเจ็ดดารารู้ทันที ถึงเวลานั้นวังวิถีเจ็ดดาราก็จะมาล้อมจับอี้อวิ๋น ต่อให้ล้อมจับไม่สำเร็จก็จะรู้ว่าอี้อวิ๋นมีตำราเคลื่อนดาราเปลี่ยนสวรรค์ เรื่องนี้จะเพิ่งความเสี่ยงให้กับการเดินทางในทะเลทรายกลบอาทิตย์เป็นอย่างมาก

“ข้าจะมอบสิ่งชดเชยให้คุณชายอี้แน่นอนขอรับ” แววตาปรมาจารย์ฮว่าอวี่เป็นประกาย เขาปฏิบัติต่ออี้อวิ๋นด้วยท่าทีหยอกล้อ แม้ในใจจะโมโหแต่ก็ไม่กล้าระเบิดอารมณ์

“การแสดงสุนัขกัดสุนัขเมื่อครู่นี้ของเจ้าทำได้ไม่เลว เจ้าผลักศิษย์ตัวเองไปตายเพื่อเอาตัวรอด จะให้ข้าปล่อยคนเช่นเจ้าไปหรือ?” อี้อวิ๋นปล่อยมือที่ไขว้หลังลง มือขวายื่นออกไปข้างหน้า กระบี่หักหยางบริสุทธิ์ปรากฏกลางฝ่ามือ “ศิษย์อาจารย์เป็นเช่นนี้ก็ถือว่าน่าเศร้า แต่อย่างน้อยก่อนหน้านี้เหยียนเทียนชงก็เข้าใจเรื่องนี้ได้ เมื่อเข้าม่านพลังแห่งการทำลายล้างข้าก็ไม่คิดจะปล่อยพวกเจ้าคนใดรอดออกไป พวกเจ้า…ต้องตายทุกคน!”

“อี้อวิ๋น! เจ้าอย่าบังคับข้า! เจ้าคิดว่าตัวเองชนะแน่แล้วหรือ ข้ายอมสูญเสียพลังยุทธ์ตัวเองเพื่อใช้ท่าไม้ตาย อย่าคิดว่าจะรอด!”

เมื่อปรมาจารย์ฮว่าอวี่รู้ว่าอี้อวิ๋นจะฆ่าตนเองให้ได้ก็โมโหถึงขีดสุด เขาร้องคำรามแล้วเหวี่ยงมือโยนเหยียนเทียนชงเข้าใส่อี้อวิ๋นเหมือนโยนกระสอบทราย!

ปรมาจารย์ฮว่าอวี่โถมพลังปราณอันรุนแรงของตัวเองเข้าสู่ร่างเหยียนเทียนชงในการโจมตีนี้จนอวัยวะภายในพังลงอย่างสมบูรณ์ จากนั้นพลังปราณเหล่านี้ก็รวมตัวในจุดตันเถียนของเหยียนเทียนชงเพื่อระเบิดออกมา

คิดไม่ถึงว่าปรมาจารย์ฮว่าอวี่จะใช้เหยียนเทียนชงเป็นระเบิดมนุษย์

อี้อวิ๋นยิ้มเยาะ กระบี่หักหยางบริสุทธิ์ในมือแทงออกไป

ฉัวะ!

กระบี่ของอี้อวิ๋นแทงเข้าสู่จุดตันเถียนของเหยียนเทียนชง กระบี่ฟันทำลายจุดตันเถียน พลังปราณอันรุนแรงทั้งหมดถูกกฎแห่งการทำลายล้างของอี้อวิ๋นกลืนกิน การระเบิดจึงย่อมไม่เกิดขึ้น

ทว่าในตอนนี้เองที่อี้อวิ๋นกลับต้องเลิกคิ้วขึ้น เขาชักกระบี่หักหยางบริสุทธิ์กลับ ร่างกายถอยตัว ขณะเดียวกันก็แตะนิ้วออกไป

และในขณะที่อี้อวิ๋นแตะนิ้ว ไข่มุกสีดำเม็ดหนึ่งก็พุ่งออกจากร่างเหยียนเทียนชงมาที่หน้าอกเขา!

มุกสังหารเทพ!?

ดวงตาอี้อวิ๋นมีประกายแล่นผ่าน มุกสังหารเทพคือไข่มุกที่เกิดจากพลังปราณที่ยังไม่สลายตัวในจุดตันเถียนขอ

ยอดฝีมือที่กำลังจะหมดอายุขัย เมื่อโจมตีออกมาก็จะทำให้เกิดการระเบิด

มุกสังหารเทพมีความล้ำค่ามาก เพราะอย่างไรมันก็เกิดจากยอดฝีมือที่ใกล้สิ้นอายุขัย ทั้งยังสร้างขึ้นด้วยพลังปราณของตัวเอง จอมยุทธ์หลายคนยอมตายให้พลังปราณสลายหายไปก็ยังดีกว่าทำเช่นนี้ ดังนั้นมุกแต่เม็ดจึงมีราคาไม่น้อย

อี้อวิ๋นเข้าใจขึ้นมาทันทีว่าตอนที่ปรมาจารย์ฮว่าอวี่ลงมือกับเหยียนเทียนชงก่อนหน้านี้ก็ไม่ใช่เพราะหวังว่าอี้อวิ๋นจะปล่อยเขาไป แต่ได้ทำการซ่อนมุกสังหารไว้ในร่างเหยียนเทียนชงเพื่อระเบิดเขาให้ตายต่างหาก

“ฮ่าฮ่าฮ่า! ข้าเตรียมมุกสังหารเทพเม็ดนี้อย่างตั้งใจเพื่อเจ้าโดยเฉพาะ ดูซิว่าเจ้าจะตายอย่างไร!”

ปรมาจารย์ฮว่าอวี่ร้องคำรามและทิ้งระยะออกห่างจากอี้อวิ๋น

และตอนนี้อี้อวิ๋นก็แตะนิ้วไปบนมุกสังหารเทพเบาๆ

“รนหาที่ตาย!” ปรมาจารย์ฮว่าอวี่มีรอยยิ้มชั่วร้าย “สัมผัสมุกสังหารเทพ เจ้าไม่รู้ว่าคำว่าตายเขียนอย่างไรหรือ!”

ทว่าในชั่วพริบตาที่อี้อวิ๋นสัมผัสมุกสังหาร กงล้อสีดำขนาดเล็กวงหนึ่งก็ประทับเข้าสู่มุกสังหารเทพอย่างไร้ซุ่มเสียง จากนั้นมุกสังหารที่เดิมทีพลังจะปะทุออกอย่างสมบูรณ์และระเบิดในวินาทีถัดไปก็เสถียรลงอย่างฉับพลัน

ปรมาจารย์ฮว่าอวี่เบิกตาโพลงเมื่อเห็นภาพนี้ เกิดอะไรขึ้น? กงล้อวงเล็กๆ ควบคุมพลังอันน่ากลัวในมุกสังหารเทพ?

“นี่น่ะหรือท่าไม้ตายของเจ้า? ช่างทำให้ข้ายิ่งหวังยิ่งนัก ตอนแรกข้าคิดว่าเจ้าจะใช้กระบวนการที่พอใช้ได้ ที่แท้ก็พึ่งพาวัตถุภายนอก”

อี้อวิ๋นยิ้มเยาะ นิ้วมือดีดออกไป มุกสังหารเทพบินกลับมาหาปรมาจารย์ฮว่าอวี่!

ขณะเดียวกันเขตแดนวิถีแห่งการทำลายล้างก็หดลงอย่างฉับพลัน พลังแห่งการทำลายล้างกดอัดเข้าใส่ร่างปรมาจารย์ฮว่าอวี่จากรอบทิศจนเขาไม่อาจหลบหลีก

“อ้ากกก!”

ปรมาจารย์ฮว่าอวี่ร้องคำราม ฝ่ามือตบเข้าใส่มุกสังหารเทพเพื่อปัดให้กระเด็น

ทว่าในตอนนี้เองที่อี้อวิ๋นขยับความคิด กงล้อสีดำขนาดเล็กที่ประทับในมุกสังหารเทพหายไปอย่างฉับพลัน

ชั่วพริบตาที่มือของปรมาจารย์ฮว่าอวี่กระทบลงบนมุกสังหารเทพ ปรมาจารย์ฮว่าอวี่ก็รู้สึกทันทีว่าพลังที่เดิมทีสงบนิ่งภายในมุกกลับมาอาละวาดอีกครั้ง

“สัมผัสมุกสังหารเทพ เจ้าไม่รู้ว่าคำว่าตายเขียนอย่างไรหรือ?”

อี้อวิ๋นนำคำที่ปรมาจารย์ฮว่าอวี่เคยพูดกับเขามาพูดตอกกลับไป ก่อนหน้านี้อี้อวิ๋นใช้กงล้อหมื่นมารเกิดดับมากลืนกินลายค่ายกลที่ก่อให้เกิดการระเบิดในมุกสังหารเทพ แต่กงล้อยังไม่ทันได้กลืนกินสมบูรณ์ดีเขาก็ดีดมุกสังหารเทพกลับไป ทั้งยังนำกงล้อหมื่นมารเกิดดับออก

สิ่งที่รอปรมาจารย์ฮว่าอวี่อยู่จึงเป็นท่าไม้ตายของตัวเขาเอง!

“ไม่…!”

ปรมาจารย์ฮว่าอวี่ร้องอย่างสิ้นหวัง วินาทีต่อมาก็มีแสงจ้าตาลูกหนึ่งยิงออกจากฝ่ามือเขาและกลืนกินเขาอย่างสมบูรณ์!

ตูม!

มุกสังหารเทพระเบิดออก พลังอันน่ากลัวพัดม้วนไปรอบด้าน อี้อวิ๋นหดเขตแดนวิถีแห่งการทำลายล้างให้มาอยู่ตรงหน้าตัวภายในชั่วพริบตาเพื่อใช้เป็นกำแพงอันแข็งแรง!

พลังที่ระเบิดจากมุกสังหารเทพปะทะเข้าที่กำแพงนี้จนเขตแดนวิถีแห่งการทำลายล้างสั่นอย่างรุนแรง แม้แต่อี้อวิ๋นก็ยังรู้สึกแปรปรวนที่หน้าอก อานุภาพของมุกสังหารเทพน่ากลัวจริงๆ หากเขาโจมตีมุกนี้ตรงๆ โดยไม่ระวังก็คงอันตราย

เรื่องนี้ทำให้อี้อวิ๋นตื่นตัวยิ่งขึ้น ระดับยุทธ์ของเขาในตอนนี้ยังไม่ถือว่าสูงลึก แม้จะเจอคนที่พลังห่างชั้นกับเขาอยู่ไกลก็ห้ามประมาทเด็ดขาด ไม่เช่นนั้นอาจเป็นฝ่ายพลาดพลั้งเอง

คลื่นระเบิดดำเนินอยู่สิบชั่วอึดใจเต็มๆ จึงจะหายไป แขนทั้งสองข้างของอี้อวิ๋นชาไปหมด พลังปราณก็ถูกใช้ไปมาก

เขากวาดตามองรอบด้าน นอกจากพวกซินเอ๋อร์ที่เขาป้องกันไว้ด้านหลังแล้วที่อื่นก็พังเรี่ยรายไปหมด ซากศพและชิ้นเนื้อกระจายเต็มพื้น

“ตายหมดแล้ว” อี้อวิ๋นพ่นลมหายใจเบาๆ เขาหมุนตัวไปมองพวกซินเอ๋อร์ “พวกเจ้าไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”

“เจ้าค่ะคุณชายอี้”

“ขอบคุณคุณชายอี้ที่ช่วยชีวิต!”

สาวน้อยสิบกว่าคนพากันก้มกราบ การลงมือครั้งนี้ของอี้อวิ๋นเป็นดังการมอบชีวิตใหม่ให้พวกนาง

“ข้ารู้ว่าเจ้าชื่อซินเอ๋อร์ เจ้าชื่ออะไร?”

อี้อวิ๋นถามสาวน้อยชุดเหลืองท่าทางอายุสิบเจ็ดสิบแปด ตอนที่อยู่ในทะเลทรายกลบอาทิตย์ก็มีสาวน้อยนางนี้เลิกม่านประตูเรือทรายออกและเรียกเขาเอาไว้

“เรียนคุณชายอี้ บ่าวมีนามว่าเยวี่ยเซียวเจ้าค่ะ”

“เยวี่ยเซียว? อืม…” อี้อวิ๋นพยักหน้า “หายนะของร้านความลับเทพครั้งนี้เกิดจากข้า สมควรที่ข้าจะต้องช่วยพวกเจ้าอยู่แล้ว ข้าติดค้างร้านความลับเทพ พวกเจ้าไม่จำเป็นต้องขอบคุณ แม้ตอนนี้ข้าจะช่วยพวกเจ้า แต่พวกเจ้ามีที่ไปอื่นหรือไม่?”

ร้านความลับเทพถูกทำลายไปแล้ว ตอนนี้ทั้งทะเลทรายกลบอาทิตย์มีคนชั่วร้ายต่างๆ มารวมตัว หากกลุ่มสาวน้อยบริสุทธิ์ไม่มีที่ไปในทะเลทรายกลบอาทิตย์ก็เท่ากับโยนลูกแกะเข้าฝูงหมาป่า จุดจบคงไม่ได้ดีไปกว่าถูกขายในตลาดมากนัก