True Martial World พิภพเทพยุทธ์ 1088

“ทุกเรื่องย่อมมีเหตุผล?” ชายวัยกลางคนชุดแดงกลัดกลุ้มใจเมื่อได้ยินคำตอบของเจี้ยนอู๋เฟิง “ไม่ว่าสาเหตุจะเป็นอะไรก็ไม่ควรมีเรื่องกับวังวิถีเจ็ดดารา ข้าบอกเจ้าแล้วว่าต้องอดทนกับทุกเรื่องเมื่อออกไปนอกสำนัก”

ชายชุดแดงร่างอ้วนมีนามว่าเจี้ยนปู๋อี้ เขาอายุมากกว่าเจี้ยนอู๋เฟิงหลายปี ย่อมไม่พอใจในปัญหาที่เจี้ยนอู๋เฟิงนำมา เขารู้ว่าเจี้ยนอู๋เฟิงมีนิสัยซื้อตรงและหัวแข็ง ง่ายต่อการมีเรื่องกับผู้อื่น

ในตอนนี้เองที่อี้อวิ๋นเป็นฝ่ายลุกออกมาพูดว่า “ที่ก่อนหน้าท่านผู้อาวุโสอู๋เฟิงมีเรื่องกับคนจากวังวิถีเจ็ดดาราก็เพราะข้า”

“เจ้า?”

เจี้ยนปู๋อี้มองอี้อวิ๋นอย่างงุนงง เด็กคนนี้เป็นใครกัน?

“ข้าน้อยมีนามว่าอี้อวิ๋นขอรับ”

อย่างไรอีกฝ่ายก็เป็นคนของสำนักกระบี่สระใส อี้อวิ๋นถูกเจี้ยนอู๋เฟิงช่วยชีวิตไว้ เขาจึงค่อนข้างเคารพสำนักแห่งนี้

เจี้ยนปู๋อี้พูดไม่ออกเล็กน้อย เขาไม่สนว่าเด็กหนุ่มคนนี้จะชื่ออี้อวิ๋นหรือเอ้อร์อวิ๋น สิ่งที่เขาสนใจตอนนี้คือปัญหาเรื่องวังวิถีเจ็ดดารา

“ศิษย์พี่ ที่ข้าช่วยสหายน้อยผู้นี้ก็เพราะอี้อวิ๋นมาจากเชื้อสายเดียวกับเรา”

“หืม? เชื้อสายเดียวกัน?” เจี้ยนปู๋อี้งุนงง สำนักกระบี่สระใสของพวกเขามีเพียงสำนักเดียว จะมีเชื้อสายได้อย่างไร

เจี้ยนอู๋เฟิงพูดต่อว่า “สำนักกระบี่สระใสของเราเติบโตมาถึงตอนนี้ได้ก็เพราะสืบทอดมรดกจากท่านบรรพชน สหายน้อยอี้ผู้นี้สืบทอดมรดกจากท่านบรรพชนเช่นกัน ทั้งเขายังเป็นอัจฉริยะชั้นเลิศ เข้าใจวิถีกระบี่ของท่านบรรพชนอย่างยอดเยี่ยม สำหรับอัจฉริยะเชื้อสายเดียวกันเช่นนี้แล้วก็ไม่ใช่แค่มีเรื่องกับวังวิถีเจ็ดดารา ต่อให้ต้องมีเรื่องกับสำนักทั้งหมดในแคว้นจงแห่งแดนสวรรค์ข้าก็จะช่วยเขา”

คำพูดของเจี้ยนอู๋เฟิงทำให้ศิษย์สำนักกระบี่สระใสที่อยู่ที่นี่ตะลึงงัน อี้อวิ๋นสืบทอดมรดกจากท่านบรรพชน?

แม้ศิษย์ส่วนใหญ่ในสำนักจะไม่รู้จักราชาชิงหยาง แต่พวกเขารู้จักบรรพชนสระใสผู้เป็นที่เคารพ วิถีกระบี่ของเขายอดเยี่ยมเลิศล้ำที่สุด สำนักกระบี่ของพวกเขาสืบทอดมรดกมาแปดส่วน แม้จะขาดไปสองส่วน แต่หลายปีมานี้ก็มีอัจฉริยะแต่ละรุ่นในสำนักมาช่วยเสริมจนมีวิถีกระบี่เป็นของตัวเอง

ในด้านความแข็งแกร่ง สำนักกระบี่สระใสย่อมไม่ใช่กลุ่มอิทธิพลชั้นยอดของแคว้นจงแห่งแดนสวรรค์ แต่หากเป็นเรื่องมรดกกระบี่และความเข้าใจต่อกระบี่แล้วพวกเขาก็ไม่คิดว่าตัวเองไม่เป็นสองรองใคร

ความภูมิใจของสำนักกระบี่สระใสมาจากกระบี่!

ตอนนี้เจี้ยนอู๋เฟิงบอกว่าอี้อวิ๋นสืบทอดมรดกจากท่านบรรพชน เข้าใจวิถีกระบี่อย่างเลิศล้ำ ชายชุดแดงร่างอ้วนฟังแล้วย่อมไม่เห็นด้วย

เจี้ยนอู๋เฟิงพูดต่อว่า “ก่อนหน้านี้สหายน้อยอี้รับปากไว้ว่ายินดีแสดงวิถีกระบี่ที่เขาบรรลุให้ดู ข้าอยากให้ศิษย์ทุกคนมาดูกันให้หมด สหายน้อยอี้เองก็เห็นด้วยกับเรื่องนี้ เขายินดีแสดงวิถีกระบี่ให้ดูซ้ำๆ ส่วนจะเข้าใจได้แค่ไหนก็ขึ้นอยู่กับพวกเจ้าแล้ว”

เจี้ยนอู๋เฟิงพูดเช่นนี้ให้ศิษย์ทั้งหลายของสำนักกระบี่สระใสฟัง

คำพูดของเขาทำให้ทุกคนตะลึงงัน

ก่อนหน้านี้เจี้ยนอู๋เฟิงบอกว่าวิถีกระบี่ของอี้อวิ๋นเลิศล้ำก็มากพอแล้ว พวกเขารู้สึกว่าในเมื่ออี้อวิ๋นเป็นเด็กรุ่นเยาว์ เช่นนั้นหากแค่เลิศล้ำในระดับของเด็กรุ่นเยาว์ก็ยังพอรับได้ แต่ตอนนี้เจี้ยนอู๋เฟิงกลับให้ทุกคนในสำนักกระบี่สระใสมาศึกษาวิถีกระบี่ของอี้อวิ๋น?

เจี้ยนอู๋เฟิงยังบอกอีกว่าจะบรรลุแค่ไหนก็ขึ้นอยู่กับพวกเขาเอง พูดอย่างกับว่าพวกเขาศึกษาไม่เป็น จะดูถูกกันเกินไปแล้ว หลายคนในสำนักกระบี่สระใสมีตำแหน่งสิบสุดยอดนักกระบี่ของแคว้นจงแห่งแดนสวรรค์เป็นเป้าหมาย ส่วนสาเหตุที่ไม่ตั้งอันดับหนึ่งเป็นเป้าหมายก็เพราะมียอดฝีมือในสำนักอย่างเจี้ยนเฟิงหงกับเจี้ยนเสี่ยวซวงอยู่ พวกเขารู้สึกว่าไม่อาจก้าวข้ามสองคนนี้ก็เท่านั้น

เจี้ยนปู๋อี้ขมวดคิ้ว เขารู้ว่าเจี้ยนอู๋เฟิงมีมาตรฐานสูงมาก ในเมื่อเขาพูดเช่นนี้ก็หมายความว่าเด็กหนุ่มคนนี้มีความสามารถจริงๆ

“เจ้าฝึกกระบี่มานานแค่ไหนแล้ว?” เจี้ยนปู๋อี้ถาม

“หกสิบปีแล้วขอรับ” อี้อวิ๋นตอบ

“หืม?” เจี้ยนปู๋อี้เลิกคิ้วขึ้น เวลาแค่นี้จะสั้นเกินไปแล้วกระมัง ต่อให้อี้อวิ๋นจะมีความสามารถเพียงใดก็มีข้อจำกัดด้านเวลา จะแข็งแกร่งแค่ไหนกันเชียว เจี้ยนอู๋เฟิงคิดจะทำอะไรกันแน่?

“หกสิบปี? ข้าฝึกกระบี่มาสามร้อยหกสิบปีแล้ว!”

มีศิษย์สำนักกระบี่สระใสที่อยู่ห่างไปไม่ไกลพูดบ่นๆ ฝึกกระบี่มาสามร้อยหกสิบปีแต่กลับต้องมาศึกษาจากอี้อวิ๋น แต่ในเมื่อเจ้าสำนักเป็นผู้ออกคำสั่งจึงไม่อาจโต้แย้ง

ศิษย์หลายคนในสำนักกระบี่สระใสฝึกกระบี่มาหลายร้อยปี เจี้ยนเฟิงหงเองก็ฝึกมาสี่ร้อยปีแล้ว

แม้เจี้ยนเฟิงหงจะนับว่าฝีมือในสำนักกระบี่สระใสด้อยเล็กน้อย แต่ในด้านของวิถีกระบี่แล้วเขาก็อยู่ระดับเดียวกับผู้อาวุโสทั่วไป

เจี้ยนเสี่ยวซวงที่ไร้คู่ต่อสู้ในวัยเดียวกันก็ยังเรียนรู้เมื่อเจอกับเจี้ยนเฟิงหง

เจี้ยนเฟิงหงรู้สึกดีกับเจี้ยนเสี่ยวซวงมาโดยตลอด ย่อมยอมประกระบี่กับเจี้ยนเสี่ยวซวงอย่างอดทน แต่อี้อวิ๋นเป็นใครกัน จะให้ยอมใจที่ต้องศึกษากระบี่กับอี้อวิ๋นได้อย่างไร?

“ถ่ายทอดคำสั่งลงไป หลังจากที่เปิดค่ายกลป้องกันทั้งหมดแล้วให้ศิษย์ทุกคนมาที่แท่นคอยกระบี่!”

เจี้ยนอู๋เฟิงเป็นคนพูดคำไหนคำนั้น เจี้ยนปู๋อี้ไม่โต้แย้งแต่อย่างใด เขาอยากเห็นว่าอี้อวิ๋นมีความสามารถอะไร

แท่นคอยกระบี่ของสำนักกระบี่สระใสตั้งอยู่บนยอดเขาคอยกระบี่ ทางสำนักได้สร้างแท่นประลองแท่นหนึ่งขึ้นที่นี่ ตรงหน้าแท่นมีกำแพงหินที่ทอดตัวยาวไม่หยุด กำแพงหินสีขาวแวววาวเหมือนกระจก เมื่อเดินอยู่เบื้องหน้าก็สะท้อนเงาคนให้เห็นรางๆ

ศิษย์สำนักกระบี่สระใสหลายคนพากันมารวมตัวที่นี่ พวกเขาได้ยินว่าเจ้าสำนักนักเจี้ยนอู๋เฟิงมีเรื่องกับวังวิถีเจ็ดดาราเพื่อช่วยเด็กคนหนึ่ง และตอนนี้เด็กคนนี้ก็จะแสดงกระบี่ต่อหน้าทุกคน

ศิษย์สำนักกระบี่สระใสมารวมตัวมากขึ้นเรื่อยๆ อี้อวิ๋นคิดไม่ถึงว่าเรื่องราวจะบานปลายขนาดนี้ นี่เองก็เป็นความปรารถนาดีที่เจี้ยนอู๋เฟิงมีต่อสำนัก เขาหวังว่าศิษย์ทุกคนจะมีโอกาสได้เพิ่มความแข็งแกร่ง

อี้อวิ๋นไม่ถือสาในเรื่องนี้ เดิมทีเขาก็ต้องการนำวิชาของราชาชิงหยางมาถ่ายทอดให้ทายาทของเขาอยู่แล้ว ยิ่งมีคนมามากก็ยิ่งตอบแทนบุญคุณได้หมดจด

“ช้าก่อน ข้ามีกระบี่อยู่เล่มหนึ่ง ลองดูว่าเจ้าจะใช้ได้หรือไม่!”

ขณะที่เจี้ยนอู๋เฟิงพูดก็นำกล่องไม้ใบยาวออกมา

กล่องไม้อันเรียบง่ายโบราณใบนี้ดูมีอายุมากแล้ว เจี้ยนอู๋เฟิงเปิดฝากล่องออกและเผยให้เห็นกระบี่ที่ห่อด้วยผาแพรสีฟ้า

ดวงตาเจี้ยนปู๋อี้มีประกายแล่นผ่านเมื่อเห็นกระบี่เล่มนี้

“กระบี่บรรพชนสระใส?”

ที่มาของกระบี่บรรพชนสระใสเป็นปริศนา สำนักกระบี่สระใสได้กระบี่เล่มนี้จากโบราณสถานแห่งหนึ่งเมื่อสิบล้านปีก่อน กระบี่เล่มนี้พิเศษมาก เป็นกระบี่ประจำสำนักของสำนักกระบี่สระใส

ผู้ครอบครองกระบี่บรรพชนสระใสคนก่อนได้ทิ้งกระบี่เล่มนี้ให้เจี้ยนอู๋เฟิง เรื่องนี้ทำให้เจี้ยนปู๋อี้ไม่พอใจเล็กน้อย เพราะอย่างไรเขาก็เป็นศิษย์ลำดับโต แต่ที่เขาไม่คัดค้านอะไรก็เพราะเมื่อกระบี่เล่มนี้อยู่ในมือเจี้ยนอู๋เฟิงแล้วจะแข็งแกร่งกว่าอยู่กับเขา

พลังของกระบี่บรรพชนสระใสแตกต่างกันไปตามแต่ละบุคคล มันมีจิตวิญญาณเป็นของตัวเอง หากคนที่ไม่ได้การยอมรับจากมันเป็นผู้ใช้ก็จะไม่ต่างอะไรกับท่อนเหล็ก แต่หากเป็นผู้ที่ได้การยอมรับก็จะเป็นกระบี่เทพชั้นยอด ทำลายฟ้าทำลายดิน ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้