Transmigration with QQ Farm สาวน้อยปลูกผัก 571

TQF:บทที่ 571 บรรลุอย่างรวดเร็ว(3)

“ก็ได้ ข้าแค่เห็นว่าพวกเขาก็ไม่เลวเท่านั้น” หยูเฮงนั้นมอง 3 คนนั้นในเชิงบวก ไม่อย่างนั้นนางก็คงไม่ใจดีขนาดนั้น

“พวกเราเข้าไปกันเถอะ”

คนอื่นๆเข้าไปหมดแล้ว เฉิงเสี่ยวเสี่ยวจูงมือหยูเฮงน้อยเข้าไปในตึกว่านซาง

ผู้เฒ่าหยิงบอกความต้องการกับผู้จัดการเสร็จก็ได้รับการต้อนรับอย่างดีจากเขา พวกเขาถูกพาไปที่ห้องรับแขกพิเศษ ผลไม้วิเศษและของหวานต่างๆถูกนำมาให้ทาน

ทุกคนนั่งลง ผู้จัดการเป็นผู้เฒ่าวัย 60 วิทยายุทธระดับบรรลุราชันย์จักพรรดิ์ เขาไม่ได้เปลี่ยนแปลงโฉมหน้าตัวเอง ยังคงใบหน้าชราไว้ต้อนรับแขก

บางทีนี่อาจเป็นความตั้งใจของคนที่ทำมาค้าขาย ทุกคนต่างก็ให้ความเคารพกับคนทำมาค้าขายที่อายุมาก นี่ก็เป็นกลยุทธธุรกิจของพวกเขา

“แขกผู้มีเกียรติทุกท่าน ไม่ทราบว่าต้องการบ้านแบบไหนขอรับ” ผู้จัดการไม่กล้าดูถูกคนตรงหน้า โดยเฉพาะหญิงสาวทั้ง 3 ที่ใส่หมวกปิดหน้าไว้ ที่ทำให้เขารู้สึกถึงแรงกดดันที่ไม่อาจต้านทานได้ และนี่ยังเป็นลมปราณที่พวกนางปล่อยออกมาโดยไม่ตั้งใจ เห็นได้ว่าคนพวกนี้ต้องเป็นยอดฝีมืออย่างแน่นอน

“ขอเป็นบ้านที่มี 3 ห้อง ข้างหน้ามีสวนใหญ่ๆจะดีมาก บ้านห้ามเก่าเกินไป สภาพแวดล้อมสงบและสะอาด เครื่องใช้ในบ้านพยายามเอาที่ใหม่ๆ เพราะฉะนั้นเจ้าห้ามแนะนำพวกเราส่งเดช”

ผู้เฒ่าหยิงตอบ เมื่อเห็นท่าทางใช้ความคิดของอีกฝ่ายก็พูดต่อ “ขอแค่บ้านเป็นที่น่าพอใจ เรื่องราคาไม่เกี่ยง เชื่อว่าผู้จัดการมีบ้านแบบนี้ใช่มั้ย”

“มีสิ มีอยู่แล้ว เพียงแต่ไม่รู้ว่าลูกค้าต้องการบ้านที่รอบในหรือรอบนอก หรือว่าตามหมู่บ้านนอกเมือง”

ผู้จัดการยิ้ม เขาเชื่อว่าการแลกเปลี่ยนครั้งนี้สำเร็จแน่ จึงถามขึ้นอีก

“รอบนอกแล้วกัน” ฟางซูหยุนเป็นคนตอบ

“มี รอบนอกมีอยู่ 3 บ้านด้วยกันที่เข้าข่ายเงื่อนไขของลูกค้า พวกเรามีภาพอยู่ เชิญแขกผู้มีเกียรติทุกท่านเลือกเลย”

พอผู้จัดการพูดจบก็มีสาวใช้นำกล่องไม้กล่องหนึ่งมาให้ เขาเปิดกล่องและหยิบกระดาษภาพจำนวนหนึ่งออกมา

หยูเฮงน้อยลุกพรวดขึ้นและแย่งกระดาษภาพมาจากผู้จัดการทันที “ให้ข้าดูหน่อย หวังว่าจะไม่ทำให้พวกเราผิดหวัง”

“แขกผู้มีเกียรติต้องพอใจแน่นอน” ผู้จัดการบอกอย่างมั่นใจ

หลังจากนั้นทุกคนก็ได้ดูกระดาษภาพที่วาดแผนผังและตำแหน่งห้องเอาไว้ แม้จะไม่เท่ารูปถ่ายของยุคปัจจุบัน แต่สำหรับที่แบบนี้ก็นับว่าไม่เลว ของคล้ายๆกับภาพแปลนออกแบบ ไม่คิดว่าคนพวกนี้จะทำออกมาได้

สุดท้ายฟางซูหยุนเป็นคนตัดสินใจเลือกบ้าน และจ่ายหินพลังวิญญาณครึ่งหนึ่งของราคาทันที รอให้ผู้จัดการแจ้งเจ้าของบ้าน แล้วทั้ง 2 เซ็นหนังสือโอนบ้านก็ถือเป็นอันจบสิ้นการแลกเปลี่ยน

ทุกคนออกจากตึกว่านซาง หยูเฮงน้อยถามขึ้นอีก “คุณหนู ตอนนี้พวกเราจะไปโรงเตี๊ยมรึเปล่า”

“ไปอยู่ที่โรงเตี๊ยมสักคืนแล้วค่อยว่ากัน”

เมื่อนางพูดแบบนี้ ทุกคนจึงหาโรงเตี๊ยมที่ใหญ่ที่สุด เพราะไม่มีใครขาดแคลนหินพลังวิญญาณ ไม่ว่าจะค่าที่พักหรือค่าอาหารก็แค่จิ๊บๆ

โดยผู้เฒ่าหยิงเป็นคนออกหน้า หินพลังวิญญาณระดับสูง 100 เม็ดแลกมาด้วยตึก 3 ชั้นเล็กๆที่เพียงพอให้พวกเขาอยู่

ด้วยการกระทำมือเติบนี้ทำให้เป็นที่สนใจของแขกบางส่วน บางคนพินิจพิเคราะห์พวกเขาและนินทากันเบาๆ

แน่นอนว่าก็คงไม่พ้นเรื่องที่เป็นใครมาจากไหน ไม่เหมือนกับผู้ฝึกฝนวิทยายุทธทั่วๆไปทำนองนี้

คนของเฉิงเสี่ยวเสี่ยวได้ยินการพูดคุยของคนพวกนี้ ขณะเดียวกันก็ล่วงรู้เข้าถึงฐานะของบางคน เหมือนว่าจำนวนไม่น้อยเลยที่เป็นทหารรับจ้าง พวกเขายังแลกเปลี่ยนขั้นตอนของภารกิจ การบาดเจ็บ รางวัล และอื่นๆ

“แขกทุกท่าน ที่นี่คือตึกเสี่ยวจู้ หากทุกท่านต้องการอะไรเชิญบอกได้เลย” ผู้จัดการพาทุกคนไปที่ตึกเล็กๆนั่นอย่างนอบน้อม

ผู้เฒ่าหยิงพยักหน้าและโบกมือ “พอแล้ว หากพวกเราต้องการอะไรก็จะบอกพวกเจ้าเอง ตอนนี้เจ้าไปได้แล้ว”

“ขอรับ ทุกท่านเชิญ…”

ผู้จัดการบอกอย่างนอบน้อมก่อนจะหันหลังจากไปด้วยรอยยิ้ม สำหรับผู้ให้เงินแล้ว เขาย่อมไม่กล้าชะล่าใจ

———————————–