TQF:บทที่ 562 ตบตายในฝ่ามือเดียว (2)
แน่นอนว่าสิ่งที่พวกประหลาดใจที่สุดก็คือหญิงสาวคนนี้อยู่ระดับก้าวสู่จักพรรดิ์อมตะตอนต้นแล้ว ดูจากอายุแล้วก็น่าจะแค่ 10 กว่าปีเท่านั้น พรสวรรค์ไม่เลว ส่วนเด็กสาวข้างๆนาง
ยอดฝีมือทั้ง 2 ทั้งแปลกใจและสงสัย เพราะพวกเขามองวิทยายุทธของนางไม่ออก ราวกับไม่มี แต่สายตาของเด็กสาวที่มองมากลับทำให้พวกเขาใจสั่น ไม่ใช่คนที่ไม่มีวิทยายุทธแน่
พวกนางเป็นใคร ทำไมไม่เคยได้ยินชื่อเสียงเรียงนามของพวกเขาที่ผืนดินชังไห่มาก่อน และยังปรากฏตัว ณ ที่แบบนี้ด้วย หรือว่า…
ความคิดต่างๆเกิดขึ้นในใจทุกคน ท่ามกลางการประจันหน้าของทั้ง 3 บรรยากาศเงียบเชียบจนน่ากลัว
ชายหนุ่มทั้ง 3 ที่มาในตอนแรกหลบไปข้างๆ พวกเขาเขยิบเข้าใกล้หุบเขาอย่างหวาดระแวง ซึ่งก็คือเขยิบเข้าใกล้เฉิงเสี่ยวเสี่ยวและหยูเฮงน้อยด้วย
ฟางซูหยุนและสามีภรรยามั่วหวี่เจ๋อ รวมถึงผู้เฒ่าหยิงที่กำลังเก็บสมบัติอยู่ก็หยุดมือลง ฟางซูหยุนหยุดพวกเขาที่กำลังจะเดินเข้าไปไว้ อย่างไรซะวิทยายุทธของทั้ง 4 คนก็ยังต่ำอยู่ ออกไปก็ช่วยอะไรไม่ได้ กลับจะเป็นภาระเปล่าๆ
อีกอย่าง จากสายตาของฟางซูหยุนย่อมดูออกกว่า 10 กว่าคนตรงหน้านี้ไม่ใช่ผู้ฝึกฝนวิทยายุทธธรรมดา แต่เป็นคนมีสำนัก หากไปมีปัญหากับคนพวกนี้มากจะต้องยุ่งยากแน่
เพียงแต่เรื่องยุ่งยากก็ได้เกิดขึ้นแล้ว เพราะคุณชายคนนั้นท่าทางเหมือนโดนยาอะไรเข้าไป ฟางซูหยุนถอนหายใจอย่างรู้ว่าต้องเกิดเรื่องแน่ๆ
เฉิงเสี่ยวเสี่ยวขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจกับคนที่เดินเข้ามา สายตาเย็นชาราวกับไม่ได้รู้สึกอะไรกับการเข้าใกล้ของเขา
“เฮ้ เจ้าเป็นใคร จะทำอะไร ข้าจะโยนพวกเจ้าออกไปให้หมดเลยคอยดู” หยูเฮงน้อยชี้นิ้วทำให้คุณชายคนนั้นขยับไม่ได้ทันที ราวกับถูกสะกดไว้
“บังอาจ….”
“กล้าดียังไง…..”
ยอดฝีมือทั้ง 2 ตะโกนดังลั่น ทั้ง 2 กระโจนไปขนาบข้างคุณชายทันที 1 ในนั้นมองพวกนางอย่างระแวง ส่วนอีกคนรีบถ่ายเทพลังเซียนเข้าร่างคุณชาย
หยูเฮงน้อยแค่ต้องการจะกันเขาเท่านั้น จึงใช้แค่วิชาสะกดเบาๆเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายขยับ เมื่อปะทะเข้ากับพลังเซียนอีกฝ่ายจึงหลุดออกได้อย่างง่ายดาย
“ยัยเด็กนี่ อยากตายใช่มั้ย….”
เมื่อคุณชายฟื้นสภาพได้ก็ตะโกนโวยวาย ยัยเด็กนี่บังอาจมาจัดการเขา เสียหน้าหมด ความโกรธในใจพุ่งสูงปรีีด ชี้ไปยัง 2 สาวสวยตรงหน้าและหันไปสั่งคนข้างๆ “อาห้า อาเจ็ด เร็ว รีบจับพวกนางไว้ ข้าจะทำให้พวกนางทุกข์ทรมานจนร้องขอชีวิต”
“เจ้าสิอยากตาย” หยูเฮงน้อยโมโห มีความอาฆาตอยู่ในตา
ทุกคนต่างเห็นแววอาฆาตในตานาง มีคนอีก 10 กว่าคนพุ่งออกมา แต่ละคนมองพวกนางเหมือนเหยื่อที่ต้องล่า
คนมีอายุ 1 ในนั้นเอ่ยด้วยแววตาเย็นยะเยือก “ยัยหนู พวกเจ้าน่ะยอมให้จับเถอะ ไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าพวกเราใจร้าย”
“ถูกต้อง ที่นี่น่ะเป็นที่ของสำนักเรา พวกเจ้ากล้ายึดที่ของเรา ท่าทางข้าจะต้องจับพวกเจ้าไปให้ที่สำนักจัดการ”
“ถุย พวกเจ้าก็ไม่คิดจะใจดีอยู่แล้ว ข้าเคยเห็นคนหน้าด้าน แต่ไม่เคยเห็นคนหน้าไม่อายขนาดพวกเจ้า นี่มันหน้าด้านที่สุดในปฐพีแล้ว ถุยๆๆๆ”
หยูเฮงน้อยมองพวกเขาอย่างดูแคลน คนพวกนี้ไม่ได้หวังดีตั้งแต่แรกแล้ว ความอาฆาตพุ่งขึ้นอีกครั้ง “วันนี้เจ้าพวกที่กล้ามาละลาบละล้วงพวกเราก็ตายอยู่ที่นี่แหละ”
“กล้ามากนะนังเด็กชั่ว เจ้ายังไม่รู้ถึงฝีมือของข้าสินะ ถึงเวลาเจ้าก็จะรู้ว่าการทำให้ข้าโมโหจะพบกับจุดจบเช่นไร ถึงเวลา…”
พูดเสร็จ สายตาหื่นกามก็มองไปยังร่างของเฉิงเสี่ยวเสี่ยวอีกครั้ง ทำให้นางรู้สึกขยะแขยงอยากจะอ้วก
“หยูเฮงน้อย เจ้าจัดการเลย” เฉิงเสี่ยวเสี่ยวหันไปบอกหยูเฮงน้อยด้วยใบหน้าคุกรุ่น
หยูเฮงน้อยพยักหน้า ความอาฆาตในแววตาเพิ่มขึ้นไปอีก “คุณหนูวางใจได้ พวกเขาไม่รอดแน่”
“จับตัวพวกนางไว้” แม้จะมองวิทยายุทธของหยูเฮงน้อยไม่ออก แต่ผู้เฒ่าทั้ง 2 ก็คิดว่าตัวเองนั้นฝีมือไม่ธรรมดา จึงไม่ใส่ใจที่จะลงมือเอง สั่งคนวัยเยาว์ 10 กว่าคนข้างๆแทน
“ข้าเอง…”
1 ในนั้นกระโดดออกมา วิทยายุทธเขาอยู่แค่ระดับก้าวสู่จักพรรดิ์อมตะเท่านั้น กับคนไม่กลัวตายแบบนี้แล้วหยูเฮงน้อยไม่คิดจะออมมืออยู่แล้ว ตวัดมือออก
“!”
ทันใดนั้นร่างของอีกฝ่ายก็ปลิวออกไปเหมือนว่าวที่ขาดออก กระเด็นไปกระแทกกับผาหิน
“พรวด” เจ้าคนที่กระแทกกระอักเลือดออกมา และในเลือดนั้นก็มีสิ่งสีดำออกมาด้วย
เห็นได้ชัดว่าหยูเฮงน้อยกระแทกเขาจนอวัยวะภายในจนแหลกละเอียด ตายสนิท
คนที่เห็นๆกันอยู่ตายไปทั้งง่ายๆแบบนี้ ไม่มีแม้โอกาสจะตอบโต้ ทำให้ใจพวกเขาสั่นไหวไม่น้อย
“เจ้ากล้าฆ่าคนของข้า…”
คุณชายสีหน้าบิดเบี้ยวด้วยความโกรธ ตะคอกใส่หยูเฮงน้อย
“แน่นอนสิ” หยูเฮงน้อยมองบนอย่างไม่ไว้หน้า “เจ้านึกว่าข้าโง่หรือไงที่จะยืนให้คนอื่นฆ่า หรือสารเลวอย่างเจ้าก็ยืนให้คนอื่นฆ่าโดยไม่ตอบโต้ เจ้าจะลองดูตอนนี้เลยมั้ยล่ะ ยืนนิ่งๆอยู่ตรงนี้แล้วรอให้ข้าฆ่าเจ้า”
พูดจบหยูเฮงน้อยก็พุ่งฝ่ามือออกไปใส่เขาทันที
“คุณชายระวัง…”
หยูเฮงน้อยไวเกินไป จักพรรดิ์อมตะข้างๆก็ตอบโต้ไม่ทัน จึงได้แต่โยนลูกศิษย์ที่ใกล้เขาที่สุดออกไปกันหยูเฮงน้อย
“!”
เสียงดังเหมือนกัน จุดจบเหมือนกัน คนที่ 2 เลือดเนื้อเละเทะไปหมด เพียงแค่ชั่วขณะก็หมดลมหายใจไป
แต่คุณชายคนนั้นกลับมีชีวิตรอด ลูกศิษย์คนเมื่อกี้ช่วยเขาไว้
ทั้ง 2 ตายลงในฝ่ามือเดียวหมด พวกเขามีวิทยายุทธถึงระดับบรรลุราชันย์จักพรรดิ์ แต่อย่าว่าแต่ตอบโต้เลย แม้แต่โอกาสจะหลบก็ไม่มี ตายลงในชั่วพริบตาจริงๆ
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
