The Strongest Hokage 470 : พลังแห่งความตั้งใจ

470 : พลังแห่งความตั้งใจ

 

ตุ้ม!!

 

พื้นดินพังทลายเกิดเป็นหลุมที่น่ากลัวและไกก็ตกลงมาจากท้องฟ้าร่วงลงสู่พื้นดิน เหงื่อไหลลงมาตามร่างกายของเขาและในขณะนั้นเองเขาก็เริ่มหอบอย่างรุนแรง

นินจาโคโนฮะตกใจกับภาพที่เห็นแม้ว่าหลายคนจะเคยได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับพ่อของเขาและการกระทําที่กล้าหาญของเขาแต่พวกเขาก็ยังรู้สึกว่ากระบวนท่าเปิดประตูด่านพลังของไกนั้นแข็งแกร่งกว่าไดมาก!!

 

พลังแบบนี้เพียงพอที่จะทําลายโคโนฮะได้!

 

“หน่วยผนึก! รีบผนึกทั้ง 2 ท่านเร็วเข้า!”

 

คาคาชิ สูดหายใจเข้าลึก ๆ โดยไม่สนใจความตกใจในใจเขามองไปที่โฮคาเงะรุ่นแรกและรุ่น 2 และสังเกตเห็นว่าร่างกายของพวกเขาเริ่มคืนสภาพอีกครั้งแล้ว

 

เหล่านินจาหน่วยผนึกกลืนน้ําลายแล้วกระโดดลงไปในหลุมทีละคน

 

โฮคาเงะ รุ่น 1 และรุ่น 2 ได้ถูกไก ทําลายเป็นชิ้นๆใครก็ตามที่เห็นผลนี้ก็ล้วนแล้วแต่อดไม่ได้ที่จะนึกถึงเทพเจ้าแห่งนินจาอีกคนหนึ่งอย่างไนโตะว่าถ้าเขาอยู่ที่นี่เขาจะสามารถเอาชนะไกได้หรือไม่?

 

เมื่อเห็นว่านินจาหน่วยผนึกได้เตรียมผนึกไว้แล้วและหลังจากนี้ไม่กี่วินาทีทั้งคู่ก็จะถูกผนึกและยุติสถานการณ์ที่เลวร้ายที่เกิดขึ้นดังนั้นในที่สุดคาคาชิก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

 

อย่างไรก็ตาม ทันใดนั้นก็เหมือนกับว่ามีภาพลวงตาบางอย่างพุ่งเข้ามานินจาหน่วยผนึกทั้งหมดถูกโจมตีและเลือดก็กระจายออกมาจากในหลุม!

 

เทพอัสนีเวหา!

 

“บ้าเอย!”

 

ทันใดนั้น โฮคาเงะรุ่น 2 ก็ปรากฏตัวขึ้น!

 

เมื่อเห็นเขายืนอยู่ตรงนั้น คาคาชิ ก็อดไม่ได้ที่จะสาปแช่งและตะโกนก่อนที่เขาจะถูกโจมตีโทบิรามะได้ใช้วิชาเทพอัสนีเวหาและหลบการโจมตีของไกได้อย่างหวุดหวิด

 

โทบิรามะ พยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อหยุดยั้งการกระทําของเขาแต่ในท้ายที่สุดเขาก็ยังใช้เทพอัสนีเวหาเพื่อหลบการโจมตีแต่เขาไม่ได้นําฮาชิรามะไปด้วย

“ไม่มีทางท่านรุ่น2!”

 

“นั่นมันวิชา เทพอัสนีเวหา!”

 

“แย่แล้ว!”

 

นินจาโคโนฮะ ทุกคนไม่เว้นแต่ คาคาชิ และไกก็ดูหวาดกลัว

 

ไก ตะโกนเสียงดังและพุ่งเข้าหาโทบิรามะอีกครั้งโดยไม่ลังเลและพยายามโจมตีโทบิรามะอย่างสุดความสามารถแต่ไม่ว่าร่างกายของเขาจะเร็วแค่ไหนเขาก็ยังไล่ตามความเร็วของเทพอัสนีเวหาไม่ได้

 

ฟื้บ!!

 

ในชั่วพริบตาต่อมา โทบิรามะ ก็หายตัวไปในอากาศทันทีแล้วไปปรากฏอยู่ด้านข้าง ฮาชิรามะ

 

“นี่มัน…”

 

ทุกคนต่างมองภาพนี้ด้วยความสับสน

 

แม้ว่า ไก จะยังมีท่าไม้ตายอย่างผีเสื้อราตรีอยู่แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะโจมตีศัตรูที่เคลื่อนย้ายตําแหน่งได้ในชั่วพริบตา

 

เมื่อประตูด่านพลังบานที่ 8 ถูกเปิดออกแล้วเขาก็ไม่สามารถหยุดมันได้อีกต่อไปเมื่อเวลาผ่านไปเปลวไฟจักระที่เต้นอยู่ในหัวใจของเขาเริ่มอ่อนแอลงเรื่อยๆเขาไม่สามารถยืนได้อีกต่อไปและในที่สุดก็ล้มลงกับพื้น

 

ในขณะนี้ร่าง 2 ร่างก็ปรากฏขึ้นในสนามอีกครั้งพร้อมกับสีหน้าของฮาชิรามะและโทบิรามะที่ดูโกรธจัด

 

ฮาชิรามะ ไม่เคยคิดว่าเขาจะเกลียดชังวิชาของน้องชายของเขาได้มากขนาดนี้ตอนนี้เขาฟื้นคืนชีพขึ้นมาด้วยวิชาสัมภเวสีคืนชีพและถูกบังคับให้โจมตีหมู่บ้านที่พวกเขารัก ประกอบกับวิชาเทพอัสนีเวหาทําให้พวกเขาเกือบจะอยู่ยงคงกระพัน

 

เมื่อมองไปที่ไกซึ่งไม่สามารถยืนขึ้นได้อีกต่อไปสีหน้าของโทบิรามะก็ดูหนักใจมาก

 

โทบิรามะ อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจจากนั้นเขาก็หันไปหานินจาโคโนฮะที่อยู่ห่างไกลและพูดว่า “เอาล่ะไม่มีใครสามารถหยุดเราได้แล้วพวกเธออยู่ที่นี่ต่อไปก็ไม่มีความหมาย”

 

ไก ยังไม่ตายเขาพยายามดิ้นรนที่จะยืนขึ้นแต่เขาก็ทําไม่ได้อีกต่อไปท้ายที่สุดแล้ว กระบวนท่าเปิดประตูด่านพลังก็เป็นวิชาที่ต้องแล้วด้วยพลังชีวิตดังนั้นถ้าโทบิรามะ พาฮาชิรามะหลบการโจมตีของเขาได้อีกครั้งทุกอย่างก็คงจบ

 

“ฉันจะยอมแพ้ไม่ได้”

 

ไก กัดฟันด้วยความแน่วแน่ เขายืนขึ้นทันที

 

ในขณะนั้น แม้แต่ฮาชิรามะและโทบิรามะก็ยังรู้สึกประทับใจในความกล้าหาญของเขา

 

อย่างไรก็ตาม การยืนขึ้นก็มีขีดจํากัดเช่นกันพลังชีวิตของเขากําลังหมดลงและเขาไม่สามารถแม้แต่จะต่อยออกไป

 

แต่ร่างกายของเขาก็ทนไม่ไหวอีกต่อไปและเขาก็กําลังจะล้มลงอีกครั้งแต่ทันใดนั้นก็มีร่างหนี้งหนึ่งปรากฏขึ้นข้างหลังเขาและพยุงเขาเขาไว้เล็กน้อยก่อนที่จะเอานิ้วแตะไปที่หัวใจของเขาเบา

 

อิ่ม!!

 

อักษรรูนแปลก ๆ แพร่กระจายและเปลวไฟที่หัวใจของเขาก็แข็งแกร่งขึ้นและร่างกายของเขาก็เติมพลังใหม่ในเวลาเดียวกันประตูด่านพลังบานที่ 8ก็ถูกกับคับให้ปิดลง

 

ชายแปลกหน้าคนนี้ก็คือ ไนโตะ ที่เพิ่งลงมาจากท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวลงมายังโลกนินจา เมื่อสังเกตเห็นการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่ในทิศทางของโคโนฮะจากระยะไกลเขามาที่นี่ทันที

 

นารูโตะสามารถหยุดประตูด่านพลังบานที่ 8 ได้และไนโตะก็ทําได้เช่นกัน

 

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าประตูด่านพลังบานที่ 8 จะปิดไปแล้วแต่ไกก็ยังไม่สามารถยืนได้อยู่ดีไนโตะจึงวางเขาลงกับพื้น

 

“ทะ.ท่านในโตะ…”

 

“นายนอนพักไปก่อน”

 

ในโตะ มองไปที่ ไก ซึ่งแทบจะไม่รู้สึกตัวและพยักหน้าให้เขาเล็กน้อยหลังจากหยุดชั่วครู่ในโตะก็พูดว่า “แล้วก็อย่าเรียกฉันว่าท่านอีกคราวหน้าให้เรียกฉันว่าอาจารย์”

 

เพราะ ได และสัญญาที่เขาให้ไว้ในโตะ จึงถือว่าไกเป็นลูกศิษย์ของเขาเสมอแต่เขาไม่เคยพูดเพราะบางครั้งไกก็ดูตลกและเป็นคนแปลกๆทําตัวแปลก ๆ

เขาเป็นคนแปลกจริงๆ

 

แต่เมื่อเห็นว่าไกยอมแลกชีวิตของตัวเองอย่างกล้าหาญและยืนหยัดสู้จนวินาทีสุดท้ายในโตะจึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกประทับใจ!

 

พลังแห่งเจตจํานงนี้ที่ ไนโตะ เองก็ยอมรับ!

 

ในโตะ ไม่ชอบ ซารุโทบิและการเมืองของเขาอยู่เสมอโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับดันโซ ดังนั้นในโตะจึงเกลียดเขามากขึ้นไปอีก

 

อย่างไรก็ตาม โคโนฮะ ก็ยังมีคนแบบไกอยู่

 

ความมืดตรงข้ามกับแสง แต่เบื้องหลังของแสงย่อมมีเงาเสมอสิ่งนี้หลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่ตราบใดที่ใจยังแสวงหาแสงสว่างก็จะพบเจตจํานงแห่งไฟที่แท้จริง

 

นินจาโคโนฮะ คาดไม่ถึงว่าจู่ ๆไนโตะจะปรากฏตัวขึ้นในครั้งนี้และทุกคนก็ดูประหลาดใจ

 

เมื่อเห็นว่าจู่ ๆ ไนโตะก็ปรากฏตัวขึ้นและช่วยชีวิตไกคาคาชิก็ดูประหลาดใจเช่นกัน

 

ไนโตะเหลือบมองเขาแล้วพูดเบา ๆ “พาไกออกไปก่อนเขาต้องพักผ่อน”

 

“ครับ!”

 

คาคาชิ พยักหน้า แล้วก้าวไปข้างหน้าทันทีช่วยไกและวางเขาลงบนเปลหามของทีมนินจาแพทย์

 

หลังจากนั้น คาคาชิ ก็มองไนโตะ อย่างลังเล

 

หลังจากเป็นโฮคาเงะคาคาชิก็ได้เรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่างที่เขาไม่เคยรู้มาก่อน ขณะถอนหายใจเขารู้สึกประหม่าเล็กน้อยโดยกลัวว่าไนโตะจะไม่เข้ามาช่วยในเรื่องนี้

 

ไนโตะ ไม่สนใจคําพูดของคาคาชิเขาหันกลับไปมองฮาชิรามะและโทบิรามะ อย่างนิ่งเฉยแล้วพูดว่า “แค่พาไกออกไปรักษาที่เหลือฉันจัดการเอง!”

 

เมื่อได้ยินคําพูดเหล่านี้ ในที่สุด คาคาชิ ก็รู้สึกโล่งใจและความรู้สึกขอบคุณก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

 

“เธอคือ…”

 

ฮาชิรามะ และ โทบิรามะ มอง ไนโตะ ด้วยความประหลาดใจเพราะไม่มีใครสังเกตเห็นการปรากฏตัวของไนโตะพูดอีกอย่างก็คือไนโตะน่าจะเป็นผู้ใช้วิชาเคลื่อนย้ายข้ามมิติบางอย่างเหมีอนกับเทพอัสนี้เวหา!

 

ในเวลาเดียวกัน พวกเขาก็คิดว่ามันน่าเสียดายที่เขาไม่ได้ปรากฏตัวเร็วกว่านี้อีกสักหน่อยถ้าไนโตะและไกเข้ามาพร้อมกันก็น่าจะมีโอกาสดีกว่าที่จะผนึกพวกเขาได้

 

หลังจากได้ยินบทสนทนาระหว่างไนโตกับไกทั้งคู่ก็สงสัยว่าไนโตะที่ดูเด็กกว่า ไก มากจะเป็นอาจารย์ของไกได้ยังไง?!

 

Related

Favorite