The Rise of The White Lotus 128 เพื่อนใหม่

ตอนที่ 128 เพื่อนใหม่

วันรุ่งขึ้นที่กองถ่าย กําหราบหัวใจ ..

ในฉาก ฉางเออร์กาลังดูแลกระต่ายหยกคู่หูของเธอ อย่างไรก็ตามเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ของโลกที่ฉางเออร์ไม่สามารถรับรู้ได้อีกต่อไป เธอจึงถูกมองว่าเป็นคนวิกลจริต ดังนั้นเธอจึงถูกกําหนดให้เป็นเหยื่อ เมื่อเธอมาถึงเมืองถัดไป

โชคดีที่ตัวละครของริกะนั้นตามมา ซูอิ๋งเยว่ติดตามเธอไป เมื่อรู้ว่าทิศทางที่เธอมุ่งหน้านั้นมีอะไร เมื่อซูอิ๋งเยว่ติดตามจนเจอกับเธอ เธอได้เห็นฉากที่ฉางเออร์ถูกรายล้อมไปด้วยผู้คนที่ประสงค์ร้าย ซูกิ่งเยว่ไม่แปลกใจ เพราะหมู่บ้านที่ฉางเออร์เดินเข้าไปนั้นไม่เหมือนเมืองอื่น ๆ เนื่องจากเป็นที่รู้กันดีว่าเป็นเมืองที่ไม่มีกฎหมาย

ดังนั้นคนที่กล้าหาญอย่างอิ๋งเยว่ จึงเริ่มปะทะกันอย่างดุเดือด เพื่อรักษาคนงามที่ไร้เดียงสา โดยไม่รู้ตัว อิ๋งเยว่ด้วยการกระทําของเธอกลายเป็นการช่วยชีวิตผู้ร้ายจากพลังที่น่ากลัวที่ฉางเออร์ที่กําลังจะปลดปล่อยออกมาก่อนหน้านี้

ในระหว่างการต่อสู้ ฉางเออร์ยังคงยืนอยู่ในจุดที่เธอยืนอยู่โดยไม่มีขยับใด ๆ ในขณะที่นักแสดงนําหญิงกําลังต่อสู้กับคนร้ายอย่างดุเดือดนั้น เนื่องจากฉางเออร์ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นรอบตัวเธอ และสาเหตุที่ซูอิ๋งเยว่ติดตามเธอมา เธอจึงตัดสินใจที่จะจากไป

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าฉางเออร์จะหลบกระสุนและมีดสั้นที่บินได้อย่างง่ายดาย แต่เธอก็ต้องมาสะดุดเพราะหินก้อนเล็ก ๆ อยู่ใต้ฝ่าเท้า ที่เธอไม่ได้สังเกตว่ามันมีอยู่ สิ่งที่เธอโฟกัสคือกระต่ายหยกดูอาการแย่ซึ่งวางอยู่บนฝ่ามือของเธอ

“คัท! ผ่าน!” อาร์โนลด์เฉินตะโกนผ่านโทรโข่ง ขณะที่เล็กซี่และคนอื่น ๆ ได้ยินเขา ในที่สุดพวกเขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

” ให้ช่วยมั้ย? “ริกะหนึ่งในนักแสดงน่าของภาพยนตร์เรื่องกําหราบหัวใจ ยื่นมือให้เล็กซีซึ่งกําลังนั่งอยู่บนพื้น ขณะที่ฝ่ามือของเธอวางอยู่ข้างกัน เช่นเดียวกับตําแหน่งของเธอที่อาร์โนลด์เฉินเห็นเธอเมื่อเดือนก่อน

“ขอบคุณนะ ” เล็กซี่ยิ้มอย่างอ่อนโยนและยื่นมือไปที่มือของริกะ ด้วยความช่วยเหลือของเธอเธอสามารถกลับมายืนได้อย่างง่ายดาย จากนั้นเล็กซี่ก็ปัดฝุ่นหญ้าและสิ่งสกปรกที่เกาะอยู่บนเสื้อผ้าที่ดูโบราณของเธอออก

“คุณควรเตรียมชุดกระต่ายให้ฉันด้วยนะ ตั้งแต่จะให้ฉันเล่นเป็นกระต่ายหยกของคุณน่ะ ” ชูรูแนะนําขณะที่เธอบินลงมาบนไหล่ของเล็กซี่ เห็นได้ชัดว่าเธอถูกบังคับให้แสดงเป็นกระต่ายหยกล่องหนที่มีเพียงฉางเออร์เท่านั้นที่สามารถมองเห็นได้

“เล็กซี่หยาง…อ็ม” ทันใดนั้นริกะก็พึมพําชื่อของเล็กซี่ ขณะที่เธอพยักหน้าเล็กน้อยเมื่อเข้าใจอะไรบางอย่าง

“หม?” เล็กซี่เล็กคิ้วด้วยความอยากรู้อยากเห็น เธอสัมในล่าคออย่างน่าสงสัยขณะที่เธอปัดฝุ่นบนเสื้อผ้า โบราณที่ยิ่งใหญ่ของเธอเสร็จ

“ฉันได้ยินเรื่องเกี่ยวกับคุณมามาก ฉันไม่ได้คาดหวังว่าคุณจะ เอ่อ … ” ริกะครุ่นคิดถึงสิ่งที่จะพูดต่อไป ในขณะที่เธอตระหนักถึงสิ่งที่เธอกําลังจะโพล่งออกมา

แม่ริกะจะเป็นผู้อาวุโสในวงการ แต่เธอก็เป็นที่รู้กันดีว่าเป็นศิลปินในวงการที่อยู่เป็นและถ่อมตัว ดังนั้นเธอจึงรู้ดีว่าการพูดถึงชื่อเสียงของเล็กจะดูใจร้ายอย่างมาก

“ไม่เป็นไรค่ะรุ่นพี่ ฉันเองที่สร้างภาพลักษณ์ที่ไม่ดีให้กับตัวเอง – แม้ว่าฉันจะเสียใจที่ทําเช่นนั้นก็เถอะ” เมื่อคาดเดาสิ่งที่ทําให้รุ่นพี่ของเธอขัดแย้ง เล็กซี่จึงเอ่ยแทน ขณะที่เล็กคิ้วทั้งสองข้างและยิ้มอ่อน ๆ ที่ริมฝีปากของเธอ

เมื่อได้ยินเธอ ริกะก็ยิ้มและหัวเราะเบา ๆ เธอเคยได้ยินมาว่าเล็กซี่เป็นคนที่ซื่อตรงและเป็นคนตรงไปตรงมา แต่เธอไม่คาดคิดมาก่อนว่าเธอจะยอมรับเรื่องแบบนี้ได้ด้วย ริกะไม่ควรตําหนิเพราะความประทับใจแรกของเธอที่มีต่อเล็กซี่ คือเป็นนางร้ายที่ไม่มีเหตุผลที่คิดว่าตัวเองอยู่สูงกว่าใครๆ

เธอจะไม่แปลกใจเลยถ้าเล็กซีจะยังคงทําแบบนั้น เพราะอย่างแรกคือเล็กซี่มาจากครอบครัวที่ร่ํารวยและการแสดงของเธอก็ไร้ที่ติ ซึ่งทําให้สิ่งต่างๆง่ายขึ้น ดังนั้นสิ่งที่สําคัญสําหรับริกะก็คือตราบใดที่เล็กซี่ไม่ทําให้เธอเดือดร้อน นักแสดงหญิงก็จะไม่เข้าไปยุ่งกับเธอ

แต่ว่าใครจะคิด ริกะชอบผู้หญิงคนนี้มากหลังจากที่สังเกตเธอสองวันที่ผ่านมา ดังนั้นหลังจากฉากของพวกเขาในตอนนี้เธอจึงเข้าหาเล็กซี่ก่อน

“ฮ่าฮ่า ฉันเข้าใจแล้ว…ฉันแทบไม่อยากจะเชื่ออะไรเลยในวงการนี้ เว้นแต่ว่าฉันจะได้เห็นมันด้วยตัวเอง” ริกะพึมพําเบา ๆ ระหว่างหัวเราะ เมื่อมองกลับไปยังความงามที่ไร้ที่ติของเล็กชี ที่เข้ากับเสื้อผ้าโบราณได้เป็นอย่างดี แสดงให้เห็นถึงความงามของเทพธิดาได้อย่างถูกต้อง ริกะยิ้มก่อนที่เธอจะพูด

“อยากกินข้าวเย็นกับเราไหม? “

คําเชิญอย่างกะทันหันของเธอทําให้เล็กซี่ขมวดคิ้ว เธอไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นกับเธอเพราะเธอพอใจที่จะทํางานให้เสร็จและพักผ่อนในภายหลัง ยิ่งไปกว่านั้นเล็กซี่ยังคงห่างเหินจากทุกคนยกเว้นอาร์โนลด์เฉิน ดังนั้นการแสดงความเป็นมิตรอย่างกะทันหันของกะทําให้เธอสงสัยในความตั้งใจของเธอ

“มาเป็นเพื่อนกันเถอะ ” เมื่อเห็นการแสดงออกของเล็กซี่ ริกะก็โพล่งความตั้งใจจริงของเธอออกมา แต่ก็ไม่เกิดประโยชน์ เล็กไม่มั่นใจ

“ว่าวเธอค่อนข้างนิสัยดีเลยนะ ” ชูรูแสดงความคิดเห็น ขณะที่เธอกลั่นกรองคนงามที่บอบบางต่อหน้าพวกเขา

ในสายตาของเธอแม้ว่าริกะจะสวมชุดสีขาวเรียบง่ายที่มีคราบสกปรกไปทั่วเพราะฉากต่อสู้ แต่มันก็ไม่อาจปกปิดความงามของเธอได้ นอกจากนี้ยังแตกต่างจากใบหน้าที่คมชัดของเล็กซี ที่ทําให้เธอดูเหมือนคนหยิ่ง ในทางกลับกัน ริกะให้ความรู้สึกที่ว่าเธอสามารถเข้าถึงได้และไม่เหมือนกัน

” คิๆ เธอจะปฏิเสธข้อเสนอของรุ่นพี่เหรอ? ” ริกะแสดงสีหน้าไม่พอใจเมื่อเห็นว่าการแสดงออกของเล็กซี่ไม่ได้เปลี่ยนไปเลยแม้แต่น้อย

“เอ่อ ไม่ค่ะ ฉันขอโทษด้วย ฉันแค่ระมัดระวังต่อคําว่ามิตรภาพน่ะค่ะ “เล็กซี่ถอนหายใจออกมา จากความคิดที่อยากรู้อยากเห็นของเธอ เธอกระแอมในลําคอขณะที่เธอพูดออกมา

นอกเหนือจากเพื่อนที่ทิ้งเธอไว้กลางทางเมื่อหลายเดือนก่อน มนุษย์คนแรกที่เสนอมิตรภาพให้เธอตั้งแต่เริ่มต้นชีวิตที่สองของเธอสารภาพกับเธอเมื่อคืนที่ผ่านมาว่าเขามีเหตุจูงใจแอบแฝง และตอนนี้เขาก็เป็นทั้งคนที่จีบเธอครึ่งกับเพื่อน ดังนั้นเล็กซี่จึงไม่ต้องการไปร่วมวงกับริกะ หลังจากนี้คือวงการบันเทิง

“ฉันรู้อยู่แล้ว ไม่ต้องกังวลนะฉันชอบเธอจริงๆ ” แทนที่จะรู้สึกอุ่นเคือง ริกะกลับรู้สึกประทับใจเล็กซี่มากขึ้น เนื่องจากริกะเป็นนักแสดงหญิงที่โด่งดังและมีชื่อเสียงซึ่งปราศจากเรื่องอื้อฉาวใด ๆ ตั้งแต่เริ่มต้นอาชีพการงานของเธอ เธอจึงได้รับความเคารพนับถือ

ดังนั้น การที่ริกะถูกรายล้อมไปด้วยผู้คนมากมายนั้น ทําให้เธอเข้าใจได้ว่าใครเป็นคนจริงใจกับเธอหรือไม่จริงใจ เธอกลับมามีรอยยิ้มสดใสอีกครั้ง

“ฉันจะพาทุกคนไปทานอาหารเย็นที่ร้าน XX และเนื่องจากเราพักอยู่ในโรงแรมเดียวกัน เราไปด้วยกันเลยดีไหม?”