The Novel’s Extra 564

ตอนที่ 564

บทที่ 564 เส้นทางใหม่ (5)

 

[สาธารณรัฐแห่งฮีโร่]

 

ภายในประตูอาณาจักรปีศาจเป็นโลกที่เต็มไปด้วยความลึกลับ

3 อาณาจักรและ 1 สาธารณรัฐอยู่บนทวีปของ ‘คุนิ’ ในโลกที่โชคร้ายจะถูกทำลายในไม่ช้าคิมซูโฮตอนนี้เป็นผู้บัญชาการของสาธารณรัฐ

 

“…ดังนั้นนายกำลังบอกว่าบาอัลกำลังจะทำลายโลกนี้งั้นเหรอ”

 

ขณะนี้อยู่ในห้องทำงานของผู้บัญชาการทหาร ไอลีน สวมชุดที่ค่อนข้างทรุดโทรมคิมซูโฮถาม ในโลกนี้เธอเป็นแม่บ้านของนักการเมืองระดับสูงของสาธารณรัฐ

 

“ถูกตัอง.”

 

“และพวกเราต้องหยุด บาอัล เพื่อผ่านการทดสอบของประตู?”

 

“ใช่ แน่นอน”

 

คิมซูโฮพยักหน้าและส่งหนังสือให้ไอลีน ไอลีนขมวดคิ้วทันทีที่เธอเห็นมัน

 

“นี่มันอะไรน่ะ?”

 

“มันเป็นสิ่งที่ผมได้รับจากการพิชิตภารกิจ”

 

“เควส? โอ้ ใช่ ฉันมีภารกิจด้วย ภารกิจของนายคืออะไร”

 

“ผมต้องสอนลูกสาวของประธานาธิบดีด้านวิชาดาบ”

 

“เอ๋…ภารกิจแบบไหนกัน?”

 

ไอลีน บ่นและรับหนังสือ คำว่า [บทสรุปของอดีตและอนาคต] ถูกเขียนลงบนหน้าปก

 

“อืม.”

 

แต่เมื่อเธอเปิดหนังสือใบหน้าของเธอก็บิดเบี้ยวอีกครั้ง ไม่มีอะไรนอกจากหน้ากระดาษเปล่าๆข้างใน

 

“บ้าจริง. ฉันไม่เห็นอะไรเลย”

 

“…ฮะ?”

 

คิมซูโฮดวงตาเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ แต่ไม่ช้าก็เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

 

“อ้า ฉันว่าฉันเป็นคนเดียวที่อ่านได้”

 

“อะไรนะ? ทำไม?”

 

“…มาให้ฉันอ่านบทที่สำคัญที่สุด”

 

คิมซูโฮอ่านหนังสือช้าๆพอให้ไอลีนเข้าใจ

 

“ก่อนอื่นโลกนี้กำลังอยู่ภายใต้กระบวนการของการเปลี่ยนแปลงอาณาจักรอสูร โชคดีที่ผู้คนในโลกนี้ค้นพบแร่ชนิดหนึ่งที่เรียกว่า 

‘คริสตัลบริสุทธิ์’ และทุกอย่างก็ได้ชะลอตัวลง….”

 

เพื่อสรุปส่วน ‘ที่ผ่านมา’ ของหนังสือเล่มนี้ คุนิ ประสบความสำเร็จในการป้องกันการเปลี่ยนแปลงอาณาจักรอสูรทั้งหมดต้องขอบคุณ 

‘คริสตัลบริสุทธิ์’ และ ‘นักล่ามาร’

 

“…นักล่ามาร?”

 

ไอลีนเบิกตากว้าง

 

“ใช่ พวกเขาเป็นมนุษย์ที่แข็งแกร่งกับมารโดยเฉพาะ นักล่ามารสามารถสร้างความเสียหายร้ายแรงให้กับมารได้ไม่ว่าปีศาจจะลงจุติหรือยังคงอยู่ในร่างกายเดิม”

 

ตามหนังสือเล่มนี้นักล่ามารแห่งโลกนี้ได้สังหารมารทั้งหมดไป 8 ตัวแล้ว

 

ไอลีนยักไหล่แล้วพูดว่า “เอาล่ะสำหรับฉันแล้วดูเหมือนว่าการหยุด 

บาอัล จะง่ายมากจริงๆ”

 

“ต่อไปคือส่วนที่สำคัญ”

 

คิมซูโฮอ่านย่อหน้าถัดไปออกมาดัง ๆ

 

“…เมื่อความเสียหายยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องมารจึงตัดสินใจกระตุ้นการแบ่งแยกระหว่างมนุษย์และนักล่ามาร บาอัลครอบงำเจ้าชายแห่ง

อรันเฮลล์และขับไล่ตระกูลลีอองซึ่งสมาชิกเหล่านั้นเป็นนักล่ามารมาหลายชั่วอายุคน ลูกสาวคนโตของตระกูลลีออน ฮาริน พยายามหลบหนีไปยังสาธารณรัฐ แต่ล้มเหลวและถูกฆ่าตาย….2 เดือนต่อมาบาอัลสืบเชื้อสายลงมาจุติ”

 

‘บาอัล’ มารที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่มารเมื่อเผชิญหน้ากับเทพเจ้าที่แสนจะชั่วร้ายซึ่งอาวุธทั้งโลกไม่อาจต้านทานและเมื่อไม่มีเหล่านักล่ามาร

มนุษย์ก็โดนถล่มอย่างง่ายดาย

 

“บาอัล…,” เอลีนพึมพำ “ดังนั้นพวกเราเหลือเวลาอีกเพียง 2 เดือนเท่านั้น”

 

“3 เดือนกับ 3 วัน แค่ 3 วันหลังบาอัลจุติโลกก็ถูกทำลาย”

 

“อะไรนะ? 3 วัน? เรื่องจริงงั้นเหรอ?”

 

ใบหน้าของไอลีนแข็งทื่อ แม้แต่ออร์เดนก็ไม่อาจทำลายโลกได้ในเวลาเพียง 72 ชั่วโมง

 

“ใช่ เขาใช้เวลาทั้งหมด 71 ชั่วโมง”

 

“…”

 

ไอลีนเริ่มกัดเล็บมือของเธอโดยไม่รู้ตัว คิมซูโฮถอนหายใจเล็กน้อยในขณะที่เขามองดูไอลีน

 

“ไอลีน ลาออกจากงานของคุณและมาเป็นแม่บ้านของผมเถอะ”

 

“…อะไร? แม่บ้านของนาย? คุณคิดอะไรอยู่งั้นเหรอ”

 

“พวกเราไม่มีทางเลือก สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือการที่พวกเราจะอยู่ด้วยกัน นอกจากนี้พวกเรายังต้องฟื้นฟูพลังและพรสวรรค์ของพวกเราด้วย”

 

คิมซูโฮยักไหล่ เขาทำได้เพียงแค่หาฐานที่ตั้งกับ ไอลีน แต่ในฐานะผู้บัญชาการดาบเขาสามารถระดมผู้ให้ข้อมูลได้มากเท่าที่เขาต้องการ นั่นคือวิธีที่เขาหาไอลีนเจอ ด้วยภาพร่างประกอบที่ถูกต้องเขามั่นใจว่าจะไม่ใช้เวลานานเกินไปในการค้นหาคนอื่น

 

“ก่อนอื่นฉันจะรวบรวมเพื่อนๆและช่วยลูกสาวคนโตของตระกูลลีออง”

 

“…ช่วยเธอได้งั้นเหรอ เธอไม่ได้ตายไปแล้วเหรอ?”

 

ไอลีนถามอย่างไม่แน่ใจ ซึ่งคิมซูโฮยิ้มเบาๆ

 

“ใครจะรู้? ในโลกนี้มีคนอีก 198 คนที่เหมือนพวกเรา”

 

*************************************************************************

 

[เทือกเขา ลอตโต้ จุดสูงสุดของ โปลรีอุน]

 

พวกเรามาถึงจุดสูงสุดของ โปลรีอุน เนื่องจากความเย็นจัดที่ -50 องศาพวกเรารู้สึกราวกับว่าร่างกายของพวกเราถูกแยกออกจากัน แต่ก็ชินกับมันเมื่อเวลาผ่านไป ฮาริน และผมแลกเปลี่ยนสายตาแล้วเริ่มมองไปที่เขา

 

“อีก 6 เขาพวกเราก็จะไปถึงสาธารณรัฐ” ฮารินกล่าวทิ้งและรอยเท้าข้ามบนทุ่งหิมะสีขาว

 

ผมพูดอย่างประชดว่า “ขอบคุณพระเจ้า”

 

“…ดูนั่นสิ”

 

ฮาริน ยิ้มเล็กน้อย เธอรู้สึกสะดวกสบายมากหลังจากเหตุการณ์ที่ถ้ำ

 

“อ้อ…คนที่ฆ่าครอบครัวของนายอาจเป็นมารไม่ใช่ปีศาจ”

 

ฮารินเดินเข้ามาใกล้ๆผมและกระซิบ น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความระมัดระวัง ผมรีบไปข้างๆ ฮาริน

 

“…เธอกำลังคิดเกี่ยวกับเรื่องที่ฉันพูดตลอดเวลาเลยงั้นเหรอ”

 

“แน่นอน ฉันคิดไม่ได้เหรอ?”

 

ฮาริน ยิ้มและเดินต่อไป การปีนลงง่ายกว่าการปีนขึ้นมากหลังจากนั้น 

3 ชั่วโมงผมรู้สึกได้ถึงความเย็นที่กระจายไปทั่ว หมูป่าเหยี่ยวและ

มอนสเตอร์เช่นเยติเริ่มปรากฏ แต่ฮารินและผมก็ตามล่าพวกมันด้วยดาบและหน้าไม้ของพวกเรา หมูป่าและเหยี่ยวเป็นอาหารที่ยอดเยี่ยมพวกเราเก็บไว้ในกระเป๋ามิติของ ฮาริน

 

“…รอเดี๋ยวก่อน.”

 

อย่างไรก็ตามเมื่อเรามาถึงกลางทางผมรู้สึกถึงสายลมที่เปลี่ยนไป

มีคนสอดแนมพวกเราดังนั้นอีกฝ่ายไม่ใช่มอนสเตอร์อย่างแน่นอนหรือว่าจะเป็นคนที่ผ่านไปมา แต่คนแบบไหนที่จะปีนภูเขาลูกนี้ด้วยความสมัครใจ

 

มีข้อสรุปเดียวเท่านั้น

 

“…เอาดาบออกมา”

 

ฮารินทำตามที่ผมบอก 

 

เคล๊ง—เสียงโลหะปะทะกับดาบดังขึ้น ผมหยิบหน้าไม้ออกและใส่ลูกศร

 

เคล๊ง-เสียงของหน้าไม้ประทะกับดาบไม่มีสิ่งใดที่เป็นความลับในที่ที่เงียบสงบและเปิดโล่งเหมือนบนเขา พวกเราสังเกตเห็นตัวตนของศัตรู

 

มาแล้ว!!

 

นักฆ่า 6 คนสวมเสื้อคลุมสีขาวพุ่งออกมาจากใต้เนินเขาที่ปกคลุมไปด้วยหิมะและเหนือต้นไม้ที่แห้งแล้ง 

 

เป้าหมายของพวกเขาชัดเจนว่าเป็นพวกเรา

 

“…พวกมันคืออิคารัส” ฮารินพูดพึมพำเมื่อเธอจ้องมองศัตรู เธอดูเหมือนโกรธและรู้สึกว่าเจอปัญหา

 

“อิคารัส? มันคืออะไร?”

 

“พวกเขาเป็นกลุ่มนักฆ่าที่ทำงานให้กับราชวงศ์ของอรันเฮลล์อย่างลับๆ ดูเหมือนว่าพวกมันจะรอให้พวกเรามาถึง”

 

“… อืม.”

 

ผมพยักหน้าและมองดูมือสังหารที่อยู่รอบตัวเรา มันคงยากสำหรับผมในสถานะปัจจุบันที่จะจัดการกับพวกเขาทั้งหมด

 

…ขณะนั้นเอง.

 

ทันใดนั้นมีบางสิ่งผิดปกติเกิดขึ้น นักลอบสังหารคนหนึ่งมองมาที่ผมและเริ่มสั่นเทา ผมหันไปมองฆาตกร ฆาตกรตัวเล็กเกินไปที่จะเป็นผู้ชายและมีผมสีดำโผล่ออกมาจากเสื้อคลุมของเธอ ในที่สุดเธอก็เรียกชื่อผมออกมา

 

————————————–2———————————

The Novel’s Extra

The Novel’s Extra

Score 10
Status: Completed

ตอนที่ 1 – 400 อ่านนิยาย

(อ่านตอนต่อไปด้านล่าง)


เมื่อคิมฮาจินตื่นขึ้นเขาพบตัวเองอยู่ในโลกที่คุ้นเคยแต่ไม่ใช่ร่างของเขา โลกที่เขาสร้างขึ้นและเรื่องราวที่เขารังสรรค์ แต่ยังไม่จบ เขากลายเป็นตัวประกอบของนิยายตัวเองเขียน เป็นตัวละครที่ไม่มีความสำคัญกับเรื่องราวเลย สิ่งเดียวที่เขาอยากทำคือการหลบเลี่ยงไม่ให้ตัวเองไปอยู่ในโครงเรื่องหลัก อย่างไรก็ตามในไม่ช้าเขาก็พบว่าโลกใบนี้ไม่เหมือนโลกที่เขาสร้าง!!

Options

not work with dark mode
Reset