“หานเซิ่น!” ทุกคนรู้สึกตกใจเมื่อเห็นว่าลูกไฟสีแดงที่พุ่งเข้าไปในจีโนฮอลล์นั้นก็คือหานเซิ่น
หานเซิ่นยืนอยู่ไม่ไกลจากจีโนฮอลล์ ขณะที่เขามองไปที่ฉินซิว
ฉินซิวเห็นหานเซิ่นและพูดอย่างเย็นชา “ที่นี่ไม่ใช่สถานที่ที่เจ้าควรมา”
เมื่อหานเซิ่นได้ยินคำพูดของอีกฝ่าย เขาก็รู้ว่าวิญญาณของฉินซิวที่อยู่ในสวนศักดิ์สิทธิ์นั้นไม่ได้เรียบง่ายอย่างที่ตาเห็น ถึงแม้จะเป็นแค่วิญญาณของฉินซิว แต่เห็นได้ชัดว่าฉินซิวจดจำหานเซิ่นได้
“ข้าไม่ได้อยากมาที่นี่ แต่เจ้าทำบางสิ่งที่ทำให้ข้าต้องมา” หานเซิ่นพูดขณะที่มองไปที่ฉินซิว
“ทำอะไร?” ฉินซิวยังคงต่อสู้กับพระเจ้า แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังคงมีแรงที่จะพูดกับหานเซิ่น มันไม่มีความเปลี่ยนแปลงบนใบหน้าของเขา มันดูเหมือนกับว่าเขายังคงมีพลังอีกเหลือเฟือ
“ออกมาจากร่างกายนั้น มันไม่ได้เป็นของเจ้า” หานเซิ่นพูด
ฉินซิวหันมามองหานเซิ่นและถาม “ร่างกายนี้เกี่ยวข้องอะไรกับเจ้า?”
“เขาคือลูกชายของข้า” หานเซิ่นพูด ไม่ใช่แค่ฉินซิวเท่านั้นที่ตกใจกับเรื่องนี้ ยอดฝีมือคนอื่นๆที่อยู่ด้านนอกของจีโนฮอลล์ก็มีปฏิกิริยาที่เหมือนๆกัน
ไม่มีใครคาดคิดว่าร่างกายที่ฉินซิวเกิดขึ้นมาใหม่นี้จะเป็นลูกชายของหานเซิ่น มันทำให้สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไป
ฉินซิวหัวเราะออกมา “ดีมาก เฒ่าแมว! เป็นแผนการที่ดีมาก! ไม่แปลกใจเลยที่เขามอบร่างกายนี้ให้กับข้า ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง ถ้าเป็นเจ้า แม้แต่ข้าก็ต้องระมัดระวัง”
ผู้นำปราสาทนภาและผู้นำเผ่าเวรี่ไฮมองหน้ากัน พวกเขาสามารถบอกได้ว่าอีกฝ่ายกำลังตกใจ ฉินซิวนั้นไม่หวาดกลัวที่จะเผชิญหน้ากับเทพสปิริตที่เหนือกว่าเทพสปิริตขั้นรีบูท
แต่ตอนนี้เขากลับพูดอะไรแบบนี้ และดูเหมือนมันจะไม่ใช่การพูดล้อเล่น
พวกเขาไม่เข้าใจว่าทำไมฉินซิวถึงต้องเกรงกลัวหานเซิ่น ถึงแม้หานเซิ่นจะมีพลังเลือดสีฟ้าและเอาชนะพระเจ้าชั่วพริบตาได้ แต่มันก็ยังไม่สมเหตุสมผลอยู่ดี ยังไงซะเลือดสีฟ้าก็มีต้นกำเนิดมาจากฉินซิว
ฉินซิวพูด “ถึงแม้ข้าจะรู้สึกผิด แต่ข้าคงจะมอบร่างกายนี้ให้กับเจ้าไม่ได้ ถ้าเจ้าคิดว่าใช้หว่านเอ๋อมาข่มขู่ข้าล่ะก็ เจ้าก็คิดผิดแล้ว”
“คนๆนั้นที่เจ้าพูดถึงไม่ใช่หว่านเอ๋อหรือยังไง?” หานเซิ่นต้องการจะใช้หว่านเอ๋อเพื่อแลกเปลี่ยนกับเสี่ยวฮวา แต่เขาไม่ได้คาดคิดว่าฉินซิวจะพูดตัดหน้าขึ้นมาซะก่อน
“เจ้าเข้าใจถูกแล้ว ข้าทำทุกอย่างเพื่อหว่านเอ๋อ แต่ข้ารู้ดีว่าถ้าไม่ทำลายจีโนฮอลล์ ถึงแม้หว่านเอ๋อจะมีชีวิตอยู่ต่อไป มันก็ไม่มีประโยชน์อะไร”
ฉินซิวยิ้มและพูดต่อ “แถมข้ารู้ว่าเจ้าไม่ใช่คนที่จะลงมือทำบางสิ่งที่โหดร้ายกับเด็กสาวผู้บริสุทธิ์ได้”
“บางทีข้าอาจจะเป็นเหมือนอย่างเจ้าที่ยินดีจะทำความผิดทุกอย่างเพื่อความปลอดภัยของคนๆหนึ่ง” หานเซิ่นตอบอย่างเย็นชา
ฉินซิวยิ้ม “ถ้าอย่างนั้นมันก็เป็นไปไม่ได้ที่เจ้าจะทำร้ายหว่านเอ๋อ นั่นก็เพราะว่านางคือชีวิตของข้า ถ้าไม่มีนาง ข้าก็คงจะมีชีวิตต่อไปไม่ได้ ถ้าข้ามีชีวิตต่อไปไม่ได้ ร่างกายนี้ก็จะต้องตายไปด้วย”
“นั่นหมายความว่าเจ้าและข้าจำเป็นต้องต่อสู้กัน” หานเซิ่นรู้ว่ามันไม่มีประโยชน์อะไรที่จะพูดคุยกันต่อไปอีก ในเมื่อการแลกเปลี่ยนเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้
“ไม่มีใครหยุดข้าจากการทำลายจีโนฮอลล์ได้ นั่นรวมถึงเจ้าด้วย แต่เพื่อเป็นรางวัลที่เจ้าดูแลหว่านเอ๋อ ข้าจะไม่ฆ่าเจ้า” ฉินซิวพูด
“แต่ข้าจะฆ่าเจ้า” หานเซิ่นพูดอย่างเย็นชา
ฉินซิวหัวเราะอีกครั้ง “ข้าไม่ได้ดูถูกเจ้า แต่ร่างกายของเจ้ามีเลือดของข้าไหลอยู่ในตัว เจ้าเป็นเหมือนกับร่างโคลนของข้า เจ้าคิดหรือว่าร่างโคลนจะเหนือกว่าร่างจริงได้น่ะ?”
“นั่นก็ไม่แน่เสมอไป” หานเซิ่นเริ่มใช้วิชาโลหิตชีพจร ทำให้ร่างกายทั้งร่างของเขาเรืองสีฟ้าออกมา
“เจ้าจะใช้พลังของข้าต่อสู้กับข้าอย่างนั้นหรอ? เจ้าไร้เดียงสาเกินไปแล้ว”
ฉินซิวพูดอย่างเย็นชา ลวดลายสีฟ้าเรืองแสงทั่วชุดเกราะของเขา เขาไม่ได้หันมาต่อสู้กับหานเซิ่น เขายังคงต่อสู้กับพระเจ้า มันเหมือนกับว่าหานเซิ่นไม่คู่ควรต่อความสนใจของเขา
แสงสีฟ้าบนตัวของหานเซิ่นเพิ่มพลังขึ้นเรื่อยๆ เขาเริ่มเดินเข้าไปหาฉินซิว โมเมนตัมของเขาเพิ่มสูงขึ้นทุกย่างก้าว เขาดูเหมือนกับเทพสงครามที่เตรียมพร้อมจะต่อสู้กับท้องฟ้า
ฉินซิวถาม “เจ้าฝึกใช้ยีนเลือดสีฟ้าจนได้ถึงระดับนั้นเลยหรอเนี่ย? นั่นเป็นอะไรที่น่าตกใจมากๆ เมื่อเทียบกับข้าเมื่อก่อนแล้ว มันก็ถือว่าไม่เลวเลย แต่ข้าในตอนนี้ไม่เหมือนกับข้าคนก่อน แถมพลังนั่นก็เป็นของข้า ไม่มีใครใช้พลังนั่นทำร้ายข้าได้”
หานเซิ่นไม่ได้พูดอะไร เขาชกหมัดออกไปใส่ฉินซิว แสงสีฟ้าที่น่ากลัวจนสามารถฉีกกฎของโลกและทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่รอบๆ พุ่งตรงออกไปหาฉินซิว
พลังของเลือดสีฟ้านั้นอยู่เหนือกฎของจักรวาล มันเป็นพลังที่สร้างความเสียหายกับกฎของจักรวาลได้มากที่สุด หมัดที่หานเซิ่นชกออกไปนั้นสามารถทำลายได้แม้แต่ระบบจักรวาลขนาดใหญ่ แม้แต่เทพสปิริตอย่างพระเจ้าชั่วพริบตาก็จะถูกฆ่าตายในหมัดเดียว
แต่ถึงแม้จะต้องเผชิญหน้ากับพลังที่น่ากลัวขนาดนั้น ฉินซิวก็ไม่คิดจะหลบ เขาไม่แม้แต่จะหันมาป้องกัน เขาปล่อยให้แสงสีฟ้าที่น่ากลัวพุ่งเข้ามาถูกหลังของเขา
มันเหมือนกับหิมะที่ถูกละลายโดยดวงอาทิตย์ ในจังหวะที่แสงสีฟ้าไปถึงแผ่นหลังของฉินซิว มันก็ละลายเข้าไปในชุดเกราะโดยไม่สร้างความเสียหายแม้แต่นิดเดียว ลวดลายสีฟ้าบนชุดเกราะสว่างไสวขึ้น และมันดูเหมือนจะทำให้ร่างกายของฉินซิวแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิม
“ข้าบอกแล้วยังไงว่าพลังนั้นทำร้ายข้าได้” ฉินซิวพูดอย่างเย็นชา
ภายนอกจีโนฮอลล์สีหน้าของยอดฝีมือมากมายเปลี่ยนไป ฉินซิวนั้นน่ากลัวกว่าที่พวกเขาจินตนาการเอาไว้ ถึงแม้พวกเขาไม่เชื่อว่าหานเซิ่นจะเอาชนะฉินซิวได้ แต่พวกเขาไม่ได้คาดคิดว่าหานเซิ่นจะพ่ายแพ้อย่างหมดท่า นอกจากหานเซิ่นจะทำร้ายฉินซิวไม่ได้แล้ว เขายังทำให้พลังของฉินซิวเพิ่มสูงขึ้นอีก
“จริงอย่างนั้นหรอ?” ใบหน้าของหานเซิ่นยังคงสงบนิ่ง เขารวบรวมพลังและชกหมัดใส่ฉินซิวอีกครั้ง
ครั้งนี้แสงบนหมัดของเขากลายเป็นสีแดง มันแตกต่างไปจากสีฟ้า มันนตรงกันข้ามกัน
ฉินซิวขมวดคิ้ว ความไม่แน่ใจปรากฎในดวงตาของเขา แต่ถึงอย่างนั้นเขาไม่คิดจะล้มเลิกการทำลายจีโนฮอลล์ เขายกแขนขึ้นและชกหมัดออกไปปะทะกับหมัดของหานเซิ่น
เมื่อพลังแสงสีขาวและฟ้าปะทะกับพลังสีแดงของหานเซิ่น สีแดงที่เหมือนกับเลือดก็เข้าไปย้อมสีฟ้าและสีขาว ในเวลาชั่วพริบตาชุดเกราะของฉินซิวก็เปลี่ยนเป็นสีแดง
“นี่เป็นไปได้ยังไง? นี่เจ้ากลับตาลปัตรพลังเลือดสีฟ้า!”
ดวงตาของฉินซิวเบิกกว้าง ร่างกายของเขาเริ่มวิวัฒนาการย้อนกลับ พลังของเขาเบาบางลงไป
พระเจ้าใช้โอกาสนั้นเพื่อสวนกลับ แสงแห่งเทพของเขาเรืองแสงย่างสว่างไสว เขาส่งฉินซิวกระเด็นออกไป
ปัง!
ร่างกายของฉินซิวยังคงวิวัฒนาการถอยหลังไปเรื่อยๆ ลวดลายสีฟ้าบนชุดเกราะของเขามัวลงไป แม้แต่แสงสีฟ้าในดวงตาของเขาก็เช่นเดียวกัน
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
