Strongest Abandoned Son บุรุษผู้ถูกทอดทิ้ง 438

บทที่ 438 : ที่นั่งเต็ม

เย่โม่เอากล้องออกมา แม้ว่าในที่สุดเขาก็อยากจะใช้เวลาหนึ่งคืนกับหนิงชิงเซวีย แต่หนิงชิงเซวียก็เข้าใจดีว่ามันจะเป็นการดีกว่าที่จะแก้ปัญหาตั้งแต่ในช่วงต้น

ก่อนที่เย่โม่จะออกเดินทาง ซวี่เยวียฮวาก็พาคนของเธอไปหาเมืองอสรพิษ เย่โม่ไม่รู้สึกรีบเร่งเกี่ยวกับการพัฒนาของเมืองอสรพิษ ตราบใดที่เขามีเงินมันก็ไม่สำคัญ

เขารู้ความสามารถของซวี่เยวียฮวา และภายใต้การนำของเธอ เมืองอสรพิษจะเปลี่ยนทุกวัน

สิ่งที่ทำให้เย่โม่กังวลมากที่สุดคือดินแดนของเมืองอสรพิษ หากเขาต้องการที่จะขยายเมืองอสรพิษ เขาอาจจำเป็นต้องซื้อที่ดินจากจีน

นี่ไม่ใช่ยุทธภพ ดังนั้นแม้ว่าอำนาจจะเป็นกฎเกณฑ์ทั้งหมด แต่ก็มีเรื่องอื่นที่ต้องคำนึงด้วยเช่นกัน แม้ว่าสหรัฐฯ ต้องการบุกอิรัก พวกเขาก็จำเป็นต้องทำในนามของความยุติธรรม

ถ้านี่คือยุทธภพ ตราบใดที่คุณมีอำนาจ ผู้คนจะไม่ทำอะไรเลยนอกจากแสดงความยินดีกับคุณ แม้ว่าคุณจะทำลายนิกายอื่น นั้นก็ไม่มีสิ่งใดที่จะช่วยได้เมื่อต้องการ มีเพียงการขว้างก้อนหินเมื่อคุณอยู่ที่ก้นบ่อเท่านั้น

แม้ว่าเย่โม่จะมาจากยุทธภพ แต่หลักการของเขาก็มีความหมายว่าถ้าผู้คนไม่ได้ทำให้เขาโกรธหรือไม่พอใจ เขาก็จะไม่ทำไร หากพวกเขาไม่ต้องการขายที่ดินให้เขา เขาก็ไม่สามารถไปฆ่าพวกเขาได้

แต่เย่โม่รู้ด้วยเช่นกันว่าตั้งแต่เขาเปิดโรงงานที่นี่ ถ้าลั่วเซอและเวียดนามไม่ต้องการขายที่ดิน มันจะไม่ใช่เพราะดินแดนที่มีค่า แต่เพราะพวกเขาไม่ได้รับผลประโยชน์มากพอจากเขา

เย่โม่ส่ายหัว เขาตัดสินใจที่จะไม่คิดในตอนนี้ เช่นเดียวกับที่เขานำความคิดเหล่านี้ไปไว้ด้านหลังของจิตใจ เขาก็ตระหนักว่าเขามาถึงที่ย่านเหอเฟิงแล้ว

นอกเหนือจากการไปยังตระกูลเยวียนเพื่อหาหลักฐาน เขาจะไปที่เมืองซีตงเพื่อไปเยี่ยมเพื่อนของเขาที่ชื่อซือซิว

ตระกูลเยวียนของเขาเฟิงไม่ได้รับการจัดอันดับให้เป็นหนึ่งในครอบครัวที่ยิ่งใหญ่ของจีน แต่ในเหอเฟิงพวกเขาเป็นงูในท้องถิ่นและครอบครัวที่ใหญ่ที่สุด อาจกล่าวได้ว่าเขาเฟิงเป็นดินแดนของตระกูลเยวียน

เมื่อเย่โม่มาที่ย่านเหอเฟิง เขาจะไม่ไปหาลี่ชุนเฉิง แม้ว่าเขาจะรู้ว่าหลี่ชุนเฉิงเป็นรองนายกเทศมนตรี แต่เย่โมต้องการตรวจสอบว่าเขาทำสิ่งต่างๆ ตามที่สัญญาหรือไม่

บริษัทเยวียนเป่ย ตั้งอยู่ติดกับทะเลสาบหวู๋เหอ ไม่เหมือนกับบริษัทอื่นๆ ที่อยู่เบื้องหลัง บริษัทเยวียนเป่ยคือที่ตั้งของตระกูลเยวียน พวกเขาอาศัยอยู่ในคฤหาสน์ สไตล์คฤหาสน์นั้นมีขนาดใหญ่ กว้างขวางและยิ่งใหญ่

เย่โม่มาถึงอาคารสำนักงานของพวกเขา ซึ่งเป็นอาคารสูง 38 ชั้น เมื่อเขาเดินเข้าไป มันก็อัดแน่นเต็มไปหมด คนส่วนใหญ่ในปัจจุบันเป็นผู้บริหารที่มาเพื่อสนับสนุนบริษัทเยวียนเป่ยเช่นเดียวกับสมาชิกระดับสูงของตระกูลเยวียน และบุคคลสำคัญจำนวนมากของเหอเฟิง

เย่โม่อาจไม่รู้จักคนเหล่านี้ เขามั่นใจว่าหลายคนจะร่วมมือกับบริษัทลั่วเยวีย

เย่โม่ใช้การล่องหน เมื่อเขาเข้าไปในสำนักงานของเยวียนจรือร่ง เย่โม่รู้ว่าคนประเภทนี้ชอบอยู่ในออฟฟิศเมื่อพูดถึงเรื่องที่เป็นความลับ เย่โม่ทำเครื่องหมายที่สำนักงานด้วยสัมผัสจิตวิญญาณของเขาและจากนั้นก็เข้าไปในห้องประชุมเพื่อทิ้งเครื่องหมายจิตวิญญาณก่อนออกจากคฤหาสน์ เขารู้ว่านี่จะเป็นช่วงเวลาที่รุ่งโรจน์ที่สุดของเยวียนจรือร่ง ไม่ว่าเขาจะดูถูกเหยียดหยามต่อบริษัทลั่วเยวียก็ตาม แต่เขาก็ไม่ทำแผนของเขาที่นี่

“ประธานเยวียน ถ้าจีนไม่มีเสาค้ำยันอย่างบริษัทเยวียนเป่ย จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในบริษัทลั่วเยวียนั่นจะต้องทำให้ประเทศจีนทั้งหมดเสียหน้าแน่ๆ” ชายอ้วนยกแก้วไวน์ขึ้นมาแล้วกล่าวกับเยวียนจรือร่ง

เยวียนจรือร่งหัวเราะ “ฮ่าๆ อย่าพูดถึงบริษัทอื่นๆเลย ในวันนี้เหตุผลที่บริษัทเยวียนเป่ยมีอย่างในปัจจุบันนี้เป็นเพราะความน่าเชื่อถือ เรื่องอื้อฉาวที่เลวร้ายเหล่านี้ถูกค้นพบในท้ายที่สุด โชคไม่ดีเลยที่ประชาชน คือที่ต้องทนทุกข์ทรมาน แน่นอนครับ นายกเทศมนตรีหนิวได้รับการสนับสนุนอย่างต่อเนื่องสำหรับเรา บริษัทเยวียนเป่ยและการสนับสนุนจากประชาชนอย่างต่อเนื่อง เชียร์ นายกเทศมนตรีหนิว!”

จากนั้น เยวียนจรือร่งก็ยกถ้วยของเขาให้กับชายวัยกลางคนอีกคนหนึ่ง

ชายคนนั้นตอบด้วยน้ำเสียงถอนหายใจ “ประธานเยวียนเป่ย คุณสุภาพเกินไปแล้วนะ เหตุผลที่ว่าทำไมการเงินของเหอเฟิงของเราสามารถเพิ่มขึ้นได้นั้นต้องขอบคุณการสนับสนุนของบริษัทเยวียนเป่ย บริษัทยาขนาดใหญ่ใช้เวลาหลายปีในการพัฒนา น่าเสียดายที่เจ้าหน้าที่ของเราหลายคนมองแค่ผลประโยชน์ระยะสั้นและไม่คำนึงถึงการพัฒนาในระยะยาว และพวกเขาไม่คำนึงถึงความปลอดภัยของประชาชนของเราด้วยเลย”

“ฉันเห็นด้วยกับคำพูดของนายกเทศมนตรีหนิวนะ ถึงแม้ว่าคำพูดเหล่านี้จะคมชัดมาก แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกับรองนายกเทศมนตรีลี่ชุนเฉิงที่ต้องการนำบริษัทลั่วเยวียเข้ามาทันทีที่เขามาถึงนั่นนะ แม้ว่าเขาจะทำสิ่งนี้เพื่อการพัฒนาทางการเงินของเหอเฟิง ฉันก็ไม่รู้สึกเหมือนบริษัทลั่วเยวียจะเชื่อถือได้เลย และแน่นอนมันเป็นแค่เรื่องของเวลาเท่านั้น แล้วบางสิ่งก็จะปรากฎออกมา” ชายที่ดูดีคนหนึ่งกล่าว

ในขณะนี้ นายกเทศมนตรีหนิวหยิบถ้วยของเขาขึ้นมาแล้วพูดว่า “ตาแก่หลิวเป็นคนตรงไปตรงมา วันนี้คือการรวมครอบครัวของประธานเยวียน ดังนั้นอย่าพูดคุยเรื่องการเมืองเลย ดื่ม! ดื่ม!”

ทุกคนหยิบแก้วและดื่มทุกอย่าง บรรยากาศเริ่มสดใสบนโต๊ะ

…

เย่โม่พบบาร์และเก็บสัมผัสจิตวิญญาณของเขาไว้ที่เครื่องหมายจิตวิญญาณ หากมีใครแตะต้องเขา เขาจะรู้ เขาเชื่อว่าเยวียนจรือร่งไม่เพียงแต่จะหาคนมากมายมาดื่มด้วยคืนนี้โดยไม่มีเหตุผล คนเหล่านี้ล้วน แต่ภักดีต่อเยวียนจรือร่ง หลังจากดื่มแล้วพวกเขาจะพูดถึงเรื่องสำคัญ

“ท่านคะ ฉันขอถามสิ่งที่ท่านต้องการได้ไหมคะ?” หญิงสาวที่บาร์คนหนึ่งเดินไปที่ที่นั่งของเย่โม่ และถามอย่างเย้ายวน

“จะทำอะไรก็ทำเถอะ” เย่โม่โบกมือ

“ฮะ?” หญิงสาวงงงวย อะไรนะ? มันมีไวน์หลายร้อยชนิดในบาร์และราคาแตกต่างกันมาก สิ่งนี้ทำให้เธอลำบาก

“ฉันขอไวน์ดอกหญ้าสีคราม 2 แก้ว ทำให้ฉันด้วย” ผู้หญิงในวัย 30 เดินไปที่บาร์และนั่งถัดจากเย่โม่

“ไวน์ดอกหญ้าสีคราม?” เย่โม่ตกตะลึง