เบาะแส
“มันคืออะไร?” เย่โม่มองที่เซี่ยจือเหว่ย เธอเป็นคนที่พิถีพิถันในความเห็นของเขา ดังนั้นสิ่งที่เธอต้องการจะพูดก็จะสำคัญกับเขา
เซี่ยจือเหว่ยจัดระเบียบความคิดของเธอและเล่า “3 ปีที่แล้วฉันส่งโม่คังกลับมาและเพราะมันอยู่ไกล โม่คังเลยเรียกเฮลิคอปเตอร์มา เมื่อเราใกล้เกาะชาวประมงถัดจากฮ่องกง ฉันเห็นเครื่องบินพลเรือนสั่นคลอนเล็กน้อยขณะที่มันเกือบตกลงไปในมหาสมุทร แต่ไม่นานมันก็ดูเหมือนจะถูกควบคุมอีกครั้ง ดังนั้นฉันจึงไม่ได้สนใจอะไรมากมาย แต่ 2 วันต่อมาฉันเห็นข่าวฮ่องกงว่าเครื่องบินที่บินจากออสเตรเลียไปเกาหลีหายไป”
“ในตอนนั้นฉันเดาว่ามันอาจเป็นเครื่องบินลำที่ฉันเคยเห็น แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก ตอนนี้พอฉันได้ยินโม่คังพูดว่าเครื่องบินจากฮ่องกงไปซานฟรานซิสโกก็หายไปด้วยทำให้ฉันสงสัย อาจเป็นเพราะคนๆเดียวกันรึเปล่า?”
เซี่ยจือเหว่ยยังอยากรู้อยากเห็นมาก ภรรยาของเย่โม่อยู่บนเครื่องบินที่หายไป เย่โม่ยังได้แต่งงานกับมนุษย์ผู้หญิงด้วย! เธอสงสัยว่าผู้หญิงคนนี้จะเป็นยังไง… เธอสามารถทำให้ใครบางคนอย่างเย่โม่ผู้โด่งดังในหมู่นิกายลี้ลับทั้งหมดตกหลุมรักเธอดู
เมื่อได้ยินคำพูดของเซี่ยจือเหว่ย เย่โม่ก็ขมวดคิ้ว เหตุการณ์สองเหตุการณ์นี้อาจเชื่อมโยงกันได้
“เธอจำอะไรได้บ้างในตอนนั้น?” เย่โม่ถาม
เซี่ยตชจือเหว่ยส่ายหัว “ไม่เลย”
เย่โม่รู้จักบางคนจากนิกายลี้ลับ ถึงแม้ว่าสงครามโลกครั้งที่สามจะแตกออก พวกเขาจะไม่สนใจแล้วนับประสาอะไรเกี่ยวกับเครื่องบินบางส่วนจะหายไป เย่โม่พูดกับโม่คัง “พี่โม่ ผมจะไปตรวจสอบ ถ้าโม่ปิงมีข่าวให้ผมก็บอกนะ ถ้าไม่ก็ไม่เป็นไร”
เมื่อมองเย่โม่ออกไป เซี่ยโร่วก็ถอนหายใจ หากโม่คังไม่รู้จักคนที่มีเวทย์มนตร์อย่างเย่โม่ พวกเขาคงจะได้หายใจได้ดีแน่ในวันนี้ เธอรู้ดีว่าจรังเฟิงจะทำอะไร
“เย่โม่แข็งแกร่งจริงๆเหรอเนี้ย?” เซี่ยโร่วพึมพำโดยไม่รู้ตัว
เซี่ยจือเหว่ยตอบว่า “เขาไม่เพียงแต่ ‘แข็งแกร่ง’ เท่านั้นนะ ฉันเพิ่งถูกเตะ 2 ครั้ง แต่ข่าวลือบอกว่าเขาสามารถฆ่าขั้นปฐพีได้เหมือนไก่ได้ ฉันยังได้ยินเกี่ยวกับนิกายธาราที่พยายามปล้นปะการังโลหิตของเขาด้วย เย่โม่ไม่เพียงแต่ฆ่าทุกคนที่เข้าร่วมเท่านั้น คนไปหาเรื่องแก้แค้นในตระกูลเย่ปักกิ่งก็ตายเช่นกัน ด้วยความกลัวว่าเย่โม่จะพยายามแก้แค้นพวกเขา พวกเขาได้ปิดนิกายไปด้วย”
โม่คังพยักหน้าและพูดต่อ “ในเวลานั้น น้องเย่มาที่นี่และรักษาฉันให้หายจากโรค ฉันรู้ว่าน้องเย่เป็นคนสำคัญและตอนนี้เขากลายเป็นมังกร แน่นอนว่าได้เพิ่งเห็นไอ้เลวจรังเฟิงนี้ทำตัวเหมือนคนขี้ขลาดต่อหน้าเขา มันทำให้ฉันรู้สึกดีชะมัด”
“อื้มม” นี้เป็นครั้งแรกที่เซี่ยจือเหว่ยเห็นด้วยกับคำพูดของโม่คัง เธอพูดว่า “เขาคือลั่วเยวียที่เหลือเชื่อมาก ฉันได้ยินถึงผลกระทบของยาความงาม สามารถบอกได้จากเม็ดที่เขาให้วันนี้เลยว่าเขาเป็นปรมาจารย์ยา ยังไงก็ตามยาความงามขาดตลาด ฉันอยากซื้อสักขวดสองขวด แต่ไม่สามารถทำได้”
โม่คังโบกมือ “แน่นอน น้องเย่น่าอัศจรรย์ ก่อนที่ลั่วเยวียจะเริ่มก่อตั้ง ฉันลงทุนไป 200 ล้าน ทั้งหมดที่ฉันอยากทำก็คือตอบแทนเขาที่ช่วยชีวิตฉัน ให้ห้วยอ่าวเล็กๆแก่เขา แต่เขาก็ให้มหาสมุทรกลับมา ตอนนี้เป็นหุ้นส่วนของลั่วเยวีย หากคนอื่นรู้เรื่องนี้ พวกเขาก็ยินดีที่จะลงทุนแม้แต่ 2 พันล้าน”
เป็นครั้งแรกที่เซี่ยจือเหว่ยไม่ได้มองโม่คังอย่างเหยียดหยาม เธอรู้สึกว่าโม่คังมีตาที่แหลมคมในการตัดสินผู้คน พอคิดว่าเขาเป็นหุ้นส่วนของลั่วเยวีย ในตอนนี้เป็นครั้งแรกที่เซี่ยจือเหว่ยพูดกับเขาแบบดีๆ “ถ้างั้นคุณจะได้รับยาความงามได้บ้างไหม?”
โม่คังมองเซี่ยจือเหว่ยด้วยความไม่พอใจ “ฉันเป็น CEO ของ Mo Family Corporation หุ้นส่วนกับลั่วเยวีย ดังนั้นเธอคิดว่าฉันจะได้รับยาความงามไหมนะหรอ? ฉันจะได้กลายร้อยขวดเลยละ นับอะไรกับไม่กี่ขวดละ”
“จริงๆหรอ?” เซี่ยจือเหว่ยมีหน้าตาประหลาดใจและสนุกสนาน และร้องออกมาอย่างรวดเร็วว่า “พี่เขย คุณต้องช่วยฉันนะ! ฉันต้องการมัน!” เธอไม่ได้ตระหนักถึงการเปลี่ยนแปลงในชื่อเลย
พอได้ยินน้องสาวของเธอเรียกโม่คังว่า ‘พี่เขย’ เซี่ยโร่วก็มองโม่คังอย่างนุ่มนวล แม้ว่าพวกเขาจะประสบกับความลำบากมาหลายปี แต่เธอก็เลือกคนที่ใช่ เขาเป็นผู้ชายที่น่ารัก
…
เย่โม่มาที่ฮ่องกง 2-3 ครั้ง แต่ไม่คุ้นเคยกับสถานที่จริงๆ ทุกครั้งที่เขามาที่นี่ เขามีจุดประสงค์ที่ชัดเจน
เย่โม่จำร้านก๋วยเตี๋ยวข้าวของลุงเป่ยได้ ซึ่งทำให้เขาต้องเสียชีวิตเพราะคนจากแก๊งค์ต้าทัง แม้ว่าเย่โม่จะทำลายมันไปแล้ว แต่ลุงเป่ยก็ไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้อีก ดังนั้นครั้งนี้เย่โม่จึงต้องการตรวจสอบร้านค้าของเขาและระลึกถึงผู้ชายคนนั้น ในเวลาเดียวกันเขาก็ต้องการที่จะดูว่าเขาสามารถหาเบาะแสบางอย่างในสถานที่ที่วุ่นวายที่สุดของฮ่องกงได้หรือไม่ ถ้าไม่เขาจะไปที่บริษัทสายการบิน
เหม่าพูเป็นสถานที่ที่วุ่นวายที่สุดในฮ่องกง ทันทีที่เย่โม่ไปถึงที่นั่นก็มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่มีร่างกายเต็มไปด้วยเลือดพุ่งออกมาพร้อมกับชาย 2 คนที่มีดาบไล่ตามเขา
เห็นได้ชัดว่าพวกเขาต้องการชีวิตของเด็กหนุ่มคนนั้น
เย่โม่ส่ายหัว ตามเวลาแล้วเมื่อตำรวจจะอยู่ที่นี่ เด็กหนุ่มคนนั้นก็ตายไปแล้ว
แน่นอนเย่โม่จะไม่สนใจเรื่องนี้ เขาเพิ่งเดินไปตามถนนของเหม่าพู แต่ไม่แสดงเจตนาที่จะขยับเขยื้อน ผู้ชมหลายคนมองเย่โม่ราวกับว่าเขาเป็นคนโง่ในเหม่าพู การต่อสู้เกิดขึ้นทุกๆ 3 ถึง 5 วัน คนปกติทุกคนจะหลบไป มันจะไม่ส่งผลกระทบต่อคุณตามปกติ แต่ถ้าคุณเป็นอุปสรรคต่อการต่อสู้ของพวกเขาแล้วไม่ว่าอะไรก็ตาม มีโอกาสที่พวกเขาจะโกรธคุณอยู่เสมอ
“เชียนเปยเย่ ช่วยฉันด้วย!” ทันใดนั้น เด็กหนุ่มคนนี้ก็หยุดต่อหน้าเย่โม่และคำนับให้เย่โม่และขอร้อง
เย่โม่มองเด็กหนุ่มคนนี้ที่ถูกไล่ตามมา แล้วถามแปลกๆ ว่า “นายเป็นใคร? ฉันไม่รู้จักนายเลย”
เด็กหนุ่มหายใจอย่างรวดเร็วและพูดว่า “ผมมาจากแก๊งค์โอเชี่ยน เพราะผมกำลังตรวจสอบเครื่องบินที่หายไป -“
เด็กหนุ่มไม่สามารถพูดให้สำเร็จได้ เพราะทั้งสองคนนั้นได้ตามมาทันแล้ว
พวกเขามาอยู่ตรงหน้าเย่โม่ และไม่พูดอะไรเลย พวกเขาเพิ่งยกดาบของพวกเขาฟันไปที่เด็กหนุ่ม ขณะที่อีกคนหนึ่งดึงหอกรูปสามเหลี่ยมออกมาแล้วแทงไปทางด้านหลังของเด็กหนุ่ม พวกเขาจะฆ่าเขาโดยไม่สนใจการปรากฏตัวของเย่โม่
เย่โม่เตะและทั้งสองคนก็ถูกล้มลงกับพื้น พวกเขาทั้งสองพ่นเลือดออกมาและไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อีก
เหตุผลที่เขาไร้ความปราณีนั้นก็เพราะเด็กคนนี้กำลังสืบสวนเรื่องต่างๆ ให้เขา
เด็กหนุ่มที่อาบน้ำด้วยเลือดมองสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยความตกใจ
“เกิดอะไรขึ้น?” เย่โม่ถามอย่างเย็นชาและกลับมาสนใจเด็กหนุ่ม
เด็กหนุ่มอ้าปากค้างและอธิบายอย่างรวดเร็ว “เชียนเปยเย่ ไม่นานมานี้หัวหน้าแก๊งของผมให้ผมตรวจสอบเหตุการณ์เครื่องบินหายไปและผู้โดยสารที่อยู่บนนั้น สมาชิกแก๊งค์ของเราทุกคนออกไปสืบ ผมบังเอิญได้ยินสองคนนี้พูดถึงผู้โดยสารคนที่หายตัวไปบนเครื่องบินในสวนสาธารณะ และหลังจากสังเกตพวกเขา ผมก็ตามคนทั้งสองไปที่คฤหาสน์ส่วนตัว ผมถูกจับได้และพวกเขาก็เริ่มตามล่าผม…”
เย่โม่ห้ามไม่ให้เด็กพูดคุย เขายกชายสองคนจากพื้นและพูดว่า “เรียกรถแท็กซี่และพาฉันไปที่คฤหาสน์เก่านั้น”
“ครับ!” เด็กหนุ่มหยุดรถแท็กซี่ทันที แม้ว่าชายหนุ่มจะถูกปกคลุมไปด้วยเลือด แท็กซี่ก็ยังหยุดและดูเหมือนจะรู้ว่าถ้าเขาไม่หยุดผลที่ตามมาจะร้ายแรงมาก
เย่โม่เหวี่ยงทั้งสองเข้าไปข้างในและสั่งให้เด็กหนุ่มบอกทาง
เด็กหนุ่มบอกที่อยู่ของคนขับแท็กซี่และพูดต่อว่า “ทันทีที่ผมไปถึงที่นั่น ผมได้ยินภาษาญี่ปุ่นพูด 2-3 ครั้ง ขณะที่ผมกำลังจะรายงานหัวหน้า ผมก็ถูกจับได้ก่อน พวกเขาเริ่มตามล่าผม แต่โชคดีที่ฉันได้รับการฝึกฝนด้านกรีฑามา ไม่งั้นผมคงถูกจับได้ หัวหน้าของผมแสดงรูปภาพของเชียนเปยเย่ให้ดู ดังนั้นผมจึงจำคุณได้ ขอบคุณที่ช่วยชีวิตผมไว้นะครับ”
เย่โม่พยักหน้าและเข้าใจ การใช้พวกแก๊งค์นั้นมีประสิทธิภาพมากกว่ารัฐบาลมาก มีคนเกี่ยวข้องกับแก๊งค์กี่คน? แม้แต่คนที่ทำงานที่เหมาะสมก็ยังแอบอยู่ในพวกนี้ ด้วยการสั่งเช่นนั้นมันก็เหมือนกับการสั่งทั้งฮ่องกง สิ่งนี้แตกต่างจากการแจ้งเตือนการค้นหาของรัฐบาล แม้ว่าพลเรือนบางคนจะรู้เบาะแส 2-3 อย่างพวกเขาอาจไม่กล้าพูด แต่คนที่อยู่ในกลุ่มอย่างนี่ไม่ได้สนใจ
เด็กหนุ่มที่บาดเจ็บนี้โชคดีมากและได้ยินข่าวที่ถูกต้อง
มันอยู่ไม่ไกลนักและในไม่ช้าพวกเขาก็มาถึง เย่โม่หยิบยาให้เด็กหนุ่มและเดินไปจับชาย 2 คนนั้นไว้ในมือ ขณะที่เขาเดินไปที่คฤหาสน์เก่า
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
