Star Odyssey 43: ศิลปะจักรวาลที่สมบูรณ์แบบ

Star Odyssey Chapter 43: ศิลปะจักรวาลที่สมบูรณ์แบบ

จุดสีดำสองจุดบินจากระยะไกลในขณะนี้ ชายทั้งคู่ ขณะที่พวกเขาลงมาอย่างรวดเร็ว เอดดี้รู้สึกตื่นเต้น “ผู้อาวุโสราส ข้ามาที่นี่แล้ว! ผู้อาวุโสราส!”

“ตะโกนเพื่ออะไร? มันคือใคร?” หลู่หยินตบเขาที่ด้านหลังศีรษะ

เด็กหนุ่มจ้องกลับ “เจ้าต้องตาย! ผู้อาวุโสราส เป็นผู้เชี่ยวชาญจากสถาบันหยูเจ้าไม่ใช่คู่หูของเขา ปล่อยขาเดี๋ยวนี้ และข้าจะขอให้เขาผ่อนปรน”

สถาบันหยู? การจ้องมองของ หลู่หยินหนักขึ้นเมื่อเขามองย้อนกลับไปที่ผู้มาใหม่ทั้งสอง นั่นคือบ้านของชนชั้นสูงที่แท้จริงของจักรวรรดิ สถาบันที่ดูแลสิ่งที่ดีที่สุดให้ดีที่สุด

นอกเมืองหลวง ชายที่ลงมาก่อนยังคงวัดสภาพแวดล้อมจากจุดเดิม ลอยอยู่บนท้องฟ้าขณะที่พวกเขาสังเกตเห็นหลู่หยินและคนอื่นๆ ผู้มาใหม่คนหนึ่งก้าวไปข้างหน้า “จริงๆ แล้ว เอดดี้ถูกจับโดยชาวพื้นเมือง เจ้าเป็นคราบชื่อเสียงของสถาบันหยเปล่าประโยชน์!”

ท่าทางของเอดดี้เปลี่ยนไปทันที แต่เขากัดฟันและก้มหน้าลงชายอีกคนโบกมือและมองลงมาอย่างสงบ “ใครจับเขา? ปล่อยทุกคนไป แล้วข้าจะไว้ชีวิตเจ้า”

“เขาเป็นรุ่นพี่ของเจ้าเหรอ” หลู่หยินถามในเมือง

เอดดี้รู้สึกตื่นเต้น “ใช่ ผู้อาวุโสราสไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญทั่วไปเช่นกันพ่อของเขาเป็นรองเหรัญญิกของอาณาจักหยูผู้ยิ่งใหญ่! ท่านซิการ์ได้รวบรวมเทคนิคการต่อสู้มากมายสำหรับเขา ทั่วสถาบันหยูเขาเป็นรองเพียงพวกประสานเท่านั้น”

ดวงตาของ หลู่หยินเป็นประกาย “รองเหรัญญิก? ครอบครัวของเขาจะต้องถูกโหลด”

เอดดี้จ้องมองอย่างว่างเปล่า นั่นไม่ใช่ประเด็น! อย่างไรก็ตามหลู่หยินยังคงจ้องมองราสอย่างโหยหา เขายังคงมีผลึกดวงดาวที่ขาดอยู่มาก โดยหารายได้จากนักเรียนทั้งหมดได้เพียงแปดลูกบาศก์เท่านั้น ราสคนนี้สามารถทำให้เขาประหลาดใจได้หรือไม่? สำหรับพลังที่เอดดี้ กล่าวถึงหลู่หยินไม่ได้กังวลมากนัก ในขณะที่ประสา ทสัมผัสของเขาส่งเสียงร้องถึงอันตรายที่ผู้ชายคนแรก ราสคนนี้กลับแสดงความรู้สึกอ่อนโยนกว่ามาก

“ผู้ชายคนนั้นรู้สึกแตกต่าง…” จางติงเทียนกล่าวโดยฉับพลัน ทำให้หลู่หยินมองย้อนกลับไปที่การมาถึงครั้งแรกที่รัศมีจางหายไปโดยเฉลี่ยไม่มีความรู้สึกอันตรายแม้แต่น้อยอีกต่อไป ที่ระเหยไปในทันทีที่ราสและคนอื่นๆ เข้ามาใกล้

ราสขมวดคิ้วขึ้นด้านบน “อะไรนะ เจ้าจะไม่ปล่อยพวกเขาเหรอ? หรือเจ้าคิดว่าเจ้าสามารถปกป้องสถานที่แห่งนี้ได้จริงๆ?”

“ผู้อาวุโสราส อาชญากรดูเหมือนจะทิ้งบางสิ่งไว้ในเมืองนี้ ตราบใดที่เราควบคุมสถานที่นี้ เขาจะกลับมาแน่นอน!” เอดดี้ตะโกน ความพ่ายแพ้และการมาถึงของผู้เข้ารับการฝึกอบรมกลุ่มที่สองได้บดขยี้ความฝันที่เขามีในการทำภารกิจให้สำเร็จโดยสมบูรณ์ เขายืนกรานที่จะได้กำไรมากขึ้นถ้าเขาสามารถทำให้ราสเป็นหนี้บุญคุณของ เขาได้และมันอาจจะสนับสนุนเขาในอนาคตก็ได้

ดวงตาของราสเป็นประกายและเขายิ้ม “อย่างนั้นเหรอ? ดูเหมือนว่าโชคของข้าไม่เลว ข้าบังเอิญลงจอดที่ไหนสักแห่งที่ดี”

เมื่อมาถึงจุดนี้ ชายที่อยู่ข้างหลังราสมองไปรอบๆ และเห็นยานอวกาศบนพื้นใกล้ๆ เขากระซิบบางอย่างที่ทำให้ราสมองข้ามไป “สวัสดีเพื่อนทำไมเราไม่แนะนำตัวเองล่ะ? ข้าราส”

ด้านล่าง ชายคนนั้นหยิบโคลนขึ้นมาแล้วดม “เลือด”

ใบหน้าของราสทรุดลง “เพื่อน เรามาทำความรู้จักกัน ข้าเป็นลูกชายของซิการ์รองเหรัญญิกของอาณาจักรหยู”

ชายผู้นั้นยืนขึ้นและมองไปที่ ราสบนท้องฟ้าเบื้องบน ยิ้มอย่างแผ่วเบา “ข้าชื่อเซี่ยหลัวไม่ทราบบิดามารดา ข้าไม่กล้าโต้ตอบกับคนที่อยู่เหนือสถานีของข้า”

ราสขมวดคิ้วเขี่ยหลัว? เขาไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน

หลู่หยินหันไปหาจางติงเทียน”อย่าปล่อยให้พวกเขาพูดต่อ หากพวกเขาตั้งเป้าหมายร่วมกัน เราจะมีปัญหา ข้าจะไปตามราสเจ้าจับตาดูเซียหลัว”

จางติงเทียนพยักหน้าและจับดาบของเขาในขณะที่ เอดดี้มองหลู่หยินราวกับว่าเขาเป็นปีศาจ ลืมอำนาจไปเสียเถอะ ภูมิหลังของราสเพียงอย่างเดียวก็เพียงพอที่จะทำให้นักเรียนคนอื่นๆ หวาดกลัวได้ ผู้ชายคนนี้เป็นบ้า!

อย่างไรก็ตาม หลู่หยินมองขึ้นไปและรู้ว่านี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นที่เขารอคอยมานาน ขณะอยู่ในความคิด เขาก็พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าไปยังเป้าหมาย อากาศแปรปรวนราวกับใบหน้าของผู้ชมที่น่าสยดสยองขณะที่เขาใช้ฝ่ามือตีออก เมื่อสับสนกับตัวตนของเซี่ยหลัว ราสไม่เคยคาดหวังว่าหลู่หยินจะเคลื่อนไหวต่อต้านเขา

“ความกล้าที่จะโจมตีท่านอาจารย์ราส!” ชายผู้อยู่เบื้องหลังราสก้าวไปข้างหน้าด้วยความโกรธ เสียงคำรามของสัตว์ป่าสั่นท้องฟ้าขณะที่มือของเขาสร้างกรงเล็บ หลู่หยินรู้สึกครู่หนึ่งว่ากรงเล็บปกคลุมท้องฟ้าทั้งหมด มันคล้ายกับหมัดราชาอสูรของเอดดี้ แต่น่าเกรงขามกว่ามาก

หลู่หยินระมัดระวังเปิดใช้งานฝ่ามือจักรวาลด้วยดาวสองดวงการระเบิดอันทรงพลังที่สั่นสะเทือนบนท้องฟ้าเมื่อการโจมตีทั้งสองมาพบกัน แรงที่มองไม่เห็นกระแทกพื้นขณะที่ชายคนนั้นถูกส่งไปห่างออกไปหนึ่งร้อยเมตร ไอเป็นเลือดขณะลงจอดและจ้องมองที่หลู่หยิน ด้วยความตกใจ เขาอยู่ในระดับเดียวกับเอดดี้ ในขณะที่ฝ่ามือจักรวาลที่เต็มกำลังสามารถทำลายเขาได้ แต่ดาวสองดวงก็ยังเพียงพอที่จะทำให้เกิดการบาดเจ็บ

“ไม่น่าแปลกใจเลยที่เจ้าจับเอดดี้ได้ เจ้ามีพลังบางอย่างจริงๆ!” ราสกล่าวด้วยความยินดี มือของเขาสร้างการโจมตีที่คล้ายกัน อย่างไรก็ตาม คราวนี้ภาพจริงของกรงเล็บขนาดยักษ์ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า ราวกับมีบางอย่างยื่นลงมาจากเบื้องบนเพื่อโจมตี สายตาของหมู่หยินเปลี่ยนไปเมื่อเขาคิดว่าการโจมตีครั้งนี้แข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ จากเอดดี้ไปจนถึงราสยังคงไว้ซึ่งต้นกำเนิดเดิมมาโดยตลอด

ด้านล่างดวงตาของเซี่ยหลัวโตขึ้น “เทคนิคชั้นนำของสถาบันหยู,กรงเล็บสัตว์สวรรค์แม้ว่าเขาจะเข้าใจเพียงห้าจาก 108 รูปแบบแต่ก็เพียงพอแล้วที่จะสังหาร ทหารรักษาการณ์ส่วนใหญ่ ไม่เลวจริงๆ”

ข้างหลังหลู่หยิน, จางติงเทียน, ไปเสวี่ย, เจอรัลดินและคนอื่นๆ ก็เบิกตากว้างด้วยความตกใจ นี่เป็นข้อมูลพิเศษแม้ในอาณาจักรหยูผู้ยิ่งใหญ่ อย่างไรก็ตามสายตาเหล่านั้นเปลี่ยนไปเมื่อดาวดวงที่สามมารวมกันที่ฝ่ามือของหลู่หยินเพื่อพบกับการโจมตี การระเบิดพร้อมกันทำให้มันอยู่ในอ่าวราสตะลึงกับพลังในขณะที่ กรงเล็บปีศาจแตก สายตาของเขาหรี่ลงเมื่อเขาหายตัวไปจากจุดนั้นหลู่หยินใช้เทคนิคการหมุนเพื่อติดตาม

ฝูงชนมองดูขณะที่นักสู้ทั้งสองสะบัดออกไปและกลับมาในอีกครู่ต่อมาหลู่หยินโจมตีด้วยฝ่ามืออีกครั้งซึ่งทำให้ราสกลัวกรงเล็บฟ้าของเขาแตกเป็นเสี่ยง ๆ และปล่อยให้เขาไม่สามารถป้องกันตัวเองได้ดังนั้นเขาจึงหลบไปด้านข้างและบดผลึกลม นิ้วชี้ของมือซ้ายบิดเป็นพายุทอร์นาโดสีเทาถูกส่งไปยังหมู่หยิน นิ้วพิฆาตลมดำเป็น เทคนิคการต่อสู้ที่แข็งแกร่งที่สุดของเขา และพ่อของเขาได้จ่ายราคามหาศาลเพื่อให้ได้มา

ร่างกายของหลู่หยินแข็งตัวและเขารู้สึกถึงอันตรายอย่างแรง นี่เป็นความมืดมนเยือกแข็งที่ทำให้เขารู้สึกเย็นถึงกระดูก รู้สึกเหมือนว่ามันสามารถแช่แข็งแม้กระทั่งพลังงานของดวงดาวเอง แต่การแสดงออกของเขากลับกลายเป็นเย็นชา และใช้ศิลปะจักรวาล เพื่อแสดงดวงดาวทั้งสามรอบร่างกายของเขา พายุทอร์นาโดอ่อนแรงลงเมื่อเข้าใกล้ร่างกายของเขา ทำให้ราสตกใจเมื่อเขาหลบ

หลู่หยินใช้การเคลื่อนไหวเพื่อปรากฏตัวต่อหน้าราสและวางฝ่ามือที่หน้าท้องเพื่อเปิดใช้งานฝ่ามืออวกาศ ราสไม่มีเวลาแม้แต่จะสวมชุดเกราะแหวนของเขา ก่อนที่กองกำลังมหาศาลจะกระแทกเขาลงไปที่พื้น เพื่อนของราสตะโกนและพุ่งเข้าใส่ด้วยกรงเล็บ แต่การเปิดใช้งานศิลปะจักรวาลอีกครั้งทำให้ช้าลงจนกว่าหลู่หยินจะม องเห็นการเคลื่อนไหวเล็กๆ น้อยๆ ของเทคนิคการต่อสู้อย่างละเอียด ขณะหลบหลีกด้วยเทคนิคการหมุนมือขวาของเขาสร้างกรงเล็บแบบเดียวกันและยกมันขึ้นเพื่อโจมตี สร้างความงุนงงให้กับผู้พบเห็นในขณะที่ชายคนนั้นกระแทกไหล่ที่ทรุดโทรมลง

เอดดี้จ้องไปที่ที่เกิดเหตุอย่างว่างเปล่า เขาเพิ่งเห็นอะไร? ชายคนนี้เคยใช้เทคนิคการต่อสู้ชั้นยอดของสถาบันหยุได้อย่างใด ซึ่งจำกัดเพียงไม่กี่คนเท่านั้นในสถาบันการศึกษาทำได้อย่างไร?

ไม่ใช่แค่เอดดี้: ทุกคนในที่นั้นตกตะลึงรวมทั้งตัวของหลู่หยินเองด้วย! เขาได้ปราบเอดดี้ในช่วงเช้าของวันและยังจับนักเรียนจำนวนมาก แม้ว่าเขาจะได้รับความคุ้มครองจากชุดเกราะของเจอรัลดีนแต่เขาก็ยังได้รับบาดเจ็บหลายครั้งจากการโจมตีนับไม่ถ้วนที่เขาต้องทน

มันเป็นเพียงหลังจากที่เขาเปิดใช้งานศิลปะจักรวาลของเขาเพื่อฟื้นพลังงานดาวบางส่วนที่เขาบังเอิญค้นพบการใช้งานอื่น สำหรับมันไม่เพียงแต่จะเพิ่มอัตราการดูดซับเท่านั้น แต่ยังสร้างสนามพลังป้องกันรอบๆ ตัวเขาซึ่งทำให้การโจมตีที่เข้ามาลดลง ถึงจุดนี้หลู่หยินคิดว่านี่เป็นแง่มุมที่แข็งแกร่งที่สุดของศิลปะจักรวาลของเขา

แต่ตอนนี้เขาตระหนักว่าเขายังคงไม่เข้าใจมันอย่างครบถ้วน ศิลปะแห่งจักรวาลไม่เพียงแต่ปกป้องเขาจากการโจมตีของศัตรูเท่านั้นมันยังเปิดเผยแก่เขาอย่างครบถ้วนเพื่อที่เขาจะสามารถเรียนรู้ได้หากเขาต้องการ นี่คือสิ่งที่เขาไม่เคยแม้แต่ฝันว่าจะเป็นไปได้

เขากำมือแน่นด้วยความยินดี เขารู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าศิลปะจักรวาลเป็นสิ่งที่พิเศษและพิเศษ แต่เขาประเมินต่ำไปมาตลอด ไม่เพียงเป็นเทคนิคเฉพาะเท่านั้น แต่ยังเป็นสิ่งที่ไม่ควรมีอยู่จริง! นี่เป็นทักษะที่สามารถเลียนแบบวิถีของจักรวาลได้และมีพลังพิเศษ

เซี่ยหลัวมองจากพื้นดินด้วยความประหลาดใจเช่นกัน “น่าสนใจ”