Star Odyssey 41: หนึ่งฝ่ามือ

Star Odyssey Chapter 41: หนึ่งฝ่ามือ

จู่ๆ อากาศก็แปรเปลี่ยน เมื่อพลังงานอันน่าสะพรึงทะลุผ่านตรงไปหาพวกนักเรียนที่ตกใจกับพลังของมัน ทุกคนจึงรีบตอบโต้การโจมตี จางติงเทียนลอยขึ้นไปในอากาศในระยะไกลจ้องมองที่เย็นชาและจับมือแน่นกับดาบยาวของเขา พวกเขาได้รับข้อมูลเกี่ยวกับเขา แต่เด็กฝึกเหล่านี้รู้สึกนิ่ง เมื่อเผชิญหน้ากับดาบแห่งปราชญ์เป็นครั้งแรก การที่ชาวพื้นเมืองมีนักทําลายล้างแบบเขานั้นถือว่าผิดปกติไม่น้อย

ลูกธนูพุ่งข้ามท้องฟ้า เรียกเลือดจากนักเรียนคนหนึ่งที่เพิ่งโจมตีเมืองหลวง มันมาจากหวู่เซิง ปราชญ์หมาป่า เดิมที่เป็นผู้ดูแลที่ราบ เขาได้รับข้อมูลเกี่ยวกับการโจมตีเมืองหลวงจากอุปกรณ์ที่เขาได้รับมาและมาช่วย

แม้จะมีการแสดงอํานาจเช่นนี้ นักปราชญ์ทั้งสี่ยังคงเผชิญหน้านักเรียนกว่ายี่สิบคน แม้แต่จางติงเทียนก็ไม่สามารถชดเชยการขาดดุลนั้นได้ ผ่านไปไม่ถึงสี่ชั่วโมงก่อนที่เขาจะเริ่มกระอักเลือด ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยบาดแผลปีกของหวู่เซิงถูกแทงเมื่อไม่กี่นาทีก่อน และตอนนี้เลือดกําลังไหลลงบนพื้น ผู้ฝึกตนหลายพันคนกําลังต่อสู้กับฝ่ายจีน แต่พวกเขาถูกตัดทิ้งเหมือนวัชพืชและไม่สามารถ แม้แต่จะเข้าใกล้นักเรียนได้

เจอรัลดีนนั่งอยู่ข้างหนึ่งตกใจกับที่เกิดเหตุ ในฐานะคนที่ไม่ได้มาจากโลก เธอไม่มีแผนที่จะสละชีวิตเพื่อสิ่งนี้ ด้วยพลังของเธอ เธอไม่สามารถหยุดแม้แต่นักเรียนคนอื่นที่นี่ได้ ลมแรงดึงความสนใจของเธอไปที่แผ่นน้ําแข็งบนพื้น ซึ่งนักเรียนสองสามคนกําลังจ้องมองที่ซากปรักหักพังของกําแพงเมือง พวกเขาสองคนถูกแช่แข็งที่นั่นจริงๆ และไฮเดนมีสีหน้างุนงง “พรสวรรค์โดยกําเนิด เจ้ามีพรสวรรค์โดยกําเนิดจริงๆ!”

คําสองคํานี้ทําให้ใครๆตกใจ ดึงดูดสายตาไปยังไป่เสวี่ยเธอสวยเกินกว่าจะเปรียบเทียบได้ และคุณค่าของของขวัญที่มีมาแต่กําเนิด ทําให้เธอน่าจดจํายิ่งขึ้นไปอีก อย่างไรก็ตาม ริมฝีปากของเธอแดง…เมื่อเลือดไหลลงมาที่คางของเธอกับพื้น อากาศก็ปกคลุมไปด้วยหมอกหนาๆทุกที่ เธอถึงขีดจํากัดของเธอแล้ว

ของขวัญโดยกําเนิดของปราชญ์แห่งน้ํา เป็นความลับที่เธอเก็บไว้แค่เธอ แม้แต่ปราชญ์ทั้งเจ็ดก็ไม่รู้เรื่องนี้ ถึงกระนั้นก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเปิดเผยเรื่องนี้กับไฮเดนและนักเรียนชั้นแนวหน้าคนอื่นๆ ซึ่งสายตาเต็มไปด้วยความโลภในทันที ทุกคนที่นี่รู้ถึงความสําคัญของของขวัญที่มีมาแต่กําเนิด หากพวกเขาสามารถจัดหาบุคคลดังกล่าวให้กับผู้สนับสนุนได้ สถานะของพวกเขาจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก

นักเรียนที่ต่อสู้กับหวู่เซิงได้เหวี่ยงเขาไปด้านข้าง หัวเราะขณะที่เขาพุ่งเข้าปราชญ์แห่งน้ํา คนที่กําลังจะฆ่าโจวซานยิ้มและทําแบบเดียวกัน พวกนักเรียนที่ไม่ได้โจมตีพร้อมกันจากฟากฟ้า ในขณะนั้น ไป่เสวี่ยมีความสําคัญมากกว่าเมืองหลวงหรือแม้แต่อาชญากร

เจอรัลดีนถอนหายใจ นี่เป็นโศกนาฏกรรมของการอ่อนแอ เมื่อเปิดเผยพรสวรรค์โดยกําเนิดของเธอไป่เสวี่ยก็สามารถถูกจับได้เท่านั้น ไม่มีใครจะละทิ้งผู้ฝึกฝนตนด้วยพรสวรรค์โดยกําเนิด และเธอจะถูกจัดให้แต่งงานกับครอบครัวที่มีอิทธิพลเพื่อเพิ่มโอกาสในการให้กําเนิดคนรุ่นต่อไปในอนาคตด้วยพรสวรรค์ดังกล่าว

เอดดี้ ซึ่งเผชิญหน้ากับจางติงเทียนก็เฝ้าดูไป่เสวี่ยอย่างตะกละตะกลาม เขารีบวิ่งไปแต่จางติงเทียนก้าวไปข้างหน้าและปล่อยการโจมตีนับไม่ถ้วนในทุกทิศทาง

“ไปสิ!”

นักเรียนหลายสิบคนถูกโจมตีโดยถอยหลังตะลึงกับพลังของดาบแห่งปราชญ์ อย่างไรก็ตาม ความตั้งใจของพวกเขาที่จะคว้าไป่เสวี่ยก็ไม่สามารถระงับได้ เสน่ห์ของเธอช่างยิ่งใหญ่เหลือเกินเอดดี้ ลงหมัดตรงท้องของจางติงเทียนโยนเขาออกไปสิบเมตร ต่อมา เขาสามารถฟันกลับได้ และแม้จะถอยกลับอย่างรวดเร็วเลือดก็พุ่งผ่านอากาศ

“หมัดมังกรน้ํา!”

ไฮเดนตะโกนขณะที่เขาบดผลึกน้ํา พายุทอร์นาโดก่อตัวขึ้นรอบๆกําปั้นของเขา และพุ่งเข้าหาจางติงเทียน มันถูกเสริมด้วยการโจมตีอื่นๆเช่นกัน ทําให้ดาบแห่งปราชญ์ เบิกตากว้างในขณะที่เขากัดฟันจนเหงือกมีเลือดออกตัวเองร้องเบาๆ เขาแทงดาบของเขาลงไปที่พื้นก่อนจะเหวี่ยงมันขึ้นด้วยแรงก้อนหินระเบิดทุกหน ทุกแห่งและรอยแยกขนาดยักษ์แผ่ขยายไปทั่วจากนอกเมืองไปจนถึงผ่านกําแพงกลืนคนจํานวนมาก

จางติงเทียนได้ตอบโต้คลื่นของการโจมตี แต่ก็ทําทุกอย่างเพื่อให้ได้มา นักเรียนหลายคนที่สังเกตอย่างเกียจคร้านจนถึงตอนนี้ก็พุ่งไปข้างหน้าโดยฉับพลัน สองคนโจมตีเขา ขณะที่คนที่สามขยับเพื่อจับไป่เสวี่ย

“ผู้ที่มีพรสวรรค์เป็นของเรา!”

คราวนี้ไม่มีทางหลบเลี่ยงได้ ร่างของจางติงเทียนถูกผลักลงไปที่พื้นด้วยแรงมากจนเขาเกือบจะสูญเสียดาบของเขา ในขณะเดียวกัน ไป่เสวี่ยจ้องไปที่นักเรียนที่วิ่งเข้ามาหาเธอและยกมือขึ้น ฝ่ามือน้ําแข็งส่งคลื่นกระแทกขึ้นไปบนท้องฟ้า แช่แข็งนักเรียนและพื้นดินรอบตัวเขาแข็ง นั่นคือราคาสําหรับการดูถูกหนึ่งในสามของปราชญ์ชั้นสูงของจีน เธอเปรียบได้กับผู้นําโรงเรียนในแง่ของอํานาจ และแม้แต่ไฮเดนก็ไม่มีทางเข้าใกล้เธอได้ในตอนนี้

เมื่อเห็นว่าดาบแห่งปราชญ์ได้รับบาดเจ็บ เอดดี้เองก็พุ่งเข้าหาไป่เสวี่ยเพื่อจับเธอ ผู้ฝึกฝนที่มีพรสวรรค์โดยกําเนิดนั้นมีค่าเกือบเท่ากับตัวอาชญากรเอง นักเรียนอีกสองคนรีบออกไปพร้อมกัน แต่ละคนมีพลังเท่ากับไฮเดน

“นี่คือจุดจบ? น่าเสียดาย” ใบหน้าของไป่เสวี่ยซีด นักเรียนสามคนกําลังพุ่งเข้าใส่เธอและแม้แต่ปราชญ์แห่งประเทศจีนก็ได้รับบาดเจ็บเกินกว่าจะช่วยได้ อย่างไรก็ตาม จู่ๆร่างที่คุ้นเคยก็ปรากฏขั้นตรงหน้า

ปัง! ปัง! ปัง! การระเบิดครั้งใหญ่สามครั้งดังขึ้น ตามด้วยจํานวนศพที่แตกออกจากซากปรักหักพังจํานวนเท่ากัน สนามรบทั้งหมด หยุดนิ่งและจ้องมองไปที่ชายที่ปรากฏตัวออกมาจากที่ไหนก็ไม่รู้ และเอาชนะผู้นําโรงเรียนสามคนในการแลกเปลี่ยนครั้งเดียว นั่นใคร?

“เขากลับมาจริงๆ ด้วย” ซ่อนตัวอยู่ในมุมหนึ่ง ดวงตาของเจอรัลดินเบิกกว้าง โจวซานถ่มน้ําลายออกมาเต็มปากและยิ้มอย่างขมขื่นจากตําแหน่งของเขาภายในเมือง ขณะที่ไป่เสวี่ยตกตะลึงอย่างที่สุด นี่ไม่ใช่หลังที่ใหญ่ แต่มันทําให้เธอปลอดภัย เขากลับมาตามที่สัญญาไว้จริงๆ และดูเหมือนแข็งแกร่งกว่าเมื่อก่อนมาก

แน่นอนว่านี่คือหลู่หยิน เขายังไม่มีอุปกรณ์ ดังนั้นเขาไม่มีทางรู้ว่าเมืองหลวงถูกโจมตีแล้ว แต่โชคดีที่เขากลับมาทันเวลาเพื่อช่วยไป่เสวี่ย เขาหันกลับมามองเธอ

“ข้าบอกว่าข้าจะกลับ”

“ระวัง พวกมันมีมากเกินไป” ไป่เสวี่ยกล่าวอย่างอ่อนแรง

หลู่หยินพยักหน้าและจริงจัง มีฝ่ายตรงข้ามมากเกินไปจริงๆ แม้ว่าตอนนี้เขาจะเป็น ทหารรักษาการณ์สูงสุดและฝ่ามือจักรวาลของเขาอย่างน้อยก็แข็งแกร่งพอๆกับการโจมตีของจางติงเทียน แม้แต่ดาบแห่งปราชญ์ก็ถูกโจมตี

การต่อสู้ที่จะเกิดขึ้นจะต้องยากอย่างแน่นอน แต่แล้วจางติงเทียนที่ไอออกมาปีนขึ้นไปจากพื้นดินโดยพิงดาบของเขาขณะที่จ้องมองไปที่พื้นที่ด้วยความละเอียดหลู่หยินโยนครีมรักษาให้เขา “ดูแลตัวเองด้วย”

จางติงเทียนคว้าครีม แต่แทนที่จะทาเขาแค่กลืนมันเหมือนคนโง่ สิ่งนี้ทําให้หลู่หยินพูดไม่ออก นี่เป็นครีมทาเฉพาะที่ อย่างไรก็ตาม มันเป็นผลิตภัณฑ์จากธุรกิจแชมร็อก ดังนั้นมันจึงน่าจะมีประสิทธิภาพบ้างแม้ว่าจะกินเข้าไปก็ตาม

จากระยะไกล ทั้งสามคนของเอดดี้ลุกขึ้นและจ้องที่หลู่หยิน“เจ้าเป็นใคร?”

หลู่หยินไม่ได้สนใจกับการพูดคุยเล็กน้อยและเพียงแค่สวมชุดเกราะของเจอรัลดิน สายฟ้าก็ส่องประกายทั่วร่างกายของเขา ไฮเดนตกใจมาก

“นี่คือเกราะของเจอรัลดิน ทําไมเจ้าถึงมีมันล่ะ!”

“เขาให้ข้า” เขาตอบ

“เป็นไปไม่ได้!” เอดดี้ ไฮเดน และคนอื่นๆอีกสองสามคนตอบ พร้อมกันเจอรัลดีนเป็นเยาวชนที่มีชื่อเสียงในอาณาจักรหยูผู้ยิ่ง ใหญ่ส่วนใหญ่เป็นเพราะเกอร์บัคพี่ชายที่ทรงพลังและปกป้องเธอซึ่งทําให้ชนชั้นสูงคนอื่นรู้สึกหมดหนทางเกอร์บัคเป็นสัตว์ประหลาดที่มีชื่อเสียงทําให้ไม่มีใครกล้ารังแกน้องสาวของเขา

ถ้าเธอมอบชุดเกราะให้ใครซักคนจริงๆ มันก็จะจบลงด้วยปัญหา เยาวชนคนนี้มีความเกี่ยวข้องกับพวกเขาบ้างไหม? เดี๋ยวก่อน มันคงไม่ใช่แฟนของเธอจริงๆใช่ไหม ทุกคนมองไปที่หลู่หยินด้วยความงง

หลู่หยินสูดหายใจเข้าลึกๆ และใช้น้ําเสียงที่น่าเชื่อถือในขณะที่เขาพูดกับเอดดี้ “ไปซะ” เราต้องจับหัวหน้าเพื่อควบคุมฝูงสัตว์ และเขากําลังวางแผนที่จะทําอย่างนั้นในขณะที่เขาพุ่งไปข้างหน้า

เอดดี้ยังคงยุ่งอยู่กับการคลี่คลายตัวตนของหลู่หยินเมื่อเขาถูกบังคับให้ต้องล่าถอยอีกครั้ง เขาได้เห็นพลังของหลู่หยินในการโจมตีครั้งก่อนแล้ว และไม่กล้าเผชิญหน้าโดยตรง หลู่หยินใช้เทคนิคการหมุนเพื่อปรากฏตัวต่อหน้าไฮเดนทันทีหลังจากนั้น แต่ถึงแม้จะตกใจ แต่เด็กคนนี้ก็ตอบโต้ด้วยหมัดมังกรน้ําไหลล้อมรอบตัวเขา และป้องกันการโจมตี แต่หลู่หยินเพียงแค่ยิ้มและชี้ฝ่ามือไปทางที่เอ็ดดี้กําลังหนี

“ฝ่ามืออวกาศ?!” เอดสะดุ้งตกใจโดยใช้ฝ่ามือของตัวเอง คลื่นกระแทกดังระเบิดทุกอย่างออกไปเมื่อหลู่หยินหมุนไปรอบๆ เพื่อโจมตีอีกครั้ง กระตุ้นให้เขากัดฟัน “ไอ้สารเลว อย่าไปลงน้ํา!”

หลู่หยินยิ้มอีกครั้ง ยกฝ่ามือไปทางเอดดี้ที่บ่นพึมพําในขณะที่เขา สัมผัสได้ถึงอันตรายที่จะมาถึง เสียงคํารามของสัตว์ป่าที่คลุมเครือดังขึ้นขณะที่เขากําหมัดขวา เครื่องหมายของเทคนิคการต่อสู้ที่ อนุญาตให้เขาเอาชนะผู้นําโรงเรียนอีกสามสิบคนเพื่อเข้าสู่สถาบันหยูอันเลื่องชื่อ

-หมัดราชาอสูรเขาใช้มันเพียงครั้งเดียวกับอาชญากรและจางติงเทียนนับตั้งแต่มาถึงโลก แต่ตอนนี้เขาถูกบังคับให้ใช้ทุกวิถีทางในการกําจัดของเขา

ดาวสามดวงระยิบระยับเหนือฝ่ามือของ หลู่หยินระเบิดเมื่อกระทบ เอดดี้ตกใจมากเมื่อเห็นหมัดราชาอสูรของเขาถูกหยุดโดยสมบูรณ์โดยมีเพียงสามตัวแรกจากทั้งหมดสามตัวเท่านั้น

คนที่สองส่งความเจ็บปวดอันแสนสาหัสผ่านกําปั้นของเขาในขณะที่ผิวหนังที่สามแตกและส่งเขากลับไป เลือดไหลออกจากปาก และมือของเขาขณะที่เขาตกลงสู่พื้นโลก ทําให้เกิดฝุ่นผงปลิวไปทุกหนทุกแห่ง

โดยไม่ลังเลหลู่หยินนําเอดดี้ ออกจากการต่อสู้ด้วยฝ่ามือเดียว