เป็นเมียแม่ทัพไม่ง่าย

‘ปู้ถาน’ เป็นแม่ทัพที่เชี่ยวชาญทั้งบุ๋นบู๊ เป็นบุรุษที่องอาจแกล้วกล้า
เขาเข้าสู่สนามรบด้วยวัยเพียงสิบแปด
ได้รับการยกย่องปูนบำเหน็จมากมายจากเบื้องบน
ทว่า…ทั้งหมดนั้นเป็นเพียงอดีต
ปู้ถานในวันนี้เป็นเพียงแม่ทัพที่ไร้กำลังพล ซ้ำยังกลายเป็นคนเดินขากะเผลก
บุรุษที่เสี่ยงชีวิตเพื่อปกป้องบ้านเมือง แต่ยามตกอับกลับถูกฮ่องเต้อยุติธรรมเนรเทศ
ชีวิตที่เคยพุ่งสูงเสียดฟ้ากลับถูกกระชากลงดินเพียงชั่วพริบตา
เอ… ช้าก่อน เขาจำได้ว่าตนเองเคยมีคู่หมั้นตั้งแต่ยังเล็กนี่นา!

ความปรารถนาหนึ่งเดียวของ ‘สีหยุนจือ’ ก็คือการทำให้คนทั้งบ้านได้กินอิ่มนอนหลับ
นางมองเงินที่ตนอุตส่าห์เก็บหอมรอมริบมาอย่างยากลำบาก
แล้วก็เงยหน้าขึ้นมองกองทัพของ ‘คู่หมั้นแต่วัยเยาว์’ ที่แห่กันมาเยือนถึงหน้าประตูบ้าน
นางสะกิดถามผู้ติดตามของคู่หมั้นว่า “ตระกูลปู้มีสมาชิกทั้งหมดเท่าไร?”
องครักษ์ทั้งสองของท่านแม่ทัพสบตากันและตอบนางอย่างพร้อมเพรียง
“สองแสนคนขอรับ”
“….”
“อ๊ะ… ช่วยด้วย ฮูหยิน…ฮูหยินเป็นลมไปแล้ว!”
ทั้งยากจน ทั้งอดอยากแร้นแค้น บ้านนี้…ดูแลยากเกินไปแล้ว!