Chapter 61: ตูม !
Lone Arrow ตรวจสอบสิ่งมีชีวิตตรงหน้า
[ Greater Chaos Demon ]
เลเวล : 400
HP : 400,000
ลดดาเมจ 45,000
ดูดซับเวทย์ 35,000
สกิล ????
ปีศาจนั้นไม่ได้แสดงท่าทีอะไรตอนที่ทั้งสองทำการตรวจสอบ มันยังคงทำการกินมนุษย์หมาป่าต่อไป
” นี่เราจะทำยังไงกันดี ? ” – Lone Arrow ถามขึ้นมา
เธอมองกลับไปด้านหลังและมองหาผู้เล่นสองคนที่ตามมา
” เราสู้มันไม่ได้แต่ดูตรงนั้นสิ ” – เดฟชี้ไปที่บางอย่างด้านหลังปิศาจ
มันมีอุโมงค์อยู่
มอนสเตอร์ตรงหน้านี้เป็นตัวกรองเลเวล มันคงมีความตายรอไว้สำหรับผู้เล่นเลเวลต่ำที่จะเข้ามาในโลกใต้ดิน เพื่อตัดไฟแต่ต้นลม มันจึงมีปีศาจถูกวางไว้ที่ทางเข้าแห่งนี้
” ไปเถอะ ” – เขาเดินหน้าเข้าหาปีศาจ
Lone Arrow ลังเลและมองไปรอบๆเพื่อหาผู้เล่นสองคนนั้นอีกครั้ง
เขาอาจจะมีแผน ฉันเอาด้วย ยังไงซะมันก็ดีกว่ารอผู้เล่นสองคนนั้นมาจัดการเรา
ตอนที่พวกเขาเข้าไปในระยะความโกรธของปิศาจและทำให้มันคำรามออกมานั้น
” ใช้ {Blink} เพื่อเข้าไปที่ถ้ำ ฉันจะล่อปีศาจ ! ” – หวังว่าจะซื้อเวลาได้บ้าง เดฟได้ใช้ {Royal Decree} ในการเรียกอัศวินผีออกมาจากแหวนของเขา
อัศวินสองตัวรับคำสั่งจากเดฟและเข้าโจมตีปิศาจล่อมันออกห่างจากเดฟและ Lone Arrow
Lone Arrow รอจนเห็นว่าปิศาจถูกอัศวินผีล่อไป จากนั้นเธอก็ได้ใช้ {Blink} ในการวาร์ปผ่านปีศาจและวิ่งเข้าไปที่ถ้ำ
เมื่อความโกรธของปีศาจล็อคไปที่อัศวินผี เดฟก็วิ่งตาม Lone Arrow ไปทันที
ปีศาจอ้าปากของมันกว้างแล้วปล่อยลูกไฟสองอันออกมา
ลูกไฟอัดเข้าไปที่อัศวินผีและทำให้พวกมันกลายเป็นเถ้าไปในทันที
ตาของเดฟเบิกกว้าง Lone Arrow ยังไม่ได้เข้าไปที่อุโมงค์เลยและเขาก็ยังอยู่ห่างจากอุโมงค์ด้วยซ้ำ
ปีศาจหันกลับมาหาเขาแล้วคำรามออกมาด้วยความโกรธก่อนจะเปิดปากของมันแล้วร่ายลูกไฟ ลูกไฟสองอันถูกยิงออกมาจากปากมัน ครั้งนี้มันพุ่งเข้าใส่เดฟ
” เกิดอะไรขึ้นกับคูลดาวน์ของมัน ? !! ” – เดฟตะโกนขึ้นมา ขาเขาไม่ได้หยุดวิ่งเลยสักนิด
เขาหันหน้ากลับไปมองลูกไฟที่เข้ามาและได้ใช้ {Rising Strike} เพื่ออาศัยช่วงอมตะในการรับดาเมจที่เข้ามา การใช้สกิลนี้ก็เพื่อปกป้องตัวเองแต่ไฟนั้นก็ยังเผาผิว, ผมรวมถึงหนวดเขาด้วย
ในตอนที่เดฟเซนั้น ความคิดชั่วร้ายก็โผล่มาในหัวเขา เขาได้ใช้ {Spectral Bomb} โดยวางมันไว้ที่พื้น เขายิ้มออกมาแล้วเริ่มวิ่งไปที่ถ้ำต่อ
ปีศาจยังคงร่ายลูกไฟออกมาดังเดิม
Monsune11 และ Pain Killer ได้เข้ามาที่ลานแห่งนั้น พวกนั้นมองปีศาจด้วยสายตาพอใจแต่สุดท้ายก็ยังเดินหน้าเข้ามาในระยะความโกรธของปิศาจ
ในที่สุดเดฟก็หลุดออกนอกระยะความโกรธของปีศาจและปีศาจนั้นก็เริ่มหยุดร่ายสกิลที่ยังร่ายไม่เสร็จของมัน
” ไม่ใกล้เคียงเลยไอ้น้อง ! ” – เดฟตะโกนขึ้นมา
” จ้า ใช่เลย ! นายนี่กลิ่นเหมือนผมไหม้เลย ! ” – เธอย่นจมูกด้วยท่าทีรังเกียจ
เดฟไม่ได้ตอบอะไรกลับเธอไป เขาเองก็ช่วยเธอไว้ด้วย ดังนั้นเธอควรจะต้องขอบคุณเขาต่างหาก
เดฟมองกลับมาที่ปิศาจและจุดที่ Monsune11 และ Pain Killer ที่อยู่นอกระยะความโกรธของปีศาจ
” เธอเห็นผู้เล่นสองคนนั่นมั้ย ? “
” อื้อแต่พวกนั้นไม่จำเป็นต้องฆ่าปีศาจ “
ปีศาจที่ไม่มีเป้าหมายในการโจมตีนั้นต้องกลับไปยังตำแหน่งเดิม
” ถ้าพวกนั้นไม่เสี่ยงบ้าง พวกเราคงได้กลับบ้านเก่าและถ้าพวกเขาต้องเสี่ยง ปีศาจนี่แหละที่จะจัดการพวกเขา ” – เดฟมองไปที่ผู้เล่นสองคนนั้น
” เราควรไปได้แล้ว ดูสิ มันมีแสงออกมาจากล่างอุโมงค์ด้วย ” – Lone Arrow ชี้
เดฟมองตามและพบกับแสงตามที่เธอบอกแต่เขาก็ยิ้มแล้วพูดขึ้นมา – ” ไม่ รอดูอยู่ที่นี่ก่อน ฉันว่าฉันรู้สึกสังหรณ์ดีๆกับเรื่องนี้ “
Pain Killer ได้เข้ามาในระยะความโกรธของปีศาจและทำให้ปีศาจเริ่มทำการโจมตีแต่ Pain Killer นั้นได้ใช้สกิลทำให้เขาเป็นอมตะกันดาเมจจากลูกไฟสองลูกของปีศาจเอาไว้ได้
เดฟไม่รู้ว่าสกิลที่ Pain Killer ใช้ออกมาคืออะไรแต่เขารู้ว่าสกิลอมตะทั้งหมดนั้นจะมีคูลดาวน์ที่นาน อีกฝ่ายจะไม่สามารถใช้สกิลได้อีกเร็วๆนี้แน่
Pain Killer ดื่มยาลบความโกรธในตอนที่ Monsune11 ได้เข้ามาในระยะความโกรธของปีศาจและทำการโจมตีมันด้วย {Wind-Cleave}
รอยยิ้มของเดฟกว้างขึ้นในตอนที่ทั้งสองคนเข้ามาใกล้ทางเข้า
พวกนี้ได้ใช้กลยุทธ์พื้นฐานในการสลับค่าความโกรธ ผู้เล่นคนหนึ่งจะเดินเข้าหามอนสเตอร์และทำการโจมตีเพื่อสร้างความโกรธ ผู้เล่นอีกคนจะเข้ามาและโจมตีบอสในตอนที่ผู้เล่นคนแรกดื่มยาลบความโกรธ เมื่อผู้เล่นคนแรกอยู่ห่างพอแล้วเขาก็จะทำการโจมตีและผู้เล่นคนที่สองก็จะดื่มยาลบความโกรธเข้าไป จากนั้นก็ทำแบบเดิมซ้ำๆจนออกนอกระยะของมอนสเตอร์ได้ มันเหมือนกับการวิ่งเล่นไล่จับ
มันเป็นไปตามแผน ความคิดนี้อาจจะฟังดูง่ายแค่ต้องทำซ้ำๆแต่มันต้องใช้การร่วมมือและการกะเวลากันอย่างดี
เมื่อเข้ามาใกล้พอที่จะเห็นอันเดตหนวดและเอลฟ์สาวแล้ว Pain Killer ก็ได้ตะโกนออกมา – ” พวกแกต้องตายที่นี่ ! ” – เขาเองก็เชื่อแบบนั้นแต่เขาก็รู้สึกสังหรณ์ใจขึ้นมาแปลกๆแต่เขาไม่รู้ว่าทำไม
เดฟดีดนิ้ว
[-321]
ปีศาจทำการร่ายลูกไฟเสร็จแล้ว
[-89 000]
แน่นอนว่ามันทำให้อีกฝ่ายตายทันที
[ คุณได้ฆ่าศัตรู +20 คะแนน ]
Pain Killer กลายเป็นเศษแสงและปีศาจก็ได้หันไปหา Monsune11
สักพักกลุ่มแสงก็แทนที่ตำแหน่งของ Monsune11
“นายนี่มัน…เจ้าเล่ห์จริงๆ ” – Lone Arrow ยิ้มออกมาให้กับเดฟอย่างชื่นชม
” แค่ทำตามพวกนั้น ! ” – เขาหันกลับแล้วเดินเข้าไปในถ้ำต่อ
” เธอมีคบไฟอีกมั้ย ? ” “
” นี่ ” – Lone Arrow โยนคบไฟให้กับเขา
เดฟเดินหน้าต่อโดยมีคบไฟในมือ
” เราจะทำยังไงถ้าพวกนั้นส่งคนมาเพิ่ม ? “
” ฉันเพิ่งได้คะแนนมา ดังนั้นการกลับไปดินแดนอันเดตก็ไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป ” – เขามองไปที่ตัวเลือกจบภารกิจก่อนสีหน้าของเขาบิดเบี้ยวไปทันที
” เวรแล้ว “
” อะไร ? “
” ไอ้เกมนี่มันปั่นหัวฉันแล้ว ! “
ตัวเลือกจบภารกิจใช้งานไม่ได้
” ฉันกลับไปไม่ได้….”
![[เรื่องสั้นแปล(WN)]นี่เป็นเรื่องราวที่ผมได้เกิดใหม่เป็นเด็กผู้หญิง และพยายามให้ถูกขับไล่ในฐานะคุณหนูนางร้าย แต่ก็ล้มเหลว และกลายเป็นผู้กล้า แต่ม๊า จะยังไงก็ได้](https://i3.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2023/10/นี่เป็นเรื่องราวที่ผมได้เกิดใหม่เป็นเด็กผู้หญิง.jpg?resize=151,215 "[เรื่องสั้นแปล(WN)]นี่เป็นเรื่องราวที่ผมได้เกิดใหม่เป็นเด็กผู้หญิง และพยายามให้ถูกขับไล่ในฐานะคุณหนูนางร้าย แต่ก็ล้มเหลว และกลายเป็นผู้กล้า แต่ม๊า จะยังไงก็ได้")
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
