Rise of The Undead Legion 59

Chapter 59: ดินแดนมนุษย์หมาป่า

เดฟพุ่งเข้าไปต่อสู้พร้อมกับกรีดร้องไปด้วย – ” ไอ้เวรราฟ กับไอ้มนุษย์หมาป่าโง่เง่าของเขา ! ” – เขาใช้ { Stampede }เล็งไปที่มนุษย์หมาป่าตัวใหม่ เขาผลักมันจนกระเด็นไปข้างๆก่อนจะใช้ { Spectral Bomb} ตามไปอีก

เขาดีดนิ้วเป่ามันให้กระเด็นแล้วตะโกนออกมา – ” Lone Arrow ! เป่าให้มันตกลงไป ! “

Lone Arrow ยิง {Breaking Shot} เพิ่มแรงระเบิดจากหัวกะโหลกทำให้หมาป่าตกลงจากบันได

หมาป่าที่เหลือสามตัวคำรามออกมาด้วยความหงุดหงิดกับเพื่อนของมันที่ตายไป

พวกมันได้พุ่งเข้าใส่เดฟ

{Rising Strike} ถูกใช้ออกมาและเขาก็เป็นอมตะได้ในช่วงที่ใช้สกิลและถอยกลับมาได้ทัน

กลุ่มมอนสเตอร์รับดาเมจจากสกิลและต้องหงุดหงิดยิ่งกว่าเดิม

พวกมันคำรามออกมาด้วยความบ้างคลั่งและหิวกระหาย

” ไอ้เวรราฟ ! ” – เขานึกถึงตอนที่ราฟยังยืนกรานให้เขาดูหนังสยองขวัญที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับมนุษย์หมาป่าและยิ่งตอนฮัลโลวีนที่ ราฟแต่งชุดมนุษย์หมาป่ามาหลอกเขาอีก เดฟไม่เคยเอาชนะความกลัวจากมนุษย์หมาป่าได้เลยตั้งแต่ยังเด็ก ตอนนี้ความจริงนั้นได้ถูกพิสูจน์แล้ว

ทีมอันเดตได้เข้าล้อมมอนสเตอร์ทั้งสามตัวเอาไว้ มนุษย์หมาป่าพยายามปลีกตัวออกห่างจากคบไฟ

” พวกมันกลัวไฟ ! ใช้คบไฟเพิ่ม ! ” – เขาสั่งการทีมของเขา

Lone Arrow โยนคบไฟให้กับอันเดตทันที

หนึ่งใน Ghoul ของเดฟที่ตัวสูงที่สุดรับคบไฟไป

มอนสเตอร์ถอยหลังกลับไปพร้อมกับคำรามออกมาด้วยความกลัวในดวงตาของมันแต่สัญชาตญาณของมันก็ยังสั่งให้มันโจมตี

หนึ่งในนักเวทย์ของเขาไม่ได้จับคบไฟแต่ชี้คทาแล้วยิงลูกไฟออกไปใส่มอนสเตอร์แทนที่จะใช้สายฟ้าเหมือนปกติ….

ลูกไฟลุกไหม้ขนของมันและมอนสเตอร์ก็เริ่มคลั่งเพราะเปลวไฟ มันกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดและเริ่มโจมตีทุกอย่างรอบตัว

[ หนึ่งในลูกน้องของคุณพบเส้นทางในด้านเวทย์ +20 คะแนน ]

” โว๊ะ ! งั้นแกก็เรียนสกิลได้นี่นา ! ” – เดฟตะลึง – ” ดีมกา ! เผาพวกมันเลย Bone ! ” – เดฟตั้งชื่อนักเวทย์ตัวนั้นของเขา

นักเวทย์นั้นเหมือนจะภูมิใจและเริ่มยิงไฟใส่มนุษย์หมาป่าเร็วขึ้นกว่าเดิม

ไฟที่ยิงออกมานั้นไม่ได้ทำดาเมจอะไรมากมายแต่ก็เพียงพอทำให้พวกมนุษย์หมาป่ากลัวได้

สักพักมอนสเตอร์ที่กระจายตัวกันอยู่นั้นก็เริ่มตายกันไปทีละตัวๆ

ตอนที่พวกนั้นตายกันหมดแล้ว เดฟก็ได้ไปเก็บเขี้ยวที่พวกมันดรอปลงมาและส่งครึ่งหนึ่งให้กับ Lone Arrow

เธอยิ้มแล้วรับมันไว้ก่อนจะถามขึ้นมา – ” นี่เป็นแบบที่ฉันคิดหรือว่านายกลัวมันจริงๆ ? “

” ฉันไม่ได้กลัว ! ” – เดฟตอบกลับทันที

” โอ้ ใช่สิ Mr.Skeletal ผู้ยิ่งใหญ่ไม่กลัวอะไรอยู่แล้วนี่เนอะ “

ใช้เวลาสักพักกว่าที่พวกเขาจะลงมาแล้วได้ยินเสียงกลุ่มมนุษย์หมาป่าเยอะกว่าเดิมที่เดินเข้ามา

เดฟใช้เวลานานกว่าเดิมในการสู้ ในที่สุดพวกเขาก็จบชีวิตของพวกมอนสเตอร์เหล่านั้นได้พร้อมกับเสียงกรีดร้องของเดฟ

หลังจากที่พบกับมนุษย์หมาป่ามากมายหลายแบบ ในที่สุดพวกเขาก็พบว่าตัวเองอยู่ที่จุดล่างสุด ตรงหน้าพวกเขามีประตูขนาดใหญ่ที่มีคบไฟปักอยู่โดยรอบ ประตูนี้ยังคงมืดมิด แสงจากคบไฟนั้นไม่อาจจะเผยรูปร่างของประตูได้หมด

ไม่ว่าแสงจะสาดไปที่ไหน มันจะปรากฏภาพวกของสัตว์อสูรที่น่ากลัวออกมา

มนุษย์หมาป่า, มังกร, สัตว์ทะเล, เต่ายักษ์และอื่นๆอีกมากมาย

มีมนุษย์หมาป่าตัวหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้าประตูที่กว้างกว่า 200 เมตร มันไม่เหมือนกับมอนสเตอร์ตัวอื่นที่พวกเขาเคยเจอมาก่อนหน้านี้

มันมีขนสีเงินและมีคอที่ยาวกว่า

แขนของมันใหญ่พอๆกับท่อนไม้พร้อมกับไหล่ที่หนาและอกที่กว้าง

มันเหมือนคนมากว่ามอนสเตอร์ตัวอื่นๆ ส่วนที่เป็นสัตว์นั้นน้อยกว่าตัวอื่นๆ

แต่ตาที่แดงกล่ำของมันเป็นเครื่องหมายว่ามันได้เสียความคิดของมันไปนานแล้ว

[ Richar Silver-mane (บอส) ]

เลเวล : 80

HP : 25,000

ลดดาเมจ 1,000

ดูดซับเวทย์ 500

สัตว์อสูรจากยุคโบราณ เป็นพันปีแล้วที่ Richar ได้หาทางกลับบ้านจนกระทั่งในที่สุดก็ได้มาอยู่หน้าประตูนี้ก่อนจะพบว่าเขาไม่อาจจะเข้าไปได้ เขายืนรอยอยู่ที่นี่มาโดยตลอดด้วยชีวิตที่น่าเศร้า….

” นี่มันไม่น่าถ่ายไว้เลย ” – Lone Arrow พูดขึ้น

” ทำไมถึงเป็นแบบนั้น ? “

” หมูป่าก่อนหน้านี้เลเวลสูงกว่ามันมาก ไอ้นี่ไม่มีค่าพอที่จะถ่ายเอาไว้ ” – Lone Arrow มองไปที่มนุษย์หมาป่าที่สูงกว่า 6 เมตร

” ตำนานของมันน่าสนใจดี ประตูนั้นต้องปกป้องความลับบางอย่างไว้อยู่ ” – เดฟพูดขึ้นพร้อมกับเขยิบเข้าไปดูใกล้ๆ มันมีรูปร่างที่คุ้นตา บนภาพที่สลักเอาไว้ที่มุมหนึ่งของประตูนั้นเป็นวังกระดูก….

เดฟได้ยินเสียงตะโกนจากด้านบน

” นั่น ! “

เขาเงยหน้ากลับไปมองและพบคบไฟสองอันที่กำลังลงมาจากด้านบน Pain Killer กับ Monsune11

” แย่จริง…กลับเป็นว่าตอนจบคงไม่ได้น่าเบื่อแบบที่เธอคิด ! ฉันหวังว่าตอนนี้เธอคงพอใจแล้วสินะ ” – เขาพูดขึ้นพร้อมกับชักดาบออกมาและเตรียมทีมของเขาเพื่อรับการต่อสู้