Rise of The Undead Legion 278

Chapter 278 : ลูกแมวแสนอันตรายปรากฏตัว

ตรงหน้าประตูเมือง Moria มีกองทัพผู้เล่นรวมตัวกันอยู่ มีม้าที่คอยแบกของให้กับกองทัพผู้เล่น นี่เป็นวันแรกสำหรับการยึดครองอาณาจักรตะวันออก
ผู้เล่นเลเวลสูงหลายคนยืนอยู่รอบโต๊ะแผนที่
“ แล้ว Warlord อยู่ไหน ? ! “ – ชายชุดฟ้าถามขึ้นมา
“ ฉันอยู่นี่ Demetri สถานการณ์เป็นยังไง ? “ – ชายหนุ่มเกราะดำมีขวานสะพานไว้ที่หลังได้เดินมาข้างๆ Demetri
“ กิลด์ Blood Rager เริ่มเดินหน้าไปแล้ว พวกเขาเคลียร์มอนเตอร์ในพื้นที่แล้ว “
“ โอ้ Zhang Shi เลือกที่จะเข้าไปในป่าก่อนงั้นเหรอ ?”
“ ใช่ ด้วยสัญญาของเขากับฉันแล้วใช้ผู้เล่นของเขาในการเคลียร์ทาง ฉันหวังว่า Devastators จะยึดอาณาจักรมาให้ฉันได้ “
“ ไม่ต้องกังวล เราจะทำให้ดีที่สุดในการยึดอาณาจักร “
“ ฉันไม่อยากให้นายทำให้ดีที่สุด ! ฉันอยากให้นายทำได้ “ – Demetri พูดเหมือนกับขู่
“ Valentine “ – Demetri พูดขึ้นมา

“ หือ ? “ -* การ์เดี้ยนเกราะชมพูตอบกลับ
“ เราจะไปกันแล้ว ไม่งั้นแล้วกิลด์ Blood Rager จะอยู่ไกลเกินไปจนเราสนับสนุนไม่ได้ถ้าพวกนั้นไปเจอกับมังกรเข้า “
“ White Ghost อยู่กับพวกนั้น นายไม่ต้องกังวลเรื่องมังกรหรอก เขาบอกว่าเขามีวิธีจัดการกับมัน ปัญหาคือเส้นทางที่เราจะไปต่างหาก “
“ นายหมายความว่ายังไง ?” – Demetri ถามขึ้นมา
“ ถ้าเราเดินทางผ่านที่นี่ “ Valentine ชี้ไปที่แผนที่  “ เราจะฆ่าแมงมุมที่อยู่ในเขตนี้ เราควรจะอ้อม “
“ ไม่ใช่ว่าเราจะแยกจาก Blood Rager รึไง “
“ Blood Rager ไม่ได้เดินเข้าไปในอาณาเขตของแมงมุม ฉันคุยกับ White Ghost แล้ว เขาบอกว่าพวกเขาไม่ต้องเดินทางเข้าไปในอาณาเขตแมงมุมแต่จะผ่านเขตใกล้ๆ เราน่าจะพบกับพวกนั้นกลางทางที่จะไปอาณาจักรตะวันออก “
“ ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมเราต้องแยกกำลังคนด้วย เราน่าจะรวมกลุ่มกันไว้ “
“ มันเสี่ยงที่จะโดนฆ่าทั้งกองทัพ “ – Valentine พูดขึ้น
“ ฉันไม่ใช่คิดมากนะแต่ฉันไม่เห็นทางที่กองทัพผู้เล่นกว่าแสนคนจะโดนกำจัดได้ยังไง “ – Demetri พูดขึ้น เขาเป็นตัวแทนไม่ใช่คนเล่นเกมจริงจัง
Warlord ตอบกลับ – “ ถ้าเรารวมตัวกัน มันจะทำให้มอนเตอร์ทั้งหมดในป่าล้อมเราได้ การแยกกันจะเป็นการกระจายมอนเตอร์และล่อมังกรไปยังกำลังคนส่วนหนึ่งได้ “
“ การจัดการกับมังกรเป็นงานสำคัญอันดับแรก นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไม White Ghost รวมไปถึงสมาชิกของ Heaven Dawn ถึงได้ไปกับ Blood Rager เพื่อช่วยในสถานการณ์นี้ “
“ Warlord “ – นักดาบเกราะดำเดินมาที่โต๊ะและพูดขึ้น – “ เรามีข่าว มังกรโผล่มาแล้ว ฉันมีออฟเพื่อให้เราเห็นว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างในอีกฝั่ง “
“ เล่นมันดู “ – Demetri พูดกับนักดาบ
นักดาบดึงเอาออฟคริสตัลออกมาจากช่องเก็บของและใช้มานาเพื่อเป็นการใช้ไอเท็ม คริสตัลลอยขึ้นแล้วฉายภาพที่กำลังเกิดขึ้นในป่า
พรีสชุดขาวยืนอยู่ตรงหน้าผู้เล่นหลายพันคน
ข้างๆเขานั้นเป็นนักดาบชุดแดงซึ่งคือ Zhang Shi
มังกรดำได้ลงมายืนตรงหน้ากองทัพผู้เล่นและคำรามใส่พวกเขา ผู้เล่นตัวแข็งทื่ออยู่กับที่ พวกนั้นได้รับผลจากความกลัวที่มังกรปล่อยออกมา
พรีสกางแขนออกพร้อมกับออฟด้านหลังเขาที่กลายเป็นภาพของผู้หญิงผมเงินสวมชุดขาว
ผู้หญิงคนนั้นเปล่งแสงออกมาราวกับดวงอาทิตย์และแสงนั้นก็ครอบคลุมทั้งกองทัพเอาไว้เพื่อลบผลความกลัวออกจากผู้เล่น
“ นี่เขาพยายามจะสู้กับมันรึไง ? “ – Demetri ถาม
“ ไม่ มันเท่ากับการฆ่าตัวตาย “ – Warlord ตอบกลับ
มังกรคำรามอีกครั้ง มันอ้าปากออกพร้อกมับลูกไฟที่เริ่มก่อตัวกันตรงหน้า ท้องฟ้าสั่นไหวพร้อมกับเมฆดำที่มารวมตัวกันด้านบนมังกร
พวก Blood Rager ดูกดดัน ส่วนมากแล้วเริ่มใช้บัฟและสกิลป้องกันในการรับมือกับการโจมตีของมังกรแต่ White Ghost นั้นไม่ได้ดูหวั่นไหวเลย เขาดึงเอาคัมภีร์ออกมาจากช่องเก็บของแล้วค่อยๆคลี่มันออก
White Ghost คำรามออกมาเพียงแค่คำเดียว -” ขับไล่ ! “
พายุก่อตัวขึ้นออกมาจากคัมภีร์ มันดึงความร้อนจากลูกไฟและทำให้ลูกไฟสลายไปทันที ทันใดนั้นมังกรก็ได้คำราม กรงเล็บของมันฝังลงไปกับพื้นเพื่อต้านทานแรงดึงของคัมภีร์ ตาของมันแสดงความเจ็บปวดออกมา มันไม่เคยเห็นเวทย์ที่ทรงพลังแบบนี้มาก่อนและตอนนี้มันกำลังเผชิญหน้ากับสิ่งที่มันไม่รู้จัก
มังกรพยายามยิงเวทย์ออกมาใส่คัมภีร์แต่มันก็โดนสูบไปและมังกรก็ค่อยๆโดนดึงเข้าหาคัมภีร์
พายุราวกับกำลังโกรธเกี้ยวที่จะดึงมังกรเข้ามาหา มันเพิ่มขนาดขึ้นกว่า 10 เท่าดูดทุกอย่างเข้าหามันด้วยพลังและความเร็วที่เพิ่มขึ้น
มังกรนั้นดูเปราะบางแต่นั่นเป็นเพราะคัมภีร์ที่ดูดมันเข้าไป

คัมภีร์สั่นไหวพร้อมกับแสงสีดำส่องประกายออกมา ทันใดนั้นคัมภีร์ก็หายไปจากมือ White Ghost
“ ดี เป็นไปได้ด้วยดี เดินหน้าต่อ มังกรจะไม่กวนเราไปอย่างน้อย 1 อาทิตย์ มันน่าจะมีเวลามากพอจะไปที่อาณาจักรตะวันออกได้ “- White Ghost พูดขึ้น
“ ดี ! “ – Demetri กำหมัดแน่น
“ คัมภีร์นั่นมันอะไร ? “- นักดาบถามขึ้นมา
“ มันคือคัมภีร์หวงห้าม พวกนั้นใช้ได้แค่ครั้งเดียว เราเองก็มีมัน “ – Valentine พูดขึ้น
“ งั้นทำไมเราไม่ใช่มันกับมังกร ? “ – นักดาบถาม
“ นายเป็นใคร ? “ – Demetri ถาม – “ ฉันไม่เคยเห็นนายกับ Devastators มาก่อนและไม่คิดว่านายจะใหญ่พอที่จะมาอยู่ที่นี่ได้ “
“ โทษทีฉันชื่อ Blaster และฉันก็เพิ่งเลื่อนขั้นขึ้นมา “
“ไม่เป็นไร Demetri “ – Valentine พูดขึ้น – “ ชายคนนี้อยู่กับเรามาตั้งแต่ช่วงแรกแล้ว “
ราฟ แปลกใจที่ Valentine รู้จักเขา
“ ฟังนะ Blaster คัมภีร์ต้องห้ามนั้นไม่เหมือนกัน ทุกอันมีสกิลที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง อันที่เรามีน่ะไม่เหมาะใช้สำหรับการสู้กับมังกร อันที่ Whtie Ghost ใช้นั้นเรียกว่าคำสั่งละทิ้ง มันจะผนึกสิ่่งมีชีวิตนั้นไว้ด้านในอย่างน้อย 1 อาทิตย์ “
“ เขาต้องโชคดีแน่ที่ได้มันมา หัวหน้ากิลด์ ฉันต้องขอโทษด้วย “ – ราฟ พูดขึ้นแล้วปล่อยให้ทั้งสามคนคุยกันต่อ
ชายที่มีรอยสักตามตัวสวมเสื้อหนังสัตว์เดินเข้ามาหาทั้งสามคน
“ Wan Yi ในที่สุดนายก็ตัดสินใจจะร่วมมือกับเรา “ – Demetri พูดขึ้น
“ ฉันไม่ใช่พวกต้องคอยมาคิดกลยุทธ นั่นเป็นงานของ Ghost มังกรโดนจัดการแล้ว เราจะไม่เดินหน้าต่อรึไง ? “
“ ใช่ เราจะไปกันแล้ว บอกให้ทั้งกองทัพเดินหน้าผ่านป่าไป มันได้เวลาที่เราจะพิชิตตะวันออกแล้ว “ – Demetri พูดขึ้น
กองทัพเดินหน้าเป็นชุด ชุดละพันคน ทุกๆพันคนนั้นจะเรียกว่าเป็นหน่วย  Devastators และ Heaven Dawn มี 33 หน่วย แต่ละหน่วยนั้นจะห่างกันร้อยเมตร
หน่วยแรกนั้นคือผู้เล่นที่แข็งแกร่งที่สุดในเกม พวกเขาได้เคลียร์ทางให้กับคนที่เหลือด้วยการฆ่ามอนเตอร์ที่ขวางทาง
พวกเขาเดินหน้ากันช้าๆแต่มั่นคง พวกเขาไม่ได้พบกับมอนเตอร์ที่แข็งแกร่งที่ทำให้พวกเขาต้องลำบาก
พลังของผู้เล่นพันคนนั้นเพียงพอจะกำจัดมอนเตอร์โง่ๆที่เข้ามาโจมตีพวกเขาเพียงลำพังได้
ผู้เล่นหลายคนโดนดีบัฟป่าซึ่งมีแต่ดึงมอนเตอร์ในป่าเข้ามาหา
12 ชม.ในป่านั้นพวกเขาได้เสียผู้เล่นไปกว่า 200 คน มันถือว่าเป็นจำนวนที่น้อยเมื่อเทียบกับจำนวนคนทั้งหมด พวกคนที่ตายน่ะค่อนข้างอ่อนแอไม่ก็โชคร้าย
พวกเขาเดินหน้ากันต่อจนถึงจุดพัก การเดินทางในป่าตอนกลางคืนถือว่าเป็นการฆ่าตัวตาย ดังนั้นพวกเขาจึงเลือกที่จะตั้งแคมป์  พวกเขาได้สั่งให้ลูกน้องตัวเองพักแล้วค่อยเดินทางกันต่อในตอนเช้า
Demetri เรียกรวมตัวหัวหน้าทุกคนในเต็นท์ มีผู้เล่นหกคนได้มารวมตัวกันที่นั่น
พวกนี้คือ Mercy, Tess, Valentine, Warlord, Demetri และ Wan Yi
“ เราทำได้ดี เราทำได้ดีกว่าที่เราคาดในการเดินทางในป่า แม้แต่ความเสียหายก็น้อยกว่าที่เรากลัว “ – Demetri พูดขึ้น ป่านี้ไม่ได้น่ากลัวเหมือนที่เขาคิด
“ เราควรจัดการความคิดนี้ซะ “ – Mercy พูดขึ้น
“ เธอหมายความว่ายังไง ?”
“ ถ้านายคิดว่าป่าน่ะเดินทางได้ง่ายๆ ทำไมไม่มีกิลด์ไหนยึดมันได้เลย ? นายน่าจะรู้ว่าเราอยู่ที่ริมป่า เมื่อเราอยู่ด้านในป่าลึกแล้ว ตอนนั้นแหละที่นายจะได้เห็นความน่ากลัวที่แท้จริง “
“ เธอพูดเหมือนเธอเคยเข้าไปในป่ามาก่อน “
“ โอ้ เธอเคย “ – เสียงหนึ่งดังขึ้นมาข้างๆ Demetri
เมื่อหันกลับไปดูก็พบกับความว่างเปล่าแต่อยู่ๆพื้นที่นั้นก็สั่นไหวแล้วเผยให้เห็นร่างหนึ่งที่ยืนอยู่ที่นั่น มันมีขนาดสองเท่าของ Demetri และยืนค้ำหัวทุกคนในเต็นท์
เขาเป็นมนุษย์ผสมกับสิงโต แผงขนมีสีทองและขนสีดำ กรงเล็บนั้นคมราวกับดาบและเป็นประกาย
แผงขนที่คอหนาและมีโบว์ผูกเอาไว้ด้วย
ทุกคนหันกลับยกเว้นแค่เพียง Mercy และ Tess คนอื่นต่างก็พากันสะดุ้งและอยู่ในท่าการป้องกัน พวกเขาไม่รู้ว่ามนุษย์สิงโตนี้มาจากไหนรึเข้ามาในเต็นท์ได้ยังไง
“ นี่มันบ้าอะไรวะ ?” – Demetri ตะโกนขึ้นมา
“ Leonard “ – Mercy พูดขึ้น – “ นายยังหาตัว Kurukuru ไม่เจอรึไง ? “
ทุกคนเงียบไป Mercy รู้จักสิงโตตัวนี้ นี่ทำให้คนอื่นคลายกังวลลงบ้างเพราะสิ่งมีชีวิตนี้เลเวล 550 และสามารถฆ่าพวกเขาได้ง่ายๆ
“ ใช่ แต่เธอบอกฉันมาทีว่าเธอเห็นเครื่องหมายฉันได้ยังไง ? “ – มนุษย์สิงโตพูดขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มที่หายไป
“ จริงๆแล้วมันคือผลงานของคนที่ขี่ Fiend ที่เห็นมัน “ – Tess พูดขึ้น
“ อืม ใช่ เขาดูเหมือนจะฉลาด บอกฉันที ฉันเชื่อว่าข้อตกลงของเรายังเหมือนเดิมใช่มั้ย ? “
“ เราไม่ได้มีสิทธิที่จะพูดเรื่องข้อตกลง นายควรไปพูดกับชายคนนั้นถ้านายอยากรู้การตัดสินใจของเขาว่าจะช่วยรึเปล่า “ -Tess ยักไหล่ เธอไม่ลืมคำสั่งของ เดฟ  อย่าให้ข้อมูลกับมนุษย์สิงโตนี่เพราะนี่อาจจะถือว่าเป็นการช่วยอีกฝ่ายตามหาตัวตั๊กแตน
“ แย่หน่อยที่ฉันไม่ได้กลิ่นเขาแล้ว เขาคงเป็นของสะสมที่ดีของฉันได้ “ – อยู่ๆก็มีเสียงกรีดร้องดังขึ้นมาจากนอกเต็นท์
ผู้เล่นในเต็นท์ไม่อาจจะออกไปดูได้ว่าเกิดอะไรขึ้นด้านนอก มอนเตอร์ที่อยู่กับพวกเขานั้นมีชื่อเป็นสีแดง มันเป็นศัตรูแต่มันก็ไม่ได้โจมตีพวกเขา พวกเขาอยากให้มันเป็นแบบนี้ต่อไปและไม่คิดจะลงมือทำอะไรให้เกิดเรื่อง
Warlord และ Valentine ได้พูดถึงวิธีโต้กลับและวิธีที่จะหนีผ่านช่องแชท
ผู้เล่นในเกราะหนังได้เข้ามาในเต็นท์แล้วตะโกนออกมา -” มีมอนเตอร์–” – แต่ก่อนที่เขาจะพูดจบ เขาก็เห็นมนุษย์สิงโตยืนอยู่ในเต็นท์
Mercy ได้ถามแรนเจอร์คนนั้น – “ มอนเตอร์แบบไหน ? “
แรนเจอร์พยายามรวบรวมสติแล้วตอบกลับ – “ มันเป็นตั๊กแตนยักษ์ “
“ ฮ่ะ ! ฉันว่าแล้ว ไอ้บ้านั่นต้องมาหาอะไรกินที่นี่ มันเต็มไปด้วยผู้เล่นที่อ่อนแอ ได้เวลาล่าแล้ว “ – สิงโตหายตัวไปทันที
แรนเจอร์ถูกผลักออกไปจากทางออก มันหมายความว่าสิงโตได้ออกไปแล้ว
“ นั่นมันบ้าอะไร ? “ – Demetri ถาม
“ มันคือหนึ่งในอันตรายที่อยู่ในป่า ฉันไม่คิดว่าเขาจะออกจากป่าลึกมาที่นี่ “
“ แล้วเธอรู้จักเขาได้ยังไง ?” – Warlord ถาม
“ เพราะทั้งสองตัวเคยล่าเราในตอนที่อยู่ป่าลึก ตอนนี้นายจะสั่งการรึเปล่า ? เชื่อฉัน สองตัวนั้นฆ่าผู้เล่นได้เป็นร้อยในเวลาไม่กี่นาที “
Demetri ใช้ช่องแชทแล้วตะโกนขึ้นมา – “ สั่งการผู้เล่นทุกคน อย่าโจมตีสิงโตกับตั๊กแตนไม่ว่ายังไงก็ตาม แม้ว่าพวกมันจะโจมตี พวกนายก็ไม่ต้องสน แค่หนีไปก็พอ ! “ – Demetri พูดขึ้น
ตั๊กแตนกรีดร้องออกมา เมื่อออกมาจากเต็นท์ ผู้เล่นทุกคนก็เห็นมอนเตอร์สองตัวสู้กัน สิงโตได้เหวี่ยงมีดของมันเข้าใส่ตั๊กแตน  ตั๊กแตนยกแขนขึ้นกันแล้วใช้แขนของมันฟันกลับคืน ทั้งสองกระเด็นไปมาและชนเข้ากับเต็นท์รวมถึงฆ่าผู้เล่นที่โชคร้าย
ตั๊กแตนได้รับบาดเจ็บหนัก สิงโตได้ฟันมีดเข้าที่ท้องของตั๊กแตน อยู่ๆผู้เล่นโง่คนหนึ่งก็คิดว่านี่เป็นโอกาสที่ดีในการจะฆ่ามัน เขาจึงได้ยิงธนูเข้าใส่ตั๊กแตน
สิงโตโกรธขึ้นมากับการกระทำที่ขาดเกียรติแบบนี้ มันหายไปจากตรงหน้าตั๊กแตนและใช้มีดแทงเข้าไปที่หัวของผู้เล่นคนนั้นพร้อมกับฆ่าเขาทันที
เขาหันกลับมาหาเหยื่อตัวเอง ตั๊กแตนไม่ได้อยู่ตรงนั้นแล้ว มันได้บินออกไปและหายไปยามค่ำคืน
“ กรรรรร ! “ – สิงโตคำรามออกมาด้วยความโกรธ
“ เหี้ย นายรีบลงมือได้แล้ว “ – เคทลิน พูดขึ้นมา
สิงโตคลั่งกับการที่เหยื่อมันหนีไป มันจึงเริ่มฆ่าผู้เล่นรอบๆแทน
Tess พูดขึ้น – “ สั่งการให้ผู้เล่นถอยและให้คนรั้งสิงโตเอาไว้ ไม่งั้นแล้วนายจะเสียผู้เล่นมากกว่าที่ต้องการ อย่าสู้ แค่ยื้อเขาไว้จนกว่าเขาจะหายหงุดหงิด “
เธอเอานกหวีดขึ้นมาและเป่ามัน มีเซนทอร์ตัวหนึ่งโผล่มาข้างๆกับเธอ – “ Derin พาเราออกไปจากที่นี่ “ – Tess พูดขึ้นแล้วยื่นมือไปหา เคทลิน ก่อนที่จะขี่เซนทอร์ออกไป