Rise of The Undead Legion 267

Chapter 267 : การโจมตีของ Arotsa

เดฟ โผล่มาที่ใจกลางห้องโถง  มันมีคนคุกเข่าอยู่ตรงหน้าเขาโดยก้มหัวลงกับพื้น  เดฟ รู้สึกราวกับเดจาวู ห้องโถงและคนที่เขาเห็นนี้ดูคุ้นๆ
“ ราชา จะสั่งการยังไง ? “ – อัศวินในเกราะเหล็กคนหนึ่งพูดขึ้นมา
เดฟ หันกลับไปมองคนที่พูด มันมีแต่บัลลังก์ที่คุ้นเคย มันคือบัลลังก์ของราชาอันเดต  เดฟ มองไปที่อุปกรณ์ของตัวเอง มันไม่ใช่เกราะ Death Knight แต่เป็นเกราะสีทองและผ้าคลุมแดง
มีแจ้งเตือนโผล่มาตรงหน้าเขา
***
เพื่อเป็นแชมเปี้ยนแห่งอันเดต เราต้องรู้กฎของการปกครองอันเดต  ใช้ความคิดของคุณในการวางแผนและกลยุทธเพื่อปรับสมดุลกองทัพและหาจุดอ่อนของศัตรูกับตัวเอง
คุณอยู่ในตำแหน่งที่สำคัญ ตำแหน่งเดียวกัน King of Arotsa ก่อนที่ประเทศของเขาจะล่มสลายและเปลี่ยนเป็นอันเดต
คุณจะนำพากองทัพที่หิวโหย, เหนื่อยล้า, กลัว  ทุกอย่างนั้นที่อันเดตไม่มี คุณจะพากองทัพที่จะตายและจะไม่ฟื้นคืนกลับมาอีก
ภารกิจของคุณคือจัดการกองทัพที่มีจำกัดในการสู้กับข้อเสียเปรียบนับไม่ถ้วน
ตอนนี้คุณเป็นราชาแล้ว คุณเป็นหัวหน้าของทหาร 10,000 คนเพื่อสู้กับผู้บุกรุก 50,000 คน หน้าที่ของคุณคือป้องกันกำแพงของเมืองหลวงเป็นเวลา 7 วัน
คุณสั่งการกองกำลังของเมืองหลวง  กองทัพผู้บุกรุกกำลังเดินหน้าเข้ามา พวกนั้นจะมาถึงในอีก 1 วัน
โชคดี
***
เดฟ เข้าใจว่าเขาต้องทำอะไร เขาต้องป้องกันการโจมตี  เขาเห็นกองทัพที่ประจำการอยู่นอกเมืองในครั้งที่แล้วที่เขาอยู่ที่นี่กับเทพธิดาอันเดต
เดฟ รู้ว่าเขาไม่ใช่คนที่ฉลาดที่สุดในโลก แต่ในเรื่องกลยุทธกับการจัดการกองทัพล่ะ ? นี่คือสิ่งที่เขาเชี่ยวชาญ  เงื่อนไขที่เสียเปรียบและจำนวนศัตรูอาจจะทำให้เขาปวดหัวแต่เขาเชื่อว่าเขาสามารถยื้อไว้ได้ 1 อาทิตย์ การล้อมโจมตีปกติจะใช้เวลาเป็นเดือนจนถึงหลายปี  ถ้าเขาจัดการกองทัพของเขาได้  7 วันก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรในการจัดการเควสนี้
“ เอาแผนที่ที่ดินรอบๆและบอกฉันมาว่าเรามีข้อมูลอะไรบ้าง เรามีกองกำลังแบบไหนด้วย  เรามีอาวุธเท่าไหร่ ? เครื่องมืออะไร ? แล้วกอทัพศัตรูมีอาวุธอะไรบ้าง ? เรามีอาวุธป้องกันรึเปล่า ? เอารายละเอียดมาให้ฉันทั้งหมด ! “  – เดฟ ถามออกมาทันที
“ นี่คือทั้งหมดที่มี “
เดฟ เปิดหน้าจอขึ้นมา มันคือแบบร่างของเมืองที่พวกเขาอยู่ มันเหมือนกับเมืองอันเดตที่มีกำแพงสูงล้อมรอบ ใจกลางเมืองนั้นมีวังตั้งไว้อยู่
ด้านตะวันตกของเมืองนั้นมีแม่น้ำไหลผ่านใกล้กับกำแพงของวัง มันราวกับที่กั้นไม่ให้ใครโจมตีจากทางตะวันตก มันมีลำธารไหลผ่านป่าแยกมันจากทางตะวันออก  จากทางตะวันออกจนถึงตกนั้นเป็นทุ่งหญ้า  มันมีที่เพาะปลูกอยู่ติดกับกำแพงเมือง
เดฟ จำกองทัพที่เขาเห็นได้ตอนที่เขามากับเทพแห่งความตายซึ่งอยู่ในพื้นที่ตะวันออกและใต้
อัศวินได้ส่งข้อมูลอีกอันให้กับ เดฟ
***
เครื่องโยนหิน 10
หน้าไม้หนัก  30
น้ำมันไฟ 5 ตัน
หิน
ทหารม้า 2,000
นักธนู 2,000
ทหารเกราะเบา 4,000
ทหารเกราะหนัก 2,000
***
“ แล้วธนูกับหอกพวกนี้ล่ะ ? “ – เดฟ ถาม
“ เรามีอาวุธ, ธนูและโล่มากพอที่จะทนการโจมตีได้เป็นเดือน อาหารที่เพียงพอสำหรับ 2 อาทิตย์ “
‘ การที่กระสุนหมดรึคนอดตายคงไม่ใช่ปัญหา ‘
“ เรามีพันธมิตรจะมาช่วยเรามั้ย ? “- เดฟ ถาม
“ ไม่ ราชา พันธมิตรทั้งหมดของเราหันหลังให้เรา เราต้องพึ่งตัวเอง “
ชายในชุดดำพูดขึ้นมา – “ ใช้หนังสือปิศาจกันเถอะ พลังของปิศาจนั้นแข็งแกร่งและช่วยเราได้ “
“ Dagla ! “ – อัศวินตะโกนขึ้นมา – “ มันเป็นทางเลือกสุดท้าย ! “
ชายในชุดดำไม่ได้ตอบกลับอะไร
‘งั้นนี่ก็คือ Dagla  อัศวินที่ใส่เกราะก็คงเป็น Deadra และหนังสือที่พวกนี้พูดถึงคงเป็นอันที่ราชาใช้มา ตอนที่เขาต้องบูชายัญ Eleanor ’
“ ไม่มีใครใช้ปิศาจ เอาล่ะ Samael “ – เดฟ พูดขึ้นโดยหวังว่า Samael จะอยู่ที่นี่ด้วย
ชายในเกราะหนังดำเดินหน้าออกมาคุกเข่าตรงหน้า เดฟ
‘ บ้าเอ้ย ยังเท่เหมือนเดิม ’ เดฟ ชมเกราะที่ Samael ใส่
“ ราชา “
“ ฉันอยากให้คนเคลื่อนที่ลับๆไปหาข้อมูลเกี่ยวกับศัตรูมา สอดแนมพวกนั้นและดูว่าได้อะไรมาบ้าง “
“ ได้ตามต้องการ ราชา “
“ Dementi “ – เดฟ พูดขึ้น
ผู้หญิงในเกราะเขียวเดินออกมาคุกเข่าตรงหน้า เดฟ
“ ราชา “
“ เธอต้องนำกองทัพธนู แล้วเรื่องการสื่อสารล่ะ ? เธอมีอินทรีย์, อีการึพิราบไว้ส่งและรับข้อมูลรึเปล่า ? “
“ เรามีพิราบฝึกหัด พวกมันบินได้สูงและหลีกเลี่ยงลูกธนูได้ “
“ ดีมาก Dementi ไปจัดกองทัพธนูแล้วรอคำสั่งจากฉัน “
Dementi พยักหน้าตอบรับแล้วเดินออกไป
“ ส่วนที่เหลือ ให้คนขุดหลุมไว้ในเมือง วางหอกไว้ในหลุมและใช้ดินปิดมันเอาไว้ เหลือเส้นทางไว้ไม่กี่เส้นที่นำมาสู่วัง แล้วสั่งให้คนเก็บน้ำไว้ให้มากที่สุดเท่าที่ทำได้ “
“ ตามต้องการ ราชา “ – ชายในชุดคลุมพูดขึ้น
“ Dagla ฉันต้องการ [Frozen Soul] “  – เดฟ พูดขึ้น
“ ฉันไม่รู้ว่ามันคืออะไร “ – Dagla ตอบกลับด้วยความสับสน
‘บ้าเอ้ย ฉันคิดว่าพวกนี้น่าจะมีมันแล้วแต่ฉันเดาว่ามันคงอกีกว่าพันปีจากนี้ ’
“ พวกมันคือไข่มุกที่มีพลังระเบิด พวกมันสามารถทำให้การโจมตีง่ายขึ้น “
“ ถ้านายต้องการจะสร้างระเบิด ฉันสั่งการพวกโรงเรียนเล่นแร่แปรธาตุได้ พวกเขาจะส่งระเบิดเคมีให้กับเรา “
“ ดี ทำมันมาให้มากที่สุด เอามันใส่กล่องแล้วไปไว้ที่พื้นที่เพาะปลูกทางตะวันตกและใต้ “
“ แล้วเราจะระเบิดมันยังไง ? “
“ ทำการทดสอบกับเครื่องยิงหินแล้วส่งรายละเอียดระยะกับความแม่นยำมาให้ฉัน  จากนั้นก็เอาลังระเบิดไปไว้ในจุดที่แม่นยำที่สุด “ – เดฟ พูดขึ้น
“ ฉันเชื่อว่าฉันเข้าใจว่านายคิดอะไร เป็นความคิดที่วิเศษ ราชา “
“ อีกอย่าง “ – เดฟ ได้ชี้ไปบนแผนที่ – “ เอามันวางไว้ตรงนี้, ตรงนี้และตรงนี้ “ – เดฟ ชี้ไปหลายจุดในแผนที่ของเมือง
“ ราชา ! แต่มันอันตราย ! “
“ ทำมันซะ ! “ – เดฟ พูดด้วยน้ำเสียงสั่งการ
“ แล้วชาวบ้านล่ะ “ – ชายตัวใหญ่พูดขึ้น
“ ตอนเช้าฉันอยากให้ชาวบ้านทุกคนลงไปใต้ดินและซ่อนตัว ฉันไม่อยากให้ใครมาเดินอยู่ในท้องถนนตอนที่มีการโจมตี มีแค่เรา ! “
“ พวกนายทุกคนมากับฉัน “ – เดฟ พูดขึ้น
เดฟ เดินออกมาจากห้องบัลลังก์และเดินไปยังระเบียง
ระเบียงนี้หันหน้าไปทางประตูตะวันออก
กำแพงเมืองแยกส่วนด้วยหอคอยสูง มันมีกว่า 20 หอคอยรอบเมือง
“ ให้คนเอาหินใหญ่ขึ้นไป วางหินไว้ในหอคอยและรัดเชือกไว้ ตอนที่หินนี้ตกลงไป พวกมันก็น่าจะจัดการกับศัตรูที่ใช้บันไดได้ “
“ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ยินอะไรที่น่าทึ่งแบบนี้ วิเศษไปเลย ราชา ! “
“ มันใช้ได้แค่ครั้งเดียว เตรียมน้ำมันร้อนให้พร้อม, เตรียมกรด, น้ำร้อนและทรายร้อนไว้จัดการกับพวกปีนบันได อีกอย่างก็สร้างแผงกั้นไว้รอบเมืองด้วย “
“ นี่คงทำให้ทหารต้องเหนื่อยล้า “
เดฟ คิดสักพัก – “ ใช้ชาวบ้าน ไม่ต้องใช้เด็ก ให้พวกเขาขุดดินแล้วใช้พุ่มไม้กับฟืนวางเอาไว้ อีกอย่างให้พวกทหารม้าเข้าไปในป่า ให้พวกเขาซ่อนตัวและรอ  ทหารม้าอยู่ในเมืองน่ะไร้ประโยชน์ เราไม่มีเส้นทางที่ไกลพอให้พวกเขาเดินทางได้ “
“ แล้วเราจะส่งสัญญาณให้พวกเขายังไง ? “ – ชายตัวใหญ่ถามขึ้นมา
“ ฉันยังไม่ได้ใช้ทหารม้าเร็วนัก พวกเขาน่ะมีค่าเกินกว่าจะเปลืองไปกับการโจมตีที่ไร้ความหมาย “ – เดฟ พูดขึ้น
“ ฉันควรสั่งเติมโครงสร้างที่ประตูเมืองรึเปล่า ?” – ชายตัวใหญ่ถาม
“ ไม่ ปล่อยประตูไว้แบบนั้น แล้วก็เปิดมันออกด้วย “
“ อะไรนะ ? ! “ – ทุกคนด้านหลัง เดฟ ถามขึ้นมาทันที
“ ใช่  พวกนายได้ยินแล้วนิ เปิดมันไว้ ให้พวกนั้นเข้ามา  Dagla อย่างสุดท้าย “
“ ว่าไงราชา “
“ ฉันต้องการให้นายบอกให้พวกเล่นแร่แปรธาตุสร้างบางอย่างให้ฉัน “
“ มันคืออะไร ?” – Dagla ถาม
เดฟ เดินเข้าไปใกล้ด้วยรอยยิ้มชั่วร้ายแล้วกระซิบกับ Dagla
หน้าของ Dagla แสดงความแปลกใจออกมาจากนั้นก็มีรอยยิ้มแบบเดียวกับ เดฟ ปรากฏขึ้น
“ โอ้ นั่นคือเหตุผลที่นายบอกให้เก็บน้ำเอาไว้ มันค่อนข้างเจ้าเล่ห์เลยนะ “
“ ฉันรู้ว่านายต้องชอบมัน ตอนนี้ก็ไปลงมือได้แล้ว “
“ นี่น่าจะเป็นการเตรียมการที่เพียงพอแล้ว สุดท้ายก็วางหน้าไม้ไว้ตามถนน ให้ทหารคอยคุ้มกันมันไว้ อีกอย่างแล้วใครที่ขี่ม้าได้เร็วบ้าง ? “ – เดฟ ถาม
“ ไม่มีสักคนแต่ฉันมีลูกน้องหลายคนที่ขี่ได้ราวกับสายลม “ – ชายตัวผอมในชุดหรูหราพูดขึ้นมา
“ ดี สั่งให้พวกนั้นเอาระเบิดไปกับตัวและข้ามแม่น้ำไป นายจะแจ้งภารกิจพวกเขาผ่านทางพิราบ “
“ ได้ตามต้องการ ราชา “
เดฟ กอดอกแล้วมองไปที่พระอาทิตย์ที่กำลังตกดิน – “ ตอนนี้….เราก็รอ “