Chapter 197 : AI บัดซบ
เดฟ ตกลงมาในน้ำวนซ้ำแล้วซ้ำเล่าก่อนที่จะปรากฏตัวขึ้นที่ Moria มีแจ้งเตือนมากมายโผล่มาที่หน้าจอของเขา
เดฟ ยังคงช็อก ความคิดของเขายังตามไม่ทันว่าเกิดอะไรขึ้นตะกี้ ดินแดนอันเดต….ทุกอย่างที่เขาพยายามทำมานั้นหายไปแล้ว เขาไม่อาจจะใจเย็นอยู่ได้พร้อมกับความคิดมากมายที่ตีกันในหัว
ความหวังเล็กๆที่เขาคาดหวังว่าทุกอย่างที่เขาฝันมานั้นได้หลุดลอยจากมือเขาไปแต่แจ้งเตือนสีฟ้าที่โผล่มาตรงหน้าเขาได้สลัดเขาออกจากความสิ้นหวัง
เขาค่อยๆขยับช้าๆกดลงไปที่อ่านที่แจ้งเตือนนั้น
***
ประกาศ !
คุณอยู่ในพื้นที่เลเวลสูงของ Conquest มันไม่มีบันทึกตัวตนของคุณในพื้นที่นี้ ตัวละครของคุณได้ถูกดึงออกจากโลกใต้ดินและเหตุการณ์นี้อาจจะเป็นการฝ่าฝืนข้อตกลงของเกม
***
ประกาศจากเซิฟเวอร์ !
ดินแดนอันเดตนั้นได้พ่ายแพ้ไปแล้วจากเหตุการณ์การบุกโจมตีดินแดนอันเดต
อันเดตได้ถูกลบออกจากเกม !
ส่วนขยายของอันเดตนั้นไม่อาจจะเข้าถึงได้โดยผู้เล่นได้
ผู้เล่นจะยังเข้าไปยังโลกใต้ดินได้ถ้าพวกเขาเปิดประตูลับที่กระจายตัวอยู่ในเกมได้
***
ประกาศจากเซิฟเวอร์ !
ดินแดนอันเดตนั้นได้พ่ายแพ้ไปแล้วจากเหตุการณ์การบุกโจมตีดินแดนอันเดต
ส่วนขยายอันเดตได้จบลง ตัวละคร, เควส, ระบบและองค์กรทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับอันเดตนั้นถูกลบทิ้งและไม่อาจจะใช้งานได้อีก
พิกัดของเมืองอันเดต, Red Fortress และ Undead Frontier ถูกลบจากบันทึกของคุณ
คุณไม่อาจจะชุบชีวิตอันเดตของคุณได้
คุณได้เสียความเป็นเจ้าของดินแดนไป
คุณได้เสียความสามารถในการเข้าออกโลกใต้ดิน
คะแนนทั้งหมดของคุณถูกลบ
ผลประโยชน์ทั้งหมดกับการเล่นเป็นตัวละครอันเดตได้ถูกลบทิ้ง
คุณได้รับ : xp 1,500,000 กับผลงานในการโจมตีดินแดนอันเดต
***
ประกาศ !
คุณล้มเหลวในการทำเควสสืบทอดคลาส S !
สำหรับความพยายามที่มาไกลถึงขนาดนี้คุณจะได้รับรางวัล xp 3,000,000 หน่วย
***
เดฟ ไล่อ่านแจ้งเตือนพร้อมกับตัวละครอันเดตของเขาที่เปลี่ยนเป็นคนปกติ
เขาอยู่ในความสับสน ทุกอย่างที่เขาพยายามทำมากลับหายไปตรงหน้า
เดฟ รู้สึกว่ามือของเขาเจ็บๆขึ้นมา เขามองไปและพบว่าแหวนนั้นเปล่งแสงออกมาเล็กน้อย ทุกส่วนของตัวละครของเขาคือมนุษย์ยกเว้นแค่นิ้วที่ใส่แหวนทองหัวกะโหลกอยู่ แหวนนั้นยังคงเป็นแหวนของอันเดต
มีแจ้งเตือนสีแดงโผล่มาตรงหน้า เดฟ
***
ประกาศต่อผู้เล่น !
พบความผิดปกติในบัญชีผู้ใช้ขอคุณ คุณจะถูกตัดจากระบบและแบนเป็นเวลา 24 ชม.รึจนกว่าบันทึกนั้นจะได้รับการยืนยันจากทีมงาน
เตือนว่าหากพบการโกงคุณจะถูกแบนไปตลอด !
***
” เหี้ยอะไรวะ ? ! ” – สิ่งที่เขาทำได้ก็มีแค่กรีดร้องก่อนที่จะหายตัวออกไปจากเกม
ในอีกด้านหนึ่ง :
ทีมงานคนหนึ่งยืนอยู่ใกล้ๆกับหัวหน้าของตนที่ทำการทุบคีย์บอร์ดของตัวเอง ทีมงานคนอื่นๆทำท่าว่าไม่ได้เห็นรึไม่ได้ยินเหตุการณ์นี้ หัวหน้าตะโกนบางอย่างออกมาในห้องเรื่องชีวิตในการทำงานที่พังลงและคงต้องไปหางานอย่างอื่นทำถ้าพวกเขาแก้ไขเรื่องนี้ไม่ได้
เมื่อหัวหน้าอธิบายแบบนั้นออกมาเขาก็ตกอยู่ในความช็อก สิ่งที่เกิดขึ้นในเกมต่อหน้าเขาและเพื่อนนั้นเขาไม่รู้เรื่องเลย มันไม่ได้มีแจ้งเตือนจากเกมเลยแม้แต่น้อย ไม่มีอะไรบอกพวกเขาเลยว่าจะมีเรื่องใหญ่ที่เปลี่ยนแปลงเหตุการณ์เกิดขึ้น
เขานั่งไล่ดูโค้ดของตัวเกมแล้วคิ้วขมวดหนักขึ้นไปอีกตอนที่อ่านโค้ดนั้นดีๆ
เขาได้ทำการเช็คบันทึกเกมด้วยความหงุดหงิด หน้าผากของเขาชุ่มไปด้วยเหงื่อและนิ้วมือที่สั่น เขาไม่ชอบตอนที่โดนตะคอกใส่แต่นี่มันเป็นเรื่องใหญ่จริงๆ งานของพวกเขาขึ้นอยู่กับมัน
” ไฟล์หายไปไหน ? ! “- เขาตะโกนขึ้นจนทำให้คนรอบๆต้องสะดุ้งอีกครั้ง
หัวหน้าไม่ได้ตอบเกือบนาทีก่อนที่เขาจะทำการค้นหาต่อ สุดท้ายหัวหน้าก็ได้ตอบกลับมา – ” จากเวลาในบันทึกแล้วมันยังอยู่ ฉันคงบอกได้แค่ว่าบันทึกหายไปโคตรเยอะ แม้แต่ส่วนสำรองก็หายไปด้วยแต่นั่นมันเป็นไปไม่ได้ ! ฉะ-ฉันไม่รู้ว่ามันเป็นแบบนี้ได้ยังไงรึมันหายไปไหน…”
บันทึกของเกมนั้นถูกใช้ไว้เพื่อตรวจสอบพฤติกรรมของผู้เล่นและสำหรับอีเวนต์ต่างๆ การที่บอกว่าบันทึกนั้นหายไปนั้นเหมือนกับบอกคนเก็บภาษีว่าหมากินสมุดบัญชีไปและนั่นคงยากที่จะเชื่อได้
ทีมงานคนหนึ่งอยู่ๆก็หยุดพิม
” โอ้ เชี้ยละ มันเป็น Alfred มันต้องเป็นแบบนั้นแน่ ” – ทีมงานนั้นพูดขึ้นช้าๆ
” ไอ้ AI นั่นน่ะนะ ? ! ทำไมนายถึงได้พูดแบบนั้นออกมา ? “
” ไม่มีใครลบบันทึกได้แต่ Alfred ทำได้ บางทีอาจจะเปลี่ยนแปลงมันรึซ่อนมันจากเรา บางทีข้อมูลอาจจะอยู่ในเซิฟเวอร์แต่เราไม่รู้ว่ามันอยู่ไหนรึจะค้นหายังไง มันคงเหมือนกับงมเข็มในมหาสมุทร “
หน้าของหัวหน้าแดงกล่ำขึ้นมา
” ไอ้ AI นั่น ! ไอ้ห่า AI ที่ใส่ชุดทักซิโด้ตลกๆนั่น “
คนอื่นๆต่างก็ทำท่าว่าสนใจงานตรงหน้าของตัวเอง พวกเขาไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมองหัวหน้าที่หงุดหงิดแบบนี้
” เรียกประชุมด่วน ฉันอยากหาAI มาเปลี่ยน ! 10 ปีกับการทำงานแต่กลับเสียเปล่า ! ไอ้ห่านั่นทำให้โลกทั้งใบของฉันพัง ! ซึ่งมันก็คืองานทั้งหมดในชีวิตของฉัน ! และถ้าฉันเสียงานไป ฉันมั่นใจว่าพวกนายเองก็ต้องโดนด้วย พวกนายทุกคน ! ” – หัวหน้าตะโกนขึ้นมา
” แต่หัวหน้า แล้วเราจะทำยังไงกับสถานการณ์ในเกมตอนนี้กับส่วนอันเดตกับเควสยังคงดำเนินการอยู่ ? “
หัวหน้าไหล่ทรุดลงไปพร้อมกับความโกรธที่เหมือนจะหายไปทันที เขารีบมองลงไปที่จอ หน้าของเขาเหมือนกับศิลปินที่เพิ่งรู้ว่างานที่ตัวเองรักโดนทำลายรึโดนขโมยไป ผลงานชิ้นเอกที่เกิดขึ้นมาจากความพยายามนับสิบปี
“บ้าเอ้ย ฉันไม่รู้ว่ะ ” – เขาพูดขึ้นมาเบาๆ จากนั้นเขาก็พูดดังขึ้นให้ทั้งห้องได้ยิน – ” โทษทีที่ฉันอารมณ์เสียไปนะทุกคน ” – เขาบอกกับทีมงานต่อ – ” อย่างแรกเราต้องหาบันทึกพวกนั้น ถ้าไม่เจอ…ค่อยว่ากัน ฉันจะบอกหัวหน้าคนอื่นต่อ พวกนั้นคงคลั่งตอนที่พบว่าทุกอย่างนั้นเกี่ยวข้องกับอันเดตได้ถูกลบทิ้งไปด้วย เรียกฉันทันทีถ้ามีอะไรเกิดขึ้น ไม่งั้นฉันจะเรียกพวกนายเข้าพบแน่ “
ทีมงานต่างก็พาหันกลับแยกย้ายไปทำงานตัวเองกลัวว่าจะเหมือนกับตะกี้ที่เพิ่งมีพายุลูกใหญ่ก่อตัวขึ้นในห้อง
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
