Rise of The Undead Legion 147

Chapter 147 : สัตว์เลี้ยง

[Basilisk skin]

[Basilisk Claws]

[Basilisk eyes(ของใช้งาน)]

[Venom (รูน)]

200 ทอง

เขาตรวจสอบรูนสีฟ้าที่ได้มา

[Venom (รูน)]

เพิ่มพิษให้กับอาวุธ

ทำดาเมจพิษ 10% ของดาเมจอาวุธเป็นเวลา 5 วินาที

มีโอกาส 20% ที่ศัตรูจะติดพิษ

” โอ้ ของดี ! ” – เขาอ่านคำอธิบายรูนแล้วใช้มันกับถุงมือของเขา

ถุงมือของเขาส่องแสงสีฟ้าออกมาพร้อมกับมีเครื่องหมายเล็กที่ฝังตัวลงไปในถุงมือ

หลังจากที่แสงนี้ดับลงเขาก็หันไปดูว่า Dog เป็นยังไงบ้าง

” Dog บ้าเอ้ย ! นี่ไอ้บ้านั่นไปไหนแล้ว? ! “

จากคำถามของ เดฟ Bud ก็ได้ตอบกลับ – ” นั่น….กำลังมา ” – Ghoul ชี้ไป

” นายบอกได้เหรอ ? “

” กิ้งก่า….กลิ่น…กำลังมา…”

” กิ้งก่านั่นกำลังกลับมา ? ” – เดฟ สับสน

Bud พยักหน้า

กิ้งก่าโผล่มาจากจุดที่ Bud ชี้ราวกับหัวรถไฟที่ควบคุมไม่ได้มุ่งหน้ามาหาทีมอันเดต

” เหี้ย ! เตรียมหน้าไม้เอาไว้ ! เตรียมรับการพุ่งชน ! “

แต่จากนั้น Dog ก็ปรากฏตัวขึ้นมาบนหลังของกิ้งก่าราวกับคาวบอย

Dog นั้นเหมือนกับสนุกกับเรื่องนี้ เขาใช้มือข้างหนึ่งจับตัวกิ้งก่าเอาไว้และมืออีกข้างที่ประคองคอที่บน…คอของตัวเอง

อยู่ๆกิ้งก่าก็หยุดวิ่งแต่ก็ยังเดินหน้าเข้ามาหาทีมอันเดตต่อพร้อมกับใช้ขาทั้งแปดข้างของมันกางออกไปกับพื้นใช้ทรายเป็นตัวเบรคความเร็วของมันเอาไว้

ตอนที่กิ้งก่าได้หยุดไป Dog ก็ได้โดดลงมาแล้วลูบตัวมันราวกับเอ็นดู

” เชื่อง ! ” – Bud ประกาศออกมาหลังจากที่สื่อสารกับ Dog อยู่สักพัก

‘นี่มันทำได้ยังไง ? ‘ เดฟ สับสน Dog ไม่ได้มีสกิลที่เกี่ยวข้องกับการเลี้ยงสัตว์เลย

‘ฉันเดาว่ามันทำตามที่มันอยากทำ…รวมไปถึงการขี่ม้าแบบคาวบอยด้วย บ้าเอ้ย ฉันล่ะอิจฉาชะมัด ‘

เดฟ เข้าไปดูกิ้งก่าใกล้แต่มันคำรามใส่เขายกหางของมันขึ้นพร้อมกับแยกเขี้ยวใส่เขาด้วย อยู่ๆ Dod ก็ต่อยเข้าที่ปากของมันจนมันสะบัดหัวและยอมสงบลง

[Azure Basilisk (เชื่อง)]

เลเวล : 200

ระดับความอันตราย : เป็นมิตร

ดาเมจ : 20,000-30,000

HP : 200,000

ลดดาเมจ : 20,000

ดูดซับเวทย์ : 20,000

สกิล :

{Tramble : ใช้น้ำหนักตัวในการพุ่งเข้าโจมตี ตอนที่ชนกับศัตรูจะทำดาเมจ 200%และสตันท์เป้าหมาย 3 วินาที }

{Petrifying Gaze : ตอนที่มองไปยังสิ่งมีชีวิต มันจะทำให้อีกฝ่ายกลายเป็นหินไม่รู้ตัวและไม่อาจจะขยับได้ ถ้ารูปปั้นนั้นแตกไป เป้าหมายก็จะถูกกำจัดไปด้วย}

{Deadly Tail Spin : หมุนรอบตัว 5 ครั้งทำดาเมจใส่ศัตรูโดยรอบด้วยหางของมัน ทำดาเมจ 50% ต่อการหมุนหนึ่งครั้ง}

{Storm of Azure Fangs : หนามที่งออกมาจากหลังจะระเบิดออกมาทำการโจมตีแบบ AOE หนามอันหนึ่งนี้จะทำดาเมจ 10% โดยตรงใส่เป้าหมาย คูลดาวน์ 24 ชม. }

คำอธิบาย : ต้นกำเนิดไม่ทราบได้ บางคนบอกว่าพวกมันมายังโลกผ่านพิธีกรรมของปิศาจ บรรพบุรุษของมันสามารถทำการฆ่าได้ด้วยการมองเพียงครั้งเดียวและเพิ่มความปั่นป่วนให้กับทุกที่ สายเลือดของมันปนเปื้อนจึงเสียงพลังไปอย่างมากแต่สายตาของมันก็ยังคงน่ากลัวอยู่ดี

‘งั้นมันก็เชื่อแล้ว มันเป็นพาหนะของ Dog แต่มันถูกปรับลงตั้งเยอะ อ่ะ ฉันเดาว่ามันคงโกงเกินไปถ้ายังเลเวลเท่าเดิม’

” ดีมาก Dog ! “- เดฟ ชมลูกน้องที่ไร้หัวของตัวเอง

แต่ Dog เหมือนกับไม่รู้เลยว่าเขาชมรึมองมาที่มัน มันเดินผ่านไปยังศพกิ้งก่าอีกตัว

” Dog นายจะทำอะไร ? ” – เดฟ เดินตามไปด้วยความสงสัยว่าอันเดตของเขาต้องการที่จะทำอะไรอีก เขาเอาไอเท็มมาหมดแล้ว งั้น Dog จะทำอะไร ?

Dog คุกเข่าลงไปแล้วใช้มือของมันล้วงเข้าไปในศพกิ้งก่าอยู่สักพักก่อนจะเกิดเสียงฉีกขาดของเนื้อและกระดูกซึ่งได้ทำให้ เดฟ รู้สึกอึดอัดอยู่นิดๆ

‘ นี่มัน…น่าอึดอัดชะมัด เขากำลังทำอะไร ? การฆ่าก็เป็นอีกเรื่องนะแต่ต้องมาชำแหละศพด้วยเหรอ พวก มันใจร้ายเกินไปแล้ว ‘

หลังจากที่ใช้เวลาอยู่สักพักกับศพกิ้งก่า Dog ก็ได้ดึงเอาของบางอย่างออกมาจากศพของมัน

ตอนที่ Dog ลุกขึ้นยืนพร้อมกับแสดงของที่เต็มไปด้วยเลือดและเศษเนื้อของกิ้งก่านั้น มันคือกระดูกสันหลังของกิ้งก่า

Dog เหวี่ยงมันไปมาอย่างแรงจนทำให้กระดูกสันหลังนั้นเหมือนกับแส้ มันทำให้เกิดเสียงกระดุก ลั่นพร้อมกับเลือดที่กระจายออกมา

อาวุธ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าคือแส้กระดูกกิ้งก่า แต่ความยาวและความยืดหยุ่นของมันถือว่าเข้าท่า ข้อต่อแต่ละอันนั้นคมและที่ปลายแส้นั้นมีหนามที่เหมือนกับลูกตุ้มอยู่ด้วย +

” เอ่อ….อาวุธของ Dog ” – Bud พูดขึ้นมา

Dog เดินกลับไปหากิ้งก่าของตัวเองก่อนจะขึ้นไปนั่งราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เดฟ แค่ยืนอยู่เฉยๆและมองตาม Dog ไป

เขาส่ายหน้าแล้วยิ้มออกมา – ” ไอ้นี่มันโคตรจะเจ๋งเลย ” – มันไม่มีอย่างอื่นให้ชมได้อีก

ในตอนที่เดินกลับมาหา Stinger และคิดตามพฤติกรรมของซอมบี้ที่ไร้หัว เขาก็ยังคงยิ้มแล้วโดดขึ้นหลัง Stinger แล้วมุ่งหน้าลึกเข้าไปในทะเลทรายเพื่อเก็บเลเวลกันต่อ

เดฟ ได้ออกมาจากเกมตอนที่เขาเลเวล 240 การเก็บเลเวลนี้กินเวลา 24 ชม.ในเกมแต่กินเวลาแค่ 8 ชม.ในความเป็นจริง

เขาเปิดแคปซูลออกมาแล้วนั่งลงที่ปลายเตียง

พยาบาลเห็น เดฟ ลุกขึ้นนั่งและออกไปเรียกหมอ

ท้องของ เดฟ เริ่มร้องขึ้นมา

” ฉันต้องไปหาอะไรกิน ” – เดฟ พึมพำขึ้นมา

ประตูห้อง VR เปิดออกและหมอก็เดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้ม

” รัสเตอร์ พักผ่อนเป็นยังไงบ้าง ?”

” น่าพอใจ ” – เดฟ ตอบกลับแล้วพูดต่อ – ” ฉันไปหาอะไรกินได้ที่ไหน ? ฉันหิวแล้ว “

” มันจะมีคนเอาอาหารมาให้ทีหลัง อีกอย่างแล้วมีคนรอพบนายอยู่ “

” โอ้ ต้องเป็น โซว์ แน่ๆ ! “