Rise of The Undead Legion 135

Chapter 135 : เกินจะรับไหว !

เดฟโผล่มาที่ Moria

เขาไม่ได้ต้องการจะมุ่งหน้าไปที่เมืองหลวงของ Devastators เพราะเขารู้ว่าตอนที่วิดีโอที่ Perfect Shot ได้ถูกฉาย มันจะมีนักฆ่ามากมายที่มาไล่ตามเขาโดยเฉพาะพวกจาก Blood Rage และ Heaven’s Dawn อีกอย่างแล้วมันยังมี Mercy ที่ซึ่งเดฟไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่นักด้วย

เดฟโผล่มาที่ใจกลางเมืองที่ห่างไกลและเดินไปยังห้องประมูลโดยมี Doom Knight สองตัวที่เดินตามราวกับคนคุ้มกัน

ห้องประมูลนี้อยู่ห่างจากไกลจากคำว่าสง่าและสวยงามเหมือนกับสำนักงานของ Devastators

ตอนที่อันเดตทั้งสามได้เข้าไป NPC สองตัวที่คุ้มกันหน้าประตูก็ลนลานและตัวแข็งทื่อไปทันที

เดฟเดินผ่านพวกนั้นโดยไม่ชายตามองอีก

มันมีผู้เล่นสองคนที่ทำการซื้อของในห้องประมูลอยู่ ตอนที่พวกนั้นเห็นอันเดต พวกนั้นก็อึ้งแต่หลังจากนั้นก็รู้ว่านี่คือ Mr.Skeletal หนึ่งในนั้นได้เริ่มอัดวิดีโอ เดฟและอีกคนทำการส่งข้อความ

ตอนที่เดฟไปถึงเคาเตอร์สีหน้าของผู้ดูแลก็ซีดขาวทันที

” ฉันมีของจะเอาขึ้นประมูล “- เดฟพูดขึ้น

ผู้ดูแลทำการรวบรวมสติและทำงานอันคุ้นเคยของตนทันที

” อยากจะเอาอะไรขึ้นประมูล “

เดฟกดไปที่คัมภีร์สิทธิในการยึดครองให้กับ NPC และบอกให้เริ่มทำการประมูลตอน 22.00 น.

อีกไม่กี่นาทีก็จะถึงเวลาประมูล

NPC รับไอเท็มมาแล้วทำการตรวจสอบมันก่อนจะมองมาที่เดฟ

” ถ้านายต้องการ เราทำการประกาศจากเซิฟเวอร์แจ้งให้ทุกคนรู้ถึงไอเท็มนี้ว่าจะเอาขึ้นประมูลได้ นี่คือไอเท็มพิเศษอย่างมาก มันสมควรได้รับการดูแลแบบพิเศษ “

” ค่าบริการเท่าไหร่ ? “

” เราจะหัก 1% จากราคาที่จบประมูล ฉันอาจจะเพิ่มการบริการอย่างการรับประกันทางกฎหมายและการเก็บเงินไว้ด้วย…เผื่อว่ามีปัญหากับผู้ที่ชนะการประมูล “

” เอาแบบนั้นแหละ ” – เดฟพูดขึ้น

[ประกาศจากเซิฟเวอร์ : Right of Conquest อาณาจักรทางตะวันออก( อาณาจักรสวรรค์)ได้ถูกนำขึ้นประมูล

เปิดเริ่มต้น 1 G

การประมูล Right of Conquest สามารถทำได้ที่ประมูลใดก็ได้ ]

ในตอนที่เดฟตั้งใจจะออกจากห้องประมูลไป เขาก็ได้ยินเสียงตะโกนดังขึ้นมา

” เดี๋ยว ! “

เขาหันกลับมาพร้อมกับขมวดคิ้ว

” Mercy “

มันเป็นนักฆ่าชุดขาว Doom Knigth ทั้งสองได้ชักดาบออกมา พวกเขาจำนักฆ่าในชุดขาวนี้ได้ เธอเกือบจะฆ่าเจ้านายของพวกเขา พวกเขาจะไม่ยอมให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นอีก !

แต่เดฟยกมือขึ้นห้ามทั้งสองเอาไว้

‘ เธอมาที่นี่เร็วแบบนี้ได้ยังไง ? ‘

เดฟมองไปที่ผู้เล่นสองคนที่ตามเขาออกมาจากห้องประมูล พวกนั้นมองกลับมาที่เขาอย่างกังวลเหมือนกับเด็กที่ถูกจับได้ว่าทำผิดก่อนจะหันกลับไปมอง Mercy

” เธอต้องการอะไร ? ” – เขาถามด้วยท่าทีหมดความอดทนพร้อมกับคัมภีร์วาร์ปที่ปรากฏขึ้นในมือ

” ครั้งที่แล้วที่เราเจอกัน นายรู้ว่าฉันเป็นใคร นายเป็นใครกันแน่ ? และนายรู้จักฉันได้ยังไง ? “

เดฟพูดด้วยเสียงเย็นชา – ” ฉันไม่สนที่จะตอบคำถามจากคนที่พยายามจะฆ่าฉันโดยเฉพาะคนแบบเธอ “

” นี่มันหมายความว่าอะไร ? นายคิดว่าฉันเป็นคนแบบไหนกัน ? ฉันไม่รู้จักนาย นายคิดบ้าอะไรอยู่ถึงได้มาตัดสินฉันและทำราวกับว่าตัวเองดีกว่าฉัน ? ! ” – Mercy ตะโกนขึ้น เธอโกรธจากคำพูดของเดฟ

เดฟส่ายหน้าระงับความโกรธของตัวเองแล้วตอบกลับด้วยการกัดฟันแน่น – ” วันที่ 6 มกราคม เฟอรารี่สีแดง ผ่านเที่ยงคืนมาแล้วที่ถนนในโมย่ารัฐเพนซิวาเนีย นั่นคือที่ฉันรู้เกี่ยวกับเธอ “

เด็กสาวแสดงสีหน้าช็อกออกมา – ” ฉัน….นะ….นั่นเป็นนายเหรอ…? “

เดฟพยักหน้า

” ฉะ…ฉันรู้ว่าฉันผิดแต่พ่อฉันแก้ไขมันแล้ว เขาจ่ายค่าตอบแทนให้นายแล้วสำหรับสิ่งที่นายทำ มันเป็นความผิดของฉัน ตะ..”

” ค่าตอบแทน ? ! เธอส่งลูกน้องมาขู่ฉันด้วยปืน ในโรงบาล ! ฉันเสียงาน ! ฉันพิการเพราะเธอ ! เงิน 20,000 จะมาตอบแทนได้มั้ย ? เธอคิดว่านั่นเป็นรางวัลรึไง ? เพื่ออะไร ? ! ฉันต้องเสียมือไปเพื่อช่วยเจ้าหญิงเฮงซวยรึไง ? เพื่อเป็นคนพิการและต้องเจ็บปวดมาตลอดเพราะความเมาของเธองั้นเหรอ ? บ้าเอ้ย ! เอาเงิน 20,000 ของเธอกลับไปสิแล้วเอาชีวิตฉันกลับคืนมา ! แต่เธอทำไมได้เพราะเงินน่ะซื้อทุกอย่างไม่ได้ เธอมันไอ้พวกลูกคุณหนูที่ไม่รู้จักความ ! “

เขาแทบคลั่ง, ตาเบิกกว้างและตะโกนออกมาด้วยความเดือดดาล เขาทนรับมามากทั้งคำดูถูก, เหยียดหยามและการกดขี่ ความโกรธนี้ได้ถูกระบายออกมา

เด็กสาวตกใจตอนที่เขาตะโกนกลับใส่เธอ เธอน่ะเป็นเจ้าหญิงจริงๆและไม่มีใครเคยด่าเธอหรือดุกับการกระทำของเธอ

” นั่น…นั่นไม่จริง ! นายโกหก ! “

เขาฮึดฮัดออกมา – “ใสซื่อจริงๆ ” – เขาสายหน้า – ” ช่างเถอะ คุณเจ้าหญิง ถ้าเธออยากรู้ก็ไปถามลูกน้องเธอสิ ตอนนี้ไปไกลจากฉันได้แล้ว “

เขาฉีกคัมภีร์วาร์ปก่อนจะหายตัวไปทิ้งเธอยืนตัวสั่นที่นั่น

Mercy ช็อกจากคำพูดและคำด่าของเขาแต่เธอก็รวบรวมสติได้และสายตาที่แสดงความโกรธออกมา

เธอหันไปหาผู้เล่นสองคนซึ่งยังมองดูสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนที่เธอจะเดินไปหาพวกนั้น

” พวกนายอัดวิดีโอเมื่อกี้ไว้รึเปล่า ” – เสียงของเธอฟังดูเย็นชาซึ่งแน่นอนว่ามันคงไม่ใช่เรื่องน่าดีใจถ้าพวกเขาทำให้เธอไม่พอใจ

หนึ่งในนั้นพยักหน้า

” ลบมันซะ ” – เธอสั่งขึ้นมา

ผู้เล่นคนนั้นทำตามทันทีด้วยการโบกมือลบส่วนวิดีโอนั้นทิ้ง

ผู้เล่นอีกคนมองไปที่นักฆ่าอันดับหนึ่งในเกม

” ฉันรู้ว่าพวกนายเป็นใคร ถ้าฉันได้ยินเสียงซุบซิบเรื่องนี้ที่ไหน ฉันจะไปหาพวกนายสองคนและทุกครั้งที่พวกนายเกิดใหม่ ฉันจะอยู่ที่นั่น พวกนายเข้าใจมั้ย ? “

ทั้งสองคนพยักหน้าด้วยความกลัว

Mercy ล็อคเอาท์ออกไป

ในนิวยอร์ก ผู้หญิงรูปร่างหน้าตาสวยคนหนึ่งในวัย 20 ต้นๆได้ตื่นขึ้นมาจากเครื่อง VR ที่เธอนอนอยู่ เธอจัดผมให้ตรงก่อนจะมัดผมแล้วนั่งลงที่ขอบแคปซูล

จากนั้นเธอก็ลุกขึ้นนั่งแล้วเดินออกจากห้องลงไปที่ชั้นล่าง เธอมีรูปร่างแข็งแรงแต่ก็มีส่วนโค้งเว้าจนทำให้หนุ่มๆพากันสนใจแต่สีหน้าที่เย็นชาของเธอก็มักจะทำให้พวกนั้นอยู่ห่างอยู่เสมอ

เธอเดินลงบันไดมาที่ชั้นแรกเข้ามายังห้องนั่งเล่น ชายวัยกลางคนนั่งอยู่ที่โซฟากำลังดูทีวีพร้อมกับมีซิการ์และแก้วไวน์อยู่ด้วย

” แคทลิน ลูกล็อกเอาท์ออกมาเร็วนี่ ลูกได้หัวไอ้โครงกระดูกนั่นมั้ย ? “

” พ่อ…เราต้องยกเลิกสัญญา “

” ทำไมแบบนั้นหล่ะเจ้าหญิง ? “

” อันเดตนั่นคือคนจากอุบัติเหตุรถชน “

ชายคนนั้นสำลักไวน์พร้อมกับไอออกมาก่อนที่จะลุกขึ้นนั่ง

” พระเจ้า ! คิดไม่ถึงเลยจริงๆ ! “

เขาเงียบไป

Mercy มองพ่อของเธอคบคิด เขาเคยบอกเธอว่าห้ามบอกใครว่าเธอคิดอะไรอยู่ หลังจากนั้นพ่อก็มองมาที่เธอด้วยรอยยิ้ม

” นี่อาจจะเป็นเรื่องดีก็ได้ เรารู้ว่าเขาเป็นใคร เรามีประวัติและความสัมพันธ์กับชายคนนี้ เงินน่ะแลกเปลี่ยนกันได้ เราแค่ยื่นข้อเสนอที่เขาไม่อาจจะปฏิเสธได้ “

” หนูกลัวว่ามันคงเป็นไปไม่ได้อย่างน้อยถ้าสิ่งที่เขาพูดเป็นความจริง ” – แคทลิน พูดขึ้น

” ลูกพูดถึงเรื่องอะไร ? “

” ถาม บ็อบ กับ เซบาสเตียน ดู “

เขามองมาที่เธอพร้อมกับทำท่าคิดก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

” เรียกบ็อบมา นายด้วย เข้ามาที่ห้องนั่งเล่น เดี๋ยวนี้ ” – เสียงของเขาดูแข็งและไม่พอใจ

ในอีกด้าน เซบาสเตียนชายที่เดฟเคยคุยด้วยถึงกับขนลุก

เขาอยู่ที่นี่มานานและรู้ถึงอารมณ์ของหัวหน้า นี่คงไม่ใช่การพูดคุยที่ดีแน่

ไม่นาน ‘ คนคุ้มกัน ‘ สองคนในชุดสูทสีดำก็เดินเข้ามาในห้องนั่งเล่น

ไม่กี่นาทีต่อมาก็มีเสียงหงุดหงิดดังก้องไปทั่วทั้งบ้าน – “พวกแกมันเฮงซวย ! “