Reincarnation Of The Strongest Sword God 2553

ตอนที่ 2553 เมืองป่าหินที่น่าตกตะลึง

ในพื้นที่ชั้นในของป่าใบไม้ผลิ ตอนนี้ทีมผู้เชี่ยวชาญเลเวลหนึ่งร้อยเจ็ดหรือมากกว่าจำนวนหนึ่งร้อยคน พร้อมกับอาวุธและอุปกรณ์ชั้นยอดครบมือกำลังเดินไปตามเส้นทางที่จะพาพวกเขามุ่งหน้าไปยังเมืองป่าหิน

โดยอะเม้าท์ที่อ่อนแอที่สุดในทีมนี้นั้นก็ยังอยู่ระดับลึกลับขั้นเงิน และในขณะที่ทีมเดินไปตามเส้นทางนี้ ผู้เล่นทุกคนที่พบกับทีมๆนี้ก็จะก้าวเปิดทางให้โดยไม่มีใครกล้าขัดขวางความก้าวหน้าของทีม และแม้แต่สมาชิกของมหาอำนาจต่างๆก็ล้วนทำแบบนี้เช่นกัน

ผู้เล่นทุกคนในเส้นทางไม่เพียงแต่จะหลีกทางให้อันเนื่องมาจากออร่าของทีมผู้เชี่ยวชาญทีมนี้ แต่มันเป็นเพราะสัญลักษณ์กิลที่พวกเขามีที่บริเวณอกด้วย มันคือตราสัญลักษณ์ของจักรพรรดิคริมสัน และแม้แต่มหาอำนาจที่แท้จริงของ God domain ก็ยังไม่สามารถจะยั่วยุกิลโดยไม่ยั้งคิดได้

“จำสิ่งที่เหล่าผู้อาวุโสสูงสุดบอกเราไว้ให้ดีอิลูซะรี่ เธอจะต้องไม่ทำอะไรที่เกินความจำเป็นในเมืองป่าหิน …” ชายผู้ดุร้ายที่ขี่หมีสงครามที่มีหกกรงเล็บ และนำกองกำลังหลักของจักรพรรดิคริมสันทีมนี้อยู่ กล่าวเตือนอิลูซะรี่เวิร์ดซึ่งเงียบมาตลอดการเดินทาง

แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าอะไรทำให้เธอคิดว่าสภาสิบแปดปีกจะสามารถหยุดการโจมตีของหัวใจปีศาจได้ แต่คำพูดของกิลก็นับเป็นกฎหมายสำหรับผู้เล่นในกิล หากอิลูซะรี่เวิร์ดทำข้อมูลใดๆรั่วไหลไปยังสภาสิบแปดปีก จนทำให้หัวใจปีศาจหรือมหาอำนาจที่ร่วมมือกับหัวใจปีศาจค้นพบ เธอก็จะทำให้กิลของพวกเขาตกอยู่ในตำแหน่งที่น่าอึดอัดมากๆ

“ฉันมีสามัญสำนึกเรื่องนี้อยู่หรอกน่า ฉันจะทำเพียงแค่ดูเท่านั้น คุณไม่จำเป็นจะต้องกังวล” อิลูซะรี่เวิร์ดกล่าวพลางหัวเราะเบาๆ

โดยส่วนตัวเธอไม่คิดว่าสภาสิบแปดปีกจะมีโอกาสต่อสู้กับมหาอำนาจต่างๆและหัวใจปีศาจมากนัก

เธอคิดเพียงแค่ว่ากิลจะไม่ยอมถูกทำลายลงง่ายๆแน่นอน และเธอก็แค่อยากจะไปเยี่ยมชมเมืองป่าหินเพื่อตรวจสอบความคิดของเธอ
เมื่อทั้งสองเงียบลง นักดาบหญิงที่มีรูปร่างสูง ผมสั้น และมีหน้าตาที่งดงามก็ขี่อะเม้าท์มาข้างหน้า มาเทียบกับอะเม้าท์ของอิลูซะรี่เวิร์ด และไม่เหมือนกับผู้ชี่ยวชาญคนอื่นๆในทีม เธอไม่ได้มีตราสัญลักษณ์กิลของจักรพรรดิคริมสันอยู่ที่ส่วนใดของร่างกาย

“คุณแน่ใจงั้นหรอว่าจะพาพวกเราไปด้วย รองหัวหน้ากิลอิลูซะรี่ ?” นักดาบหญิงผมสั้นถาม

ถ้าซือเฟิงอยู่เขาจะค่อนข้างแปลกใจกับฉากนี้แน่นอน เพราะนักดาบหญิงผมสั้นคนนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเกรซฟูลโมนาร์ช จากเขตแสงสุดขีดของดาร์คเดน

“ผ่อนคลายน่า เราแค่จะมาสังเกตการณ์เท่านั้น เราไม่ได้มาดำเนินปฎิบัติการลับบางอย่างสักหน่อย และตอนนี้เขตแสงสุดขีดกับจักรพรรดิคริมสันก็เป็นพันธมิตรกันแล้ว โดยอีกไม่นานพวกคุณก็จะต้องมาพัฒนาตัวเองในทวีปหลัก ดังนั้นที่ดีที่สุดตอนนี้คือคุณควรจะได้ดูสถานการณ์ทั้งหมดด้วยตาตัวเอง ซึ่งป่าใบไม้ผลิก็น่าจะกลายเป็นหนึ่งในสมรภูมิหลักระหว่างผู้เล่นทั่วไปอย่างเรา และผู้เล่นสายความมืด และตอนนี้มันก็มีมหาอำนาจจำนวนไม่น้อยอยู่ในเมืองป่าหิน ซึ่งโอกาสที่ยิ่งใหญ่แบบนี้นั้นไม่ได้เกิดขึ้นทุกวัน” อิลูซะรี่เวิร์ดกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ค่อยเบาใจหน่อย …” เกรซฟูลโมนาร์ชกล่าวพลางพยักหน้า และถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก

ถึงตอนนี้เธอเข้าใจแล้วว่าดาร์คเดนนั้นมีความสำคัญมากขนาดไหนใน God domain และหลังจากได้เห็นสถานที่พักกิลของจักรพรรดิคริมสันแล้ว เธอก็ได้รู้แล้วว่ามหาอำนาจที่แท้จริงนั้นหมายถึงอะไร …. คำอธิบายเรื่องมหาอำนาจของเพอเพิ้ลรากษสนั้นเป็นเรื่องไม่ถูกต้องเลย

ต่อหน้ามหาอำนาจที่แท้จริงต่างๆนั้น เขตแสงสุดขีดก็จัดว่าไม่มีอะไรเลย และพวกเขาไม่ได้มีพลังใกล้เคียงกับกิลชั้นสูงด้วยซ้ำ

ต้องบอกว่าเธอโชคดีมากจริงๆที่จักรพรรดิคริมสันต้องการจะเป็นพันธมิตรกับเขตแสงสุดขีด

“โมนาร์ช ฉันบอกเธอแล้วนี่หว่าพี่สาวอิลูซะรี่เป็นคนดีมากๆ และทั้งหมดนี้มันก็ต้องขอบคุณเธอเลยที่ทำให้ฉันพัฒนาไปได้อย่างรวดเร็ว และเนื่องจากพี่สาวอิลูซะรี่ตกลงที่จะพาเธอและทีมของเธอมาด้วยกันในการเดินทางครั้งนี้ ทุกคนก็จะได้รับการปรับปรุงความแข็งแกร่งขึ้นอย่างมากแน่นอน และผู้เชี่ยวชาญของเขตอื่นๆก็จะไม่เป็นปัญหาสำหรับเธอเลยเมื่อเธอกลับไปที่ดาร์คเดน” เพอเพิ้ลรากษสกระซิบด้วยรอยยิ้มบอกกับเกรซฟูลโมนาร์ชที่ดูกระวนกระวายใจ แม้จะมั่นใจในตัวอิลูซะรี่เวิร์ดก็ตาม

“การมาเยือนทวีปหลักของเราในครั้งนี้นั้นมันเต็มไปด้วยความประหลาดใจอย่างแน่นอน ฉันไม่เคยคิดเลยว่ากิลของบลูฟอร์สจะทรงพลังมากขนาดนี้ สภาสิบแปดปีกไม่เพียงแค่จะฆ่าโทรเบิ้ลไทม์ได้เท่านั้น แต่ยังบังคับให้หัวใจปีศาจต้องใช้ไพ่เด็ดของตัวเองอีกด้วย” เกรซฟูลโมนาร์ชกระซิบกลับ เธอนั้นไม่ได้รู้แน่ชัดว่าสภาสิบแปดปีกทรงพลังมากขนาดไหน แต่การที่กิลประสบความสำเร็จมากขนาดนี้ มันก็แปลว่าเขตหนึ่งแทบจะไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับอนาคตของตัวเองเลย

“สภาสิบแปดปีกนั้นน่าทึ่งมากจริงๆ แต่ตอนนี้กิลก็เป็นแค่กึ่งมหาอำนาจเท่านั้น กิลยังเทียบกับจักรพรรดิคริมสันไม่ได้ และเนื่องจากเขตแสงสุดขีดกับจักรพรรดิคริมสันได้เป็นพันธมิตรกันแล้ว ดังนั้นเธอจึงไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับการพัฒนาของเขตตัวเองหรอก” เพอเพิ้ลรากษสกล่าว เธอรู้ว่าเพื่อนของเธอกำลังคิดอะไรอยู่ เธอหัวเราะเบาๆและกล่าวต่อว่า “สภาสิบแปดปีกกำลังจะต้องเผชิญหน้ากับผู้เล่นทุกคนจากโลกอื่นขนาดใหญ่ แม้ว่ากิลจะยันไว้ได้ และไม่ถูกทำลายล้าง แต่กิลก็จะได้รับความเสียหายอย่างหนักจนยากจะฟื้นฟูแน่นอน และมันก็อาจจะทำให้การพัฒนาในอนาคตของเขตหนึ่งเจอกับปัญหาได้”

ด้วยภัยคุกคามที่เข้าปกคลุมเมืองป่าหินตอนนี้ สภาสิบแปดปีกจึงไม่น่าจะสามารถช่วยอะไรเขตหนึ่งได้มากนักในอนาคต ในทางตรงกันข้ามเขตแสงสุดขีดที่ได้รับความช่วยเหลือจากจักรพรรดิคริมสันนั้นไม่น่าจะมีปัญหาใดๆเลยในการกลายเป็นเขตที่แข็งแกร่งที่สุดสามอันดับแรกในดาร์คเดน

ขณะที่เกรซฟูลโมนาร์ชและเพอเพิ้ลรากษสยังคกระซิบพูดคุยกันต่อไป ทั้งทีมก็ออกมาจากป่าที่ล้อมรอบเมืองป่าหิน

“เมืองป่าหินอยู่ข้างหน้าแล้ว ระวังตัวเองกันหน่อยล่ะเมื่อเข้าเมือง มหาอำนาจหลายกลุ่มได้ซ่อนกองกำลังของตนไว้ภายใน หากไปทำให้หนึ่งในนั้นขุ่นเคืองโดยไม่ตั้งใจ เราจะมีปัญหาในการจัดการ” อิลูซะรี่เวิร์ดเตือนเหล่าผู้มาจากดาร์คเดน

สำนักงานใหญ่หลักของสภาสิบแปดปีกอยู่ด้านหน้าเรา ? ความอยากรู้อยากเห็นปรา
กฎขึ้นในดวงตาของเกรซฟูลโมนาร์ช ในที่สุด ฉันก็จะได้รู้ว่ากิลที่อยู่เบื้องหลังบลู
ฟอร์สนั้นแข็งแกร่งแค่ไหน !!!

เธอยังคงไม่ลืมภาพของซือเฟิงที่สามารถป้องกันมือของราชันปีศาจไว้ได้ในดาร์คเดน และนั่นมันก็ทำให้เธอประทับใจกับตกตะลึงมากๆ

ไม่นานหลังจากคำเตือนของอิลูซะรี่เวิร์ด ภาพเงาของเมืองขนาดมหึมาก็ปรากฎขึ้นให้เห็น และมันก็สวยงามมากพอๆกับเมือง NPC ใหญ่ๆในจักรวรรดินักบุญทั้งสิบเลย และความหนาแน่นของมานาที่แผ่ออกมาจากเมืองป่าหินนั้นก็สังเกตเห็นได้ชัดเจนเป็นพิเศษ ซึ่งมันทำให้ทั้งทีมรู้สึกราวกับว่าพวกเขากำลังจ้องมองไปยังภูเขาแห่งคริสตัลเวทย์มนต์ไม่ใช่เมืองกิลธรรมดาๆ ….

นี่คือเมืองกิลของสภาสิบแปดปีกงั้นหรอ ?” เกรซฟูลโมนาร์ชตกตะลึงไปชั่วขณะ เมื่อเธอมองไปยังเมืองกิลที่เต็มไปด้วยมานาข้างหน้า

เธอเคยเห็นเมือง NPC ที่สำคัญและมีขนาดใหญ่มากมายในจักรวรรดินักบุญทั้งสิบ และแม้ว่าเมือง NPC เหล่านี้จะงดงามรวมทั้งยิ่งใหญ่ แต่ตอนนี้เมืองป่าหินกับสามารถเทียบได้เลย เผลอๆอาจเหนือกว่าบางเมืองด้วยซ้ำ และเขตแสงสุดขีดก็ไม่ได้เป็นอะไรไปมากกว่ากระท่อมเล็กๆเลย เมื่อเปรียบเทียบกัน

แม้แต่อิลูซะรี่เวิร์ดก็ยังอ้าปากค้าง เมื่อได้เห็นเมืองป่าหินโฉมใหม่

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอเดินทางมายังเมืองป่าหิน เธอเคยเดินทางเข้ามาที่เมืองหลายครั้งก่อนหน้านี้ แต่ตอนนี้เธอไม่รู้จะอธิบายยังไงต่อเมืองที่เธอได้เห็นตรงหน้าจริงๆ

ไม่เพียงแต่เมืองป่าหินในตอนนี้จะมีขนาดใหญ่และดูยิ่งใหญ่เท่ากับเมือง NPC ที่สำคัญๆ แต่มันยังแผ่มานาที่หนาแน่นซึ่งผู้เล่นสามารถสัมผัสได้จากระยะหลายพันหลาออกมา นี่มันจะเป็นเมืองป่าหินที่เธอรู้จักได้ยังไง ? นี่มันเหมือนเมืองศักสิทธิ์ที่ซ่อนอยู่ในป่าใบไม้ผลิมากกว่า !!!

อิลูซะรี่เวิร์ดยังพบกับผู้เล่นจำนวนมากต่อแถวรออยู่ที่ทางเข้าหลักของเมืองป่าหิน และโดยภาพรวมนั้นมันสามารถมองออกได้อย่างชัดเจนเลยว่า มีผู้เล่นหลายแสนคนต่อแถวรอเข้าเมืองอยู่ และเมื่อเวลาผ่านไปจำนวนมันก็ยิ่งเพิ่มขึ้น และเธอก็ยังเห็นผู้เล่นจำนวนหนึ่งขายลำดับที่ตัวเองต่อแถวด้วย ….
ยิ่งไปกว่านั้นอิลูซะรี่เวิร์ดยังสังเกตเห็น NPC จำนวนมากในแถว แม้กระทั่ง NPC จากเผ่าอื่น ตอนนี้เมืองป่าหินนั้นดูเหมือนเมือง NPC ที่มีชื่อเสียงและเป็นที่ยอมรับมากกว่าเมืองกิลอย่างมาก

ชายผู้ดุร้ายข้างๆเธอ หันมามองอิลูซะรี่เวิร์ดและถามว่า “นี่เธอพาเรามาผิดที่รึปล่าว อิลูซะรี่ ?”