My Pick Up Artist System ตอนที่ 44 : ไอ้ขี้ยาอยากจีบหงส์
เหลือเวลาอีก 6 วัน
“เมื่อคืนแม้งเสียเปล่าชะมัด” เป็นพูดกับอันโตนิโอ พวกเขากินข้าวกันที่ร้านอาหารใกล้ๆ “ขอโทษเรื่องเมื่อคืนด้วย”
อันโตนิโอตอบกลับ “ดีแล้วอย่างน้อยพวกเราก็หนียัยนั้นมาได้ ทางที่ดีพวกเราควรหนีจากบาร์นั้นดีกว่า และยิ่งกว่านั้น จากนี้เป็นต้นไปนายห้ามดื่มอีกต่อไป นายแทบจะกลายร่างเป็นพัลพาทีนไปแล้วเชียว…” ดวงตาของเขาแสดงอาการหวาดกลัว
เบ็นหยักหน้า “อ่า ก็จริงการดื่มไม่เหมาะกับฉันเลย แค่เบียร์สองป๋องก็ทําฉันล้มแล้วแต่ว่าทุกคนในบาร์ต่างก็ดื่มกันหมด มันไม่แปลกเหรอหากฉันเป็นคนเดียวที่ไม่ดื่ม?”
อันโตนิโอลูบคาง “นายสั่งน้ําขิงหรือไม่ก็โซดาไปก็ได้ แค่นี้นายก็เข้าพวกแล้ว”
“มันก็เป็นความคิดที่ดี แต่มันดูแปลกๆแหะ”
อันโตนิโอยักไหล่ “เอาเถอะ ทนจนกว่านายจะทํามันได้นั้นแหละ”
คิ้วของเบ็นเลิกสูงขึ้น “ทําอะไรได้? ติดเหล้างั้นเหรอ?”
หลังจากการไปเที่ยวบาร์ในเมื่อคืนของเขาพังไม่เป็นท่า เบ็นก็ไม่ได้มีโอกาสจีบสาวอีกต่อไป ดังนั้นอันโตนิโอจึงพาเบ็นลับหอโดยไม่มีใครจับพวกเขาได้ เมื่อตื่นขึ้นมาเขามีอาการเมาค้างอย่างหนักและใช้เวลาทั้งวันไปกับการดูแลตัวเอง และไปออกกําลังกายที่ยิมอย่างเดียวเท่านั้น เขาไม่สามารถหยุดพักได้ ดังนั้นเขาเลยวางแผนที่จะไปเที่ยวอีกรอบในคืนนี้
อันโตนิโอพูดว่า “นายรู้ใช่ไหมว่าเราเที่ยวกันอย่างงี้ทุกคืนไม่ได้”
ก็จริงมันทําให้สุขภาพและตารางเวลาของเบ็นปันป่วนไปหมด แต่เขามีเวลานอนอีกยาวในอาทิตย์หน้า นอกจากนี้ พรุ่งนี้เขามีนัดเดทกับมิยูกิตอนเที่ยงคืน
เบ็นมองไปที่ดวงตาของอันโตนิโอและน้ําเสียงของเขาดูจริงจังเป็นอย่างมาก “ฉันรู้…แต่ฉันต้องทํา…นายรู้ไหม? ถ้าฉันไม่ได้สาวภายในอาทิตย์นี้ ฉันจะตาย…”
เมื่อได้ยิน อันโตนิโอถึงกับถอยหลังกลับไปและขมวดคิ้ว “แม้ฉันจะไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการกระหายก็เถอะ แต่หมอนี่ปล่อยแวมไพร์ในตัวออกมาแล้ว”
หลังจากกินข้าวเย็นเสร็จ ทั้งคู่ก็ไปยังสถานบังเทิงยามค่ําคืนอีกครั้ง แถวๆนี้มีชื่อว่า หมู่บ้านตะวันตก มันเป็นสถานที่ที่มักจะอัดแน่นในตอนกลางคืน พวกเขาเดินมายังโดมีน่า เบ็นต้องการจะยืนยันว่ามีอะไรเปลี่ยนไปไหมหากเขาเขาไปยัง บาร์ดันเจี้ยนแห่งนี้ ทว่าน่าเสียดายที่เขาไม่มีโอกาศได้ทําเช่นนั้น
“ปิดงั้นเหรอ?” คิ้วของเบ็นผูกเป็นปม
อันโตนิโอกล่าวว่า “แม้ว่านิวยอร์กจะเป็นเมืองที่ไม่เคยหลับไหล ทว่ามันก็ต้องมีการพักกันบ้าง ถึงแม้ว่าจะมีหลายสิ่งเกิดขึ้นในทุกคําคืน แต่นั่นก็ไม่ใช่กับทุกที่ ร้านที่จัดงานใหญ่ๆจะเปิดเพียงแค่วันสองวันต่อสัปดาห์เท่านั้น และพวกมันก็มักจะเป็นร้านที่ชื่อดัง ค่าใช้จ่ายในการเปิดแสงสีเสียงเอาไว้และค่าจ้างพนักงานมันไม่ถูกหรอกนะ”
เบ็นนึกถึงลีอาขึ้นมาทันที โปรโมเตอร์สาวคนนั้นเคยบอกไว้ ว่าโดมีน่ามีดีแค่ไม่กี่คืนเท่านั้น สิ่งที่ทําให้เขาผิดหวังเล็กน้อยพวกเขาทั้งคู่เลือกเดินกันไปต่อ มันไม่ได้มีเพียงร้านนี้ร้านเดียวสักหน่อย
“วู้ว!” ห่างออกไปไม่ไกล หญิงสาวที่ปาร์ตี้อยู่และตะโกนออกมาได้ทําให้เบ็นสนใจ เธอเน้นเต้นอยู่กับเพื่อนสาวของเธออยู่ที่ถนนด้านนอกของบาร์
แม้ว่าจะอยู่ห่างออกไป เบ็นและอันโตนิโอก็เห็นได้ชัดว่าพวกเธอสวมเสื้อผ้าน้อยชิ้นและน่าดึงดูดเป็นอย่างมาก และหลังจากนั้นสาวคนนั้นก็เข้าไปยังบาร์ที่อยู่ข้างๆพวกเธอ
เบ็นและอันโตนิโอมองหน้ากันและพึมพัมออกมา “สาวร่านในตํานาน…”
จากนั้นพวกเขาก็วิ่งไปทันที!
เมื่อพวกเขามาถึงบาร์พวกเขาก็เกือบสะดุดล้ม พวกเขาพยายามรักษาสมดุลของตัวเอง เมื่อเห็นว่าไม่มีแถวเพราะมันยังไม่มืดมาก พวกเขาก็เดินเขาไปหาการ์ดทันที
การ์ดมองดูไอ้ขี้ยาสองคนที่มีดวงตาแดงก่ําและจ้องมาที่เขาด้วยตาที่น่าหวาดกลัว “ถอยออกไปซะไอ้ขี้ยา!”
เบ็นต้องใช้ความสามารถในการพูดของเขาไปกับการเจรจากว่า 5 นาที เพื่อบอกการ์ดว่าพวกเขานั้นไม่ใช่พวกขียา แต่ไม่ว่านั่นจะเป็นเรื่องจริงหรือไม่ แต่สุดท้ายพวกเขาก็สามารถเข้าไปยังด้านในจนได้
เพลงยุค 80 และเสียงหัวเราะเบาๆดังเข้ามาในหูของพวกเขา เขามองไปรอบๆและพบว่าที่นี่มันยังไม่แน่นมาก ในบริเวณมุมหนึ่งของบาร์ อันโตนิโอสังเกตุเห็นกลุ่มสาวเม่อกีและบอกกับเบ็น เหล่าสาวๆกําลังสังเครื่องดื่มกันอยู่
ตอนนี้พวกเขากําลังเดินเข้าไปหาพวกเธอ เบ็นรู้สึกว่าสาวๆพวกนี้มีเสน่ห์มากกว่าที่เขาคิดเสียอีก อย่างต่ําก็สัก 8 ไม่ก็ 9 คะแนนเข้าไปแล้ว! เบ็นวางแผนที่จะเข้าไปทักทายพวกเธอ ทว่าอันโตนิโอคว้าแขนของเขาเอาไว้
“รอเดี๋ยว! ถ้านายเข้าไปตอนนี้นายถูกปฏิเสธแน่” อันโตนิโอกล่าวเตือน
“นายหมายความว่ายังไงกัน?”
“ผู้หญิงพวกนั้นสวยเกินไป พวกเราจําเป็นต้องใช้วิธีที่ละเอียดอ่อนกว่านี้”
เบ็นกระพริบตา “อย่างเช่น?”
อันโตนิโอแสยะยิ้ม “ฉันจะแสดงให้นายดูเอง” พวกเขาไปที่บาร์และเริ่มสั่งจินเจอร์เอล “จําไว้นะพวก ถึงแม้ว่ามันจะเป็นนิสัยที่ดีก็เถอะที่จะไม่ลังเลที่เข้าไปทักทาย ทว่ามันก็ทําให้พลาดได้ง่ายเช่นกัน หากนายถูกปฏิเสธครั้งหนึ่ง การจะเข้าไปจีบสาวคนเดิมจะเป็นเรื่องที่ยากขึ้นเสมอ และหากพิจารณาจากคุณภาพของเป้าหมายพวกนี้แล้วมันน่าจะยากมากๆเอาเสียด้วย นายจะต้องเปิดแบบปี 90 นะน้องชาย..ฉันจะแสดงวิธีที่ถูกต้องให้นายดูเอง”
เบ็นกระตือรือร้นเป็นอย่างมากที่จะเรียนเทคนิคขั้นสูงเหล่านี้
อันโตนิโอขยิบตาให้เขาก่อนเดินเข้าไปทักทายสาวอีกกลุ่มที่นั่งอยู่บนโต๊ะ เขาอยู่กับพวกนั้นพักหนึ่งก่อนจะเรียกเบ็นให้ตามเข้ามาในภายหลัง
เบ็นมองและวิเคราะห์ “เทคนิคขั้นสูงคือ…เข้าไปจีบสาวอ้วนเนี่ยนะ?!?”
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
