“จะว่าไปข้าวเย็นวันนี้จะกินอะไรเหรอ ถ้ายูมะไม่ว่าอะไร ให้ชั้นเป็นคนทำอาหารให้เอามั้ย”
ท้องฟ้าข้างนอกเริ่มมืด ยุยเลยถามถึงเมนูอาหาร
“เห็นเนเน่บอกว่ามีวัตถุดิบทำแกงกระหรี่พอกินได้สองคนอยู่ในตู้เย็นนะ”
“แกงกระหรี่ใช่มั้ย เข้าใจละ”
“โทษทีนะที่เหลือแต่ของง่อยๆแค่นี้”
“ของง่อยๆ?”
“แกงกะหรี่มันวัตถุดิบพื้นๆไง ถึุงใครทำรสชาติก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอยู่ดี”
มันเป็นความรู้สึกเสียดายที่ยุยที่มีฝีมือทำอาหาร จะทำแค่ของพื้นๆอย่างแกงกระหรี่
“ยูมะพูดซะขนาดนี้แปลว่าชอบรสมือชั้นใช่มั้ยล่ะ”
“ม่า ก็มันอร่อยจริงอะนะ”
“ฮะฮะ ตอนชั้นทำข้าวกล่องให้เธอก็แอบกังวลว่าปรุงรสจัดหนักมากไปรึเปล่า แต่พอเธอบอกว่าชอบและทานอย่างเอร็ดอร่อย ชั้นก็ดีใจมากๆเลย”
“ก็ขอบคุณที่ทำข้าวกล่องให้นะครับ”
“ไม่ต้องใส่ใจจ้า แค่เห็นยูมะทานอย่างเอร็ดอร่อยชั้นก็มีความสุขมาก ถ้ายูมะเป็นคนทานล่ะก็ จะทำให้เธอทานทุกวันวันละสามมื้อเลยก็ไม่มีปัญห……”
จู่ๆยุยก็หยุดพูดกระทันหัน เพราะเขินกับคำพูดของตัวเอง
“เป็นอะไรเหรอ”
“ม..ไม่มีอะไร…ถ้างั้นชั้นขอไปห้องครัว ดุวัตถุดิบในตู้เย็นหน่อยนะไ
“อืม”
พอเปิดตู้เย็นดู พบว่ามีแค่วัตถุดิบทำแกงกะหรี่พื้นฐาน ไข่ น้ำผลไม้ แล้วก็เหล้ากระป๋องของเนเน่
“ของไม่น่าจะพอนะ ให้ไปซื้อที่ซูเปอร์ข้างๆมั้ย”
“ไม่ต้องหรอก ไม่เป็นไร”
ยุยมองวัตถุดิบในตู้เย็น สีหน้าครุ่นคิดจริงจังก่อนจะเอ่ยว่า
“เมนูมื้อนี้ชั้นว่าจะทำออมไรซ์แกงกระหรี่นะ”
“ออมไรซ์แกงกระหรี่?”
“อืม รู้จักเมนูนี้ใช่มั้ย”
“เคยเห็นในทีวีแล้วก็เคยไปกินที่ร้านอาหาร นี่เธอทำออมไรซ์กินในบ้านได้ด้วยเหรอ “
“ได้สิ มีวัตถุดิบพอจะทำได้ไม่ยากเลย”
“จริงเหรอ สกิลทำอาหารของเธอกับรสชาติของมันต้องเทพสุดๆเลยนะนั่น”
“แฮะแฮะ ชั้นคิดว่าต้องมีสักวันที่ชั้นจะทำอาหารให้ยูมะทานเลยฝึกฝนไว้ล่วงหน้าน่ะ”
“…….”
ในใจยูมะคิดว่า (ถ้าฝึกและทำถึงขนาดนั้น บางทีเธออาจจะคิดกับเราในฐานะเพศตรงข้ามแล้วก็ได้มั้ง)
****
จบCH18-1
วันนี้คงไม่ได้คุยอะไรมากนะครับ ติดกินเหล้าบริษัท เอาเป็นว่าเชิญรับชมความหวานต่อละกันนะครับ
ถ้ารอตอนใหม่ได้ก็อ่านที่นี่พรุ่งนี้ แต่ถ้าทนไม่ไหว จัดไปได้ที่เพจ คลิกตรงนี้เลยจ้า kurakon
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
