IA:เล่ม 3 บทที่ 19 วันแรงงาน (ตอนที่ 3)
จากเครื่องวิทยุมาเสียงแทรกมาอีกครั้ง “ การรายงานดูเหมือนว่ามีเหตุการณ์เกิดขึ้นบนถนนสายที่ 198 คนของเราพบว่ามนุษย์กลายพันธุ์บางคนดูเหมือนพร้อมที่จะออกจากโบสถ์อิซาเบล”
“ นี่มันบ้าอะไรวะ นี่มันเป็นอะไรกันแน่!” ฮงหลาง ชกหมัดเข้าที่รถและร้องออกมา ชินยี่“ ตอนนี้เราจะทำอะไรต่อ!”
ใบหน้าของ ชินยี่ ก็เปลี่ยนไป
ทันใดนั้นพวกมนุษย์กลายพันธุ์บนถนนสายที่ 198 เริ่มเคลื่อนไหวและในเวลาเดียวกันนักผจญภัยในพื้นที่ก็ตกอยู่ในอันตราย
ฮงหลาง ตะโกนว่า“ เราไม่สามารถดูแลทุกคนได้เราจะต้องรีบไปที่ถนนที่ 198 ทันที เรายังสามารถตัดเส้นทางหลบหนีของพวกเขาออกได้!”
“ แล้วนักผจญภัยคนอื่นล่ะ? เราจะละทิ้งพวกเขาเหรอ?” เหวินโหรว ไม่พอใจ
“ ถ้าเราไม่สามารถดูแลตัวเองได้ และเราจะดูแลคนอื่นอย่างไร” ฮงหลาง กล่าว
จินกวง เตือนเขาว่า“ คุณควรอย่าลืมว่านี่เป็นการแข่งขันระดับภูมิภาค หากไม่มีใครช่วยพวกเขา พวกเราหลายคนอาจจะตาย หากภูมิภาคของเราตกอยู่ในสถานที่สุดท้าย ทุกคนจะถูกไล่ออก”
สัมผัสของการฆาตกรรมเข้าตาของ ฮงหลาง “ นั่นเป็นเหตุผลที่เราต้องฆ่ามนุษย์กลายพันธุ์บางส่วนเพื่อชดเชยคะแนนฆ่า หากยังไม่พอเราจะฆ่านักผจญภัยจากภูมิภาคอื่น เราฆ่าคนจากภูมิภาคเหนือไปหนึ่งคนแล้วใช่ไหม?”
ชินยี่ ขัดจังหวะ ฮงหลาง “ คุณคิดว่าคนเหล่านี้เป็นแค่วัว ควายกำลังรอการฆ่าอยู่อย่างนั้นเหรอ? หากคุณเริ่มตะโกนเพื่อฆ่า เหล่าเฮา ยังกล้าต่อสู้อย่างสิ้นหวังเลย!”
เจ้าอ้วน พยักหน้าอย่างจริงจัง
ชินยี่ ตบ ฮงหลาง “ อย่างไรก็ตาม เราเป็นคนจีน เราควรให้ความช่วยเหลือซึ่งกันและกัน อย่าลืมภาคตะวันออกเป็นภูมิภาคที่แข็งแกร่งที่สุดของเมืองกระหายเลือด ไม่ใช่เพราะเราแข็งแกร่ง แต่เพราะเราเป็นหนึ่งเดียวกัน! เงื่อนไขที่อนุญาตเราพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อช่วยเหลือ แต่เพื่อประโยชน์ของผู้อื่น แต่ยังรวมถึงเพื่อตัวเราเองด้วย”
ฮงหลาง อ้าปากค้างอย่างกว้าง หลังจากนั้นไม่นานเขาก็พูดว่า“ จากนี้เราจะอนุญาตให้มนุษย์กลายพันธุ์เหล่านี้หนีไปได้อย่างนั้นหรอ? นั่นเป็นมนุษย์กลายพันธุ์ปกติที่เรารู้จัก”
ชินยี่ ตอบว่า“ พวกเขารอได้ เหวินโหรว ก่อนอื่นให้ตรวจสอบที่ตั้งของอเวนิวที่ห้า”
“ ไม่จำเป็น นั่นคือถนนที่โด่งดังที่สุดในโลก แต่ก็เป็นที่ที่ผู้หญิงคนหนึ่งใฝ่หาแฟชั่นมากที่สุด … การต่อสู้ที่นี่เปรียบเสมือนการดวลปืนในพิพิธภัณฑ์ซึ่งเป็นความงามที่โหดร้าย “
เหวินโหรว พูดในขณะที่เปิดแผนที่ค้นหาถนนอเวนิวที่ห้าและซูมเพื่อให้ ชินยี่ มองเห็น
ชินยี่ ศึกษาแผนที่อย่างรอบคอบเพื่อค้นหาเส้นทางที่เร็วที่สุด หลังจากค้นหาสักพักหนึ่งแล้ว ชินยี่ ก็เงยหน้าขึ้นและพูดว่า
“ระยะทางไม่น้อยดังนั้นเมื่อเรากลับมาจากอเวนิวที่ห้า พวกมนุษย์กลายพันธุ์จะหายไปจากถนนสาย 198 ตอนนี้เราไม่ทราบว่าทีมไหนประสบอันตรายหรืออันตรายแบบไหน” คำพูดของ ฮงหลาง นั้นสมเหตุสมผล “เราต้องการช่วยชีวิตผู้คน แต่เราไม่สามารถปล่อยให้งานของเราไม่สมบูรณ์แบบ การช่วยชีวิตผู้คนเป็นสิ่งที่ดี แต่เราต้องไม่เสียสละความได้เปรียบของเรา ดังนั้นทุกคนไปที่ถนนสาย 198 เพื่อไล่ล่ามนุษย์กลายพันธุ์และฉันคนเดียวจะไปที่อเวนิวที่ห้า”
“คุณบ้าหรือเปล่า? คุณต้องการที่จะจัดการกับปัญหาแม้กระทั่งกลุ่มคนที่ไม่สามารถแก้ปัญหาได้อย่างนั้นหรอ” ฮงหลาง คว้าคอของ ชินยี่ และตะโกน แม้ว่าบุคคลนี้จะหยาบคาย ตระหนี่ เห็นแก่ตัว และบางครั้งก็โหดร้าย แต่อย่างน้อยเขาก็มีนิสัยที่ดีอย่างน้อยหนึ่งอย่าง ซึ่งก็คือความภักดีต่อเพื่อนของเขา
กลุ่มเพื่อนของเขาไม่เยอะ แต่ ชินยี่ อยู่ในกลุ่มเดียวกัน
เขาไม่สามารถยอมรับความเสี่ยงของ ชินยี่ ได้อย่างเดียว
“ ฉันไม่ได้บอกว่าฉันต้องไปพบกับภัยอันตราย นี่คือการช่วยชีวิตผู้คนไม่ให้ถูกฆ่า สถานการณ์แตกต่างกัน ฉันต้องการที่จะไปก่อนเพื่อดูว่าสถานการณ์ที่นั่นเป็นยังไง แล้วฉันจะตัดสินใจตามการสังเกตของฉัน บางทีฉันไม่จำเป็นที่จะต้องใช้กำลังเพื่อแก้ปัญหาไม่ใช่หรอ?”
ฮงหลาง “ นี่คือเมืองกระหายเลือด ไม่ใช่แท่นพูดของสภา สมองของคุณอาจช่วยได้ แต่นี่ไม่ใช่แค่คุณคนเดียว!”
“ หากเป็นไปไม่ได้ ฉันจะไม่ดำเนินการต่อ ฉันได้บอกไปแล้วว่าเราควรช่วยผู้คน แต่เราต้องไม่เสียสละความได้เปรียบของเรา ” ชินยี่ พูดเบา ๆ
สิ่งนี้ทำให้ทุกคนมั่นใจ
“ แล้วคะแนนสังหารล่ะ?” จินกวง ถาม
“ ให้ทหารของฉันฆ่าบ้าง พวกเขาคือสิ่งที่ฉันเรียกออกมา การสังหารของพวกเขาจะถูกนับว่าเป็นของฉัน”
“ นั่นเป็นวิธีเดียวเท่านั้น” จินกวง พยักหน้า
“ คุณแน่ใจหรือว่าสามารถทำได้ หากคุณพบ … ” เหวินโหรว ยังมีการลังเลบางอย่าง
“ มอบ BP ที่เหลือให้ฉัน ถ้าฉันสู้ไม่ได้อย่างน้อยก็สามารถหนีไปได้”
ทุกคนเข้าใจทันทีว่าเขาหมายถึงอะไร
แต่ละคนประหยัด BP ได้หลายร้อยก่อนเข้าภารกิจ ในช่วงเวลานี้พวกเขาโอนมันทั้งหมดให้กับ ชินยี่
เมื่อคิดว่า ชินยี่ อยู่คนเดียว เหวินโหรว ก็ยังเป็นห่วงอยู่ ดวงตาคู่หนึ่งมองไปที่ ชินยี่ อย่างมีความหมาย ชินยี่ ยิ้มและหยิบเครื่องวิทยุ “ ด้วยสิ่งนี้ เราสามารถพูดได้ตลอดเวลา มั่นใจได้เลยว่าฉันจะไม่เสี่ยงชีวิตตัวเอง”
“ เราจะพยายามทำให้เสร็จโดยเร็วที่สุด จำไว้ว่าจนกว่าเราจะมาถึงคุณไม่ควรเล่นบทเป็นฮีโร่ ถ้าเป็นไปได้ให้หยุด!” จินกวง ตะโกนเสียงดัง
“ ไม่ต้องกังวล”
“ ข้างหน้ามีทางแยก” เหวินโหรว กล่าว
“ เราจะเจอกันอีกครั้ง” ชินยี่ เปิดประตูกระโดดออกมาจากรถแลนด์โรเวอร์และกลิ้งตัวเพื่อสลายแรงผลักดันของเขา
เขาตั้งใจเดินไปกลางถนนและยืนอยู่ตรงนั้นเมอร์เซดิสสีดำที่พุ่งเข้าหาเขาถูกบังคับให้หยุด เจ้าของยื่นหัวออกมาแล้วสบถ “สารเลวเอ้ย! ออกไปให้พ้นทาง!”
ชินยี่ เดินไป “ แค่ต้องการนั่งไปด้วยเฉยๆ คุณช่วยพาฉันไปที่อเวนิวที่ห้าได้ไหม”
“มันคนละทางกับที่ฉันจะไป!” เจ้าของรถใจร้อน
“ คุณจะเปลี่ยนใจ” ชินยี่ เต็มไปด้วยความมั่นใจ
ปากกระบอกปืนของ Spirit Flame Gun นั้นจี้ไปที่หัวของเจ้าของรถ
—————————————-
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://i2.wp.com/www.xn--q3cmiag1gmn.com/wp-content/uploads/2022/08/bmn54u2yvhx9x9it.jpeg?resize=60,85 "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
