Genius Doctor Black Belly Miss 1464

ตอนที่ 1464  โผล่หัวออกมา (6)

ชายชุดดำถูกเย่ฉาพาเข้าไปในห้อง  จวินอู๋เสียสั่งให้เย่ฉาเอายาให้ชายชุดดำเพื่อทำให้ลมหายใจของเขาคงที่  จะได้ไม่หมดสติไปซะก่อน

ชายชุดดำนั่งพิงข้างเตียงอย่างอ่อนแรง  เส้นลมปราณทั้งหมดของเขาถูกผนึกด้วยพลังวิญญาณของจวินอู๋เสีย  ตอนนี้เขาทำได้แค่ขยับปากเท่านั้น  ดวงตาของเขาเย็นชาและแข็งกระด้างขณะจ้องมองไปยังจวินอู๋เสีย  ดูเหมือนไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าหั่นนางออกเป็นชิ้นๆและกินเข้าไปทั้งเป็น

“เมื่อฝีมือด้อยกว่า  ก็ต้องยอมรับชะตากรรมนะ”  จวินอู๋เสียนั่งลงบนเก้าอี้ด้านข้าง  เอามือข้างหนึ่งเท้าคางมองชายชุดดำด้วยสายตาไม่แยแส

“เจ้าเป็นใคร!”  ชายชุดดำยังคงไม่สามารถเชื่อได้ว่าจวินอู๋เสียเป็นคนจากอาณาจักรล่างจริงๆ  อาณาจักรล่างเป็นอย่างไรนั้น  พวกเขารู้ดี  ถ้าอาณาจักรล่างสามารถสร้างสัตว์ประหลาดที่ทรงพลังขนาดท้าทายสวรรค์ได้เช่นนั้น  พวกเขาคงไม่โดนอาณาจักรกลางกดขี่เป็นเวลาหลายปี

“จะเป็นใคร  เจ้าก็ไม่คู่ควรที่จะถาม”  เสียงหนึ่งดังขึ้น

จวินอู๋เหยาเดินเข้ามาปรากฏตัวที่ประตูอย่างช้าๆ  มุมปากของเขายกขึ้นเป็นรอยยิ้มบางๆ  เขาไม่ได้มองไปที่ชายชุดดำเลย  เอาแต่จับจ้องไปที่จวินอู๋เสียอย่างไม่ละสายตา

แต่ในตอนที่ชายชุดดำได้เห็นใบหน้าของจวินอู๋เหยาชัดๆนั่นเอง  ดวงตาของเขาก็แทบถลนออกมาทันที  เส้นเลือดสีแดงขึ้นในดวงตาของเขา  เขายังคงจ้องมองจวินอู๋เหยาราวกับว่าได้เห็นผี!

“ท่านทำเขากลัวแล้ว”  จวินอู๋เสียมองจวินอู๋เหยาอย่างเฉื่อยชา

จวินอู๋เหยาตอบว่า  “ข้าไม่คิดว่าหน้าตาข้าจะส่งผลร้ายแรงขนาดนี้”

“เขาอาจจะจำท่านได้”  จวินอู๋เสียเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง

จวินอู๋เหยาแค่ยิ้มและไม่พูดอะไร

แต่ทันใดนั้น  ริมฝีปากของชายชุดดำก็สั่นไม่หยุด  ใบหน้าของเขาซีดขาวปราศจากสีเลือดด้วยความหวาดกลัว  ดูหวาดกลัวมากกว่าตอนที่เขาแพ้จวินอู๋เสียซะอีก!

“จักร……จักรพรรดิแห่งความมืด……”  คำที่น่ากลัวหลุดออกมาจากปากของชายชุดดำ  ใบหน้าของเขาซีดขาว  ดวงตาจับจ้องไปที่จวินอู๋เหยาซึ่งเดินไปนั่งข้างๆจวินอู๋เสีย

รอยยิ้มของจวินอู๋เหยาสงบนิ่ง  เขาไม่ตอบสนองใดๆ  แต่เป็นจวินอู๋เสียที่เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยและพูดว่า  “เขารียกท่านแน่ะ”

จวินอู๋เหยาทำสีหน้าสับสน  “ข้าไม่เห็นรู้เลย!”

“เสแสร้ง”  จวินอู๋เสียมองจวินอู๋เหยาด้วยหางตา  แต่ก็ไม่ซักถามต่อว่าเขาจะปฏิเสธตัวตนของเขาต่อไปหรือไม่

หลังจากชายชุดดำผู้โชคร้ายได้เห็นจวินอู๋เหยา  เขาก็หวาดกลัวจนแทบสิ้นสติ  ต่อหน้าจวินอู๋เสีย  เขายังสามารถวางท่าทำเป็นกล้าหาญได้  แต่เมื่อจวินอู๋เหยาปรากฏตัว  เขาก็เหมือนลูกโป่งถูกปล่อยลมจนแฟบและสั่นระริกเหมือนต้นหลิวกลางสายลม

เป็นเวลานานแล้วนับตั้งแต่จักรพรรดิแห่งมืดเสียชีวิตไป  ชายชุดดำไม่เคยเห็นใบหน้าที่แท้จริงของจักรพรรดิแห่งความมืด  แต่ในสิบสองวิหารได้เก็บภาพวาดเก่าๆของจักรพรรดิแห่งความมืดเอาไว้  ผลงานศิลปะนั้นเหมือนจริงมาก  ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวของชายที่อยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้ก็คือสีตา  นอกนั้นเหมือนกันเป๊ะ

แม้ว่าจักรพรรดิแห่งความมืดจะไม่อยู่แล้ว  แต่ชื่อเสียงและความรุ่งโรจน์ที่ไม่มีใครเทียบได้ของเขาก็ไม่เคยเลือนหายไปจากอาณาจักรกลาง  ชื่อของเขาเป็นเหมือนคำสาปที่ยังคงอยู่ในใจของทุกผู้คน

เป็นไปได้ว่าการปรากฏตัวของจวินอู๋เหยาทำให้ชายชุดดำหวาดกลัวอย่างแท้จริง  เนื่องจากปฏิกิริยาของเขาหลังจากนั้นก็ช้าลงอย่างมาก  แม้ว่าตอนที่จวินอู๋เสียถามเรื่องต่างๆกับเขา  เขาก็เปิดเผยทุกสิ่งที่เขารู้ตามความเป็นจริง  ไม่ใช่ว่าเขาใจเสาะ  แต่……

ต่อหน้าจักรพรรดิแห่งความมืด  ไม่มีใครกล้าต่อต้านเขาแม้แต่น้อย  ความสำเร็จของจักรพรรดิแห่งความมืดยังคงถูกพูดถึงในอาณาจักรกลางจนกระทั่งทุกวันนี้

ชายชุดดำไม่อยากถูกคิดว่าตัวเขาไม่ให้ความร่วมมือจนไปดึงดูด “ความสนใจ” ของจักรพรรดิแห่งความมืดเข้า  ความโกรธเกรี้ยวของจักรพรรดิแห่งความมืดไม่ใช่สิ่งที่เขาพร้อมจะเผชิญ!