Genius Doctor Black Belly Miss 1444

ตอนที่ 1444  มาหาที่ตายอีกแล้ว (4)

“ลุก……ลุกขึ้นพูดเถอะ……”  เย่เจี๋ยลุกลี้ลุกลน

แต่ผู้หญิงคนนั้นยังพูดต่อว่า  “เจ้าเมืองชิงเฟิงพากองทหารมาที่นี่  ตอนนี้กำลังถามทุกคนถึงเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้  จริงๆแล้วเจ้าเมืองไม่ใช่คนดี  คุณชายจวินโปรดระวังตัวด้วย!”

“หา?”  เย่เจี๋ยเริ่มสับสน

ผู้หญิงคนนั้นคิดว่าเด็กหญิงไม่เชื่อคำพูดของนาง  ใบหน้าของนางกลายเป็นสีแดงจากความร้อนใจ  ขณะอธิบายอย่างตื่นตระหนกว่า  “ฉากหน้าเจ้าเมืองชิงเฟิงก็แสดงตัวเป็นคนดี  แต่ถ้าเขาใส่ใจผู้ลี้ภัยจริงๆ  ทำไมถึงปล่อยให้ผู้ลี้ภัยทุกคนกระจุกกันอยู่ในสถานที่สกปรกอย่างนั้น?  เขามาที่นี่พร้อมทหารวันนี้  บอกว่าจะมาจับพวกอันธพาล  แต่นี่คือเมืองชิงเฟิงใช่ไหม!?  เขาคือเจ้าเมืองของเมืองชิงเฟิง!  เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะพบความผิดปกติเอาตอนนี้  สิ่งเดียวที่เขากังวลก็คือการหาตัวคนที่ฆ่าอันธพาลพวกนั้น  มันมีอะไรทะแม่งๆแน่นอน!”

“คนที่นี่ซื่อกันมาก  พวกเขาน่าจะบอกเจ้าเมืองว่าเป็นคุณชายที่ลงมือกับอันธพาลพวกนั้น  คุณชายจวินจำเป็นต้องทำเพื่อช่วยข้ากับลูก  เขาคือผู้ช่วยชีวิตเราสองแม่ลูกเอาไว้  แม่นางน้อยได้โปรดนำข่าวนี้ไปบอกคุณชายจวินด้วย!”  พูดจบ  ผู้หญิงคนนั้นก็คำนับด้วยการเอาหัวโขกพื้นเสียงดัง  จากนั้นก็จูงลูกออกไปโดยไม่ตื้อขอเข้าไปอีก

สองแม่ลูกจากไปแล้ว  เย่เจี๋ยก็ยังยืนเหม่ออยู่ที่เดิม  สมองมึนงงไปหมด

ถ้าผู้หญิงคนนั้นรู้ว่าเย่เจี๋ยมีปัญหาร้ายแรงในการสื่อสารด้วยคำพูด  นางก็คงไม่กล้าขอให้เย่เจี๋ยถ่ายทอดคำพูดของนางให้จวินอู๋เสียอย่างแน่นอน

“นางนั่นเอง……”  ทันใดนั้น เสียงนุ่มๆก็ดังขึ้นจากบันได  เย่เจี๋ยเงยหน้าขึ้นมองอย่างสับสน  และเห็นจวินอู๋เสียยืนอยู่บนขั้นบันไดโดยมีจวินอู๋เหยายืนอยู่ข้างหลัง

“อ๊ะ!”  เย่เจี๋ยอ้าปาก  อยากจะถ่ายทอดสิ่งที่ผู้หญิงคนนั้นให้บอกกับจวินอู๋เสีย  ในใจนางรู้ว่าตัวเองอยากจะพูดอะไร  แต่พอคำพูดมาถึงริมฝีปาก  นางก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มจากตรงไหน

“ข้าได้ยินหมดแล้ว”  จวินอู๋เสียพูดเมื่อเห็นความลำบากใจของเย่เจี๋ย

เย่เจี๋ยมองนางอย่างว่างเปล่าอยู่ครู่หนึ่ง  ก่อนจะเผยยิ้มอย่างสดใสให้นาง

“แม่ลูกคู่นั้น  ถ้าข้าจำไม่ผิด  คือคนที่เจ้าช่วยเอาไว้ก่อนหน้านี้ใช่ไหม?”  จวินอู๋เหยายิ้มบางๆ  เอนตัววางแขนพิงราวบันไดอย่างสบาย

จวินอู๋เสียพยักหน้าเล็กน้อย

“เป็นคนฉลาด  และยังรู้จักตอบแทนบุญคุณ”  จวินอู๋เหยาพอใจกับการกระทำของผู้หญิงคนนั้นมาก

จวินอู๋เสียไม่ตอบ  นางไม่เคยคาดหวังสิ่งตอบแทนจากคนพวกนี้  การกระทำของผู้หญิงคนนั้นทำให้นางประหลาดใจมาก  นางรู้ว่าเจ้าเมืองชิงเฟิงเป็นคนหน้าซื่อใจคด  สวมหน้ากากเป็นคนมีคุณธรรม  แต่ผู้ลี้ภัยไม่รู้เรื่องนี้เลย  ผู้หญิงคนนั้นสามารถมองออกว่าเจ้าเมืองเป็นคนหน้าไหว้หลังหลอก  และมาที่นี่ทันทีเพื่อบอกนางเรื่องนี้  นอกจากเรื่องอื่นๆแล้ว  อย่างน้อยนางก็ฉลาดกว่าคนอื่นมาก  และยังรู้จักตอบแทนบุญคุณ

“พวกหนูนั่งไม่ติดกันแล้ว  แห่ออกมากันใหญ่  เสี่ยวเสียเอ๋อร์คิดจะไว้รึยังว่าจะจัดการกับพวกมันยังไง?”  จวินอู๋เหยาถามอย่างยิ้มแย้ม

จวินอู๋เสียพูดอย่างเฉยเมยว่า  “จับโจรให้จับหัวหน้า  คนพวกนี้ไม่ใช่เป้าหมายของข้า”  ไม่ว่าจะเป็นพวกอันธพาลหรือเจ้าเมือง  แม้แต่ลั่วซีก็ไม่ได้อยู่ในสายตานาง  นางทำทั้งหมดนี้ก็เพื่อบังคับให้ผู้บงการออกมาแสดงตัวเท่านั้น

เมื่อดูจากสถานการณ์ตอนนี้แล้ว  ดูเหมือนพวกนั้นจะค่อนข้างร้อนอกร้อนใจกันพอสมควร  แค่วันนี้วันเดียวก็พากันมาหาที่ตายซ้ำแล้วซ้ำอีก  ปฏิกิริยาเช่นนี้ทำให้จวินอู๋เสียรู้สึกพอใจมาก

“ข้าจะออกไปดูก่อน”  จวินอู๋เสียพูดพลางตบหลังมือของจวินอู๋เหยาเบาๆ  บ่งบอกว่าเขาไม่จำเป็นต้องออกไปแสดงตัว  ก่อนที่นางจะเดินออกไปจากหอพัก  ตรงไปที่เจ้าเมืองซึ่งถูกกลุ่มผู้ลี้ภัยล้อมรอบอยู่