Genius Doctor Black Belly Miss 1423

ตอนที่ 1423  ไม่ขาดเงิน (4)

เจ้าของร้านขมวดคิ้วมองผู้เยาว์ที่มีสีหน้าเฉยชาด้วยสายตาดูถูก

เขาเคยเห็นพวกยาจกสารเลวแบบนี้มาก่อน  ในช่วงที่ผ่านมามีผู้ลี้ภัยหลายคนที่อยากซื้อที่ดินในเมืองชิงเฟิงเพื่ออยู่อาศัย  แต่พวกเขาไม่มีเงินติดตัวมากนัก  แล้วคนพวกนั้นก็คุกเข่าขอร้องอย่างหน้าด้านๆโดยไม่ยอมขยับเขยื้อน  รบกวนการทำธุรกิจของเขาและบางคนก็ยังทำข้าวของเสียหาย

นักธุรกิจก็ต้องหวังแต่ผลกำไรอยู่แล้ว  เจ้าของร้านไม่มีเวลาว่างมาช่วยผู้ลี้ภัยพวกนั้นหรอก

“เจ้าจะทำอะไร?”  เจ้าของร้านถามด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด

จวินอู๋เสียตอบ  “ซื้อที่ดิน”

เจ้าของร้านมองจวินอู๋เสีย  สายตาเต็มไปด้วยความดูถูก  เขาไม่พูดอะไรกับจวินอู๋เสีย  แต่หันหน้าไปทางพนักงานร้าน 2 คนที่ยืนว่างกันอยู่  และพูดว่า  “ไอ้พวกโง่สองตัวนี่  มัวทำอะไรกันอยู่?  ยังไม่โยนไอ้งี่เง่านี่ออกไปจากร้านอีก!  อย่าทำให้ธุรกิจของข้าล่าช้าซิ!”

พนักงานร้านสองคนม้วนแขนเสื้อขึ้นทันที  พร้อมกับเดินตรงมาทางจวินอู๋เสีย  ดูท่าทางพวกเขาจะโยนจวินอู๋เสียออกไปจากร้านจริงๆ

จวินอู๋เสียขมวดคิ้วเล็กน้อย  นางมองสีหน้าดูถูกเหยียดหยามของเจ้าของร้าน  แล้วกวาดตามองพนักงานร้านทั้งสองคนที่กำลังเข้ามาใกล้

“อะไร?  เจ้าไม่อยากขายหรือ?”  จวินอู๋เสียถามอย่างเย้ยหยัน

เจ้าของร้านระเบิดเสียงหัวเราะออกมา  เขามองจวินอู๋เสียขึ้นๆลงๆด้วยสายตาเย้ยหยัน

“ประตูของเราเปิดกว้างสำหรับการทำธุรกิจอยู่แล้ว  แน่นอนว่าเราไม่ปฏิเสธการขาย  แต่เราก็ต้องดูด้วยว่าเรากำลังขายให้คนประเภทไหน  เพราะเราขายให้กับคนที่มีเงินจ่ายเท่านั้น  ไอ้สารเลวน้อยอย่างเจ้ารีบไสหัวไปจากที่นี่ซะ  อย่าอยู่ให้คนเขาดูถูกอยู่เลย”

จวินอู๋เสียหรี่ตาเล็กน้อย  สายตาเต็มไปด้วยความเย็นชา

ในตอนนั้นเอง  นายท่านหลิว พ่อค้าผู้มั่งคั่ง ก็เลือกบ้านใหม่ของเขาเช่นกัน  ภายใต้การกระตุ้นของพนักงานขาย  เขาเดินมายืนตรงหน้าเจ้าของร้าน

เมื่อเจ้าของร้านเห็นแววตาของนายท่านหลิว  เขาก็รู้ทันทีว่าการซื้อขายครั้งใหญ่กำลังเข้ามา  เขารีบคลายคิ้วที่ขมวดออก ลบสายตาที่เย็นชา และสวมหน้ากากยิ้มแย้มพร้อมกับถูมือด้วยความยินดีต่อหน้านายท่านหลิว

“นายท่านเลือกที่ดินได้แล้วหรือขอรับ?”  เขาเปลี่ยนท่าทีได้เร็วจนน่าตกใจจริงๆ

นายท่านหลิวพยักหน้าอย่างหยิ่งๆ  แขนอวบอ้วนของเขากอดสาวไว้ทั้งซ้ายและขวา  “ก็พอได้  มันก็ไม่ได้ใหญ่อะไรขนาดนั้น  ก็อยู่ๆไปก่อนแล้วกัน”

“ใช่ ใช่ ใช่  นายท่านหลิวเป็นมังกรในหมู่คน  บ้านธรรมดาๆย่อมไม่คู่ควรกับท่าน  ตอนนี้ท่านคงต้องทนกับบ้านหลังนี้ไปก่อน  ถ้าข้าเจอที่ดินดีๆในอนาคต  ข้าจะให้คนไปส่งข่าวให้ท่านนะขอรับ”  เจ้าของร้านพูดด้วยรอยยิ้มกว้าง

นายท่านหลิวพยักหน้าอย่างพอใจ

ขณะเดียวกัน  จวินอู๋เสียที่ถูกเมินอยู่ด้านข้างก็มีสีหน้าเย็นชา  พนักงานร้านสองคนมาถึงข้างตัวของนางแล้ว  พวกเขายื่นมือออกมาเพื่อจะจับนางโยนออกไปข้างนอก

ดวงตาของจวินอู๋เสียทอประกายเยียบเย็น

ทันใดนั้น  เสียงร้องโหยหวนก็ดังขึ้นภายในร้าน!

“อ๊ากกกกกก!”

เสียงร้องโหยหวนเหมือนหมูถูกเชือดนั้นดึงดูดความสนใจของคนอื่นๆในร้าน  กระทั่งเจ้าของร้านที่ยุ่งอยู่กับการต้อนรับลูกค้า “ไฮโซ” ก็ตกใจกับเสียงนั้น  เขาหันหน้าไปมองทันที

และสิ่งที่เห็นก็ทำให้ใจของเขาหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม!

เขาเห็นพนักงานร้านทั้งสองคนล้มอยู่บนพื้น  พวกเขาข้อศอกของตัวเองแน่นพร้อมกับกลิ้งไปมาด้วยความเจ็บปวด  กระดูกสีขาวแทงทะลุแขนของพวกเขาออกมา  เลือดไหลนองอยู่บนพื้น  กลิ่นคาวเลือดลอยคลุ้งไปทั่วทั้งร้านทันที!

จวินอู๋เสียยังคงยืนอย่างเย็นชาอยู่ตรงจุดเดิม  สายตาน้ำแข็งของนางแทงทะลุจิตวิญญาณของผู้คนขณะที่จ้องไปยังเจ้าของร้านที่มีใบหน้าซีดขาว

“เจ้า!  เจ้าคิดจะทำอะไร!”  เจ้าของร้านใจเต้นแรง