Genius Doctor Black Belly Miss 1407

ตอนที่ 1407  ขอเงินสนับสนุน (1)

พอรู้เช่นนั้น  เหวินหยูก็เดาได้ทันที

เป็นไปได้ไหมว่าจวินอู๋เสียพบสุสานจักรพรรดิแห่งความมืดแล้ว?

เหวินหยูระงับความตกใจลงและสังเกตพวกของเฉียวฉู่ที่เดินทางไปพร้อมจวินอู๋เสียอย่างเงียบๆ  แล้วเขาก็รู้ได้ทันทีว่าผู้เยาว์ทุกคนได้ทะลวงถึงขั้นสีม่วงแล้วเช่นกัน!  แต่ที่ทำให้เหวินหยูสั่นได้จริงๆก็คือคนที่ยืนอยู่ข้างบัลลังก์ของจวินอู๋เสีย  ชายที่ใบหน้าหล่อเหลาอย่างร้ายกาจ

ขนาดพลังระดับเขาก็ยังไม่สามารถตรวจจับพลังของผู้ชายคนนั้นได้!

สถานการณ์เช่นนี้  หมายความได้อย่างเดียวว่า  พลังของชายคนนั้นสูงกว่าเขาหลายเท่า!

ข้างกายจวินอู๋เสียมียอดฝีมือเช่นนี้ซ่อนอยู่จริงๆ!

“ไม่ได้เจอฝ่าบาทมานาน  สบายดีไหมพะย่ะค่ะ?”  เล่ยเฉินถามด้วยรอยยิ้ม  ไม่ได้รู้ถึงพลังที่เปลี่ยนแปลงไปของจวินอู๋เสียเลย

จวินอู๋เสียพยักหน้า

“ท่านมหาอำมาตย์  ท่านอ๋อง  ฝ่าบาทกลับมาด้วยเรื่องสัตว์ประหลาดพวกนั้น  พวกท่านบอกสิ่งที่รู้ทั้งหมดให้ฝ่าบาททราบด้วย”  ฉูหลิงเย่กล่าวจากด้านข้าง  น้ำเสียงของนางแตกต่างจากตอนที่พูดกับจวินอู๋เสีย

เล่ยเฉินพยักหน้าและแอบมองไปที่ฉูหลิงเย่ซึ่งบุคลิกเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง  ใครจะคิดว่าเด็กสาวที่เมื่อก่อนเคยไร้เดียงสาจะเปลี่ยนเป็นแบบนี้ได้?  ในใจเกิดความรู้สึกหลากหลาย  แต่เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้เลย

เล่ยเฉินรับผิดชอบดูแลเรื่องการแจกจ่ายทรัพยากรและเสบียง  ในสงครามจำเป็นต้องมีเงินทุน  และเงินทุนที่ต้องใช้ในสงครามก็เรียกได้ว่ามหาศาล  ถ้าแคว้นเหยียนปกป้องแค่ตัวเอง  ด้วยความร่ำรวยของแคว้นเหยียน  มันก็จะเป็นแค่น้ำหนึ่งหยดในมหาสมุทรเท่านั้น  แต่แคว้นเหยียนได้ส่งทหารของตัวเองออกไปเป็นกำลังเสริมให้กับแคว้นอื่นๆอย่างต่อเนื่อง  พวกอาวุธยุทธภัณฑ์  ยา  เสบียงอาหารที่จำเป็นในการสนับสนุนกองกำลังเสริมจึงเพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณ

เลือดของคนพิษมีพิษรุนแรง  ดินแดนที่แปดเปื้อนไปด้วยเลือดของพวกคนพิษจะกลายเป็นดินแดนแห้งแล้งปราศจากพืช  มันได้ทำลายพื้นที่เพาะปลูกไปเป็นจำนวนมาก  แหล่งอาหารจึงเสียไปเยอะ  สงครามดำเนินติดต่อกันมาตลอดทั้งปี  ในหนึ่งปีนี้  ความมั่งคั่งที่แคว้นเหยียนสะสมมาตลอดหลายปีก็ลดลงในอัตราที่น่าตกใจ

แม้ว่าแคว้นฉีและแคว้นเฉียวจะได้รับความมั่งคั่งของแคว้นจิ้วมา  แต่เนื่องจากแคว้นจิ้วชื่นชอบการรบ  พวกเขาเป็นแคว้นที่เปลี่ยนผลกำไรที่ได้จากการรบหนึ่งไปสู่การรบอีกหนึ่ง  สมบัติในท้องพระคลังจึงร่อยหรอ  พวกเขาจึงไม่มีผลประโยชน์อะไรให้เก็บเกี่ยวได้มากนัก

ดังนั้นแคว้นเหยียนไม่เพียงต้องจัดการเรื่องเสบียงให้กับกองทัพแคว้นเหยียนเท่านั้น  แต่พวกเขายังต้องคำนึงถึงแคว้นฉีและแคว้นเฉียวด้วย

นั่นยิ่งทำให้สมบัติท้องพระคลังของแคว้นเหยียนถูกสูบออกไปเป็นจำนวนมาก  จนตอนนี้มันว่างเปล่าแล้ว  เล่ยเฉินกำลังกังวลว่าเขาจะหาเสบียงมาเพิ่มได้ยังไง

นี่เป็นครั้งแรกที่แคว้นเหยียนต้องกังวลเรื่องเงินนับตั้งแต่ก่อตั้งแคว้นขึ้นมา

แต่ในปัจจุบัน  โลกกำลังเกิดกลียุคขึ้น  ไม่มีแคว้นไหนที่มีสมบัติมากมายในท้องพระคลัง  ดังนั้น  ต่อให้เขาอยากกู้ฉุกเฉินก่อน  ก็ไม่มีใครมีให้กู้

พลังในการต่อสู้  พวกเขามีแล้ว  แต่ตอนนี้พวกเขาต้องการเงิน  เล่ยเฉินอยากจะร้องไห้แต่ก็ไม่มีน้ำตาไหลออกมา

“ข้าได้สั่งให้คนระดมทุนจากพวกคนรวยในแคว้นแล้ว  หวังว่าเราจะสามารถยื้อไว้ได้อีกสักพัก  สถานการณ์ของแคว้นเหยียนเรายังไม่ถึงกับเลวร้าย  แต่แคว้นฉีและแคว้นเฉียวกำลังแย่  ไม่รู้ว่าจะอยู่ได้นานแค่ไหน”  ในช่วงสงคราม  การทำให้ประชาชนรู้สึกมั่นคงเป็นสิ่งสำคัญที่สุด  แคว้นเหยียนไม่เพียงต้องเลี้ยงดูประชาชนของตัวเอง  พวกเขายังต้องดูแลผู้ลี้ภัยจากแคว้นอื่นๆด้วย

โชคดีที่แคว้นเหยียนร่ำรวยมั่งคั่ง  และประชาชนก็เข้มแข็ง  ไม่อย่างนั้นพวกเขาคงไม่สามารถรับภาระได้

“ไม่ต้องทำอะไรให้ยุ่งยากแล้ว”  จวินอู๋เสียพูดขึ้นทันที

เล่ยเฉินมองจวินอู๋เสียอย่างประหลาดใจ

“แต่ฝ่าบาท……”  พวกเขาไม่มีเงินแล้วจริงๆ……

“เย่เจี๋ย”  จวินอู๋เสียหันหน้าไปเรียกเด็กหญิงที่ซ่อนตัวอยู่มุมหนึ่ง  ซึ่งกำลังอุ้มหนูแฮมสเตอร์ตัวน้อยเอาไว้ในมือ

เย่เจี๋ยที่ได้ยินชื่อตัวเองถูกเรียก  ก็เงยหน้าขึ้นอย่างประหม่า