Genius Doctor Black Belly Miss 1394

ตอนที่ 1394  คนพิษกลายพันธุ์ (2)

จวินอู๋เสียเคยตรวจสอบของเหลวพิษที่พวกเขาใช้แช่คนเพื่อสร้างคนพิษในแคว้นจิ้ว  และนางสามารถระบุสมุนไพรที่พวกใช้ได้อย่างคร่าวๆ  แต่เมื่อมองดูศพของคนพิษพวกนี้  พิษในร่างของพวกเขามีศักยภาพมากกว่าที่นางเคยเห็นในคนพิษที่แคว้นจิ้ว

เลือดของคนพิษที่ไหลลงบนพื้นได้ทำให้ดินใต้ร่างของเขาละลายหายไป  ระดับของการกัดกร่อนนี้เทียบกับต้นกร่อนกระดูกที่ผาสุดสวรรค์ไม่ได้ก็จริง  แต่สำหรับคนธรรมดาทั่วไปแล้ว  การจะให้เลือดคนมีฤทธิ์กัดกร่อนสูงเช่นนี้  มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย

“พวกนี้แตกต่างจากคนพิษที่แคว้นจิ้ว  และยังแตกต่างจากโลหิตแดงด้วย  นี่เป็นพิษชนิดใหม่”  จวินอู๋เสียบอกคนอื่นๆด้วยคิ้วที่ขมวดมุ่น

“แตกต่างหรือ?  งั้น……นี่ก็ไม่ใช่ฝีมือของพวกเศษเดนจากแคว้นจิ้วน่ะซิ?”  ฮัวเหยาคิดว่ามันค่อนข้างแปลก

ตอนที่จวินอู๋เสียล้มล้างแคว้นจิ้ว  จักรพรรดิจากแคว้นอื่นๆที่ถูกกักบริเวณได้บอกพวกเขาว่า  ทหารแคว้นจิ้วที่ถูกส่งไปยังแคว้นของตนนั้นได้ออกเดินทางไปแล้ว  และในมือของทหารพวกนั้นก็มีสิ่งของที่จำเป็นในการสร้างคนพิษ  ตอนที่พวกเขารู้ข่าวว่าโลกเกิดกลียุคขึ้น  สิ่งแรกที่พวกเขาคิดก็คือ  จักรพรรดิพวกนั้นหยุดยั้งทหารจากแคว้นจิ้วไม่สำเร็จ  ทำให้คนพิษแพร่กระจายในอาณาจักรล่าง

แต่ข้อสรุปของจวินอู๋เสียก็ได้ปฏิเสธข้อสันนิษฐานนั้น

“ไม่รู้ซิ”  จวินอู๋เสียกล่าวอย่างเย็นชา  ตอนนี้ยังมีเบาะแสน้อยเกินไป  นางจึงไม่สามารถชี้ชัดลงไปได้

เสื้อผ้าของพวกคนพิษขาดรุ่งริ่งเป็นผ้าขี้ริ้ว  กล้ามเนื้อของพวกเขาโตอย่างรวดเร็ว  ทำให้เสื้อผ้าที่สวมอยู่ฉีกขาด  ใบหน้าบิดเบี้ยวจนไม่สามารถระบุตัวตนได้

จวินอู๋เสียลุกขึ้นยืน  “เพื่อให้รู้ความจริง  พวกเราต้องกลับไป”

พวกผู้เยาว์พยักหน้าทันที  พวกเขาค้นหาในเมืองเล็กๆอีกครั้ง  และพบพวกคนพิษอีกหลายคน  หลังจากกำจัดพวกมันหมดแล้ว  พวกเขาก็ออกเดินทางทันที

ท้องฟ้าของอาณาจักรล่างเป็นสีเทาหม่น  เช่นเดียวกับความกลัวที่เกาะกุมหัวใจของผู้คนในอาณาจักรล่างในช่วงหนึ่งปีที่ผ่านมา

รถม้าของพวกจวินอู๋เสียค่อยๆเคลื่อนขบวนจากสถานที่ที่ห่างไกลไปถึงด้านข้างของเมืองที่เคยเจริญรุ่งเรืองหลายเมือง  ซึ่งตอนนี้พังย่อยยับและทรุดโทรมหมดแล้ว  ประตูเมืองเสียหายอย่างหนัก  ถนนร้างว่างเปล่า  เมื่อยืนอยู่นอกเมืองก็ได้ยินแต่เสียงลมพัดหวีดหวิวผ่านหูเท่านั้น  ไม่สามารถสัมผัสถึงร่องรอยของผู้คนที่ยังมีชีวิตอยู่ได้เลย

ระหว่างทาง  พวกของจวินอู๋เสียได้เจอกับผู้ลี้ภัยอีกกลุ่มซึ่งมีทั้งชายและหญิง  ทุกคนเหนื่อยล้ากันมาก  แต่เฟยเหยียนก็ยังรวบรวมข่าวสารจากพวกเขาได้  คนกลุ่มนี้หลบหนีมาจากแคว้นฉู  แคว้นฉูเป็นแคว้นเล็กๆ แต่ใหญ่กว่าแคว้นฉีในตอนแรกอยู่เล็กน้อย

พวกเขาเป็นคนแคว้นฉู  แต่คนพิษได้เข้าโจมตี  และความกลัวก็ปกคลุมไปทั่วทั้งแคว้น  บ้านเกิดของพวกเขาถูกเหยียบย่ำ  พวกเขาจำเป็นต้องทิ้งบ้านหนีไปให้ไกลเพื่อที่จะเอาชีวิตรอด

ความจริง  นอกจากชาวบ้านแคว้นฉูพวกนี้  ทั่วทั้งอาณาจักรล่างยังมีแคว้นเล็กๆอีกมากมายที่ไม่สามารถต้านทานการรุกรานของกองทัพคนพิษได้  จำต้องถอยหนีไปด้วยความพ่ายแพ้  ไม่สามารถปกป้องประชาชนของตัวเองได้  สิ่งเดียวที่น่าดีใจก็คือ  จักรพรรดิยังไม่ยอมแพ้ที่จะปกป้องแคว้นของพวกเขา  พวกเขานำกองทัพเข้าหยุดยั้งและชะลอการรุกของกองทัพคนพิษ  เพื่อให้ประชาชนของพวกเขาอพยพหนีไปให้เร็วที่สุด  พวกเขาต้องหนีออกจากแคว้นที่คุ้นเคยไปซ่อนตัวในภูเขาที่มีป่ารกทึบ

ได้แต่ภาวนาให้ภัยพิบัตินี้จบลงโดยเร็ว

เมื่อเห็นคนแก่ที่มีผมขาวทั้งหัวและเด็กๆที่ดูเหนื่อยล้าผอมโซ  พวกเฉียวฉู่ก็กำหมัดแน่น  ดวงตาแดงก่ำ

สิบสองวิหารต้องทำแค่ไหนถึงจะพอ?

“ไปที่แนวหน้าของแคว้นฉูกัน”  จวินอู๋เสียหรี่ตาและตัดสินใจทันที  ทุกอย่างจะเริ่มต้นที่นี่!