Genius Doctor Black Belly Miss 1357

ตอนที่ 1357  หรือนี่จะเป็นความฝัน (3)

แต่ทันใดนั้น  เย่เหม่ยก็จับเขาขึ้นมาและโจมตีเขาอย่างโหดเหี้ยมต่อไป  การโจมตีชุดใหญ่ที่ปล่อยออกมาทำให้พวกผู้เยาว์อย่างเฉียวฉู่และคนอื่นๆที่มุงดูอยู่รอบๆช่องด้านบนอ้าปากค้างซ้ำแล้วซ้ำเล่าด้วยความตกใจ!

เด็กหนุ่มยังคงตกตะลึงกับการโจมตีเป็นชุดอย่างต่อเนื่องของเย่เหม่ย  การโจมตีที่ดูเหมือนรุนแรงกลับสร้างความเสียหายให้ร่างกายเขาแค่เล็กน้อยเท่านั้น  ถ้าเขาป้องกันขึ้นมาล่ะก็  การโจมตีพวกนั้นจะไม่สามารถทำอะไรเขาได้เลยแม้แต่เส้นผมสักเส้น  การโจมตีดูเหมือนรุนแรงโหดเหี้ยม  แต่ความเสียหายที่เกิดขึ้นจริงก็แค่งั้นๆ

“เจ้าทำบ้าอะไรเนี่ย!!”  เด็กหนุ่มตะโกนอย่างสับสนพร้อมขมวดคิ้ว  เขามองเย่เหม่ยที่ดูเหมือนเตรียมต่อสู้กับเขาจนถึงตาย  แล้วสงสัยว่าน้ำเข้าไปในสมองของเย่เหม่ยรึยังไง  พวกเขาไม่ได้เจอกันนานขนาดนี้  ยังไม่ทันมีโอกาสได้พูดคุยถึงช่วงเวลาเก่าๆกัน  เย่เหม่ยก็พุ่งเข้าโจมตีเขาแล้ว!

เย่เหม่ยไม่ตอบ  แต่การโจมตีของเขากลับทวีความรุนแรงขึ้นแทน  ทำให้เด็กหนุ่มเริ่มโกรธขึ้นมาบ้างแล้ว

“ไอ้บ้า!  ข้าจะไม่นอนอยู่แบบนี้แล้วนะโว้ย!!”  เด็กหนุ่มโกรธจัด  เขากำลังจะตอบโต้แล้ว

ทันใดนั้น  เย่เหม่ยก็พุ่งเข้าชนเด็กหนุ่ม  และทั้งสองก็กระเด็นลอยไปที่มุมหนึ่งของห้องโถงขนาดใหญ่ซึ่งมองจากช่องด้านบนเพดานไม่เห็น

“นายท่าน!  ข้า……”

“เย่กู!  นานมากเลยนะ!”  เมื่ออยู่ห่างจากสายตาของคนอื่น  สีหน้าของเย่เหม่ยก็เปลี่ยนไปทันที  เขาฉีกยิ้มอย่างดีใจให้กับเด็กหนุ่มที่กำลังโกรธจัด เย่กู

เย่กูตกใจกับสีหน้าที่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วของเย่เหม่ยและอึ้งอยู่นาน

“พี่น้องข้า  ต้องขอโทษจริงๆ  เมื่อกี้ข้าไม่มีทางเลือก  อย่าใส่ใจเลยนะ”  เย่เหม่ยพูดพร้อมกับฝืนยิ้ม  แม้ว่าคำพูดจะฟังดูขอโทษขอโพย  แต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกเสียใจสักนิด

อย่าตัดสินเย่กูจากรูปร่างหน้าตาภายนอกของเขาที่ดูเหมือนเด็กอายุ 11-12 ปีเชียว  เย่กูที่ดูเหมือนเด็กคนนี้  จริงๆแล้วเป็นผู้บัญชาการของกองทัพราตรี!

ในกองทัพราตรี  เขาเป็นผู้ที่มีความสามารถในการต่อสู้เป็นอันดับต้นๆ  ทั่วทั้งราชอาณาจักรแห่งความมืด  มีเพียงคนเดียวที่มีอำนาจมากพอจะอยู่เหนือเย่กูได้  นั่นคือจักรพรรดิแห่งความมืด  ถ้าเป็นเมื่อก่อนล่ะก็  เย่เหม่ยไม่มีวันกล้าโจมตีเย่กูอย่างวันนี้หรอก  แต่สถานการณ์ก็ไม่ให้ทางเลือกอื่นกับเขา

“เกิดอะไรขึ้น?  จักรพรรดิแห่งความมืด……ข้าเพิ่งเห็นจักรพรรดิแห่งความมืด……ท่านจักรพรรดิแห่งความมืด……”  ในใจของเย่กูยังคงกังวลเรื่องที่ได้เห็นจวินอู๋เหยาเมื่อครู่  จึงไม่ได้สนใจที่จะทะเลาะกับเย่เหม่ย

เขาจะไปคิดได้ยังไงว่าจักรพรรดิแห่งความมืดที่เชื่อกันว่าเสียชีวิตไปนานแล้ว  จะปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งต่อหน้าเขา  ตอนนี้ในหัวเขาจึงระเบิดไปแล้ว!

“เรื่องมันยาว”  เย่เหม่ยตอบพร้อมกับถอนใจเล็กน้อย  ทันใดนั้นเขาก็สะบัดมือออกและชกไปที่กำแพงข้างๆทำให้เกิดเสียงดัง

“เจ้าต้องจำไว้ว่าจะต้องไม่เปิดเผยตัวตนของนายท่านเจว๋  และจะเปิดเผยเรื่องที่เจ้ารู้จักพวกเราไม่ได้เด็ดขาด  นั่นเป็นคำสั่งของนายท่านเจว๋”  เย่เหม่ยเองก็จนปัญญา  ตอนที่เห็นเย่กู  เขาก็รู้ทันทีว่าไม่ดีแน่แล้ว  จึงพุ่งเข้าไปตรึงเย่กูเอาไว้  ถ้าเย่กูพูดคำว่า “จักรพรรดิแห่งความมืด” ออกมาต่อหน้าทุกคนล่ะก็  จบเห่แน่!

เย่กูมองเย่เหม่ยพร้อมกับขมวดคิ้ว  หลายปีที่เป็นพี่น้องใกล้ชิดกันมาทำให้เขารู้ได้อย่างรวดเร็วว่าทำไมเย่เหม่ยจึงทำเช่นนั้น  เขายกเท้าขึ้นและกระทืบลงไปบนพื้นแข็งๆ  ทั้งสองคุยกันไปพลาง สร้างเสียงดังเหมือนว่ากำลังต่อสู้กันไปพลาง  เพื่อไม่ให้คนอื่นเกิดความสงสัยขึ้นมา

“นายท่านเจว๋……สบายดีไหม?”  เย่กูถามพลางหลุบตาลง

“ทั้งดีและไม่ดี  นายท่านเจว๋มีแผนการของตัวเองอยู่  ไม่ใช่เรื่องที่เราควรจะเข้าไปยุ่ง  กองทัพราตรีมีไว้เพื่อทำตามคำสั่งของนายท่านเจว๋  เราแค่ทำตามคำสั่งไปโดยไม่ต้องตั้งคำถามอะไร”  เย่เหม่ยตอบพร้อมกับเตือนความจำ