Genius Doctor Black Belly Miss 1353

ตอนที่ 1353  ทัวร์หนึ่งวันในสุสาน (7)

ครั้งนี้จวินอู๋เสียได้เห็นด้วยตาตัวเองว่าความสามารถในการเก็บของของหนูนรกนั้นยอดเยี่ยมขนาดไหน  สมบัติทั้งห้องถูกหนูนรกกลืนเข้าไปจนหมดเกลี้ยงในเวลา 10 นาที

เมื่อห้องว่างแล้ว  เด็กหญิงก็ถือถังน้ำเข้าไปทำความสะอาด  ทำทุกอย่างซ้ำแบบที่นางทำในห้องก่อนหน้านี้

แต่ครั้งนี้เด็กหญิงมี “เจ้าแมวดำตัวน้อย” อยู่ข้างๆด้วย

จวินอู๋เสียแค่นั่งมองเด็กหญิงยุ่งกับงานอยู่เงียบๆ  นางตั้งใจจะเข้าไปในสุสานจักรพรรดิแห่งความมืดให้ไกลขึ้นเพื่อทำความเข้าใจว่าสถานการณ์ข้างในเป็นอย่างไร  แต่ตอนนี้นางโดนเด็กหญิงที่อ้างว่าเป็นคนของเผ่าวิญญาณเจอตัวเข้าแล้ว  แม้ว่าอีกฝ่ายจะไม่คิดทำร้ายนาง  แต่จวินอู๋เสียก็ไม่อยากไปคว่ำข้อสันนิษฐานของนาง  จึงเล่นไปตามน้ำขณะที่คอยเฝ้าสังเกตความลับในสุสานจักรพรรดิแห่งความมืดอยู่ข้างๆเด็กหญิง

สุสานจักรพรรดิแห่งความมืดมีขนาดใหญ่มากจนน่าตกใจ  ต่อจากทางเดินเสาหินก็คือห้องโถงใหญ่ห้องแล้วห้องเล่าที่เต็มไปด้วยสมบัติมากมายไม่รู้จบ  หลังจากผ่านห้องโถงก็เป็นทางเดินยาวอีกทางหนึ่ง  และตามทางเดินก็มีห้องโถงใหญ่อื่นๆอีกหลายสิบห้องที่เต็มไปด้วยสมบัติมากมาย

เด็กหญิงเดินไปทำความสะอาดทุกห้องอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย  ทำงานสุดน่าเบื่อเดิมๆซ้ำแล้วซ้ำเล่า

บางครั้งนางก็ฮัมเพลง  บางครั้งก็พูดคุยกับหนูนรก  และยังมีบางครั้งที่นางพยายามจะเล่าเรื่องต่างๆให้เจ้าแมวดำที่นางเพิ่ง “เก็บมา” ฟัง

น่าเสียดายที่ไม่นานเด็กหญิงก็พบว่า  นิสัยของภูติแมวดำตัวนั้นเงียบซะยิ่งกว่าหนูนรกอีก  ไม่ว่านางจะพูดอะไร  เจ้าแมวดำก็นิ่งฟังเงียบๆ  ไม่ตอบสนองอะไรเลย

หลังจากผ่านไปหลายชั่วโมง  ในที่สุดเด็กหญิงก็ทำความสะอาดห้องโถงทั้งหมดที่เชื่อมกับทางเดินนี้เสร็จ  นางถึงได้ยอมพักซะที  เด็กหญิงนั่งลงบนภูเขาทองคำหน้าตาเฉย  ราวกับสิ่งที่นางนั่งทับอยู่นั้นไม่ต่างจากก้อนกรวดธรรมดาทั่วไป

พอว่างแล้ว  ความสนใจของเด็กหญิงก็ถูกดึงกลับมาที่จวินอู๋เสีย

“เจ้ามาจากข้างนอกนี่  งั้นตอนนี้ข้างนอกเป็นยังไงบ้าง?  ดอกไม้ยังบานอยู่รึเปล่า?  ข้าไม่ได้ออกจากที่นี่มานานมากแล้ว  ไม่รู้แล้วว่าโลกภายนอกเป็นยังไง”  เด็กหญิงพูดพึมพำกับตัวเอง  แต่ดูเหมือนว่านางกำลังคุยกับจวินอู๋เสีย

“ข้าออกไปข้างนอกคราวที่แล้ว  ก็เพราะพาคนออกไป  แต่……ถ้าพี่ชายรู้เข้า  เขาจะต้องโกรธอีกแน่”  เด็กหญิงพูดพลางแลบลิ้นออกมา  ดูเขินอายเล็กน้อย  “แต่นั่นเป็นคนดีใช่ไหมล่ะ?  เขาไม่มีกำลังต่อต้านแล้ว”

คำบ่นเรื่อยเปื่อยที่สับสนของนางทำให้คำพูดของนางฟังดูแปลกๆ

แต่จวินอู๋เสียก็เข้าใจ

ถ้านางเดาไม่ผิด  “คนดี” ที่เด็กหญิงพูดถึงก็น่าจะเป็นเหวินหยู

ดูท่าทางแล้ว  เหวินหยูคงถูกพาออกมาจากผาสุดสวรรค์โดยเด็กผู้หญิงที่ใสซื่อคนนี้  หยกกล่อมวิญญาณก็น่าจะเป็นสิ่งที่หนูนรกคายออกมาจากปากมัน

แต่……

ในฐานะผู้พิทักษ์สุสานจักรพรรดิแห่งความมืด  การมีนิสัยที่อ่อนโยนและใสซื่อเช่นนี้เป็นตัวเลือกที่เหมาะสมแล้วจริงๆหรือ?

จวินอู๋เสียมองเด็กหญิงผู้ใสซื่อบริสุทธิ์และเป็นธรรมชาติ  นางไม่คิดว่านิสัยของเด็กหญิงคนนี้จะทำให้นางเป็นผู้พิทักษ์สุสานที่ดี  แต่นางก็สังเกตเห็นว่าเด็กหญิงได้พูดถึง “พี่ชาย”

เป็นไปได้ไหมว่า  ในสุสานจักรพรรดิแห่งความมืดนี้  เด็กหญิงไม่ได้อยู่ที่นี่คนเดียว

พี่ชายของนางก็อาจจะอยู่ที่นี่ด้วย!

พอคิดได้เช่นนั้น  จวินอู๋เสียก็ยกอุ้งเท้าหน้าขึ้นมาแตะที่เข่าของเด็กหญิงเบาๆ

นี่เป็นครั้งแรกที่เด็กหญิงได้รับการตอบสนองจากเจ้าแมวดำ  แม้ว่ามันจะเป็นแค่สัมผัสเบาๆ  แต่มันก็เพียงพอจะทำให้นางยิ้มออกมาอย่างสดใส  แต่หน้ากากโลหะครึ่งหน้าที่นางสวมอยู่นั้นปกปิดรอยยิ้มที่จริงใจและไร้เดียงสาของนางไปตั้งครึ่ง