Genius Doctor Black Belly Miss 1349

ตอนที่ 1349  ทัวร์หนึ่งวันในสุสาน (3)

“วิ่งไปทั่วอีกแล้ว  วันไหนถูกขังขึ้นมาจะรู้สึก”  เด็กสาวพูดพร้อมกับลงนั่งยองๆบนพื้น  ยื่นมือออกไปอุ้มหนูนรกตัวน้อยที่โดดดึ๋งๆเข้ามาหานาง  รอยยิ้มหวานปรากฏบนใบหน้าครึ่งหนึ่งที่ไม่มีอะไรปกปิด

หนูนรกยืนบนขาหลัง  ดวงตาสีดำของมันมองไปที่เจ้านาย  ดูน่ารักและเชื่อฟังเป็นอย่างมาก

เด็กหญิงหัวเราะเบาๆ  วางหนูนรกไว้บนไหล่ก่อนจะหมุนตัวกลับไปทางประตูหินที่เพิ่งเข้ามา

จวินอู๋เสียกำลังจะออกมาจากใต้บัลลังก์  นางก็เห็นเด็กหญิงกลับมาอีกครั้ง  แต่ครั้งนี้นางถือถังไม้ใส่น้ำมาด้วย

จวินอู๋เสียไม่มีทางเลือกนอกจากซ่อนตัวกลับไปใต้บัลลังก์

การที่ในสุสานจักรพรรดิแห่งความมืดมีเด็กหญิงตัวเล็กๆเช่นนี้ดูจะแปลกเกินไป  เมื่อมองดูเด็กหญิงแล้ว  คนก็คงเดาว่านางอายุประมาณ 12 ปี  แต่นางสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระภายในสุสาน  และประตูหินที่จวินอู๋เสียกับภูติประจำตัวของนางรวมพลังกันยังไม่สามารถขยับได้แม้แต่นิดเดียว  ก็เป็นเหมือนประตูไม้ธรรมดาสำหรับเด็กหญิงคนนี้  แค่นางผลักนิดเดียวก็เปิดออกแล้ว!

ไม่ว่าเด็กหญิงคนนั้นจะดูไม่เป็นอันตรายเพียงใด  จวินอู๋เสียก็รู้ว่านางจะมองเด็กคนนั้นเป็นเด็กผู้หญิงธรรมดาทั่วไปไม่ได้เด็ดขาด

เด็กหญิงคนนั้นถือถังไม้เข้ามากลางห้องโถง  จากนั้นนางก็ม้วนแขนเสื้อขึ้น  คว้าผ้าเปียกจากในถัง  คุกเข่าลง  แล้วก็เริ่มต้นถูกระเบื้องทุกแผ่นบนพื้น

“……….”  จวินอู๋เสียนิ่งเงียบขณะซ่อนตัวอยู่ใต้บัลลังก์หยกขาว  เฝ้ามองเด็กผู้หญิงคนนั้นถูพื้นด้วยผ้าผืนนั้นอย่างพิถีพิถันจนสะอาดทุกซอกมุม  นางพูดอะไรไม่ออกเลยจริงๆ

สุสานจักรพรรดิแห่งความมืดถูกสร้างขึ้นเมื่อนานมาแล้ว  ดูจากการกระทำของเด็กหญิง  ท่าทางนางจะคุ้นชินกับการทำเช่นนี้อยู่แล้ว

จวินอู๋เสียไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า  ในสุสานที่มีอายุกว่าพันปี  จะมีคนมาทำความสะอาดสถานที่รอบๆด้วย  จากสิ่งที่นางเห็น  เด็กหญิงคนนั้นไม่ได้ทำเหมือนสถานที่แห่งนี้เป็นสุสาน  แต่เป็นเหมือนวังที่ใช้เป็นที่อยู่อาศัยมากกว่า

ที่จริง  ตั้งแต่ตอนที่นางเข้ามาในสุสานจักรพรรดิแห่งความมืด  นางก็สังเกตเห็นแล้วเหมือนกัน  แทนที่จะเรียกมันว่าสุสาน  น่าจะเรียกว่าเป็นพระราชวังขนาดใหญ่มากกว่า  อาจกล่าวได้ว่า  ในใจของผู้คนในราชอาณาจักรแห่งความมืด  จักรพรรดิแห่งความมืดไม่ได้ตายและยังมีชีวิตอยู่ในใจของพวกเขา  การสร้างสุสานนี้และฝังสมบัติทุกชิ้นของเขาไว้ที่นี่ก็เพื่อให้จักรพรรดิแห่งความมืดสามารถเพลิดเพลินกับทุกสิ่งที่เขามีต่อไปได้นั่นเอง

เด็กหญิงคนนั้นถูพื้นกระเบื้องอย่างขยันขันแข็งราวกับไม่รู้สึกเหนื่อยเลยแม้แต่น้อย  ห้องโถงที่กว้างใหญ่ขนาดนั้น  นางถูทุกจุดอย่างละเอียดพร้อมกับฮัมเพลงไปด้วย  ไม่มีทีท่าไม่เต็มใจเลยสักนิดขณะที่ทำงานของตัวเองไปเรื่อยๆ

ในบางครั้งนางก็จะกระซิบกับหนูนรกบนไหล่ของนางด้วยเสียงเบาจนไม่ได้ยิน

“เจ้าจี๊ด  อย่าวิ่งไปทั่วคนเดียวอีกนะ  ถ้าเกิดไปเจอคนไม่ดีพวกนั้นอีก  แล้วพวกเขาจับเจ้าขึ้นมาจะทำยังไง?”  เด็กหญิงอาจจะเริ่มเหนื่อย  นางหยุดงานในมือครู่หนึ่ง  แล้วจับหนูนรกตัวกลมขึ้นมาพร้อมกับนั่งลงบนพื้นกระเบื้องที่สะอาด

หนูนรกดูเหมือนจะรับรู้ได้ถึงการตักเตือนในน้ำเสียงของเจ้านายมัน  มันส่งเสียงจี๊ดออกมาอย่างไม่พอใจ  ส่ายบั้นท้ายอ้วนกลมไปมา  พร้อมกับวิ่งไปรอบๆบนฝ่ามือของเด็กหญิง  เรียกเสียงหัวเราะคิกคักจากนาง

“โวยวายตามสบายเลย  แต่เจ้าห้ามออกไปวิ่งตามใจแล้วนะ  ไม่งั้นถ้าวันหลังจักรพรรดิแห่งความมืดรู้เข้า  เจ้าโดนลงโทษแน่”  เด็กหญิงพูดพร้อมกับเอานิ้วจิ้มพุงนุ่มๆของหนูนรก

จวินอู๋เสียที่ยังซ่อนตัวอยู่ตลอดก็รู้สึกตกใจขึ้นมาทันที

ถ้าวันหลังจักรพรรดิแห่งความมืดรู้เข้างั้นหรือ?

หมายความว่ายังไง?!

จักรพรรดิแห่งความมืดยังมีชีวิตอยู่งั้นหรือ?

ทันใดนั้นความคิดแปลกๆก็ผุดขึ้นมาในใจของจวินอู๋เสีย  เด็กหญิงไม่รู้ว่านางอยู่ในห้องโถงนั่นด้วย  และคำพูดนั้นก็พูดกับหนูนรกตัวจิ๋วนั่น  ดังนั้นก็ไม่น่าเป็นไปได้ที่คำพูดของนางจะไม่เป็นความจริง!