Genius Doctor Black Belly Miss 1342

ตอนที่ 1342  สมบัติของสุสานจักรพรรดิ (4)

นั่นเป็นจุดหนึ่งที่จวินอู๋เสียรู้สึกแปลกๆ  ด้วยสภาพของเหวินหยูในเวลานั้น  ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าเขาจะสามารถออกจากสุสานได้  เนื่องจากตัวเขาไม่สามารถคงสติเอาไว้ได้ด้วยซ้ำ

อะไรที่ส่งเขาออกจากสุสานจักรพรรดิแห่งความมืด?

ถ้าเป็นคน  งั้นก็น่าจะเป็นผู้พิทักษ์สุสานจักรพรรดิแห่งความมืด  แต่เหวินหยูเป็นผู้บุกรุกเข้าไปในสุสาน  ทำไมผู้พิทักษ์ถึงไม่ฆ่าเขา  แต่กลับส่งเขาออกไปข้างนอกแทนล่ะ?

และถ้าไม่ใช่ผู้พิทักษ์สุสาน  เขาจะสามารถเคลื่อนไหวอย่างอิสระในสุสานจักรพรรดิแห่งความมืดได้ยังไง?

ขณะที่จวินอู๋เสียกำลังเฝ้าดูอย่างระมัดระวัง  เงาสีดำก็ปรากฎขึ้นที่ปลายสุดของทางเดิน!

“เหมียว!!!”  ขนบนหลังของเจ้าแมวดำตั้งชันขึ้น!  สิ่งที่มันกลัวที่สุดก็คือ “ผี” ที่หลายคนพูดถึง!  มันกางกรงเล็บออกและเกาะไหล่ของจวินอู๋เสียแน่น  มันกลัวจัดจนขนจะร่วงหมดแล้ว

“ผี!!  เหมียววว  ผี!!!”  เสียงร้องโหยหวนอย่างขวัญหนีดีฝ่อดังออกมาจากปากของเจ้าแมวดำตัวน้อย

ตอนแรกจวินอู๋เสียก็ไม่ได้ตกใจกลัว  แต่พอได้ยินเสียงร้องโหยหวนจากเจ้าแมวดำ  นางก็ตกใจขึ้นมา

ตัวเองเป็นร่างวิญญาณแท้ๆ  ยังจะกลัว “ผี” อีกเหรอ?

บ้ารึเปล่าเนี่ย?

จวินอู๋เสียตัดสินใจในตอนนั้นว่า  ถ้านางยังคงเดินในสุสานจักรพรรดิแห่งความมืดกับเจ้าแมวดำตามลำพัง  ต่อให้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น  แต่ถ้าเจ้าแมวดำเล่นตกใจกับเรื่องเล็กน้อยทุกอย่างแบบนี้ล่ะก็  แก้วหูของนางคงแตกในไม่ช้า

ทันใดนั้น  จวินอู๋เสียก็สะบัดมือเรียกอิงซู่และบัวน้อยออกมา

เมื่อบัวน้อยปรากฏตัวและเห็นจวินอู๋เสีย  ใบหน้าของเขาก็มีรอยยิ้มสดใสขึ้นทันที  เขากางแขนอวบอ้วนออก  อยากจะกระโจนเข้าใส่อ้อมแขนของจวินอู๋เสีย  แต่สุดท้ายเขาก็เห็นอิงซู่ที่ยืนอยู่ข้างหลังจวินอู๋เสีย  เด็กน้อยหัวหดตัวสั่น  แข็งทื่ออยู่กับที่ทันที

“เอ๋?  ท่านผู้นั้น……ไม่ได้ตามเจ้านายมาหรือ?”  สายตาของอิงซู่กวาดมองไปรอบๆทางเดินที่มืดสลัว  แต่ก็ไม่เห็นวี่แววของจวินอู๋เหยา  รอยยิ้มชั่วร้ายปรากฏขึ้นที่มุมปากของเขา

“หยุดไร้สาระได้แล้ว  ที่นี่คือสุสานจักรพรรดิแห่งความมืด  ถ้าไม่อยากตายก็ทำตัวดีๆ”  จวินอู๋เสียไม่มีอารมณ์มารับมือกับความเป็นเด็กของพวกเขา  นางไม่กล้าผ่อนความระมัดระวังลงจากเงาที่เห็นเมื่อครู่  ถ้ามีคนจากราชอาณาจักรแห่งความมืดอยู่ที่นี่จริงๆ  ด้วยพลังของนางในตอนนี้  นางไม่แน่ใจว่าพวกนางจะสามารถรอดชีวิตไปได้รึเปล่า

คนจากราชอาณาจักรแห่งความมืดเคารพนับถือจักรพรรดิแห่งความมืดมาก  ผู้พิทักษ์ที่พวกเขาให้ทำหน้าที่ปกป้องสุสานจักรพรรดิแห่งความมืดย่อมไม่ใช่ธรรมดาอย่างแน่นอน  ถ้าพวกเขาเจอกันขึ้นมา  จะต้องเกิดการต่อสู้รุนแรงขึ้นแน่

นางไม่กล้าหวังที่จะชนะด้วยซ้ำ  แต่กำลังคิดว่านางจะรอดรึเปล่ามากกว่า

สุสานจักรพรรดิแห่งความมืดมีขนาดใหญ่เกินไป  ผลึกคริสตัลที่นางทุบทำลายก่อนหน้านี้ต้องเชื่อมโยงกับสวิตช์ที่ทำให้นางหล่นลงไปในสุสาน  แต่ทางเข้านั้นถูกปิดผนึกทันที  นางรออยู่ที่นั่นพักนึงก็ไม่เห็นคนอื่นๆทำลายประตูหินเข้ามา  จึงสันนิษฐานว่าทางนั้นถูกปิดผนึกอย่างสมบูรณ์  แม้แต่จวินอู๋เหยาก็ไม่สามารถเปิดได้

รอที่นั่นต่อไปก็คงไม่ช่วยอะไร  นางจึงตัดสินใจหาทางออกจากสุสานจักรพรรดิแห่งความมืดแทน

ในตอนนั้น  จวินอู๋เสียรู้สึกขอบคุณที่ตัวเองมีภูติประจำตัวหลายตน  ถ้าเกิดเรื่องขึ้นมาจริงๆ  นางอาจจะพอทำอะไรได้บ้าง

เมื่อมีอิงซู่กับบัวน้อยมาร่วม  เจ้าแมวดำก็กล้าขึ้นเล็กน้อย  แต่มันยังคงซ่อนตัวอยู่บนไหล่ของจวินอู๋เสียไม่ยอมไปไหน

แต่พวกเขาเพิ่งจะก้าวไปได้สองก้าว  ก็มีเงาดำแวบผ่านหน้าพวกเขาไปประมาณ 10 เมตร!

ก่อนที่จวินอู๋เสียจะทันได้พูดอะไร  อิงซู่ก็พุ่งตัวออกไปแล้ว  ร่างสีแดงของเขากลายเป็นแสงฟ้าแลบสีแดงเพลิงภายใต้แสงไฟสลัว  พุ่งตรงไปยังเงาดำ

“จี๊ด!!”

เสียงร้องแหลมสูงแต่แผ่วเบาดังขึ้นทันที!