Genius Doctor Black Belly Miss 1300

ตอนที่ 1300  หัวใจที่บริสุทธิ์ (1)

จวินอู๋เสียไม่เคยรู้สึกว่าเลือดเป็นภาพที่โหดร้ายสำหรับนางมาก่อน  นางมองรอยยิ้มของเสี่ยวเจว๋  แล้วก็ขมวดคิ้ว

“นี่……”  เฉียวฉู่กับคนอื่นๆไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี  ภาพเสี่ยวเจว๋ที่มีเลือดเปื้อนทั้งตัวไม่เหมือนกับภาพของเด็กน้อยไร้เดียงสาและขี้ขลาดที่อยู่ในใจของพวกเขา

จวินอู๋เสียเดินเข้าไปหาเขาเงียบๆ  ขณะมองเสี่ยวเจว๋ที่มีสีหน้าคาดหวัง  นางใช้แขนเสื้อของตัวเองเช็ดเลือดออกจากใบหน้าเล็กๆนั้น  เสี่ยวเจว๋กระพริบตาปริบๆ  วิญญาณที่ไม่สมบูรณ์ของเขาทำให้เขาไม่เข้าใจว่าทำไมจวินอู๋เสียถึงมีปฏิกิริยาแปลกๆแบบนี้

จวินอู๋เสียยังคงเช็ดเลือดออกอย่างระมัดระวัง  และเอาหัวใจที่เย็นแล้วจากมือของเด็กชายโยนลงไปบนพื้น

เสี่ยวเจว๋มีสีหน้าเป็นกังวล  แต่จวินอู๋เสียยังคงไม่พูดอะไร  นางเช็ดเลือดที่มือเล็กๆของเขาต่อ

“ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า”  จวินอู๋เสียพูดอย่างเย็นชา

เสี่ยวเจว๋ไหล่ห่อคอตก  ไม่กล้าพูดอะไรสักคำ  เขาได้แต่มองจวินอู๋เสียด้วยแววตาเศร้าสร้อย  ก่อนจะปีนขึ้นไปบนรถม้าและเปลี่ยนเสื้อผ้าที่เปื้อนเลือด

พอเสี่ยวเจว๋เข้าไปในรถม้า  เฉียวฉู่กับคนอื่นๆก็เอ่ยปากพูด

“เสี่ยวเสีย  เสี่ยวเจว๋……ยังเด็กมาก  เจ้าอย่าโหดกับเขานักเลย”  เฉียวฉู่พูดอย่างระมัดระวัง  การอยู่กับจวินอู๋เสียมานาน  ทำให้เขาเข้าใจความชอบและไม่ชอบของจวินอู๋เสียได้ดี

เขาสามารถรู้สึกได้ว่าตอนนี้จวินอู๋เสียอารมณ์ไม่ดี  เนื่องจากดวงตาของนางเย็นชากว่าปกติเล็กน้อย

“อะแฮ่ม……ข้าว่าเขาต้องไปล้างแค้นให้เจ้าแน่ๆ  เขาคงได้ยินที่พวกเราคุยกันเมื่อกี้”  เฟยเหยียนรีบพูดแทรกขึ้นมา  พยายามจะขอร้องแทนเสี่ยวเจว๋  พวกเขาไม่ได้สังเกตเห็นการกระทำที่ผิดปกติของเสี่ยวเจว๋ก่อนหน้านี้  เนื่องจากเด็กคนนั้นแตกต่างจากเด็กคนอื่นๆอย่างสิ้นเชิง  และจำนวนคำศัพท์ที่เขารู้ทั้งหมดก็ใช้นิ้วนับได้  ใครจะไปคิดว่าเด็กน้อยที่ยังไม่ได้สติคืนมาทั้งหมดจะออกไปทำเรื่องนองเลือดแบบนี้?

พวกผู้เยาว์ไม่ได้โง่  พวกเขาเชื่อมโยงการกระทำของเสี่ยวเจว๋กับสิ่งที่พวกเขาคุยกันเมื่อครู่และรู้ถึงเหตุผลในการกระทำนั้นได้อย่างรวดเร็ว

พวกเขาจึงรู้สึกสงสารเห็นใจเด็กน้อยคนนั้นมาก

จวินอู๋เสียเงียบอยู่ครู่หนึ่ง  ก่อนจะเอ่ยปากพูดเบาๆว่า

“ข้าพาเขามาที่นี่  ไม่ใช่เพื่อให้เขาทำเรื่องแบบนี้”

นางยังจำตอนที่เจอกับจักรพรรดิน้อยเป็นครั้งแรกได้  เขาขี้อายได้น่ารัก  เจอเรื่องตกใจนิดเดียวก็ตัวสั่นแล้ว  แต่ตอนนี้เสี่ยวเจว๋ที่ตัวอาบเลือดคนนั้นแตกต่างจากจักรพรรดิน้อยที่นางจำได้อย่างสิ้นเชิง  นิสัยของเขาไม่เคยชอบเลือดแบบนี้เลย  และนางไม่ต้องการให้มือของเด็กน้อยเปื้อนเลือด

เขาจะต้องมีชีวิตที่ไร้เดียงสาต่อไป  หลังจากที่วิญญาณของเขาได้รับการรักษาจนหายแล้ว  เขาก็จะได้เป็นจักรพรรดิน้อยที่แสนสบายอีกครั้ง  ไม่ต้องเจอกับการนองเลือดและการหลอกลวง  ไม่ต้องทำให้มือของเขาแปดเปื้อน

จักรพรรดิน้อยเป็นเด็กที่บริสุทธิ์ไร้เดียงสาที่สุดที่จวินอู๋เสียเคยเจอมา  แม้ว่าจะเกิดในราชวงศ์  ก็ยังคงความใสซื่อไร้มารยาเอาไว้ได้

หัวใจที่บริสุทธิ์ไร้เดียงสาเป็นสิ่งที่หายากที่สุด  จวินอู๋เสียไม่อยากให้จักรพรรดิน้อยต้องแปดเปื้อน

“คนที่โลหิตแดงสร้างขึ้นมา  จะมีความกระหายเลือดรุนแรง  ปกติเสี่ยวเจว๋เป็นเด็กดี เชื่อฟังและน่ารักมาก  แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้  คงเพราะมันเกี่ยวข้องกับเจ้า  ถึงได้กระตุ้นผลของโลหิตแดงในตัวเขา  อย่าใส่ใจเลย  รอจนเขาหายดี  แล้วเรื่องทั้งหมดนี้ก็จะจางหายไปเอง”  หรงรั่วพูดพร้อมกับถอนใจ  นางสามารถเข้าใจได้ว่าจวินอู๋เสียรู้สึกอย่างไรในตอนนี้

จวินอู๋เสียกับจักรพรรดิน้อยไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกันเลย  แต่นางก็ช่วยเด็กน้อยอย่างเต็มที่  แค่เพราะความบริสุทธิ์ไร้เดียงสาเป็นสิ่งที่หายากและล้ำค่ามาก