Extraordinary Genius อัจฉริยะเหนือชั้น 811

EG บทที่ 811 ไม่มีใครเข้าใจ

“กังจึ บริษัทยังสามารถถอนเงินทุนหมุนเวียนได้เท่าไหร่?” เฝิงหยู่นั่งบนโซฟาแล้วถาม

“ยังถอนได้อีกประมาณ 60 ล้านหยวนครับ คุณไม่ได้บอกให้บริษัทการค้า Tai Hua สร้างช่องทางการขายของเราในแต่ละจังหวัดเหรอครับ?” อู๋จื้อกังรู้สึกแปลกเล็กน้อย ปีที่แล้วก็เอากำไรไปตั้งหลายส่วน ทำไมประธานเฝิงยังถามเรื่องเงินหล่ะ?

“การสร้างช่องทางการขายมันไม่สามารถหยุดได้ หากเงินไม่เพียงพอก็ให้ไปกู้เงินธนาคาร ถอนออกมา 50 ล้านละเตรียมโอนไปยังกรมประปาของจังหวัด ยังมีอีกเรื่อง คุณต้องตรวจสอบว่ากรมประปาใช้เงินนี้อย่างไร ถ้าเกิดมีใครกล้ายักยอกหรือว่าใครกล้าหักมุมในการก่อสร้างนี้ ให้โทรหาผมทันที！” เฝิงหยู่กำชับ

เจ้าหน้าที่เหล่านั้นมีความกล้าหาญมาก พวกเขายังกล้าที่จะใช้เงินที่ได้จากรัฐบาลกลางในทางที่ผิด นับประสาอะไรกับการบริจาคของบริษัทเอกชน

พวกเขายังสามารถหาเหตุผลที่ทำงานขายผ้าเอาหน้ารอด เพื่อนำเงินไปใช้ในทางที่ผิด พวกเขาจะใช้เงินทุนเพื่อเพิ่มจำนวนรถโดยสารสาธารณะ อุปกรณ์สำนักงานสร้างอาคารสำนักงานใหม่และอื่น ๆ เฝิงหยู่จะไม่ยอมให้สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นอย่างแน่นอน!

” กรมประปา? ประธานเฝิงคุณกำลังวางแผนจะทำอะไรเหรอครับ?”  อู๋จื้อกังถามด้วยความอยากรู้

“สร้างเขื่อน”

“สร้างเขื่อน? ประธานเฝิงทำไมถึงคิดอยากจะสร้างเขื่อนละครับ?  เรื่องนั้นควรเป็นเรื่องที่รัฐจัดการหนิ ทำไมไม่เอาเงินไปบริจาคให้กับความเชื่อมั่นทางการศึกษา Tai Hua ล่ะครับ” อู๋จื้อกังค่อนข้างไม่เข้าใจ จะสร้างเขื่อนทำไม ไม่มีชื่อเสียงใด ๆ ใครก็จะไปใส่ใจกับเขื่อน

“ในจังหวัดของเรามีแม่น้ำ 3 สาย หากมีน้ำท่วมความเสียหายจะรุนแรงมาก ไร่นาทั้งหมดจะถูกน้ำท่วม หากเขื่อนพังบ้านจะถูกทำลายและผู้คนก็จะล้มหายตายจาก จะทำยังไง?”

“มันคงไม่รุนแรงขนาดนั้นมั้งครับ?  เมืองหลงเจียงของพวกเราเมื่อ 91 ปีที่แล้วก็เกิดน้ำท่วม  ก็ไม่มีไรรุนแรงหนิครับ  กองทุนยังได้รับการจัดสรร เราทำการเสริมเขื่อน ทำโครงการควบคุมน้ำท่วมหลายโครงการ เรายังทำอะไรได้อีกล่ะ ยิ่งไปกว่านั้น น้ำยังจะท่วมอีกเหรอ” อู๋จื้อกังพูดค่อนข้างไม่เห็นด้วย

เฝิงหยู่กังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ หลงเจียงประสบความเสียหายอย่างรุนแรงในอดีต เขาไม่ใส่ใจคนอื่น ๆ แม้ว่าเขื่อนในหลงเจียงจะไม่พังทลาย การออกแบบเขื่อนและมาตรการป้องกันน้ำท่วมนั้นไม่เพียงพอในการจัดการกับน้ำท่วมในปี 1998

พวกเขาไม่คิดว่าจะมีน้ำท่วมใหญ่ ไม่เคยคิดเลยด้วยซ้ำ ทุกครั้งที่มีน้ำท่วมในประเทศมีต้องเกี่ยวกับหลงเจียง ละใครสร้างแม่น้ำเพิ่มที่นี่หล่ะ  และเมื่อเกิดเหตุการณ์น้ำท่วมครั้งประวัติศาสตร์มันจะสายเกินไปที่จะสร้างความแข็งแกร่งให้กับเขื่อนเมื่อเกิดน้ำท่วม

ในความเป็นจริงถ้าเฝิงหยู่ไม่รู้เรื่องนี้เขาก็จะไม่สนใจ  อย่างไรก็ตามการควบคุมน้ำท่วมรอบเมืองปิงเฉิงก็ทำได้ดี มีเขื่อนกั้นแม่น้ำ แม้ว่าจะมีน้ำท่วม น้ำก็จะไม่ท่วมเมือง

แต่เฝิงหยู่จำได้แม่นว่ามีผลกระทบอย่างรุนแรงต่อจังหวัดหลงเจียงในก่อนหน้านี้ มีผู้คนล้มหายตายจาก บ้านเรือนถูกน้ำซัดไป ภาพของคนที่ทุกข์ทรมานยังคงอยู่ในใจของเขา

“ปีนี้น้ำไม่ท่วม ปีหน้าน้ำไม่ท่วม แล้วถ้าเกิดปีถัด ๆ ไปเกิดน้ำท่วมขึ้นมาจะทำยังไงล่ะ? ถึงตอนนั้นค่อยซ่อมแซมเหรอ มันจะทันเหรอ มาตรการป้องกัน นี่คุณหมายถึงอะไร?  รีบไปเตรียมการเถอะ เรื่องนี้ตีดสินใจชัดเจนแล้ว” เฝิงหยู่โบกมือและไม่ต้องการอธิบายเพิ่มเติม

อู๋จื้อกังยังพูดอะไรได้อีกเหรอ เงินเดือนที่เฝิงหยู่ให้ก็เพิ่มขึ้นทุกปีและโบนัสปลายปีก็กำลังจะเพิ่มขึ้น พวกเขาเป็นคนเก่าแก่ตั้งแต่เขาเริ่มก่อตั้งบริษัท ตอนนี้ทุกคนมีรถยนต์ยี่ห้อ Songjiang เงินฝากของทุกคนก็เกินหกหลักแล้ว ก่อนหน้านี้ใครจะไปคิด?

ประธานเฝิงพูดคำไหนต้องเป็นคำนั้น ต้องทำตามที่เขาสั่ง  นี่เป็นธรรมเนียมที่พวกเขาถือปฏิบัติ ส่วนเรื่องในวันนี้แม้ว่าเขาจะไม่ค่อยเข้าใจนักแต่ว่าอู๋จื้อกังก็ไปเตรียมการแล้ว

เงินทุนถูกถอนออกและยังไปลงทุนเปิดบริษัทใหม่  ถ้าอย่างนั้นเราต้องคุยกับธนาคารเกี่ยวกับปัญหาเงินกู้ Tai Hua ต้องได้รับเงินกู้จากธนาคาร ICBC เพราะว่าบริษัท Tai Hua มีความสัมพันธ์ที่ดีกับธนาคาร ICBC และพวกเขาสามารถได้รับเงินกู้ดอกเบี้ยต่ำได้อย่างง่ายดาย

ก่อนหน้านี้เฝิงหยู่ใช้เงินเกือบทั้งหมดเพื่อลงทุนในไมโครซอฟท์ แม้ว่าบริษัททั้งหมดของเฝิงหยู่ทำได้ดีแต่ Tai Hua Supermarket ยังคงเป็นหนี้ธนาคารอยู่เป็นจำนวนมาก ยังไม่มีเงินปันผล Lehaha ยังขยายตัวและเงินปันผลที่จ่ายออกมามีน้อยมาก บริษัทเครื่องจักรปิงเฉิงกำลังขยายตัวและจำเป็นต้องอัพเกรดเครื่องจักร ส่วนบริษัทยาปิงเฉิงก็เช่นเดียวกันพวกเขาเพิ่งซื้อโรงงานเพิ่มอีกสองแห่ง

Feng Yu Electronics Feng Yu Home appliances Aiwa Electronicsและ Aiwa Home Appliances ก็เหมือนกับบริษัทการค้า Tai Hua เมื่อปีที่แล้วเฝิงหยู่ได้ถอนเงินจำนวนมากจากบริษัทเหล่านี้เพื่อลงทุนในตลาดหุ้นสหรัฐ เขายังให้การสนับสนุนอย่างมากกับ CCTVและการบริหารการกีฬา เงินในมือเขาเหลือเงินไม่มากพอ

ดูเหมือนว่าตอนนี้ เขาต้องคิดหาวิธีที่หาเงินเพิ่ม ไม้งั้นเขาจะต้องขายหุ้นที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว เรื่องนี้เขากำลังลังเลอยู่

“จางหมิง บริษัทยังมีกำไรอีกเท่าไหร่ที่จะถอนออกมาได้?”

“เกือบ 100 ล้านที่สามารถถอนได้ครับ ประธานเฝิงจะใช้ทำอะไรหรือเปล่าครับ ?  ปีนี้คุณไม่ได้บอกว่าจะขยายสาขาผลิตภัณฑ์ที่ทำจากหมูเหรอครับ?”

“ไปกู้เงินมาแล้วเอามาให้ผม ผมต้องใช้”

เฝิงหยู่ยังได้เงินจำนวนหนึ่งจากบริษัท Aiwa เขามีเงินประมาณ 300 ล้านหยวน ในตอนนี้ ไม่รู้ว่าจะเพียงพอไหม

“พี่เขย บริษัทพี่มีเงินเท่าไหร่ ผมว่าผมจะขอยืมหน่อย”

หลี่ชื่อเฉียงสับสนเล็กน้อย ที่เฝิงหยู่จะยืมเงินเขา  บริษัททั้งหมดของ Feng Yu ทำกำไรได้มากกว่า Feng Yu Logistics อีกไม่ใช่เหรอ?

“นายจะยืมเท่าไหร่ล่ะ ?” หลี่ชื่อเฉียงหลี่ได้ตัดสินใจขยายธุรกิจของเขาไปทางทิศใต้ ขยายเส้นทางขนส่งงปักกิ่งถึงหมัวโตว ฉือเหมินและ เจิงเฉิง  เขาต้องการขยายกิจการเขาและไม่มีเงินทุนจำนวนมาก

“ตอนนี้พี่มีเท่าไหร่” เฝิงหยู่ถาม

“นี่เจ้าหยู่ ธุรกิจนายมีปัญหาอะไรหรือเปล่า?”  หลี่ชื่อเฉียงรู้สึกแปลก ๆ ก็ไม่เห็นเจอปัญหาอะไรหนิหรือว่าจะเป็นบริษัทที่ต่างประเทศนั่น

“ไม่มีปัญหาอะไรเกี่ยวกับธุรกิจ  เงินทั้งหมดของผมถูกลงทุนในตลาดหุ้นและผมไม่ต้องการขายหุ้นเนื่องจากราคาหุ้นยังคงเพิ่มขึ้น ผมกำลังคิดที่จะบริจาคเงินเพื่อสร้างเขื่อน “

หลี่ชื่อเฉียงไม่เข้าใจ  ถ้าตอนนี้ไม่มีเงินแล้วทำไมต้องบริจาค รอขายหุ้นแล้วค่อยบริจาคไม่ได้เหรอ?

“พี่ให้นายยืมได้ 10 ล้านหยวนพอมั้ย?  แต่ถ้าจะขอเพิ่มให้ได้อีก 20 ล้าน”  หลี่ชื่อเฉียงไม่ได้เป็นหัวหน้าของบริษัทขนส่งขนาดเล็กอีกต่อไปมูลค่าตลาดของ Feng Yu Logistics มากกว่า 100 ล้านในขณะนี้ แต่กำไรจากธุรกิจโลจิสติกส์ก็ไม่สูงมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขาเป็นส่วนใหญ่การขนส่งทางถนนและค่าใช้จ่ายไม่ต่ำ

มีแค่ 10 20 ล้านมันน้อยเกินไปมั้ย

“งั้นไม่เป็นไร เดี๋ยวผมหายืมคนใหม่ อย่าขัดการเจริญเติบโตของบริษัทพี่เลย”

“เดี๋ยวก่อนนะ นายจะบริจาคเงินเพื่อสร้างเขื่อนทำไม”

“เพื่อป้องกันน้ำท่วมยังไงหล่ะ”

หลี่ชื่อเฉียง “……”ทำไมเขาไม่เข้าใจความคิดของเฝิงหยู่เลย แถมยังยืมเงินเพื่อไปบริจาคอีก ยังต้องสร้างเขื่อนอีก ไหนพูดใหม่สิ จะสร้างเขื่อนไปเพื่ออะไร ซ่อมเขื่อนที่ไหน ใครจะไปจำนายได้ล่ะ  ที่นั่นจะมีน้ำท่วมได้ยังไงกัน

“ปีหน้าค่อยสร้างไม่ได้เหรอ?”

“รอไม่ได้หรอก” เฝิงหยู่ตอบเบา ๆ

“ทำไมถึงรอไม่ได้?”

“อ่า ไม่มีไรหรอก ผมไม่มีความอดทนมากพอ พี่ก็ยังไม่เข้าใจผมอยู่ดี เดี๋ยวผมจะไปหายืมคนอื่นแทน ละเรื่องนี้ห้ามบอกคนในบ้านนะ  ผมไม่ได้จะเอาเงินไปถลุง”

หลี่ชื่อเฉียงตอบในใจ นี่ไม่เรียกถลุงเงินแล้วจะให้เรียกว่าอะไร?

ในหัวเฝิงหยู่กำลังคิดอะไรอยู่นะ?

ติดตามเพจใหม่ได้ที่ https://www.facebook.com/ceonovel23